به نقل از «ایسنا»

بازی، یک روش موثر اجتماعی کردن کودکان با اختلال‌ طیف اُتیسم

تاریخ انتشار: ۲۶ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۹۸۲۹۵۵

بازی‌کردن، نقش مهمی در فرآیند رشد کودکان ایفا می‌کند.

به گزارش ایسنا، بنابراعلام ایده های کوچک نوین، همه کودکان بخش بزرگی از ساعات روز را به بازی کردن می‌گذرانند، از بازی‌های یک‌نفره گرفته تا بازی‌های گروهی؛ اما بازی، برای کودکان با اختلال طیف اّتیسم، شکل و روش دیگری دارد.

کودکان با این اختلال معمولا خوب با دیگران و به‌خصوص همسالان خود ارتباط نمی‌گیرند و تنها بازی کردن را به بازی‌های گروهی و بازی‌های تکراری را به بازی‌های جدید ترجیح می‌دهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما ما نباید بگذاریم که این ویژگی مانع حضور کودکان در فضاهای باز و عمومی شود. کودکان با اختلال طیف اُتیسم، مانند همه کودکان نیاز دارند که بتوانند با دیگران ارتباط برقرار کنند تا در کودکی و بزرگسالی بتوانند نیازهای خود را برطرف کنند.

نیاز به فضای بازی امن و مجزا برای کودکان با ویژگی‌های خاص

مهدی صادقی، فعال حوزه معلولان گفت: معلولان شامل دو طیف جسمی و ذهنی هستند. متاسفانه هر دو گروه معلولان در جامعه مشکلاتی دارند.

این مشکلات از دو دلیل سرچشمه می‌گیرند؛ یکی نامناسب بودن تجهیزات شهری و دیگری متفاوت دیده شدن از سوی مردم. این مشکل، در رابطه با فضاهای بازی کودکان معلول هم صادق است.

کودکان با بیماری‌های خاص و معلولیت‌های ذهنی یا جسمی، در فضاهای بازی عمومی با نگاه‌های خیره‌ای مواجه می‌شوند که آن‌ها مضطرب و ناراحت و در نتیجه منزوی می‌کند. طراحی فضاهای امن و مجزا می‌تواند تا حد زیادی این رفتارها و احساسات ناخوشایند را کاهش دهد.

طراحی فضاهای امن و مجزا، می‌تواند به خانواده‌هایی که فرزندی با اختلال طیف اُتیسم یا دیگر معلولیت‌ها را دارند کمک کنند که با خیال راحت کودکشان را برای ساعاتی آزاد بگذارند. این آزادی و همبازی شدن با دیگر کودکان با بیماری‌های خاص یا نیازهای مراقبتی ویژه به آن‌ها در برقراری ارتباط با دیگران کمک کند.

البته طراحی این فضاها برای ایزوله کردن کودکان با نیازهای مراقبتی ویژه نیست. بلکه می‌تواند پله‌ای برای ورود آن‌ها به فضاهای عمومی با اضطراب کمتر و آمادگی بیشتر باشد.

بازی کردن در فضاهای امن به کودکان با اختلال اُتیسم و دیگر نیازهای مراقبتی ویژه کمک می‌کند که به بالندگی برسند، کارآمد شوند و جای خود را در جامعه پیدا کنند. استقلال و اتکای به خود دو پیامد مهم و مثبت بازی کردن در فضاهای امن برای کودک خواهد بود.

یک اسباب بازی آشنا، کمک به آرامش بیشتر کودکان با اختلال اُتیسم در محیط عمومی

کودکان با اختلال طیف اُتیسم، بیشتر از دیکر کودکان به یک کار تکراری عادت می‌کنند و آن را هنگام قرار گرفتن در محیط‌های اجتماعی نامطلوبشان انجام می‌دهند. مثل جویدن ناخن یا لبه آستین.

فشار دادن دندان‌ها به هم و مشت کردن دست‌ها و کندن پوست کنار ناخن‌ها. همه‌ی این رفتارها دردناک است و به سلامت کودک آسیب می‌زنند. در نتیجه حضور در محیط‌های غریبه را برای او آزاردهنده‌تر می‌کند.

چویی یا همان دندانگیر، یکی از اسباب‌بازی‌های امن و سالم برای کمک به گودگ در این مواقع است. کودکی که هنگام تجربه استرس و غریبه بودن، شروع به جویدن آستین یا ناخن‌هایش می‌کند، با داشتن اسباب‌بازی آشنای چویی می‌تواند از آن برای کاهش اضطراب استفاده کند. دندانگیر می‌تواند تجربه جویدن‌های اضطرابی را به جویدن‌های آرام‌بخش تبدیل کند.

کدی، جایی برای تهیه اسباب‌بازی‌های امن

کودکان با نیازهای مراقبتی ویژه مانند اختلال اتیسم و کودکان با بیماری‌های خاص، به اسباب‌بازی‌ها و محصولات توانبخشی خاصی نیاز دارند که شاید تهیه آن برای همه ساده نباشد.

تهیه محصول مطمئن، قدم اول برای تضمین سلامتی و بهبود کیفیت زندگی کودک است. کدی‌لند، جایی است که محصولات مطمئنی که این کودکان و خانواده‌هایشان نیاز دارند را تهیه، دسته‌بندی و عرضه می‌کند.

چویی، یکی از محصولات کِدی است که به کودکان با اختلال طیف اُتیسم کمک می‌کند تا تجربه حضور در محیط‌های اجتماعی را تحمل کند و با آن کنار بیاید.

