مولانا، بزرگترین فرد در ذهن‌آگاهی/رتبه دوم استرالیا در خودکشی زنان
تاریخ انتشار: ۲۲ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۹۳۹۰۶۶
ایسنا/خراسان رضوی عضو هیأت علمی گروه روانشناسی دانشگاه فردوسی با اشاره به اینکه مولانا بزرگترین و تاثیرگذارترین فرد در حوزه ذهن‌آگاهی است، گفت: ذهن آگاهی یکی از برنامه‌های هر فصل سازمان‌ها و سیستم‌هایی است که کارمندانشان کارهای اساسی انجام می‌دهند.
زهره سپهری شاملو، شامگاه گذشته در پخش زنده یک برنامه اینستاگرامی در رابطه با ذهن‌آگاهی، اظهار کرد: زندگی‌های امروز در مقایسه با زندگی‌های چند قرن پیش و حتی ۱۰۰سال پیش زندگی راحت‌تری است، اما افسردگی و میزان ریسک به خودکشی و حتی خود خودکشی افزایش یافته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی با اشاره به اینکه رفاه در زندگی ما بیشتر شده اما پریشانی‌ها افزایش یافته و حالمان ناخوب‌تر شده است، ادامه داد: اگر به تاریخ بشریت نگاه کنیم، انسان امروز زودتر از زندگی خسته می‌شود و استفاده از داروهای کمک‌کننده افزایش یافته، زیرا انسان امروز به نظرش می‌رسد که آنچه حالش را خوب می‌کند باید از بیرون به روانش وارد شود که این موضوع باعث همه پریشانی‌های ما شده است.
این روانشناس بالینی با تاکید بر اینکه ذهن‌آگاهی کمک می‌کند که انسان به سمت زندگی هوشمندانه‌تر، در لحظه زندگی‌کننده‌تر و بیدار شده از رفتارهای عادتی حرکت کند، افزود:خیلی به عادت‌های خودکار معتاد شدیم و آنقدر آنها را تکرار کردیم که اصلا یادمان رفته هر لحظه زندگی می‌تواند خاص باشد. بسیار با سرعت زندگی را می گذرانیم و اگر در انتهای روز از خودمان بپرسیم که امروز چه کاری کردیم، احتمالا فقط یکسری از کارهای روزمره را می‌توانیم نام ببریم، اما در کدام یک از لحظات آن روز بودیم و تجربه بودن در آن لحظه را داشته‌ایم؟ روانشناسان می گویند اگر ذهن‌آگاهانه زندگی کنیم، شانس اینکه حال خوب داشته باشیم افزایش می‌یابد.
سپهری شاملو در رابطه با اینکه چگونه می‌توان ذهن‌آگاهانه زندگی کرد، گفت: ما از لحظه به دنیا آمدنمان خاطره نداریم، اما در آن لحظه که از تجریه جنینی خارج شدیم، یک یار شفیق با ما همراه شد که جهان را با آن تجربه کنیم وآن هم تنفس است. در طول روز چقدر متوجه این هستیم که تنفس‌هایمان صحیح است؟ امروز روانشناسی به این نتیجه رسیده که اکثر آسیب‌ها و هیجاناتی که تجربه می‌کنیم در نتیجه خارج شدن فیزیولوژی از کوک سالم خود است که بخش زیادی از آن مربوط به تنفس می‌شود. برای ورود به ذهن‌آگاهی باید حواسمان به این باشد که تنفس کمک می‌کند، کوک باشیم. تنفس‌های ما اکثرا سطحی، منقطع، کوتاه و بریده است. تنفس عمیق و یا دیافراگمی که به ما کمک کند که کوک باشیم را کمتر تجربه می‌کنیم. هر زمان که حس کردیم از کوک خارج شدیم باید به سراغ تنفس‌های عمیق برویم.
وی افزود: ما به پنج حس شنوایی، بینایی، لامسه، بویایی و چشایی مجهز هستیم، اما به‌جز بینایی و شنوایی از حواس دیگر خیلی استفاده جدی نمی‌کنیم در حالی که ذهن‌آگاهی می گوید این پنچ گنج، بسیار می‌توانند کمک کنند.اگر به این پنج حس که شاه کلیدش تنفس است مجهز نباشیم، مثل تاجری هستیم که در گاو صندوق چیزهای گران قیمت دارد، اما چشمش به مغازه دیگری است و حسرت پولداری بقیه را می‌خورد.
