خباز: عدم اعتماد به مدرس خیابانی یک نشانه از رویکرد رادیکالی مجلس بود
تاریخ انتشار: ۲۳ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۹۵۰۳۶۸
رویداد۲۴ «محمدرضا خباز» روز پنجشنبه در گفتوگو با خبرنگار سیاسی ایرنا با اشاره به جلسه روز گذشته مجلس و عدم اعتماد نمایندگان به مدرس خیابانی برای تصدی وزارت صمت اظهار داشت: بعد از اینکه مجلس رسمیت یافت و مهمتر از آن بعد از سخنان رهبر معظم انقلاب، مقداری از تندرویهای لسانی نمایندگان کاسته شد و همان زمان هم گفته می شد بزرگان نظام مانع تندرویها میشوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
عدم اعتماد به مدرس خیابانی یک نشانه از رویکرد رادیکالی نمایندگان بود
وی افزود: در حال حاضر هم معتقدم عقلانیت حاکم بر نظام به آنها اجازه نخواهد داد که دولت را زمینگیر کنند. ولی با این حال عدم اعتماد به آقای مدرس خیابانی کاندیدای وزارت صنعت، معدن و تجارت یک نشانه کوچک از رویکرد رادیکالی نماینگان مجلس یازدهم بود.
خباز خاطرنشان کرد: در هفتههای گذشته رییس جمهوری از مجلس خواست لایحه تشکیل وزارت بازرگانی را تصویب کند که همزمان دو وزیر صنایع و معادن و وزیر بازرگانی و تجارت را به مجلس معرفی کند هم که هم وقت مجلس گرفته نشود و هم وزراتخانه کنونی بعد از تقسیم به دو وزارتخانه چابکتر شود که به نظر تعارض مانع همراهی و همکاری مجلس با دولت شد.
عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی با بیان اینکه تقسیم وزرات صمت به دو وزارتخانه برای دولت و کشور خیلی مهم است، ادامه داد: دولت پیشنهاد داد لایحه وزارت بازرگانی و تجارت زودتر تصویب شود که دوباره کاری صورت نگیرد اما نمایندگان اعتراض و اصرار داشتند که تا قبل از اتمام فرصت ۳ ماه سرپرستی آقای مدرس خیابانی، رییس جمهوری وزیر پیشنهادی خود را معرفی کند.
وی اضافه کرد: این طور برداشت می شود که مجلس به دنبال سیاسی کاری بوده است و نه کار علمی، متعارف و کارشناسی شده. به هر حال حسین مدرس خیابانی در زمان وزیر سابق، معاون کل این وزارتخانه بوده و این وزارتخانه را با همه وجود می شناخت و در این سه ماه سرپرستی هم خوب توانست وزارت صمت را اداره کند و بعضی از مشکلات از جمله مشکل افزایش قیمت خودرو که یکی از نارضایتیهای مردم است را تا حدودی کنترل کند.
این فعال اصلاحطلب گفت: مشکلات ریز و درشت دیگری هم در طول این سه ماه مرتفع شد و مدرس خیابانی اگر نتوانست آنها را کامل حل کند، حداقل توانست آن را ساماندهی کند و سر و سامان دهد.
وی یادآورشد: قویترین نیرویی که از نظر علمی، تجربی، سابقه و اشرافی بر وزارتخانه داشت، مدرس خیابانی بود و دولت هم به همین دلیل او را معرفی کرد.
خباز افزود: رییس مجلس به نمایندگی از نمایندگان بارها اعلام کرد دولت در موعد مقرر وزیر معرفی کند ولی وقتی وزیر معرفی میشود و فقط ۱۰۴ رای مثبت می دهند و ۱۵۰ رای عدم اعتماد و ممتنع به سبد وزیر پیشنهادی دولت میریزند نشان میدهد که حرکت خاصی در مجلس در حال وقوع است و مجلس از انسجام لازم برخوردار نیست.
این فعال سیاسی با تاکید بر اینکه نمایندگان مجلس نمیتوانند اظهارات و فرمایشات رهبری را نادیده بگیرند، یادآور شد: ظاهراً میگویند به منویات رهبری تمکین میکنیم ولی وقتی که ۱۴۰ نفر از نمایندگان به وزیر پیشنهادی دولت رای منفی میدهند، حکایت از رفتارهای دوگانه در نیت و عمل آنها دارد.
