در خانه ماندن کرونایی مساوی بی تحرکی کودکان نباشد
تاریخ انتشار: ۲۶ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۹۸۱۵۳۴
ایسنا/گیلان یک متخصص تغذیه گفت: والدین در خانه ماندن را مساوی بی تحرکی ندانند، زیرا در داخل خانه هم می توانیم فعالیت هایی انجام دهیم که کودکان تحرک داشته باشند و کالری لازم را بسوزانند.
دکتر مرجان مهدوی روشن در گفت وگو با ایسنا، از خانواده ها خواست نسبت به چاقی کودکان بی تفاوت نباشند و اظهار کرد: متاسفانه خانواده ها چاقی کودکان را جدی نمی گیرند و حتی کودک چاق را کودک سالمی می دانند و می گویند کودکان باید بدون محدودیت غذا بخورند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی چاقی کودکان را یک معضل دانست و افزود: کودکانی که چاق هستند مشکلات فراوانی دارند و یکی از مهمترین مشکلاتی که برای کودکان چاق ایجاد می شود، بلوغ زودرس است. در واقع کودک خیلی زود به سن بلوغ می رسد و بلوغ زودرس بر رشد قدی کودک تاثیر منفی می گذارد.
این متخصص تغذیه و رژیم درمانی، با بیان اینکه کودکان چاق فرصت رشد قدی را از دست می دهند، گفت: همچنین چاقی کودکان موجب می شود سیستم هورمونی آنان به هم بریزد و عملکرد هورمون های آنان را دچار مشکل کند. بی تردید این به هم ریختگی هورمونی در سنین نوجوانی و سپس بزرگسالی مشکل آفرین خواهد بود.
مهدوی روشن، شانس ابتلا به دیابت نوع یک را در کودکان چاق بسیار بالا دانست و عنوان کرد: آینده کودکان چاق از نظر سلامتی نگران کننده است و امروز ثابت شده کودکان چاق در آینده به بیماری هایی همچون دیابت، قلبی و عروقی و پرفشاری خون دچار می شوند لذا چاقی کودکان یکی از مهمترین فاکتورهای خطر در بزرگسالی است.
وی تلاش خانواده ها برای داشتن کودک چاق و تپل را ظلم در حق کودک دانست و تصریح کرد: والدین باید سعی کنند کودکان در محدوده استاندارد وزنی قرار گیرند و رشد وزنی و قدی مناسب داشته باشند. چاقی هایی که در کودکی ایجاد می شود، معمولا در بزرگسالی باز می گردد.
این متخصص تغذیه، عوامل ایجاد بیماری چاقی در کودکان را متعدد دانست و یادآور شد: وراثت نقش مهمی در چاقی کودکان دارد، یعنی اگر والدین، پدر یا مادر چاق باشند، شانس کودک برای چاقی زیاد است.
وی با بیان اینکه وزن نوزاد در زمان تولد نقش مهمی در چاقی آینده او دارد، خاطرنشان کرد: کودکانی که در بدو تولد خیلی چاق یا خیلی لاغر هستند، در آینده بیشتر دچار چاقی می شوند، زیرا تعداد سلول های چربی در بدن کودکان چاق بیشتر است و اگر در سنین بالاتر پرخوری داشته باشند، خیلی سریع چاق می شوند.
مهدوی روشن ادامه داد: کودکانی که با وزن کم به دنیا می آیند، تحت انواع درمان های تقویتی قرار می گیرند و قرص های ویتامینی مصرف می کنند. همچنین والدین آنان سعی می کنند با غذاهای زیاد کودک خود را چاق کنند و اگر مصرف غذا و ویتامین بیش از حد شود، شانس چاقی کودک در بزرگسالی افزایش پیدا می کند.
این متخصص تغذیه، تحرک را یکی از مهمترین عوامل در کنترل چاقی کودکان دانست و بیان کرد: امروزه به دلیل محدودیت های ناشی از کرونا و تعطیلی مدارس و آموزشگاه ها و باشگاه ها شاهد کاهش تحرک کودکان هستیم. زمانی که از تحرک سخن می گوییم برخی به اشتباه تحرک را ورزش های خاص در فضاهای دارای امکانات خاص ورزشی می دانند؛ در صورتی که در خانه نیز می توان تحرک داشت.
