به نقل از «ایران آنلاین»

به دنبال ایجاد جریانی تازه در سینمای کوتاه هستیم

تاریخ انتشار: ۲۰ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۹۱۳۲۲۳

نخستین سامانه نمایش فیلم کوتاه با نام «ودیو» مدتی است فعالیت خود را آغاز کرده و به این واسطه فرصتی تازه برای احیای سینمای کوتاه و پیوند بیشتر مخاطب با آن ایجاد شده است. پویان صدقی مدیرعامل «ودیو» درباره شکل‌گیری این پلتفرم تخصصی، اهداف و برنامه‌های این مجموعه با روزنامه ایران گفت‌و‌گویی داشته که در ادامه می‌خوانید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

چندسالی است که در ایران صنعت vod رشد قابل توجهی پیدا کرده و این روزها پلتفرم‌های متعددی در حال ارائه محتوا به مخاطب و رقابت با یکدیگر هستند، اما این پلتفرم‌ها عموماً محتوای تخصصی منتشر نمی‌کنند، چه دغدغه‌ای شما را بر آن داشت تا پلتفرمی برای نمایش آثار کوتاه راه‌اندازی کنید؟
از ابتدای ایجاد بازار vod در ایران دغدغه این حوزه را داشتم، طبیعتاً زمانی که به‌صورت طولانی با صنعتی درگیر باشی نیازهای آن را دقیق‌تر می‌دانی. فعالیت این صنعت در ایران به شکلی است که وی او دی ها عموماً محتوای تخصصی منتشر نمی‌کنند، پلتفرم‌ها بیشتر به ارائه آثار سینمای بدنه و مثلاً فیلم‌های کمدی گرایش نشان می‌دهند تا اینکه بخواهند انرژی و هزینه خود را صرف توزیع فیلم کوتاه کنند البته چنین نگرشی طبیعی بوده چرا که برآیند مادی آن نیز بیشتر است. اواسط دهه 90 زمانی که به‌صورت جدی به این حوزه ورود کردیم قصد راه‌اندازی یک vod جامع را داشتیم اما در نهایت شرایط را مساعد ندیدیم چرا که به نوعی ورود به بازی بزرگان بود و آن طرف رقبایی داشتیم که به لحاظ منابع مالی و اعتباری پشتوانه محکم تری داشتند. اما ما چند جوان بودیم که باید با توجه به پتانسیل و ظرفیت خود قدم برمی داشتیم در نتیجه به سراغ ایده تأسیس vod تخصصی رفتیم. ما در پلتفرم خود آثار مستقل و در کنار آن فیلم‌های کوتاه و مستند را ارائه کردیم و بعد دیدیم مردم از تماشای فیلم کوتاه استقبال می‌کنند و این یک قدم رو به جلو بود. همین شد که رویکرد اصلی‌مان ارائه فیلم‌های کوتاه شد.
یعنی استقبال مخاطب از نمایش فیلم‌های کوتاه انگیزه شما را مضاعف کرد؟
باید این نکته را به صراحت بگویم که بازاریابی فیلم کوتاه بسیار سخت است و اتفاقاً مخاطب خیلی دغدغه آن را ندارد، البته ما از ابتدا به این مسأله آگاه بودیم اما ایجاد جریانی تازه در سینمای کوتاه و ارائه آثار کوتاه که معمولاً مجال نمایش عمومی آن وجود ندارد و به نوعی نایاب است برایمان اهمیت بیشتری داشت.
با راه‌اندازی پلتفرمی چون «ودیو» فیلمسازان کوتاه بواسطه نمایش آثارو کسب درآمدی محدود، مخاطب به‌خاطر دسترسی به آرشیویی که تا به حال به این شکل در اختیار نداشته و خود شما نیزبه‌عنوان متولی «ودیو» هر یک به نوعی بهره می‌برید، در این مدت محدود تأثیر «ودیو» در عرصه فیلم کوتاه را چطور دیدید؟
از ابتدا این دغدغه را داشتیم که اکوسیستمی درست در حوزه فیلم کوتاه شکل پیدا کند تا فیلمسازان با اعتماد کامل فیلم‌های خود را از کمد درآورده و پخش کنند. ما نیزسعی کردیم نسبت به اعداد و ارقام قرارداد‌های رایج در vod‌ها درآمد قابل قبولی را از این طریق برای فیلمسازان ایجاد کنیم. البته نباید توقع داشت که تمامی هزینه‌های ساخت یک اثر به این وسیله بازگردد. باید چرخه اقتصادی درستی شکل بگیرد تا یک فیلم هزینه‌های خود را تا حد قابل قبولی پوشش دهد، این چرخه صرفاً با فعالیت یک پلتفرم شکل نمی‌گیرد بلکه برای تحقق این امرنیازمند یک هم‌افزایی میان اجزای اقتصادی حوزه فرهنگ است. ما هنوز در ابتدای راه هستیم اما امیدوارم اتفاقات خوبی رقم بخورد.