بیشتر بخوانید: نکاتی که درباره رابطه دولت و مجلس باید بدانید/ چرا مجلس به مدرس خیابانی اعتماد نکرد؟مجلس وزیر مورد نظر خود را میخواهد
وی افزود: این رای عدم اعتماد به وزیر پیشنهادی کابینه، آزمونی برای مجلس در تعامل با دولت و کابینهای بود که شعار خود را جهش تولید انتخاب کرده است، در حالی که نمایندگان باید همه این ملاحظات را در نظر میگرفتند.
خباز خاطرنشان کرد: به نظر بعضی از افراد در بیرون با کسان دیگری به توافق رسیدهاند و به دنبال وزیر دیگری هستند یعنی به جای اینکه دولت به مجلس وزیر معرفی کند ظاهراً اکثریت مجلس به دنبال وزیر مورد نظر خودشان هستند.
این فعال سیاسی با ذکر این نکته که تندروهای مجلس رنگ عوض کردهاند، گفت: آنها همچنان درصدد تضعیف و تخریب دولت هستند زیرا وقتی وزارتخانه بزرگی مثل صنعت، معدن و تجارت با سرپرست اداره شود و مجلس نسبت به حل این مشکل همکاری نکند مشخص میشود اهتمامی برای حل مشکل وجود ندارد و به دنبال کار سیاسی هستند تا کار علمی، کارشناسی شده و مدیریتی.
عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی با بیان اینکه در حال حاضر در داخل وزارتخانه کسی بهتر از مدرس خیابانی که مسلط به حوزه است، وجود ندارد، گفت: به نظر میرسد حتی اگر رئیس جمهوری شخص دیگری را هم معرفی کند نتیجهای بهتر از این نخواهد گرفت، مگر اینکه شخص مورد نظر مجلس را معرفی کند.
خباز ادامه داد: اگر هم خارج از وزارتخانه کسی را بیاورند، تا او بخواهد به این وزارتخانه با این حجم گسترده مسلط شود، یک سال تمام شده است و هیچ کاری پیش نخواهد رفت. در ضمن نباید فراموش کرد که خیلی افراد و وزرای پیشین که توانایی این کار را دارند به دلیل ریسک بالا مدیریتی در یک سال باقی مانده از پذیرش مسئولیت سر باز میزنند.
ظاهرا میگویند به دنبال جهش تولید هستند
استاندار پیشین سمنان با بیان اینکه مجلس یازدهم با این اقدام به تولید کشور و وزارت صمت صدمه زد، گفت: ظاهرا میگویند به دنبال جهش تولید هستند ولی عملاً در برابر این مفهوم موضع گرفتهاند و در مقابل تحقق جهش تولید در یک وزارتخانه مهم صف آرایی میکنند. اکنون باید منتظر ماند تا سرپرست و بعد از آن وزیر بعدی معرفی شود و اگر به نفر بعدی هم رای ندهند معلوم میشود نمیتوان ارزیابی درستی از رفتار این نمایندگان انقلابی ارائه کرد.
وی خاطرنشان کرد: مدرس خیابانی نسبت به وزارت صمت شناخت کامل دارد و همه معاونین و مدیران سراسر کشور با او هماهنگ هستند در حالی که ممکن است وزیر بعدی بخواهد مدیرکلهای زیادی را عوض کند، چون حق او است آن وقت مشاهده خواهیم کرد که مشکل بزرگی در سطح وزارتخانه به وجود خواهد آمد و جهش تولید در این وزارتخانه به کجا خواهد انجامید.
نمایندگان مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی روزچهارشنبه مجلس شورای اسلامی با ۱۰۴ رای موافق، ۱۴۰ رای مخالف و ۱۰ رای ممتنع از مجموع ۲۵۴ نماینده حاضر در مجلس با انتخاب حسین مدرس خیابانی به عنوان وزیر صنعت، معدن و تجارت مخالفت کردند. منبع: ایرنا لینک کوتاه: کپی در کلیپ بورد کپی لینک خبر های مرتبط
منبع: رویداد24
کلیدواژه: رویداد24 مجلس یازدهم وزیر صمت مدرس خیابانی وزیر پیشنهادی عدم اعتماد وزارت صمت جهش تولید
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۹۵۰۳۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ابعاد رویکرد آمریکا و رژیم صهیونیستی در غزه
به گزارش خبرگزاری مهر، پایگاه خبری مرکز مطالعاتی «الزیتونه» در مقالهای به بررسی رفتارشناسی آمریکا طی شش ماهه گذشته جنگ غزه پرداخته و مینویسد که آمریکا در شش ماه گذشته به صورت گسترده و در سطح بالا به مدیریت جنگ طوفان الاقصی در غزه پرداخته و به عنوان شریک کامل رژیم صهیونیستی در این جنگ تجاوزکارانه مشارکت کرده است.