سپهری شاملو با اشاره به اینکه می توانیم هر روز تمرین‌های جدی برای هر کدام از حواسمان داشته باشیم، گفت: شاید کووید ۱۹ آمد که به ما بگوید چه چیزهای داریم. قبلا در مهمانی‌ها سرهایمان در گوشی بود، اما حالا که ممکن است گاهی بعد از مدت‌های طولانی و با رعایت فاصله فیزیکی یکدیگر را ببینیم، تازه متوجه می‌شویم قبلا چه چیزهایی داشته‌ایم و قدر آن را می‌دانیم.از ویژگی‌های انسان این است که به سرعت به داشته‌ها عادت می‌کند و قدر آنها را نمی‌داند.
عضو هیأت علمی گروه روانشناسی دانشگاه فردوسی درمورد مشاهده کردن گفت: هنگامی که چیزی را مشاهده می‌کنیم و از ما می‌پرسند چه چیزی می‌بینیم معمولا می‌گوییم آن چیز خوشگل یا زشت است در حالی که وصف ما باید صرفا در رابطه با خود آن موردی که مشاهده می‌کنیم باشد؛ مثلا در توصیف یک خودکار می‌توانیم بگوییم قدش چند سانت است، نرم یا سخت است، رنگش چه شکلی است و ...، یعنی اطلاعاتی که می‌دهیم فقط متعلق به همان خودکار است. توصیف زمانی سالم است که از واژهایی استفاده کنیم که متعلق به متغیری باشد که آن را تجربه می‌کنیم نه چیزهای دیگر. ذهن‌آگاهی می گوید زمانی ما چیزی را مشاهده می‌کنیم که با تمام وجود آن چیز را دیده باشیم.
وی ادامه داد: یکی از کارهایی که ذهن‌آگاهی برای ما انجام می‌دهد این است که در صلح بیشتری با خود و دنیای پیرامون خود باشیم، زیرا ما را متوجه می‌کند که کوک از درون ما آغاز می‌شود نه توسط دیگران.
سپهری شاملو عنوان کرد: متاسفانه شاید یکی از تجربه‌های تربیتی ما این بوده که به شیوه رقابتی ما را بزرگ کردند؛ مثلا به ما می‌گفتند ببین فرزند فلانی چه طوری است و... . به ما گفتند هر که دونده‌تر باشد پیروزتر است و این موجب شده که ما به خط پایان رسیدن را بجای تجربه کردن و دیدن مسیر ترجیح دهیم.همین دلیل موجب شده تا برای ما ذهن آگاهانه‌تر زندگی کردن سخت‌تر باشد.
این روانشناس بالینی در رابطه با اینکه چگونه می‌توان مشاهده، توصیف و مشارکت را به درستی انجام داد، بیان کرد: باید به سه اصل مجهز باشیم؛ اصل اول غیرقضاوتی مشاهده کردن، توصیف کردن و مشارکت کردن است. اصل دوم آگاه بودن است؛ یعنی پنج حس ما حضور داشته باشد. اصل سوم موثر بودن است. این موضوع را اگر در فرهنگ ایران درست استفاده کنیم می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد. ذهن‌آگاهی می‌گوید بین موثر و درست فرق است. موثربودن مهمتر از درست بودن است؛ مثلا این درست است که به فرزندمان بگوییم اتاقش تمیز و مرتب باشد، اما هنگاهی که او خسته از بیرون آمده نمی‌توانیم در این رابطه کاری انجام دهیم و تربیت را به دست بگیریم زیرا موثر نیست.
وی با تاکید بر اینکه هنگامی می‌توانیم ذهن‌آگاهانه زندگی کنیم که غیر قضاوتی، آگاه و موثر بودن را تمرین کنیم، ادامه داد: امروزه کشورهایی که آموزش و پرورش سالم‌تری دارند، یکی از بخش‌های آموزشی آنها کمک گرفتن از ذهن‌آگاهی است. سازمان‌ها وسیستم‌هایی که کارمندانشان کارهای اساسی انجام می‌دهند نیز یکی از برنامه‌های هر فصلشان ذهن‌آگاهی است.
سپهری شاملو با اشاره به اینکه مولانا بزرگترین و تاثیرگذارترین فرد در حوزه ذهن‌آگاهی از نظر افرادی است که در این حوزه کار می کنند، تصریح کرد: ذهن‌آگاهی از شرق به غرب ورودپیدا کرد،اما در غرب بسته‌بندی زیبایی شد و امروز دیگر اینگونه نیست که بگوییم فقط مولانا و شمس ذهن‌آگاهانه زندگی کردند بلکه ما هم می توانیم با تمرین‌هایی ذهن‌آگاهی را به زندگی‌مان وارد و زندگی را متفاوت زندگی کنیم.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی اجتماعی روانشناسي ذهن آگاهی سپهری شاملو ذهن آگاهی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۹۳۹۰۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نتایج جالب از پژوهشی درباره حس پیری/ زنان درباره سن پیری مردان چطور فکر می‌کنند؟
به گزارش خبرآنلاین، به نظر می‌رسد پاسخ این پرسش که «از چند سالگی پیر محسوب می‌شویم؟»، در حال تغییر است زیرا عمر مردم طولانی‌تر شده است، دیرتر بازنشسته می‌شوند و تا سنین بالاتری همچنان از سلامتی جسمی و روحی برخوردارند.