شما از دغدغه ایجاد اکوسیستمی درست و جریانی تازه در حوزه فیلم کوتاه گفتید و حتی به بازاریابی سخت فیلم کوتاه اشاره کردید اما این راه سخت برایتان برآیند مالی هم به همراه دارد و طبیعتاً ورود به این کار صرفاً از روی دغدغه نبوده است!
در این شرایط اقتصادی هیچ‌کس برای رضای خدا کار نمی‌کند، هر کسی که به کاری ورود پیدا می‌کند برایش سودآوری مالی آن نیز مهم است. فکر می‌کنم هر کاری درست انجام شود، مزایایی را برای آن مجموعه در پی خواهد شد. از همان ابتدا به این موضوع آگاه بودیم که سودآوری این کار، بلند مدت است.
شما محتوای متفاوتی را نسبت به سایر پلتفرم‌ها در اختیار مخاطب قرار می‌دهید اما اینکه مخاطب برای تماشای هر اثر بهای جداگانه‌ای بپردازد، برای او چندان مقرون به صرفه نیست، چرا مثل پلتفرم‌های دیگر اشتراک مدت دار برای مخاطب تعریف نمی‌کنید؟
این مسأله حل شده است. «ودیو» به تازگی پوست‌اندازی کرده و از پلتفرمی به پلتفرم دیگر مهاجرت کردیم. در ساز و کار جدید «ودیو» اشتراک ماهانه برای مشترکان تعریف شده تا بتوانند به‌صورت نامحدود به تماشای آثار موجود در «ودیو» بنشینند.
کسانی که دغدغه تماشای آثار کوتاه را دارند طیف مشخصی از دوستداران سینما هستند، در جهت ترغیب بیشتر مخاطب عام برای تماشای فیلم کوتاه برنامه‌ای دارید؟
برای رسیدن به چنین نقطه‌ای باید سال‌ها تلاش و برنامه‌ریزی کرد و این امری نیست که با تلاش یک پلتفرم محقق شود. البته ما به اندازه توان خود در این مسیر قدم برمی داریم. اتفاقاً صرفاً مخاطب فیلم کوتاه ببین یا کسانی که سانس‌های فیلم کوتاه هنرو تجربه را پر می‌کنند، مدنظرما نیستند. آنها چند هزار نفر بیشتر نیستند و به‌خاطر دغدغه‌ای که دارند همواره پیگیر آثار این حوزه هستند. ما در نظر داریم مخاطب سینمای بدنه را جذب کنیم. به همین منظور تلاش کردیم تا ذهنیت درستی درباره فیلم کوتاه به مخاطب ارائه کنیم. در این مدت تمام سعی خود را به کار گرفتیم این تفکر را که فیلم کوتاه اثری تجربی است و مخاطب عام نمی‌تواند با آن ارتباط برقرار کند، تغییر دهیم. در «ودیو» آثار متفاوت از ژانر‌های گوناگون را عرضه می‌کنیم. تنوع ژانر از ابتدا یکی از عوامل مهم برای ما بود چنانچه فیلم‌های اکشن، ترسناک، اجتماعی، کمدی سیاه و همچنین آثار موفق ایرانی که در دنیا خوش درخشیدند در پلتفرم ما موجود است.
بسیاری از فیلمسازان امروز سینمای بلند، سابقه قابل توجهی در عرصه فیلم کوتاه داشتند. به نظر می‌رسد نمایش آثار کوتاه آنها بتواند سبب استقبال بیشتر مخاطب و پیوند آنها با مدیوم فیلم کوتاه شود. برای نمایش آثار کوتاه فیلمسازان مطرح امروز مثل محمدحسین مهدویان، محمد کارت، سعید روستایی و... برنامه‌ای دارید؟
در حال حاضر آرشیو آثار کوتاه فیلمسازانی چون محمد حسین مهدویان، حسین امیری دوماری و پدرام پورامیری که به تازگی فیلم سینمایی «جان دار» را از آنها در سینما دیدیم و برادران ارک که امسال فیلم «پوست» را در جشنواره داشتند و سابقه خوبی در عرصه فیلم کوتاه نیز دارند، در «ودیو» وجود دارد. در تلاشیم آثار سایر کارگردانان مطرح سینمای بلند را نیز بزودی ارائه کنیم. اخیراً با فرنوش صمدی و علی عسگری که از موفق‌ترین فیلمسازان کوتاه هستند و به تازگی وارد سینمای بلند شدند، قراردادی بستیم و به این واسطه آثار آنها که موفقیت‌های جهانی بسیاری کسب کردند در اختیار علاقه مندان قرار خواهد گرفت. ما تمایل بسیاری برای تکمیل آرشیو فیلمسازان مطرح و غیر مطرح داریم اما مشکل مالکیت نامشخص آثار سرعت ما را کند می‌کند.

