استاندار آذربایجان شرقی از تلاشهای جامعه خبری استان قدردانی کرد
تاریخ انتشار: ۱۶ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۸۸۶۲۹۳
ایسنا/آذربایجان شرقی استاندار آذربایجان شرقی در دیدار با نمایندگان تشکلهای رسانهای استان، ضمن تبریک روز خبرنگار، از تلاشها و زحمات اصحاب رسانه و مطبوعات استان در انعکاس رویدادهای مختلف و اطلاعرسانی شفاف و صادقانه به مردم قدردانی کرد.
محمدرضا پورمحمدی در این دیدار ایجاد تشکلهای رسانهای را اقدام ارزشمندی برای پیشبرد امور این حوزه عنوان کرد و گفت: نهادسازی گام موثری برای ایجاد ساختار و پایداری در سیستم است که در همه حوزهها باید جدی گرفته شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با بیان اینکه پیشرفت جوامع در گرو وجود ساختارهای نظاممند و پایدار است، افزود: وجود نهادها و تشکلهای مختلف، امکان شنیده شدن صداها و موثر بودن سیاستگذاریها را در جامعه فراهم میکند.
وی همچنین با ابراز خرسندی از صدور مجوز راهاندازی موزه مطبوعات آذربایجان از سوی وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، گفت: این موزه بستری برای تاریخنگاری و مستندسازی حافظه تاریخی است.
پورمحمدی با قدردانی از دستاندرکاران ایجاد و راهاندازی موزه مطبوعات آذربایجان، اظهار داشت: باید تلاش شود تا آثار به جا مانده از مطبوعات آذربایجان که به عنوان اسناد باارزش تاریخی در دسترس افراد است، جمعآوری و در این موزه نگهداری شود.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی هم در این دیدار با قدردانی از تلاشهای اصحاب رسانه و مطبوعات استان در دوران کرونا، گفت: حوزه رسانه در این دوران همراهی خوبی با ستاد مقابله با کرونا داشته و خاطرهای به یاد ماندنی از خود بر جای گذاشت.
محمد محمدپور افزود: رسانههای استان در حوزه اطلاعرسانی و آموزش عمومی، حرکت منسجمی داشتند و قطعاً اگر تلاشهای اصحاب رسانه نبود امکان مدیریت این شرایط بسیار دشوار بود.
ذوالفقار همتی، مدیرکل روابط عمومی استانداری آذربایجان شرقی هم در این دیدار با بیان اینکه امسال به خاطر شرایط خاص و همچنین مصوبات ستاد مقابله با کرونا، امکان برگزاری مراسم روز خبرنگار در استان فراهم نشد، گفت: به خاطر این شرایط، امروز به صورت نمادین در خدمت نمایندگان تشکلهای رسانهای استان هستیم که تقریباً تمام فعالان عرصه خبر و اطلاعرسانی استان، عضو این تشکلها هستند.
به نقل از روابط عمومی استانداری آذربایجان شرقی، در این دیدار همچنین از جلد دوم کتاب تاریخ مطبوعات آذربایجان، نوشته محمد عزیزی راد (سرپرست خبرگزاری جمهوری اسلامی در آذربایجان شرقی) رونمایی شد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی اجتماعی روز خبرنگار انجمن صنفي روزنامه نگاران خانه مطبوعات رسانه استاندار آذربایجان شرقی مطبوعات آذربایجان آذربایجان شرقی تشکل ها تلاش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۸۸۶۲۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بیماری فردگرایی و افول جنبش دانشجویی
به گزارش خبرنگار مهر، مهدی متولیان، فعال فرهنگی در یادداشتی به موضوع وارفته گی جنبش دانشجویی و فردگرایی نسل جدید که در تضاد با فعالیت اجتماعی در جنبش دانشجویی و تشکّلی مثل بسیج است، پرداخته است. او این پیشنهاد را مطرح کرده که شاید بهتر است از خیر تشکلهای سنتی بگذریم و به اشکال نوین تشکل - مثلاً تشکل مجازی – رو بیاوریم.