دولت آمریکا با وجود مشغولیت در مدیریت پرونده روسیه و جنگ در اوکراین و همچنین رقابت با چین، خود را ناگزیر دانست تا بار دیگر به صورت قوی وارد درگیریهای منطقه شود، چرا که احساس کرد ساماندهی ساختارهای امنیتی و نظامی و اقتصادی در منطقه که آنها را پیش از این طراحی کرده بود؛ در آستانه فروپاشی است.
با وجود شکافهایی که در مواضع دولت «جو بایدن» رییس جمهور آمریکا و کابینه «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی دیده میشود و با وجود اختلافاتی که در جزییات روند جنگ و مدیریت آن وجود دارد، تاکنون هیچ اختلاف نظری در خصوص اهداف این جنگ به وجود نیامده است. اختلافاتی که به صورت موقت بین آمریکا و رژیم صهیونیستی مطرح شده و برخی از آنها ماهیت شخصی دارد، به سطحی نرسیده که بتوان آن را اختلافات بین آمریکا و اسراییل قلمداد کرد.
الزیتونه در ادامه این مقاله تلاش کرده مولفههای سیاسی آمریکا در رفتار این کشور و مواضع آن نسبت به جنگ غزه و بررسی رویکردهای قریبالوقوع و قابل پیشبینی از آمریکا تا زمان برپایی انتخابات ریاست جمهوری در این کشور در اواخر سال جاری میلادی را ترسیم کند.
اول: رفتار آمریکا در تعامل با جنگ غزه
مولفههای رفتاری آمریکا و فعالیتهای عملی این کشور در قبال جنگ غزه را میتوان در موارد زیر برشمرد:
۱- ارایه کمک و پشتیبانی کامل و نامحدود از مواضع رژیم صهیونیستی و تامین مطالبات تلآویو برای استمرار جنگ سیاسی و نظامی و اقتصادی و همراهی کامل با تمامی اهداف اعلام شده اسراییل از جنگ.
۲- پذیرش کامل روایت رژیم صهیونیستی و چراغ سبز دادن به این رژیم نسبت به آغاز جنگ و استمرار آن و توجیه جنایتهای وحشیانه اسراییل در غزه و نفی نسبت دادن این جنایتها به اسراییل. دولت آمریکا همچنین سعی کرده اقدامات رژیم صهیونیستی را نقض قوانین بینالمللی یا انسانی ندانسته و اتهامات متوجه این رژیم را رد کند.
۳- ارسال کشتیهای جنگی آمریکا به منطقه برای تاکید بر حمایت کامل از رژیم صهیونیستی و تلاش برای ممانعت از مداخله مستقیم ایران و متحدان منطقهای این کشور در این جنگ تا به این ترتیب رژیم صهیونیستی بتواند زمان لازم برای اجرای اهداف خود در غزه را به دست آورده و مانع از گسترش جنگ در سطح منطقه شود.
۴- تامین پوشش لازم برای تجاوزطلبی صهیونیستها و به شکست کشاندن صدور قطعنامههای شورای امنیت در محکومیت اسراییل و الزام این رژیم به آتشبس دایم و پایدار. آمریکا در این راستا تاکنون سه بار ازحق وتوی خود ضد قطعنامههای شورای امنیت استفاده کرده است.
۵- افزایش فشار بر تشکیلات خودگردان برای انجام اصلاحات اساسی در ساختار این گروه فلسطینی در جهت متناسبسازی آن با معیارهای مورد نظر رژیم اسراییل برای مدیریت روند تحولات غزه بعد از جنگ.
۶- افزایش فشار بر کشورهای عربی و اسلامی و اتحادیه عرب و سازمان همکاریهای اسلامی جهت خودداری از صدور قطعنامههای سیاسی شدیداللحن ضد رژیم صهیونیستی و انجام تلاشهای گسترده برای قانع کردن طرفهای عربی به مشارکت در ساختار امنیتی آینده مد نظر صهیونیستها در غزه.