منبع: ایران آنلاین

کلیدواژه: فیلم کوتاه نمایش آثار آثار کوتاه پلتفرم ها دغدغه ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۹۱۳۲۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حمید سهیلی سرباز سینما بود/ راش‌هایی که اسناد تاریخی مهمی هستند

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط‌عمومی موزه سینما، مستند «مرمت آثار باستانی» به کارگردانی زنده‌یاد حمید سهیلی و با حضور پژمان مظاهری‌پور، مستندساز و اسکندر مختاری، پژوهشگر و استاد معماری و مرمت و جمعی از هنرمندان و علاقه‌مندان به این عرصه در قالب برنامه «شب‌های مستند» موزه سینما روی پرده رفت. پژمان مظاهری‌پور مستندساز گفت: جای حمید سهیلی در میان ما خالی است. او آثار ماندگاری از خود باقی گذاشت. سهیلی فعالیت حرفه‌ای خود را با سمت مدیر تدارکات و مدیر تولید در سریال «آتش بدون دود» به کارگردانی زنده‌یاد نادر ابراهیمی آغاز کرد. او سپس پژوهش‌های مرتبط با ایران‌شناسی را در موسسه «ایران پژوه» که توسط آقای ابراهیمی اداره می‌شد آغاز کرد.

وی ادامه داد: در این گروه سهیلی با محمدرضا مقدسیان و عزیزالله حاجی مشهدی کار می‌کرد. آن‌ها کار پژوهشی مجموعه «سیاحت ایران» که قرار بود داریوش مهرجویی آن را تهیه و کارگردانی کند انجام می‌دادند. یک قسمت از این مجموعه که درباره «قلعه الموت» است به تولید رسید اما از نگاتیوهای آن اطلاعی در دست نیست. حمید سهیلی تصاویری به صورت هشت میلیمتری از روزهای تولید آن بخش را در اختیار داشت و تعلق خاطر او به مستندسازی در اینجا مشخص می‌شود. او اولین فیلم مستند خود را در مجموعه «سفرهای دور و دراز هامی و کامی» تجربه می‌کند که در ارتباط با مراحل استخراج ذغال سنگ است.

