به نقل از «شبستان»

انتشار «گزاره برگ» نامه ظریف به رییس شورای امنیت در مورد استفاده از مکانیسم ماشه

تاریخ انتشار: ۳۱ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۰۳۸۰۸۰

متن فارسی« گزاره برگ» نامه اخیر وزیر امورخارجه کشورمان به رییس دوره ای شورای امنیت سازمان ملل متحد در مورد تلاش آمریکا برای اعمال مجدد تحریم های ملل متحد، علیه ایران منتشر شد.

به گزارش خبرگزاری شبستان، متن فارسی« گزاره برگ» نامه اخیر وزیر امورخارجه کشورمان به رییس دوره ای شورای امنیت سازمان ملل متحد در مورد تلاش آمریکا برای اعمال مجدد تحریم های ملل متحد، علیه ایران منتشر شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این گزاره برگ که صبح روز جمعه از سوی وزارت امورخارجه جمهوری اسلامی ایران منتشر شد، آمده است :

•    هیچ‌گاه عبارت «اسنپ بک» در برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) و یا در قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت ملل متحد استفاده نشده است. بلکه، آمریکا به تعمد از این کلمه برای القای سرعت و خودکار بودن استفاده کرده است. جمله بندی در قطعنامه مزبور چنین است که «احیای مفاد قطعنامه‌های لغوشده» که نیازمند فرایند زمانبر دقیق - با هدف حفظ برجام و نه نابودی آن - است.

•    آمریکا هیچ حقی برای «احیای مفاد قطعنامه های لغوشده» علیه ایران به دلایل زیر ندارد:

۱.    آمریکا با صراحت مشارکت در برجام را پایان بخشید

•    ترامپ در تاریخ ۸ مه ۲۰۱۸ دستور خود مبنی بر «پایان عضویت آمریکا» در برجام را صادر کرد و دولت وی اقدامات گسترده‌ای به منظور پایان بخشیدن به عضویت آمریکا و اعمال مجدد تحریم‌ها را بکار گرفت.

•    پمپئو در سخنرانی خود در بنیاد هریتیج در ۲۱ مه ۲۰۱۸: «رئیس جمهور ترامپ مشارکت آمریکا در برنامه جامع اقدام مشترک را پایان بخشید».

•    دولت آمریکا در ۱۱ مه ۲۰۱۸ به تمامی مشارکت‌کنندگان در برجام اطلاع داد که این کشور دیگر مشارکتی در نشست‌ها و فعالیت‌های مرتبط با برجام نخواهد داشت.

•    واژه «مشارکت» صرفا یک عنوان ساده تشریفاتی نیست؛ بلکه، این واژه مستلزم مشارکت در فعالیت و اجرای وظایف، حقوق و تعهدات منطبق با توافقات پیشین است. از این رو، آمریکا از هیچ وجهی در برجام «مشارکت» ندارد.

۲.    آمریکا رسماً هرگونه حقی برای استفاده از سازوکار حل اختلاف را منتفی کرده است

•    مقامات آمریکایی اعتراف کرده اند که آن ها دیگر حقی برای استفاده از مفاد قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت ندارند:

o    جان بولتون، مشاور سابق امنیت ملی، در سخنان خود در ۸ مه ۲۰۱۸: «ما از این مفاد قطعنامه ۲۲۳۱ استفاده نمی کنیم، به این دلیل که ما از توافق خارج شدیم».

o    جان بولتون در مقاله ای در روزنامه وال استریت ژورنال مورخ ۱۶ اوت ۲۰۲۰: «حامیان توافق استدلال می کنند که واشنگتن که از توافق خارج شده است و هیچ جایگاهی برای استناد به مفاد آن ندارند. آن ها درست می گویند».

o    برایان هوک در گفتگو با خبرنگاران در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۹: «... ما دیگر در توافق حضور نداریم و لذا طرف هایی که در این توافق همچنان حضور دارند باید تصمیم بگیرند که آیا قصد دارند از سازوکار حل اختلاف استفاده کنند یا خیر».

o    دولت ترامپ امید داشت که خروج از برجام و «فشار حداکثری» به تغییر رژیم، تسلیم ایران، یا خروج ایران از برجام منجر شود. آمریکا پس از ناکامی در این سیاست خود - که  به دلیل مشورت‌های غلط اتخاذ شد،  هم اکنون در غایت سوء نیت تلاش دارد فرصت‌طلبانه به سازوکاری متوسل شود که بیش از ۲ سال قبل برای همیشه از آن صرف نظر کرده است.