وی دراز و نشست و حلقه زدن و حرکات سرپا و درازکش را از جمله بهترین فعالیت های ورزشی در خانه دانست و گفت: والدین در خانه ماندن را مساوی بی تحرکی ندانند، زیرا در داخل خانه هم می توانیم فعالیت هایی انجام دهیم که کودکان تحرک داشته باشند و کالری لازم را بسوزانند.
مهدوی روشن، با بیان اینکه غذاهای پرکالری در حجم زیاد و وعده های متعدد از دیگر عوامل مهم چاقی است، اضافه کرد: انتخاب های نامناسب غذایی باعث چاقی کودکان می شود، اما در رژیم درمانی نمی توانیم کودکان را زیاد محدود کنیم و برنامه غذایی آنان نباید سفت و سخت باشد، زیرا از رژیم زده می شوند و دیگر رعایت نمی کنند.
این متخصص تغذیه، با اشاره به تفاوت رژیم کنترل وزن کودکان با بزرگسالان، خاطرنشان کرد: کاهش وزن در کودکان باید تدریجی باشد و در برخی از مواقع به دنبال تثبیت وزن و افزایش رشد قدی هستیم تا تعادل وزن و قد ایجاد شود.
وی از خانواده ها خواست همراه با برنامه غذایی کودکان تحت رژیم باشند و گفت: وقتی کودک تحت رژیم غذایی قرار می گیرد، والدین هم رعایت کنند تا برای کودک راحت تر باشد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی اجتماعی چاقی کودکان اضافه وزن متخصص تغذیه چاقی کودکان داشته باشند کودکان چاق چاقی کودک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۹۸۱۵۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سندروم استکهلم در مدارس ابتدایی/ فرزندتان را به ربات آزمون دهنده تبدیل نکنید!
عصر ایران؛ امید خزانی*- سندروم استکهلم پدیده‌ای روانی است که قربانی با آزارگر خود و یا گروگان با گروگان‌گیر حس همدلی و حتی وفاداری دارد! اما ارتباط این موضوع با مدارس ابتدایی و کودکان معصوم چیست؟
ما - والدین که فرزندان‌مان را مال خود و نه از خود می‌دانیم - با این فرشتگان معصوم کاری می‌کنیم که بی‌شباهت نیست به پدیده سندروم استکهلم و همدلی با گروگان‌گیران که برخی از مدارس ابتدایی‌اند.
این تمثیل از آن روست که والدین با دستان خود فرزندان خود را به مدارسی می‌سپارند که با جان و جسم کودکان‌شان چون یک گروگان رفتار کنند و حتی در این روند نهایت همکاری را نشان می‌دهند و حتی خواستار فشاری بیشتر(شما بخوانید آزاری بیشتر) از جانب مدرسه متبوع می‌شوند.
قبلاً مطلبی با عنوان " آموزش فرزند یا فرزند کشی " در اینجا ( لینک) منتشر شد و مقایسه ای تطبیقی با کشورهای دنیا در روند آموزش ابتدایی آورذه شد که نشان می داد ساعات آموزش ابتدایی در ایران از متوسط آموزش دنیا ۳۰۰ الی ۴۰۰ ساعت بیشتر است و این با همکاری والدین صورت می پذیرد که به نظر نویسنده فاجعه بار است و در گذر زمان باعث فرسودگی کودکان در بستر آموزش می‌شود. اخیرا کودکی ۹ ساله از نزدیکان را دیدم که در اثر فشار بیش از حد درسی والدین تحصیلکرده اش و الزام آنها برای آمادگی آزمون دچار اسپاسم عضلانی شده بود و کودکی اش به تاراج رفته بود! چند نکته به اختصار در باب این پدیده عرض می کنم:
۱. اگر پدران سنت زده ما خطاب به معلمان می گفتند " گوشت فرزندم مال تو استخوان اش مال من " ؛ این روز ها خیلی از والدین مجوز شدیدتر از این برخوردها را به مدارس فرزندانشان می دهند اما نه در قالب تنبیه بدنی بلکه بسی فراتر؛ تلقین دایمی حس ناکافی بودن! دقت بفرمایید برای یک کودک ۷ تا ۱۰ ساله!
۲. بارها شاهد بوده ام که والدین از مدارس متبوع شان خواسته اند که فرزند ۹ ساله آنها را برای آزمون آماده کنند . آزمونهای بی پایانی چون مدارس تیزهوشان ؛ آزمون مدارس خاص( شما بخوانید مراکز گروگانگیری ویژه) و غیره.