ایسنا در خبری نوشت: طبق پژوهشی که نتیجه آن در مجله انجمن سالمندی آمریکا منتشر شد، افراد در اواسط دهه ۶۰ سالگی معتقدند که پیری از ۷۵ سالگی شروع می‌شود، در حالی که افراد مسن‌تر فکر می‌کنند سن پیری دیرتر از این شروع می‌شوند.
به گزارش ان‌بی‌سی، این تحقیق که در مجله روانشناسی و سالمندی انجمن روانشناسی آمریکا منتشر شد، داده‌های ۱۴ هزار شرکت‌کننده در یک نظرسنجی سالمندی در آلمان را بررسی کرد که درباره پیری به‌عنوان مرحله‌ای از زندگی مطالعه می‌کرد. تاریخ تولد شرکت‌کنندگان بین سال‌های ۱۹۱۱ و ۱۹۷۴ بود و از سن ۴۰ تا ۸۵ سالگی به این مطالعه وارد شده بودند.
شرکت‌کنندگان طی ۲۵ سال، هشت بار درک خود را از سالمندی گزارش کردند. آنها هر چهار تا پنج سالی که می‌گذشت، آغاز سن پیری را یک سال دیرتر از بار قبل اعلام کردند. شرکت‌کنندگانی هم که زودتر یعنی بین سال‌های ۱۹۱۱ تا ۱۹۳۵ به دنیا آمده بودند، در مقایسه با افرادی که بعد از ۱۹۳۵ متولد شده بودند، فکر می‌کردند که پیری زودتر آغاز می‌شود.
«مارکوس وتشتاین»، نویسنده ارشد این مطالعه و روانشناس دانشگاه هومبولت برلین، گفت: درک و تصور ما از پیری در گذر زمان به‌وضوح تغییر می‌کند. افرادی که امروز در سنین میانسالی هستند یا افراد مسن‌تر باور دارند که سن پیری آنها دیرتر از همسالانشان در ۲۰ سال پیش است.
به گفته وتشتاین، این تغییر تا حدودی به بالا رفتن سطح امید به زندگی در افراد برمی‌گردد. امید به زندگی در آلمان حدود ۸۱ سال است که از ۷۱ سال در ۱۹۷۴ بیشتر شده است. همچنین بسیاری از مردم برای مدت طولانی‌تر یک زندگی همراه با سلامتی دارند.
وتشتاین می‌گوید: افرادی که احساس جوانی می‌کنند، معتقدند پیری دیرتر شروع می‌شود.
شرکت‌کنندگانی که تنهاتر بودند، بیماری‌های مزمن داشتند یا از سلامتی کامل برخوردار نبودند، بیشتر بر این تصور بودند که پیری زودتر آغاز می‌شود. زنان هم فکر می‌کردند که سن پیری در مردان حدود ۲.۴ سال دیرتر آغاز می‌شود.
با این حال برخی کارشناسان می گویند این نتایج ممکن است قابل تعمیم به کشورهای دیگر نباشد زیرا دیدگاه‌های فرهنگی درباره پیری و روند تحولات جوامع در طول زمان متفاوت است. به عنوان مثال امید به زندگی در ایالات متحده در طول همه‌گیری کووید از ۷۹ سال در ۲۰۱۹ به ۷۶ سال در ۲۰۲۱ رسید در حالی که امید به زندگی در آلمان از سال ۲۰۱۴ نسبتا پایدار بوده است.
به گزارش ایندیپندنت، تحقیقات قبلی نیز نشان داده بود باورهای منفی درباره افزایش سن با افزایش سطح استرس مرتبط است که به نوبه خود می‌تواند خطر حمله قلبی و سکته را افزایش دهد. برعکس افرادی که به پیری نگرشی مثبت دارند، احتمالا کمتر در معرض ابتلا به زوال عقل هستند و در مقایسه با افرادی که نگرش منفی درباره افزایش سن دارند، طولانی‌تر عمر می‌کنند.
همچنین افرادی که خود را جوان‌تر از سن شناسنامه‌ای‌شان می‌دانند، زوال حافظه آهسته‌تر، عملکرد شناختی بهتر و کاهش علائم افسردگی را گزارش کردند. در مقابل افرادی که خود را مسن‌تر از سن حقیقی‌شان می‌بینند بیشتر در معرض خطر مرگ‌ومیر قرار دارند.
۴۷۲۳۶
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899530
ام فهد، زن مشهور عراقی کیست و چرا کشته شد؟