متن این یادداشت به شرح زیر است؛
امروز در جلسهای حضور داشتم که بحث از وارفتهگی جنبش دانشجویی بود و از سخنان اخیر رهبر انقلاب در ملاقات رمضان گذشته با دانشجویان یاد شد:
"...توقّع بنده از تشکّلها خیلی زیاد است. این مقداری که شما راجع به توقّع از دولت و نظام و شخص حقیر و مانند اینها اینجا بیان کردید، بدانید چند برابرش من از شما توقّع دارم... اوّلین توقّع اینکه شما باید در محیط دانشجویی اثر بگذارید؛ این اثر دیده نمیشود، کم دیده میشود. شما تشکّلید. تشکّلها باید در درجهی اوّل، نگاهشان به داخل دانشگاه باشد؛ شماها در درجهی اوّل، نگاهتان بیشتر به بیرون دانشگاه است. به بیرون دانشگاه [هم] نظر داشته باشید؛ همینطور که گفتم، دغدغهمند باشید، انتقاد کنید، اشکال داشته باشید، راه حل ارائه بدهید، اینها خوب است، امّا از این خوبتر، از این لازمتر این است که شما به داخل دانشگاه نگاه داشته باشید؛ روی دانشگاه کار بکنید. تشکّلهای ما در دانشگاهها کم کار میکنند؛ انصافاً این کمکاری وجود دارد..." (بیانات ۱۹/۱/۱۴۰۳)
در مقایسه با زمان دانشجویی ما، حدود ۲۰ سال پیش، امروز برای جنبش دانشجویی نا و رمقی نمانده و از آن تأثیرات اجتماعی و مطالبهگریهای جریانساز دیگر خبری نیست... در آن جلسه ما این را حمل بر ضعف مدیریت دانشگاه و امثالهم میکردیم، اما یکی از دوستان گفت: دقت داشته باشید که نسل امروز نسبت به نسل گذشته بهشدت فردگراتر شده است و آمارها و تحلیلها هم شاهدند که جامعهی ایران بهسرعت به سمت فردگرایی میرود؛ و پیش خودم گفتم چه راست گفت!
همین ابزارهای تکنولوژیک که بهطور گسترده در اختیار فرزندان ماست و آنها را به طرز نگرانکنندهای خانهنشین کرده، یکی از لوازم این فردگرایی است و البته عوامل دیگر که گفتناش در این مقال نمیگنجد.
اما فعالیت اجتماعی در جنبش دانشجویی و تشکّلی مثل بسیج، دقیقاً پرورندهی روحیهی جمعگرایی و در تضاد با این میل عمومی نسل جدید قرار دارد. برای این باید چه فکری کرد؟ شاید بهتر است اساساً از خیر تشکلهای سنتی بگذریم و به اشکال نوین تشکل - مثلاً تشکل مجازی – رو بیاوریم؟!
اما واقعیت این است که فردگرایی، مسلخ زندگی و تفکر دینمدارانه است. فردگرایی ملازم فرو رفتن هرچه بیشتر در منیت و خودبنیادی است. و منش بندهی باایمان خدا، دقیقاً نفی منیت و خودبنیادی است. این مهمترین وجه تضاد دین الهی با دین مدرنیسم است. پس بروز این وضعیت در جامعهی ایرانی را فینفسه باید یک بیماری انگاشت که خود منشأ پیدایش انواع بیماریهای روحی و روانی در آحاد جامعه خواهد بود. این فردگرایی با آن خلوتگزینی هر از گاه که برای تفکر و بازنگری در خویشتن توصیه شده، هیچ مناسبتی ندارد.
این فردگرایی رفتهرفته منجر به کوتهبینی، تنگنظری و خودخواهی فرد، در عین ناتوانی و عجز از حل مسائل فردی و اجتماعی میشود. این فردگرایی تکنولوژیک تفکر و قوهی عاقلهی عمومی را پایین میکشد و هوش جمعی را مختل میکند. همچنین بلندنظری و آیندهنگری را ضایع میکند. با چنین وضع و حالی چهطور باید جامعهی آینده را به دست نسل جدید سپرد تا بسازند؟ یا چهطور میتوان به توسعهی معنوی و روحی جامعه امید بست؟
اما دقیقاً بهترین درمان برای این بیماری، تقویت، توسعه و تنوعبخشی به تشکّلهای اجتماعی، و از سوی دیگر جامعیت بخشیدن به تشکّل مردمی است و البته ما آن تشکّل جامع را هماکنون در اختیار داریم: بسیج. اما چهقدر برای آن تبلیغ میکنیم و نسلهای جدید را به فعالیت در آن تشویق و ترغیب کردهایم؟ بهویژه بسیج سازندگی هم در کانسپت تفکر دینی، یک حرکت جذاب و بسیار انسانپرور است که با وجود گسترش فوقالعادهی آن تا امروز، اما در حیث کلی سطح تماس ناچیزی با جمعیت جوان کشور دارد.
به تصور حقیر باید مسئولین دست از دیدن نوک بینیشان بردارند و برای راحتی و فراغت امروزشان، تشکّلهای عمومی و بهخصوص دانشجویی را تضعیف نکنند. امروز روزی است که باید صِرف فعال بودن و رونق گرفتن تشکلها - صَرف نظر از اثرگذاریشان – یک اولویت اجرایی در حوزهی فرهنگ عمومی شود. حتی اگر همسو با ایدهی نظام اسلامی نباشند...