•    پاراگراف ۱۱ قطعنامه ۲۲۳۱ که آمریکا را به عنوان «عضو برجام» شناسایی کرده است صرفا شرایط زمان تصویب قطعنامه را بیان کرده و معنای دیگری ندارد.

•    کلیه اعضای باقی‌مانده برجام یعنی اتحادیه اروپا، بریتانیا، فرانسه، آلمان، چین و روسیه، تصریح کرده اند که اطلاعیه و تصمیم آمریکا، «باطل و غیرمعتبر» است.

۳.    نقض های قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت توسط آمریکا و فقدان حسن نیت

•    دولت ترامپ هیچ گاه با حسن نیت - به عنوان قاعده بنیادی روابط بین‌الملل - عمل نکرده است.

•    پاراگراف دوم اجرایی قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت از همگان خواسته است تا «از اتخاذ اقدامات مغایر با اجرای تعهدات برجامی» اجتناب نمایند.

•    آمریکا با خروج یک‌جانبه از برجام و اعمال مجدد تحریم‌ها و همچنین مجازات آن هایی که به قطعنامه پایبند بوده اند، برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ را نقض کرده است.

•    دبیرکل ملل متحد در سخنان مورخ ۲۶ ژوئن خود در شورای امنیت پیرامون اجرای قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت: «... لغو تحریم ها که  اجازه به عادی‌سازی روابط تجاری و اقتصادی می‌دهد، بخش اساسی توافق است». تا کنون ترامپ بیش از ۱۴۵ مرتبه علیه ایران تحریم‌هایی را اعمال کرده است. وی همچنین تصمیم به عدم تمدید معافیت‌های مرتبط با پروژه‌های هسته‌ای گرفت که به تعبیر دبیرکل ملل متحد «همچنین احتمالا توانایی جمهوری اسلامی ایران را برای اجرای مفاد مشخصی از برجام و قطعنامه مختل می‌سازد».

•    دیوان بین المللی کیفری در نظر مشورتی ۱۹۷۱ در موضوع نامیبیا با صراحت تاکید داشت: «یکی از اصول بنیادین حاکم بر روابط بین‌المللی مستقر این است که طرفی که تعهدات خود را نادیده گرفته یا محقق نمی‌سازد، نمی‌تواند ادعای حقوق منبعث از آن روابط را برای خود داشته باشد».

•    ایالات متحده آمریکا نمی‌تواند از اقدام غیرقانونی خود بهره ببرد.

۴.    تلاش های ایران با حسن نیت در اجرای کامل برجام

•    تصمیم ترامپ برای پایان دادن به مشارکت آمریکا در برجام مبتنی بر حتی یک مورد نقض تعهدات از سوی ایران نبوده است.

•    حتی پس از خروج آمریکا، ایران برای یک سال تمام، برجام را به صورت کامل اجرا نمود که در ۱۵ گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی مورد تایید قرار گرفت.

•    ایران چندین دور از سازوکار حل اختلاف برجام استفاده کرد ولی به دلیل عدم حصول نتیجه مثبت،  از حق خود ذیل پاراگراف‌های ۲۶ و ۳۶ برجام برای اجرای  اقدامات جبرانی و توقف اجرای بخشی از تعهدات خود استفاده کرد.

•    اقدامات جبرانی ایران هیچ تاثیری بر نظارت‌های آژانس بین المللی انرژی اتمی نداشته است؛ از این رو، هرگونه ادعا مبنی بر مخاطرات اشاعه هسته‌ای بی معنا است.

۵.    جمع بندی: اطلاعیه آمریکا غیرقابل پذیرش است

•    سازوکار حل اختلاف صرفا در اختیار اعضای واقعی برجام قرار دارد - و  نه عضو «ابتدایی» که بعدا کناره گیری کرده و با اراده و صراحت تصمیم به «پایان مشارکت» گرفته و بصورت فعال درصدد تخریب این توافق بوده است و متعاقبا، این عضو سابق کلیه امتیازها و مزایای عضویت را برای خود منتفی کرده است.

•    شورای امنیت باید مانع سواستفاده یکجانبه و غیرقانونی آمریکا - به عنوان ناقض مستمر و وقیح قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت - از سازوکار حل اختلاف قطعنامه‌ای شود که این کشور هدف اعلانی خود را نابودی همین قطعنامه و در نتیجه تخریب اقتدار شورای امنیت و ملل متحد اعلام کرده بود.