اهداف دوره ی آموزشی ابتدایی کم و بیش در اکثر کشورهای پیشرفته و حتی با تعریف یونسکو بر ۳ مبنای زیر استوار است : یادگیری مبانی سواد و اعداد؛ یادگیری مهارت های اجتماعی و ایجاد شوق و علاقه برای یادگیری !! در کجای این هدف گذاری جهانی آماده سازی برای آزمون های خاص گنجانده شده است که شمای والدین روان کودک ۹ ساله تان را آزار می دهید و حتی بابت آن هزینه می پردازید؟ این اتحاد والدین و مدارس علیه یه کودک ۸-۹ ساله چه منطق و مبنایی جز کودک آزاری می تواند داشته باشد. البته همه کودکان در اثر فشارهای اینچنینی دچار اسپاسم عضلانی نمی شوند اما آثار ماندگار مخرب روحی بر وجودشان می نشیند! از دوره ابتدایی همان را انتظار باید داشت که عقلای جهان بر آن اجماع کرده اند!
۳. هر نوع آموزش با عنصر انضباط ( دیسیپلین) گره خورده است. گزاره های آموزش در فضای شاد و غیره لزوما در مقام عمل جوابگو نیستند. آموزش برای کودک دوره ابتدایی با محدودیت انضباط پذیری و زمان حداقلی سرو کار دارد. ظرفیت انضباط پذیری یک کودک دوره ابتدایی بسیار محدود و شکننده است. این محدودیت ها قابلیت توسعه دارند اما قطعا در افق ۱۲ ساله باعث فرسایش آموزشی خواهند شد!
۴. بقول فرنگی ها " شیطان در جزییات است " بسیاری از آزمون های متداول آموزشی از جمله achievement test , proficiency test و competency test و Aptitude test که نسخه بومی شده آنها در مدارس ما نیز استفاده می شود با ده ها متغیر و پارامترهای اجرایی و نیروهای مجرب آموزش دیده قابلیت اجرا و نتیجه درست دارند! با زیرساخت های موجود سخت افزاری و نیروی انسانی اشغال در اکثر مدارس ابتدایی نتایج درستی برای این آزمون ها متصور نیست!
۵. آموزش و در کل علوم انسانی بسیار ظریف و شکننده است و از قوانین پوزیتیویستی تبعیت نمی کنند. به این معنا که از درستی گزاره الف و گزاره ب لزوما درستی گزاره ج حاصل نمی شود. اگر موفقیت فرمول واحدی داشته باشد که ندارد آن فرمول در مورد فرزند شما با متغیرهای زیادی سروکار خواهد داشت و لزوما نتیجه نخواهد داد. آنچه که برای موفقیت در اکثر مدارس پایه و ابتدای ما ریل گذاری شده با نوعی آزار و خشونت پنهان گره خورده است و ره به ترکستان می برد ! جاده با کیفیت ؛ خودرو استاندارد ؛ راننده مجرب و ساعت رانندگی استاندارد سفر ایمن را به دنبال دارد !
۶. بارها شنیده ایم که برای ساختن یک کشور از مدارس ابتدایی شروع کنید و نیک می دانیم که کشورهای توسعه یافته ۱۰ درصد تولید ناخاص داخلی را صرف آموزش بویژه آموزش پایه می کنند و آموزش پایه درست از وظایف ذاتی دولت هاست ! بله همه اینها درست است اما عجالتا در فقدان این درایت ها از تبدیل فرزندتان به ربات آزمون دهنده بپرهیزید!
۷. به پشتوانه دو دهه تجربه در آموزش عرض می کنم اکثر برنامه هایی که در قالب فوق برنامه در مدارس غیردولتی ارایه می شود فاقد عمق لازم است و غالبا سطحی است. برای مثال ۳ سال زبان فوق برنامه مدارس تقریبا معادل ۸ ماه آموزش در موسسات معتبر زبان است!
پی نوشت: هر نوع آموزش در هر سطحی که در دوره کودکی ( زیر ۱۲ سال) متصور است قابلیت جبران در دوره نوجوانی را داراست اما و هزار اما که کودکی از دست رفته هرگز جبران پذیر نیست چه برسد به آزار و آسیب های روحی که عمری ممکن است گریبانگیر کودک شما باشد.
---------------------
*دکتریِ آموزش
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد