درخشش «علی نصیریان» در مسخره باز/روایتی تازه در سینمای ایران
تاریخ انتشار: ۱۸ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۹۰۰۷۱۵
خبرگزاری میزان- فیلم سینمایی «مسخره باز» نخستین ساخته همایون غنی زاده به تازگی اکران آنلاین خود را بستر شبکههای اینترنتی آغاز کرده است، این فیلم تاکنون با نقدها و استقبال خوبی روبرو شده و فروش قابل توجهی را در دوران شیوع کرونا به خود اختصاص داده است. تاریخ انتشار: 23:45 - 18 مرداد 1399 - کد خبر: ۶۴۴۸۷۵
خبرگزاری میزان - فیلم سینمایی «مسخره باز» نخستین ساخته همایون غنی زاده به تازگی اکران آنلاین خود را بستر شبکههای اینترنتی آغاز کرده است، این فیلم تاکنون با نقدها و استقبال خوبی روبرو شده و فروش قابل توجهی را در دوران شیوع کرونا به خود اختصاص داده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این فیلم سال گذشته اکران سراسری خود در سینماهای تهران و شهرستانها پشت سر گذاشت، این فیلم نخسین بار در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر رونمایی شد و توانست به عنوان یکی از بدیعترین آثار سال جاری سینما شناخته شود.
نامیدن بدیع برای این اثر از سوی نگارنده بدان معناست که فیلم سینمایی مسخره باز توانسته نوع تازهای سینما که البته در سینمای اروپا بارها تجربه شده را در سینمای محدود امروز که بیشتر به سمت آثار کمدی و اجتماعی رفته معرفی نماید. نگارنده این مطلب سعی کرده با نگاهی شفاهی به اثر با توجه به فاصله زمانی تا اکران عموم از لو رفتن خط اصلی داستان گریز کند.
بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار از سینمای ایران اینجا کلیک کنیدبرای شناخت نوع سینمای مسخره باز در ابتدا باید به سینمای ابزورد از سویی و مفاهیم تلفیقی سورئال نگاهی گذرا انداخت. سینمای معطوف به این اثر در ابتداییترین قدم میخواهد ابزود یا همان معناباختگی را به شکلی تصویری ارائه کند.
به عنوان مثال ماهی آویخته شده در زیر پنکه سقفی در ابتدا برای مخاطب یک ماهی فلزی نمود پیدا میکند، اما بعد از تکرارهای تعمدانه کارگردان ماهیت و نام خود باخته و به یک المان و یا همان الگو برای پیشبرد اثر مبدل میشود. قطعه فلزی که هم میتوان آن را ماهی نامید و هم نه.
مجسمه فلزی ماهی وقتی نمود ماهی پیدا میکند که بالای چاه آویخته شده است. بدون شک این مجسمه خود ماهی نیست، اما میل شدیدی به دریا دارد. این میل شدید و تضاد ساختاری آن وقتی نمود بیشتری پیدا میکند که آن را بالای چاه قرار میدهیم. چاهی که به دریا مرتبط است و در هنگام مد میتواند ماهی را به دریا برساند، اما در واقع به منجلابی برای کشتار مبدل شده است.
عنصر تکرار در فیلم مسخره باز یکی از عناصر اصلی اثر است. غنی زاده در مسخره باز به خوبی به سمت یک نوع از پرفورمنس تصویری رفته و در ابتدای راه با مخاطب قرارداد آن را با تکرارهای درست میبندد. تکرارهایی که جزو جدایی ناپذیر سینمای ابزود (معنا باخته) و همچنین پرفورمنس (تعاریف مختلفی از پرفورمنس ارائه شده، اما هنوز تعریف اصلی و شاخصی در میان نیست، اما بیشتر به هنر اجرا معروف است. هنری که تلفیق چندین هنر را با تکیه بر تکرار و وجود دارم تکه تکه پیش میبرد) است.
به عقبتر میرویم به آثار نمایشی همایون غنی زاده بر میگردیم. غنی زاده از آنتیگون، کالیگولا، در انتظار گودو، ددالوس و ایکاروس و اکثر کارهای خود نشان داده که امضای کاری خود را بیشتر از سبکهای دیگر بر تئاتر ابزود بسته است. اما نمیتوان از تاثیر فراوان سینما بر تفکر غنی زاده گذشت.
شاید بهتر است پیش از تماشا و یاد کردن از تاثیر تئاتر بر مسخره باز به تاثیر سینما بر تئاتر غنی زاده اشاره کنیم تا راه را از همان ابتدا به اشتباه نرویم.
تئاتر همایون غنی زاده بر اساس سینما بنیان نهاده شده و در بطن خود معناباختگی را در ساختار پیش میبرد. بهترین نمونه تاثیر سینما بر غنی زاده را میتوان در نمایش "می سی سی پی نشسته میمیرد" یافت. وی در این تئاتر بالاترین سطح استفاده از عناصر بصری و تکنیکهای سینمایی را به کار برده است.
حال به مسخره باز برمی گردیم. حال میدانیم مسخره باز تحت تاثیر تئاتر نیست بلکه از همان ابتدا این همان کاری است که غنی زاده سالها به دنبال آن بوده است. تلفیق تئاتر، سینما، موسیقی، طراحی صحنه، بازیگران و در کل همان پرفورمنس.