•    مردم ایران از شورای امنیت انتظار دارند تا آمریکا را به دلیل آسیب‌های جبران‌ناپذیری که -  صرفا به دلایل بزرگنمایی شخصی یا منافع سیاسی داخلی - به مردم ایران تحمیل کرده است، وادار به پاسخگویی کند./

پایان پیام/50

منبع: شبستان

کلیدواژه: محمدجواد ظریف محمد جواد ظریف ظریف قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازوکار حل اختلاف اعمال مجدد تحریم ها مفاد قطعنامه علیه ایران بین المللی گزاره برگ ملل متحد مه ۲۰۱۸

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۰۳۸۰۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

محمد صدر: ایران با اسرائیل درگیر نشد، با ناتو رو در رو شد

سیدمحمد صدر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام معتقد است که در شرایط فعلی دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران باید به‌شدت فعال‌تر شود و ضمن در پیش گرفتن دیپلماسی متوازن و متعادل با همه کشورهای جهان، به‌دنبال خنثی کردن تلاش‌های حامیان (رژیم) اسرائیل برای افزایش فشار علیه ایران باشد.

به گزارش هم میهن، این دیپلمات پیشین معتقد است که وزارت امور خارجه باید تلاش برای احیای برجام و خروج از لیست سیاه FATF را در اولویت کارهای خود قرار دهد، چراکه این دو پرونده باعث شده‌است که استمرار تحریم‌های گسترده علیه ایران باعث مشکلات عدیده اقتصادی برای کشور شود.

سیدمحمد صدر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام نکاتی را مطرح کرده است که می‌خوانید:

به نظر می‌رسد فاز نظامی رویارویی مستقیم ایران و اسرائیل به پایان رسیده‌است. فکر می‌کنید که دستگاه سیاست خارجی و دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران در این شرایط چه مسئولیتی بر عهده دارد؟

شرایط به‌گونه‌ای است که موقعیت نظامی و جایگاه ایران در منطقه تا حدی مورد توجه کشورهای منطقه و جهان قرار گرفته‌است. الان شرایطی پدید آمده‌است که باید فعالیت‌های جدی دیپلماتیک در زمینه‌های مختلف آغاز شود. حامیان (رژیم) اسرائیل، چه در آمریکا و اروپا و چه در نهادهایی مانند اتحادیه اروپا و گروه ۷ سعی می‌کنند که از این وقایع سوءاستفاده کنند و فشارها را بر تهران افزایش دهند.

این کشورها و نهادها به‌هیچ‌وجه نگران حمله (رژیم) اسرائیل به کنسول‌گری ایران در دمشق نبودند، اما حالا به‌گونه‌ای رفتار می‌کنند که انگار پاسخ مشروع ایران به این اقدام نظامی باعث نگرانی آن‌ها شده‌است. با توجه به اینکه جو تبلیغاتی علیه ایران تشدید شده و این کشورها قصد دارند به‌دنبال تحریم ایران بروند، باید کارزار جدی دیپلماتیک در زمینه‌های مختلف، هم در منطقه و هم در اروپا و سازمان ملل داشته‌باشیم تا بتوانیم اقدام‌هایی را که کشورهای غربی قصد دارند علیه ایران انجام دهند، خنثی شود.

در عین حال دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی باید تمام تلاش خود را به کار گیرد که قضایای مسکوت و معطل‌مانده از گذشته مانند برجام و FATF را نیز حل و فصل کند، چراکه تا این قضایای دیپلماتیک حل‌وفصل نشود، ما از تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی شدید ناشی از آن رنج خواهیم برد.

فکر می‌کنید با تحولات اخیر آیا آمریکایی‌ها حاضر خواهند بود باز هم پای میز مذاکره بنشینند و در مورد برجام صحبت کنند؟

الان آمریکا در شرایط خاصی قرار دارد. در شش ماه گذشته هم مشخص شد که آمریکایی‌ها به دنبال مشارکت در جنگ یا گسترش بحران در منطقه نیستند و تا این حد مشخص شده‌است که سیاست آمریکا این است که جنگ غزه در سراسر خاورمیانه گسترش پیدا نکند، پای کشورهای دیگر به آن کشیده‌نشود و آمریکا درگیر یک منازعه جدید در منطقه نشود.

در این زمینه به نظر می‌رسد که انگیزه‌های ایران و آمریکا مشابه یکدیگر باشد و ایران هم علاقه‌ای به گسترش منازعه در منطقه ندارد. اما در مورد برجام و مسائل مرتبط با آن، شاید هنوز وقت گفت‌وگو در این مورد فرا نرسیده‌باشد. در چارچوب تعامل دیپلماتیک شاید هم لازم نباشد که در گام نخست سراغ احیای برجام برویم.

الان اولویت‌های مهمی وجود دارد. آمریکا که ۶ سال است از برجام خارج شده‌است و عضو این توافق نیست، این امکان وجود دارد که با طرف‌های باقی‌مانده در برجام برای اجرای احکام معطل‌مانده آن تعامل کرد و در این زمینه مذاکرات را با جدیت پی گرفت.