این کنار آمدن، قدمی مهم در راه اجتماعی شدن و ارتباط برقرار کردن با دیگران برای کودک است. پس لازم است یک دندانگیر بادوام که از مواد اولیه استاندارد تولید شده باشد، برای کمک به کودک در این مواقع تهیه شود.

انتهای رپرتاژ آگهی

منبع: ایسنا

کلیدواژه: کودکان با بیماری های خاص اسباب بازی فضاهای امن بازی کردن برای کودک بازی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۹۸۲۹۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انجام ۲۰ دقیقه بازی تتریس می تواند از ابتلا به اختلال اضطراب پس از حادثه جلوگیری کند

یک مطالعه نشان داده که انجام بازی تتریس پس از تجربه یک رویداد آسیب‌زا و تروماتیک می تواند به کاهش خطر ابتلا به اختلال اضطراب پس از حادثه یا PTSD کمک کند.

به گزارش روزیاتو، این بازی ویدیویی محبوب به کاهش احتمال بروز فلاش‌بک و یادآوری های ناشی از اختلال اضطراب پس از حادثه بعد از تجربه یک رویداد آسیب‌زا کمک می کند.

به گفته محققان، این بازی ممکن است به جلوگیری از یادآوری خاطراتی از مناظر و صداهایی که فرد در آن زمان شاهد آن ها بوده، کمک کند.

تحقیقات دیگری نشان داده که انجام این بازی تنها به مدت ۲۰ دقیقه می‌تواند منجر به ایجاد تغییرات در مادرانی شود که تا هفت سال مشکلات مربوط به زایمان داشته‌اند.

دکتر کاترین دیپروز از دانشگاه آکسفورد که روی اولین پژوهش کار می کرد، گفته است:

ما می دانیم که یک دوره حداکثر شش ساعته وجود دارد که در آن می توان انواع خاصی از خاطرات که در ذهن انسان ثبت می شوند را تحت تاثیر قرار داد.

ما نشان داده‌ایم که انجام بازی «تتریس» توسط داوطلبان سالم در این پنجره زمانی می‌تواند خاطرات فلاش‌بک را بدون از بین بردن توانایی درک رویداد کاهش دهد.

PTSD یک اختلال اضطرابی است که بر اثر تجربه رویدادهای بسیار استرس‌زا، ترسناک یا ناراحت‌کننده ایجاد شده و می تواند منجر به کابوس، یادآوری مکرر خاطرات حادثه و احساس انزوا شود.

علل بروز PTSD می تواند از تصادفات جاده ای جدی گرفته تا حملات خشونت‌آمیز، مشکلات سلامتی یا مسائل مربوط به زایمان متغیر باشد.

راهکارهای درمانی اختلال اضطراب پس از حادثه شامل درمان‌های گفتاری، مانند درمان شناختی رفتاری و مصرف داروهای ضد افسردگی مانند پاروکستین یا سرترالین هستند.

اولین مطالعه که در مجله PLOS One منتشر شده، به بررسی این موضوع پرداخته که بازی تتریس (یکی از محبوب ترین بازی‌های ویدیویی در تمام دوران) چه تاثیری بر احتمال ابتلا به این اختلال دارد.

محققان فیلمی را به ۴۰ داوطلب سالم نشان دادند که شامل تصاویر آسیب‌زا و ناراحت‌کننده از جمله تبلیغاتی بود که خطرات رانندگی در حالت مستی را برجسته می کرد.

پس از ۳۰ دقیقه انتظار، ۲۰ نفر از داوطلبان به مدت ۱۰ دقیقه تتریس بازی کردند؛ در حالی که نیم دیگری از شرکت‌کنندگان هیچ کاری انجام ندادند.

آنهایی که این بازی را انجام داده بودند، در هفته بعد به طور قابل توجهی فلاش‌بک‌های کمتری به فیلم را تجربه کردند.

دکتر امیلی هولمز از دانشگاه آکسفورد گفته است:

ما می‌خواستیم راهی برای کاهش فلاش‌بک‌ها و یادآوری خاطرات منفی ناشی از تروما پیدا کنیم.

تتریس ممکن است با رقابت بر سر منابع مغز برای اطلاعات حسی اثربخش باشد.

ما معتقدیم که این بازی به ‌طور خاص با روشی که خاطرات حسی در دوره پس از تروما ایجاد می‌شوند تداخل دارد و به همین خاطر تعداد فلاش‌بک‌هایی که پس از آن تجربه می‌شوند را کاهش می‌دهد.

مطالعه دوم که در مجله اختلالات عاطفی منتشر شده، به این موضوع پرداخته که چگونه می‌توان از این بازی برای درمان مادران سال‌ها پس از زایمان تروماتیک و آسیب‌زا استفاده کرد.

محققان علائم PTSD را در ۱۸ زن مبتلا به این بیماری بین ۷ ماه تا ۶.۹ سال پس از تولد ردیابی کردند.

به این زنان «نشانه های یادآوری» مانند بازگشت به بخش زایمان داده شده و از آنها خواسته شد ۱۵ روز بعد تتریس بازی کنند.

محققان علائم PTSD آنها را در تمام طول مدت اندازه‌گیری کردند و دریافتند که پس از درخواست از آنها برای انجام بازی، این علائم حدوداً نصف شده‌اند.

کانال عصر ایران در تلگرام