مجلس 3 ماهه اصولگرا همسو با خواست ترامپ عمل می کند
تاریخ انتشار: ۳۰ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۰۲۷۸۰۸
ساعت 24-هنوز چند ماه از ورودشان به مجلس نگذشته اما دستپختشان تا اینجای کار طراحی خروج از دو معاهده برای ما و ایران بوده؛ گرچه هیچکدام هنوز به سرانجام نرسیده است.
بعد از طرح دوفوریتی مجلس برای خروج از برجام در صورت فعالشدن مکانیسم ماشه، اعضای کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس هم در واکنش به تلاش آمریکا جهت فعالکردن مکانیسم ماشه بیانیه صادر کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اصولگرایان حاضر در مجلس همگی از مخالفان برجام محسوب میشوند که پیش از ورود به پارلمان هم از حامیان خروج ایران از برجام بودند. آنها که ازجمله مدافعان واکنش سریع به تصمیمات یا رخدادهای بینالمللی مرتبط با ایراناند و سکوت یا عدم واکنش متقابل را مصداق بیعملی، کوتاهآمدن و حرف زور شنیدن تلقی میکنند، در این چندماهه ورود به مجلس یک طرح مشابه دیگر را هم در دستور کار خود قرار دادهاند؛ طرح خروج ایران از معاهده الحاقی NPT.
همه این طراحیها بدون توجه به عواقب سیاسی تشدید فضای بینالمللی علیه ایران و نتایجش صورت گرفته است.
عبدالله رمضانزاده، استاد بازنشسته علوم سیاسی و سخنگوی دولت اصلاحات معتقد است: «طراحان طرح خروج خودکار از برجام... همسو با برنامه ترامپ حرکت میکنند».
نکته شایان تأمل در طرح مجلس این است که تفسیری برخلاف دولت و همسو با دولت ترامپ از برجام دارد. دولت معتقد است آمریکا به علت خروج از برجام امکان یا حق استفاده از مکانیسم ماشه را ندارد درحالیکه مجلس با بهرسمیتشناختن این حق برای آمریکا در طرح خود، ایده خروج از برجام را طراحی کرده است!
در طرح مجلس آمده است: «چنین مکانیسمی {ماشه} این اختیار را به اعضای دائمی شورای امنیت میدهد تا در یک بازه زمانی دوماهه و با استفاده از حق وتو تمامی قطعنامههای پیشین را که بر اساس برجام و قطعنامه 2231 به حالت تعلیق درآمده بود مجددا فعال سازد».
اگرچه بیانیهای که کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس منتشر کرده هوشمندانهتر از خود طرح مجلس به عدم وجاهت قانونی آمریکا در استفاده از مکانیسم ماشه اشاره کرده و اینکه بر اساس موازین بینالمللی، آمریکا با خروج از ضمیمه دوم قطعنامه و عدم انجام تعهداتش در قبال ملت ایران، مشروعیت استفاده از مکانیسم حل اختلاف موجود در ماده 36 و 37 برجام را ندارد و تفسیر حقوقی که آمریکا ارائه کرده، بیمبنا بوده و فاقد وجاهت است.
در این بیانیه از دستگاه دیپلماسی درخواست شده: «با بهرهگیری از ظرفیتهای در اختیار، اقدامات عاجل و بازدارنده را در مقابل آمریکا صورت دهد و همچنین در محیط بینالمللی سوءاستفاده آشکار این کشور از شورای امنیت و حق وتو را افشا کند. در صورت فعالشدن غیرقانونی مکانیسم ماشه، سازمان انرژی اتمی میبایست به سرعت ضمن بازگرداندن کلیه فعالیت هستهای به سطح پیش از سال 94، با بهرهگیری سانتریفیوژهای نسل IR4، IR6، IR8 به سرعت جهت تأمین نیاز کشور برای تأمین 190 هزار سو غنیسازی اقدام کند. همچنین در عملیاتیکردن ساخت پیشران هستهای در جهت تجهیز ناوگانهای دریایی کشورمان تسریع نماید. کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی آمادگی دارد در صورت پیشبرد اقدام خلاف قانون و زیادهخواهانه آمریکا، قوانین و مصوبات لازم را تهیه و تصویب کند».
فریدون عباسی، رئیس کمیسیون انرژی مجلس و رئیس اسبق سازمان انرژی اتمی در زمان احمدینژاد نیز گفته «با فعالسازی مکانیسم ماشه، همه گزینههای جمهوری اسلامی روی میز خواهد بود. با این اقدام خروج از برجام، NPT و... روی میز کشورمان خواهد بود؛ بالاخره ما باید از کشورمان دفاع کنیم و از هر گزینهای که نیاز باشد نیز استفاده خواهیم کرد و آنجاهایی هم که باید از مجامع بینالمللی و قوانین موجود استفاده کنیم، این بهره را خواهیم برد. آمریکاییها اگر گزینه ماشه را برای چکاندن دارند ما هم گزینههای بسیاری را در دستور کار خواهیم داشت تا آنها مشاهده کنند که اگر جنگی را شروع کردند پایانش در دست آنها نخواهد بود».
علی خضریان، سخنگوی کمیسیون اصل 90، سه روز پیش خبر از طرح دوفوریتی خروج خودکار از برجام در صورت فعالسازی مکانیسم ماشه داده بود.
رضا نصری، استاد حقوق بینالملل، در رشته توییتی با اشاره به اختلاف در تفاسیر حقوقیای که درباره امکان فعالشدن یا فعالنشدن مکانیسم ماشه وجود دارد، خطاب به رئیس مجلس نوشته است: «در میان این نبرد تفاسیر همکاران محترم شما در مجلس شورای اسلامی طرحی موسوم به «طرح خروج خودکار از برجام در صورت راهاندازی مکانیسم ماشه» با قید دوفوریت تنظیم کردهاند که دستکم دو مشکل اساسی دارد: اول اینکه در این جدال تفاسیر، طرح مورد نظر بر تفسیر غلط آمریکا صحه میگذارد؛ یعنی در این سند رسمی مجلس ایران اعلام شده برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ «به اعضای دائمی شورای امنیت» این اختیار را داده تا «با استفاده از حق وتو» تمامی قطعنامههایی را که تعلیق شده بود، مجددا فعالسازی کند! حال اینکه نه برجام و نه قطعنامه ۲۲۳۱ چنین اختیاری به «اعضای دائمی شورای امنیت» نمیدهد و تنها «شرکتکنندگان در برجام» -آن هم نه با استفاده از «حق وتو» که پس از طیکردن یک فرایند حل اختلاف دقیق و تعریفشده- میتوانند از سازوکار ماشه استفاده کنند. پس اشکال اول طرح همکاران شما این است که پیشاپیش به تفسیر آمریکا در عمل مشروعیت میبخشد و این ظرفیت را برای دولت آمریکا و جریانهای ایرانستیز ایجاد میکند که در این «نبرد تفاسیر» به متن قانون مجلس شورای اسلامی ایران استناد کنند! ایراد دوم طرح مذکور این است که به صورت «خودکار» دولت را ملزم به خروج از برجام میکند؛ و این یعنی در یارکشیِ پیشرو و در جریان رقابتی که در قطببندی بر سر تفسیر حق و حقوق آمریکا اتفاق خواهد افتاد، عملا پیشاپیش ابتکار عمل را از دستگاه دیپلماسی ایران سلب میکند. اما نگرانی مهمتری که مطالعه این طرح القا میکند این است که مجلس کنونی در حساسترین مسائل بینالمللی کشور بنا دارد مواضعی اتخاذ کند که به وضوح فاقد پشتوانه کارشناسی است و به ظاهر صرفا بر احساسزدگی، شعارزدگی و حتی ملاحظات جناحی متکی است که اگر چنین باشد، نقش حضرتعالی در ممانعت از چنین رویکردی نقشی تاریخی و محوری خواهد بود».
منبع: روزنامه شرقمنبع: ساعت24
کلیدواژه: احمدی نژاد خروج از برجام مکانیسم ماشه شورای امنیت بین المللی قطع نامه حق وتو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۰۲۷۸۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اشتباه مهم من در دوره اول این بود: زیادی خوب بودم!- ترامپ
منبع: تایم
تاریخ انتشار: 30 آوریل 2024
گفتگوی اریک کورتسا با دونالد ترامپ
مترجم: لیلا احمدی
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
دونالد ترامپ: سیاستمدار، تاجر و سلبریتی آمریکاییِ ۷۷ ساله است که در خلال سالهای ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ چهل و پنجمین رئیسجمهور ایالات متحدۀ آمریکا بود. ترامپ زادۀ نیویورک است و از مدرسۀ وارتونِ دانشگاه پنسیلوانیا، لیسانس اقتصاد گرفته. او ۴۵ سال ریاست «سازمان املاک و ساختوساز ترامپ» را برعهده داشت و از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۵ مجری و میزبان ریلتیشویِ محبوب «کارآموز» در انبیسی بود.
ترامپ در سال ۲۰۱۷ با ۳٫۵ میلیارد دلار ثروت، در فهرست ثروتمندترین افراد جهان قرار گرفت. او در سال ۲۰۱۶ نامزد انتخابات مقدماتی ریاستجمهوری شد و بهراحتی همۀ رقبا حتی هیلاریکلینتون را کنار زد. ترامپ تنها کسی است که بدون پیشینۀ سیاسی یا نظامی به ریاستجمهوری آمریکا برگزیده شده. او در ماههای نخست ریاستجمهوری، شمار زیادی از برنامههای کلیدیِ باراک اوباما را کنار گذاشت.
ترامپ آمریکا را از «شراکتِ ترانسپاسیفیک» (مشارکت سیاسی و اقتصادیِ کشورهای حاشیۀ اقیانوس آرام) و «پیمان پاریس» (توافقنامه در باب تغییرات اقلیمی) خارج کرد، بخشهایی از «پیمان کوبا و آمریکا» را لغو کرد «نیل گرساچ» و «برت کاوانا» را به دیوان عالی منصوب کرد و ورود شهروندان شش کشور با بیشترین جمعیت مسلمان (از جمله ایران) را به آمریکا با محدودیت مواجه کرد. از مهمترین وقایع دوران ریاستجمهوری او، باید به خروج آمریکا از «برنامۀ جامع اقدام مشترک (برجام)»، اعمال «سیاست فشار حداکثری» و تحریمها علیه ایران، کشتن«ابوبکر بغدادی» (رهبر داعش)، دیدار تاریخی با «کیمجونگاون» (رهبر کرۀ شمالی)، جنگ تجاری با چین، اقدام برای کشیدن دیوار مرزیِ آمریکا و مکزیک، خروج از شورای حقوق بشر سازمان ملل، به رسمیتشناختن اورشلیم بهعنوان پایتخت اسرائیل، کشتن [سردار شهید] قاسم سلیمانی (فرماندۀ سپاه قدس) و قراردادن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در لیست گروههای تروریستی اشاره کرد.
"اریک کورتِسا"، تحلیلگر ارشد، ستوننویس نشریۀ تایم و پژوهشگر سیاسی است که عموماً بر تحلیل رخدادهای کنگره، اخبار ویژۀ دونالد ترامپ و سیاست ملی متمرکز است. (نیاز به توضیح ندارد که هدف از انتشار این مصاحبه آشنایی با دیدگاه های تازه فردی است که شاید دوباره رییس جمهوری آمریکا شود و به همین خاطر تغییری داده نشده و اگر به ضرورت نکته ای اضافه شده باشد در قلاب (کروشه) آمده.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
عصر ایران/ ترجمه: دونالد ترامپ فکر میکند اشتباه مهمِ دورۀ نخستِ ریاستجمهوریاش را دریافته است. او میگوید: «من زیادی خوب بودم.»