۷- دعوت مستمر از رژیم صهیونیستی برای اجازه دادن به ورود کمکهای انسانی به غزه و دوری از هدف قرار دادن غیرنظامیان و کاستن از حجم تلفات در میان نظامیان خود در حد امکان، بدون اینکه جرائم مستمر رژیم صهیونیستی ضد غیرنظامیان و از بین بردن زیرساختها و بیمارستانها و مدارس و مساجد و کلیساها با تسلیحات و موشکهای آمریکایی را مورد نقد یا محکومیت قرار دهد.
۸- انجام عملیات هلیبرن کمکهای انسانی در غزه با هدف بهبود وجهه آمریکا در ابعاد انسانی و آغاز تلاش برای احداث بندری در مقابل سواحل غزه جهت تامین ابزارهای مربوط به ورود کمکهای انسانی.
۹- دعوت به آغاز روند سیاسی بر اساس راه حل تشکیل دو دولت. این در حالی است که آمریکا میداند هیچ فرصتی برای موفقیت این روند سیاسی وجود ندارد؛ چرا که اسراییلیها به شدت با برپایی دولت فلسطین مخالف هستند و این موضوع در مصوبات کنیست رژیم صهیونیستی گنجانده شده است.
۱۰- ادامه تلاشها برای پیشبرد عادیسازی روابط بین عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی و پشت سر گذاشتن مانعهای این اتفاق که در نتیجه جنگ غزه پدیدار شده است. آمریکاییها در این راستا توافق دفاع مشترک با سعودیها امضا میکنند و قرار است ریاض را به تاسیسات هستهای برای اهداف مسالمتآمیز تجهیز کنند. آنها همچنین وعدههایی مبنی بر تلاش برای برپایی دولت فلسطین در چهارچوب راه حل تشکیل دو دولت دادهاند.
دوم: نقاط توافق و اختلاف در دیدگاههای آمریکا و رژیم صهیونیستی:
آمریکاییها از زمان آغاز جنگ غزه همراهی کاملی با اهداف رژیم صهیونیستی در این جنگ از جمله در زمینه تحقق پیروزی نظامی و از بین بردن مقاومت فلسطین و جلوگیری از تبدیل شدن آن به تهدیدی ضد امنیت اسراییل و همچنین تلاش برای آزادی اسرای اسراییلی و تغییر موقعیت سیاسی نوار غزه و پایان دادن به حاکمیت حماس در آن از خود نشان دادند.
با این وجود دو طرف در خصوص برخی جزییات مدیریت جنگ، اختلاف نظر داشتند و دولت دموکرات آمریکا انتقاداتی را متوجه رفتارهای نتانیاهو و کابینه وی و برخی سردمداران راستگرای افراطی در سرزمینهای اشغالی داشته است. از جمله مهمترین این انتقادات زمانی بود که جو بایدن رییس جمهور آمریکا تاکید کرد نتانیاهو بیش از اینکه برای اسراییل سود داشته باشد، به زیان این رژیم رفتار میکند. وی به انتقاد از نحوه مدیریت جنگ غزه توسط نتانیاهو پرداخته است.
چاک شومر رییس اکثریت دموکرات در مجلس سنای آمریکا نیز اواسط مارس گذشته انتقاداتی را متوجه نتانیاهو کرده و او را متهم کرده که به مانعی در برابر سازش تبدیل شده و تسلیم مطالبات عناصر افراطی اسراییل شده است. شومر خواستار برپایی انتخابات زود هنگام در اسراییل شده و تاکید کرده که کابینه نتانیاهو دیگر برای تامین مطالبات این رژیم مناسب نیست.
نقاط اختلافی موجود بین دولت آمریکا و کابینه رژیم صهیونیستی را میتوان در موارد زیر برشمرد:
۱- اختلاف نظر در خصوص جریانی که میتواند بعد از پایان جنگ غزه مسوولیت اداره این منطقه را در دست بگیرد. دولت آمریکا معتقد است که تشکیلات خودگردان با انجام برخی اصلاحات باید به عنوان تنها طرف فلسطینی همراه با آمریکا و رژیم صهیونیستی این مسوولیت را بپذیرد. آنها از دیدگاه وجود قدرت چند ملیتی عربی برای ساماندهی اوضاع امنیتی در نوار غزه نیز حمایت میکنند. کابینه نتانیاهو اما موضعی منفی نسبت به نقش آینده تشکیلات خودگردان در مدیریت غزه دارد و معتقد است که باید روشی منطقهای برای مدیریت غزه متشکل از شخصیتهای مطرح عشایر ارایه شود. مسوولان امنیتی این رژیم با تعدادی از شیوخ مورد نظر خود نیز دیدار کردهاند، اما این دیدارها نتیجه بخش نبوده است.