آثار سهیلی اسناد تاریخی معتبری به شمار می‌روند

مظاهری‌پور همچنین گفت: او پس از انقلاب اولین مجموعه مستند خود با نام «دست آفریده‌ها» را ساخت که در اتباط با کارگاه‌های صنایع دستی است. سهیلی فرد بسیار دقیق و منظبتی بود و در ساخت آثار خود با پژوهشگران تراز اول هر رشته مشورت می‌کرد. سال ۵۸ شش فیلم درباره تاریخ خط ساخت و به سراغ دکتر مهرداد بهار از اسطوره‌شناسان مطرح رفت. این مجموعه دارای یکی از مصاحبه‌های مهم بهار است. او در «مرگ یزدگرد» به عنوان مدیر تدارکات و تولید با بهرام بیضایی نیز همکاری کرد و سپس مجموعه «به سوی سیمرغ» را در قالب ۱۲ فیلم کار کرد که مربوط به تاریخ نقاشی ایران است و آیدین آغداشلو در اثر همراه او بوده است.

این فیلمساز سینمای مستند افرود: سهیلی از سال ۶۲ تا ۷۰ مجموعه «معماری ایرانی» را کارگردانی کرده است که پژوهشگر اصلی آن نیز خودش بوده است. حمید سهیلی فردی بسیار متواضع بود به همین دلیل فیلم‌های او تیتراژ ندارند.

وی با بیان اینکه مجموعه «معماری ایرانی» در استودیو گلستان ساخته شده که متعلق به شبکه یک تلویزیون است، بیان کرد: سهیلی در این اثر نیز از کارشناسان مطرحی استفاده می‌کند که در معماری ایران افرادی معتبری هستند. محمد کریم پیرنیا و اسکندر مختاری که در این برنامه حضور دارد از جمله این افراد بودند.

وی ادامه داد: سهیلی در این مجموعه به بافت‌های شهرهای ایران می‌پردازد و کار بسیار سنگین و پیچیده‌ای را صورت می‌دهد. او ۳۳ فیلم در این مجموعه تولید می‌کند که هر یک در حکم یک سند معتبر است. گفتار ماندگار متن فیلم را آقای میرفخرایی خوانده‌اند که این موضوع نیز از ویژگی‌های این مجموعه به حساب می‌آید. مستند «مرمت آثار باستانی» دارای پشتوانه معتبر پژوهشی است. حمید سهیلی فردی بسیار متعهد، امانت‌دار و اخلاق‌محور بود و جوایزی را که برای فیلم‌های خود دریافت می‌کرد، به نهاد حامی فیلم‌هایش تقدیم می‌کرد. او ۱۰۴ فیلم ساخته است که در تاریخ سینمای مستند ایران ماندگار است؛ سهیلی دارای نشان درجه ۲ هنری بود اما لیاقت او بسیار بالاتر از دریافت نشان درجه یک بود.

شخصیتی استثنایی در سینمای مستند

در ادامه این نشست اسکندر مختاری از استادان حوزه معماری و مرمت نیز گفت: حمید سهیلی یک انسان استثنایی بود، چراکه همواره به دانش‌اندوزی می‌پرداخت و از فرصت‌های پیش آمده برای خود استفاده می‌کرد. من در جریان فیلم‌های «معماری ایرانی» با او آشنا شدم. او پیش از ساخت هر فیلم مطالعات زیادی انجام می‌داد. به همین دلیل یک کتابخانه شخصی مختص به خود داشت.

وی ادامه داد: سهیلی اعتقاد داشت که تفاوت میان کارشناسان و فیلمساز این بود که یک کارشناس به صورت تصویری به موضوع نگاه نمی‌کند و به همین دلیل نحوه نگاه او با ما تفاوت داشت. او خود نسبت به هر موضوع اشراف داشت و مصاحبه شونده زمانی که مقابل او قرار می‌گرفت متوجه این موضوع می‌شد.

مختاری با بیان اینکه سهیلی عالم را از عالم‌نما تشخیص می‌داد، ادامه داد: پس از ساخت فیلم، زمانی که صحبت‌های ما را می‌شنید، اگر از موضوعی در اثر خود نمی‌توانست دفاع کند، آن را تغییر می‌داد و اصلاح می‌کرد. او نریشن بیشتر مجموعه «معماری ایرانی» را خودش نوشت و من نیز در چند قسمت او را همراهی کردم. نکته مهم این است که سهیلی در نریشن و موسیقی به دنبال تاثیر عاطفی بر مخاطب نبود. من معتقدم اگر سهیلی فردی دانشگاهی در اروپا بود، به عنوان یکی از مهم‌ترین افرادی که در راستای پیشرفت‌های علمی کشور خود گام برداشته بود شناخته می‌شد.