نشانه گذاری در فیلم سینمایی مسخره باز تاکید ویژه غنیزاده بر فرم گرایی را مشهود مینماید. طراحی آکسسوار و لباس اثر نیز این نشانه گرایی را دو چندان میکند. از سویی بدون شک باید مسخره باز را فرمالیست خواند و از سویی نمونههایی سمبلیک بودن اثر به چشم میخورد. اما آیا این فیلم به دنبال رد پا گذاشتن سبک از خود است؟. این اثر تلفیقی از تمام این سبکها و نشانهها بوده که در قالب درامی گسسته ارادت خود به ابزود را به جا میآورد.
در بخش بازیگری، اما انتخاب درخشان علی نصیریان قابل چشم پوشی نیست. بازیگری که در چنین سنی نشان میدهد که توانایی مقابله با هر سبک، ژانر و ساختار سینمایی را داشته و در بازی فرمالیسیتی از بسیاری از بازیگران جوان اثر نیز پیشی میگیرد.
صابر ابر کاملاً خط کشی شده و به سان تمام همکاریهای پیشین خود با غنی زاده زبان کارگردان در صحنه است. وی شخصیت را آن طور که باید پیش برده و سعی در خلق شگفتی خارج از متن و ایده ندارد. شاید انتخابی به جز رضا کیانیان میتوانست ترکیب بازیگران این اثر را کاملتر کند. کیانیان در مسخره باز خودش است. خودی که با نمادهای فرم و شکل اثر تطابق نداشته و به نوعی همساز دیگر بازیگران نیست.
در آخر اینکه مسخره باز بیش از آنکه به تئاتر تاثی کند سینما را مورد نظر قرار داده و گاهاً با ایجاد فضای پارودی از آثار مطرح جهان ارادت کارگردان را به آثار سینمایی و همچنین کارگردانان داخلی و خارجی نشان میدهد.
بدون شک فیلم سینمایی مسخره باز تجربهای تازه در سینمای ایران است و مخاطب برای تماشای آن باید کمی به تئاتر و البته سینمای فانتزی فرانسه و غرب تسلط داشته باشد. شاید نگاهی به فیلم "اغذیه فروشی" ژان پیر ژونه" این نوید را بدهد که این فیلم جای درستی پا گذاشته است.
انتهای پیام/
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: اینجا مسخره باز علی نصیریان همایون غنی زاده فیلم سینمایی مسخره باز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۹۰۰۷۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رکوردشکنی شمس و مولانا در سینمای ایران؛ «مست عشق» نیامده از ۵ فیلم سبقت گرفت
آفتابنیوز :
در شرایطی که گیشه سینماها تحت تاثیر اکران دو فیلم کمدی «تمساح خونی» و «سال گربه» قرار دارد، فروش ۱۱ میلیاردی «مست عشق» در دو روز اول اکران نوید یک رقیب جدید برای کمدیهای در حال اکران را میدهد.
مست عشق ساخته حسن فتحی با حضور پارسا پیروزفر و شهاب حسینی اتفاق بی سابقهای را در گیشه رقم زد و موفق شد طی دو روز اول اکران با جذب بیش از ۱۶۰ هزار مخاطب فروشی بالغ بر ۱۱ میلیارد تومان را به ثبت رسانده است که برای یک فیلم غیرکمدی موفقیتی بزرگ محسوب میشود.
پس از سالها این اولین باری است که یک فیلم غیرکمدی موفق به شکستن این رکورد میشود، به گونهای که «مست عشق» تنها در دو روز اول اکران توانست خود را به رتبه چهارم فروش کلی سینمای ایران در سال جدید برساند و بالاتر از فیلمهایی نظیر آسمان غرب، آپاراتچی، پرویز خان، نوروز و ایلیا در جستجوی قهرمان قرار گیرد.
شهاب حسینی در نقش (شمس تبریزی)، پارسا پیروزفر در نقش (مولانا)، حسام منظور در نقش حسام الدین چلبی (همنشین و شاگرد مولانا)، هانده ارچل در نقش (کیمیاخاتون)، بنسو سورال در نقش (مریم)، بوراک توزکوپاران در نقش سلطان ولد (فرزند بزرگ مولانا)، هالیت ارگنچ (پدر مولانا) و بوران کوزوم در نقش علاءالدین (پسر مولانا) در «مست عشق» بازی کرده اند.
این فیلم برشی از زندگی مولانا و شمس تبریزی در سالهای ۶۴۰ تا ۶۴۵ هجری قمری میباشد که رابطه مولانا با شمس تبریزی، عشقی که مولانا به او داشت، تأثیر فراوان شمس بر زندگی و اشعار مولانا، و عشق او به خدا و عرفان او را به تصویر میکشد.
در جدول فروش سینمای ایران در حال حاضر تمساح خونی به کارگردانی جواد عزتی با بیش از ۱۱۹ میلیارد تومان فروش در آستانه ۲ میلیونی شدن تماشاگران خود است و پس از این فیلم درام اجتماعی «بیبدن» با بیش از ۳۰ میلیارد فروش و کمدی «سال گربه» با ۲۵ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان فروش در رتبههای دوم و سوم قرار دارند.
منبع: خبرگزاری فارس