۲- اختلاف در خصوص مدیریت پرونده تبادل اسرا و انجام معامله در این رابطه. این در حالی است که رفتار بنیامین نتانیاهو و مواضع عملی وی هیچ تلاشی برای انجام معامله جدید برای آزادی اسرای اسراییلی در ازای آتشبس شش هفتهای را نشان نمیدهد. نتانیاهو طی هفتههای گذشته مواضع سختگیرانهای داشته که منجر به توقف مذاکرات شده است، وی حتی از دادن اختیارات لازم به هیئت مذاکره کننده اسراییلی نیز خودداری میکند. این در حالی است که طرف آمریکایی اصرار دارد این معامله انجام شود و در این رابطه بر میانجیهای قطری و مصری برای ادامه تلاشها فشار وارد میکند.
۳- اختلاف نظر در خصوص اشغالگری مجدد اسراییل در غزه و باقی ماندن طولانی مدت در این منطقه. آمریکا مخالفت خود را با دیدگاههای ارائه شده از سوی کابینه نتانیاهو در این خصوص مطرح کرده است. با این وجود دولت بایدن مخالفتی با حضور موقت رژیم صهیونیستی در غزه برای تامین اهداف جنگ از خود نشان نداده، ولی نمیخواهد این حضور به اشغالگری کامل در غزه منجر شود.
۴- اختلاف نظر در حجم و زمان انجام حمله نظامی گسترده به رفح: در حالی که کابینه نتانیاهو شور و شوق عجیبی برای انجام این حمله از خود نشان میدهد و مدعی است که این حمله میتواند توانمندیهای نظامی حماس را فلج کرده و اهداف جنگ را برای اسراییل محقق کند و در شرایطی که مدعی شده عدم اجرای این مرحله به معنی پیروزی حماس در جنگ است، دولت آمریکا تلاش دارد این حمله را به تعویق بیندازد. بایدن از طرف اسراییلی درخواست کرده تا تضمینهایی برای جلوگیری از وقوع تلفات گسترده انسانی در نتیجه تمرکز زیاد شهروندان در رفح ارائه کند. آمریکاییها گزینههای دیگری برای حمله به حماس و مقاومت و از بین بردن رهبران آن ارائه کردهاند و معتقدند که با این گزینهها امکان جلوگیری از پیامدهای گسترده حمله احتمالی به رفح فراهم میشود.
۵- اختلاف نظر در خصوص مدت زمان ادامه جنگ: در حالی که نتانیاهو تلاش دارد جنگ را تا زمان نامحدودی ادامه دهد و تا زمان تحقق پیروزی کامل و رسیدن به اهداف، تجاوزهای خود را پیش ببرد؛ دولت آمریکا معتقد است محاسبات شخصی نتانیاهو و نگرانی وی از محاکمه نسبت به شکست در حمله ۷ سپتامبر باعث شده وی به گستردهتر کردن زمان جنگ پناه ببرد و نمیخواهد واقعیت عدم تحقق اهداف جنگ را بپذیرد. البته آمریکاییها تغییر نسبی در مواضع خود در خصوص آتشبس دائم در غزه داده اند و این موضوع در پیش نویس ارائه شده در شورای امنیت -البته بر اساس چارچوب مورد نظر آمریکا- مطرح شد، پیشنویسی که با وتوی روسیه و چین و الجزایر مواجه شد.
۶- اختلافات علنی در خصوص کوچ اجباری فلسطینیان به خارج از غزه. کابینه رژیم صهیونیستی در ابتدای جنگ چنین طرحی را در نظر گرفته بود، اما با مخالفت مصر و بسته شدن گذرگاه رفح این طرح را کنار گذاشت. آمریکاییها در ابتدا مخالفت صریح خود را با این طرح اعلام نکردند، اما وقتی مصر و اردن مخالفت خود را با آن اعلام کردند، گفتمان سیاسی آمریکا نیز به سمت مخالفت با طرح کوچ اجباری فلسطینیان پیش رفت.
ادامه دارد...
کد خبر 6080643