جمعه دوازده آوریل، بیش از یک ساعت در کاخ رؤیاییاش واقع در پالمبیچ (شهرکی در فلوریدا) گپ میزنیم. دستیاران در نهارخوری طلاکاریشدۀ مشرف به زمین چمن، انتظار میکشند. وقتی اصرار میکنند مصاحبه را به پایان برسانم، بسیاری از مقامات پیشینِ کابینه را نام میبرم که اینبار از حمایت از ترامپ امتناع کردهاند. برخی علناً هشدار دادهاند که او خطری برای جمهوریت است. از او میپرسم چرا رأیدهندگان باید به شما اعتماد کنند، درحالیکه برخی افرادی که از نزدیک با شما کار کردهاند، اعتمادشان را از دست دادهاند؟
واکنش ترامپ مثل همیشه کوبنده است و مشاوران ارشد پیشین خود را تحقیر میکند، اما انگار موج حملات، درس بزرگتری به او داده است. میگوید: «من به آنها اجازه دادم دست از کار بکشند، چون قلب دارم و نمیخواهم شرمندۀ کسی باشم.» ولی فکر نمیکنم بار دیگر اینطور رفتار کنم. از حالا با کسی تعارف ندارم.»
با گذشت شش ماه از انتخابات ریاستجمهوری 2024، ترامپ نسبت به هر زمان دیگری در هر یک از مبارزات انتخاباتی پیشین خود، موقعیت بهتری برای پیروزی در کاخ سفید دارد. او در اکثر نظرسنجیها، ازجمله در چندین ایالت از هفت ایالتی که احتمالاً نتیجه را تعیین میکنند، با اختلاف اندک از جو بایدن پیشی گرفته است. اما من نیامده بودم که در مورد انتخابات و مصیبتی که پس از آن پیش آمد، صحبت کنم یا اینکه از او بپرسم چگونه به اولین رئیسجمهور پیشین - و شاید آیندۀ - آمریکا بدل شده که با محاکمۀ جنایی مواجه میشود. میخواستم بدانم ترامپ در صورت پیروزی در دور دوم ریاستجمهوری چه خواهد کرد و چشماندازش را از زبان خودش بشنوم.
آنچه در دو مصاحبه با ترامپ و گفتوگو با بیش از دهها تن از نزدیکترین مشاوران و معتمدانش بر من آشکار شد، خطوط کلیِ نوعی «ریاستجمهوری امپراتوری» است که آمریکا و نقش آن در جهان را دگرگون میکند. ترامپ به من گفت که برای پیشبرد «عملیات اخراج» برای بیرونراندن بیش از 11میلیون مهاجر از کشور آماده است. مایل است «اردوگاههای بازداشت مهاجران» را بسازد و ارتش ایالات متحده را در مرز و داخل کشور مستقر کند. او به ایالتهای قرمز (جمهوریخواه) اجازه میدهد بر بارداری زنان نظارت کنند و کسانی را که ممنوعیت سقط جنین را نقض میکنند، تحت پیگرد قانونی قرار دهند. به گفتۀ مشاوران ارشد، او بنا به صلاحدید شخصی، از دریافت وجوه اختصاصیافته از سوی کنگره جلوگیری خواهد کرد.
ترامپ مایل است دادستان ایالات متحده را اخراج کند، چون فرمان او مبنی بر محاکمۀ شخصی را اجرا نمیکند و «سنت اجرای قانون مستقل» را که به زمان تأسیس آمریکا برمیگردد، نقض کرده است.
او برای هریک از حامیانش که متهم به حمله به ساختمان کنگرۀ ایالات متحده در 6 ژانویه 2021 هستند، درخواست عفو دارد. بیش از 800 نفر از آنها به گناه خود اعتراف کردهاند یا از سوی هیئتمنصفه محکوم شدهاند. او ممکن است به یاری همپیمانِ درحالِ جنگش در اروپا یا آسیا نیاید، اگر تشخیص دهد که آن کشور برای دفاع از خود هزینۀ کافی نمیکند. او خدمات مدنی ایالات متحده را از بین میبرد، گارد ملی را بهدلخواه در شهرهای آمریکا مستقر میکند، دفتر آمادگی برای مقابله با بیماری همهگیر کاخ سفید را میبندد و دولت را با افرادی پر میکند که از ادعای واهی او مبنی بر تقلب در انتخابات 2020 حمایت کردهاند.