وی اظهار کرد: دوره‌های تاریخی هنر ایرانی که سهیلی در آثار خود به تصویر کشیده است، در حکم یک دایره‌المعارف جامع است. این فرد استثنایی معایبی هم داشت و آن اینکه خود و همکاران را در تیتراژ فیلم معرفی نمی‌کرد. او تمام راش‌های استفاده نشده خود را به مرکز اسناد میراث فرهنگی تحویل داد که امروزه از اسناد تاریخی مهم به شمار می‌روند. مجموعه «مرمت آثار باستانی» امروزه بخشی از تاریخ معماری است.

در ادامه مظاهری‌پور درباره اهمیت گفتار متن در سینمای مستند نیز گفت: او در نوشتن متن بسیار دقیق بود و این کار را با حضور کارشناسان پیش می‌برد. او معتقد بود برخی از گفتارهای متن مجموعه «معماری ایرانی» برای مخاطب حوصله سربر است و از من می‌خواست در آثارم رویه‌ دیگری را پیش بگیرم. او عقیده داشت باید نریشن دارای وجهی قصه‌گو باشد تا بتواند توجه مخاطب را به خود جلب کند. میرفخرایی نیز تنها یک گوینده نبود بلکه فردی دانشمند، مولف و آشنا با علم بود.

مظاهری‌پور با اشاره به اینکه مستند «مرمت آثار باستانی» به صورت ۱۶ میلیمتری ساخته شده است، افزود: در زمانی که سهیلی با تلویزیون کار می‌کرد، نظام تهیه‌کنندگی وجود داشت و او نمی‌توانست راش‌ها را با خود داشته باشد و آن‌ها بعد از قطع نگاتیو در آرشیو سازمان صدا و سیما نگه‌داری شدند. او با هوشمندی بخشی از موارد فیزیکی باقی مانده از آثار خود را به سازمان میراث فرهنگی تقدیم کرد.

سهیلی خود را سرباز سینما می‌دانست

در ادامه این برنامه ارد عطارپور مستندساز شناخته‌شده سینمای ایران که از افراد نزدیک به حمید سهیلی به شمار می‌رفت درباره او گفت: سهیلی فردی بسیار متواضع بود و من کسی را مانند او در سینمای ایران ندیدم. او خود را سرباز سینما می‌دانست و اگر از او کمکی می‌خواستید امکان نداشت از انجام آن دریغ کند. حتی اگر در حوزه‌ای اطلاعات کافی نداشت به مطالعه می‌پرداخت و آن را در اختیار سوال‌شونده قرار می‌داد.

وی ادامه داد: خط تولید فیلم مستند درباره تاریخ معماری ایران، تحت تاثیر فعالیت‌های حمید سهیلی است و افراد دیگری نیز از او الگوبرداری کرده‌اند. سهیلی زمانی به ساخت آثار مرتبط با تاریخ ایران مبادرت ورزید که آن زمان این اتفاق در کانون توجه نبود.

عطارپور یادآور شد: او با پافشاری کار خود را پیش می‌برد چراکه علاقه زیادی به وطن خود داشت. فیلم «مرمت آثار باستانی» دارای دقت، جزییات و دکوپاژی دقیق و برجسته است و توضیحات کاملی دارد. همچنین دارای پلان‌هایی بسته و تعلیقی جذاب است. این مجموعه به یونسکو عرضه شد و در آنجا به عنوان یک سند دیداری و شنیداری به ثبت رسید و افرادی در خارج از کشور نیز متوجه این گنجینه ارزشمند باقی مانده از او شدند.

وی در پایان بیان کرد: من در ماه‌های آخر عمر حمید سهیلی از او خواستم تا طرحی را برای ساخت ارایه دهد و جالب است تمام موضوعاتی را که در دست داشت درباره ایران بود.

برنامه «شب‌های مستند» با مشارکت انجمن صنفی تهیه‌کنندگان سینمای مستند در موزه سینما برگزار می‌شود.

کد خبر 6087717