ترامپ همان است که بود، با همان اهداف و نارضایتیها؛ اما چیزی در سر دارد که او را مصممتر و خویشباورتر از همیشه مینمایاند. میگوید: «وقتی برای اولین بار به واشنگتن رفتم، افراد معدودی را میشناختم و باید به مردم تکیه میکردم.» حالا شرایط جور دیگری است. مسئولیتهای زیادی دارم و از سرسختانِ حزبجمهوریخواه گسستهام. گارد قدیمی شکستخورده و هوادارانِ باقیمانده، مردم هستند. ترامپ درحالی وارد دور دوم ریاستجمهوری میشود که با انبوهی از سیاستگذاریها و کارکنان وفادار همراهی میشود. همگی برنامههای مفصلی همسو با چشمانداز او دارند. میآید تا قدرت را در دستان مردی متمرکز کند که اشتهایش برای قدرت سیریناپذیر است. "کِلین کانوی" (مشاور نزدیک او) میگوید: «فکر نمیکنم چشماندازش معمای بزرگی باشد، اما مردم از شجاعت او حیرت خواهند کرد.»
دادگاهها، قانون اساسی و کنگره نظرات متفاوتی در مورد تحقق اهداف ترامپ دارند. واشنگتن نیز راههای متعددی برای مقابله دارد. افشای اطلاعات در مطبوعات آزاد، حفاظت از افشاگران، نظارت بازرسانکل و موانع قضایی، کماکان وجود دارند. اگر ترامپ برنده شود، اردک لنگ* است.
*اردک لنگ در اصطلاحات سیاسی، سیاستمدار یا مقام منتخبی است که جانشینش از پیش انتخاب شده یا به زودی انتخاب خواهد شد.
او بهرغم نظر برخی از حامیان، به تایم میگوید: «در پی لغو یا نادیدهگرفتنِ ممنوعیت قانون اساسی در دورۀ سوم نیست.» افکار عمومی ناظر قدرتمندی است. ترامپ در میانۀ اعتراضات مردمی ناچار شد از شدت برخی از ابتکاریترین طرحهای دور نخست، ازجمله سیاست جداسازیِ خانوادههای مهاجر بکاهد؛ همانطورکه "جورج اورول" در سال 1945 نوشت: «توان دولتها در پیشبرد برنامههایشان به خلقوخوی عمومیِ کشور بستگی دارد.»
این که میگویند هر انتخابات، نقطۀ عطف است، اینبار به حقیقت میپیوندد. چشمانداز ترامپ برای حامیانش بیکران است و با حمایت جنبشی قدرتمند متشکل از پیروان واقعی، نوید انقلاب میدهد. حضور دوبارۀ او برای خیلی از کشورها و جهان، هشداردهنده است. "داگلاس برینکلی" (مورخ ریاستجمهوری) میگوید: «دور دوم ریاستجمهوری ترامپ میتواند «پایان دموکراسی ما» و تولد نظام نوینی مبتنی بر ریاستجمهوریِ استبدادی باشد.»
ترامپ نزدیک غروب به پاسیوی مارالاگو (عمارت تاریخیاش) قدم میگذارد. مهمانان اعیانش، استیک واگیو و برانزینوی کبابشده میل میکنند. روی صندلی مینشیند و همه برای تشویقکردن درنگ میکنند. شب درخشانی است. "استیو وین" (غول میلیاردر قمار و کازینو) هم اینجاست. "مایکجانسون"، (رئیس مجلس نمایندگان)، پس از کنفرانس مطبوعاتیِ مشترک با رئیسجمهور پیشین شام میخورد و قوانینی را برای ممانعت از رأیدادنِ غیرشهروندان پیشنهاد میکند. میگوید: «رأیدادنِ آنها در انتخابات فدرال، غیرقانونی و حیرتآور است». حالش بهوضوح خوب است و از این همراهی و حمایت سیاسی در لوای ترامپ، خوشحال به نظر میرسد.
ادامه دارد...