برای این مهم لازم است که کارشناسان خبره سیاست خارجی وارد کار شوند و دولت از ظرفیت‌های دیپلمات‌های باتجربه و نخبه کشور برای مذاکرات در مورد برنامه هسته‌ای ایران استفاده کند و اجازه بدهد که چه در حوزه مذاکرات هسته‌ای و چه در حوزه خارج شدن از فهرست سیاه FATF وضعیت از حالت توقف خارج شود و کارها پیش برود.

ارزیابی شما از عملکرد ۷ ماه گذشته دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی بعد از عملیات طوفان‌الاقصی و جنگ غزه چیست؟

این سوال خیلی کلی است و نمی‌توان به سادگی به آن پاسخ قاطعی داد. قضایای مختلف در حوزه سیاست خارجی با هم مرتبط است. دستگاه سیاست خارجی موظف است که منافع بین‌المللی کشور را در همه حوزه‌ها با جدیت پیگیری کند. همانگونه که عرض کردم چه در حوزه برجام و FATF و چه در حوزه جلوگیری از افزایش فشار به ایران پس از پاسخ نظامی ایران به (رژیم) اسرائیل، دستگاه دیپلماسی باید مقتدرانه پیگیر منافع ایران باشد.

در عین حال باید در حوزه‌های دیگر مانند روابط دوجانبه مثل روابط با سوریه، روابط با روسیه و چین، دستگاه دیپلماسی ما فعالانه‌تر عمل کند. مهم‌ترین مسئله این است که باید از این محدودیت‌هایی که برای سیاست خارجی ایجاد شده‌است، خارج شویم و باید روابط خارجی خود را خیلی جدی با همه کشورها گسترش دهیم. نباید روابط دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران به یکی دو کشور خاص محدود شود.

اگر روابط ما مثل شرایط کنونی محدود باقی بماند، قدرت‌های دیگر از این محدودیت سوءاستفاده خواهند کرد. دستگاه دیپلماسی باید به صورت جدی در این زمینه‌ها فعال شود و تغییرات جدی به وجود بیاورد.

عملیات وعده صادق تا چه اندازه باعث شد که اسرائیلی‌ها نسبت به عملکردشان در آینده محتاط‌تر شوند؟

بسیار مؤثر بود. اسرائیلی‌ها باور نمی‌کردند که ایران دست به اقدامی چنین گسترده در واکنش به اقدامات آن‌ها بزند. اسرائیل بعد از جنگ ۱۹۷۳ پوشش امنیتی قدرتمندی برای خودش ایجاد کرده‌بود و هم متحدانش چه در غرب از طرف آمریکا و اروپا و چه در شرق از طریق شوروی و بعد از آن روسیه، کمک‌های گسترده نظامی و دفاعی در اختیار اسرائیل قرار می‌دادند.

قدرت‌های جهانی پذیرفته‌بودند که موجودیت (رژیم) اسرائیل و امنیت اسرائیل از اولویت‌های اصلی خودشان است. این موضوع در آمریکا به یک سیاست دوحزبی و اجماعی تبدیل شده‌بود و کار تا جایی پیش رفت که از اسرائیل با عنوان ایالت پنجاه‌ویکم آمریکا یاد می‌شد. در نیم قرن گذشته به جز یک مورد پرتاب موشک‌های عراق به سمت اسرائیل، هیچ حمله‌ای به اسرائیل نشده‌بود و اسرائیل تصور می‌کرد که سازوکار بازدارندگی‌اش صددرصد موفق بوده‌است.

برای کل قدرت‌های جهانی، به‌ویژه آمریکا جا افتاده‌بود که (رژیم) اسرائیل باید از لحاظ نظامی و به‌خصوص از نظر توانمندی نیروی هوایی از همه کشورهای منطقه قوی‌تر باشد. پاسخ نظامی ایران نشان داد که این حجم از تلاش‌ها بی‌فایده بوده و اسرائیل ضربه‌پذیر است و اگر مرتکب اشتباهی شود، ضربات دیگری هم خواهد خورد.

مشارکت ائتلاف آمریکا، بریتانیا و فرانسه با حمایت برخی کشورهای عربی در رهگیری و انهدام موشک‌ها و پهپادهای ایرانی باعث شد که برخی تحلیل‌گران این موضوع را مطرح کرده‌اند که اسرائیل و آمریکا یک گام به ایجاد یک ائتلاف منطقه‌ای با مشارکت اسرائیل و کشورهای عربی برای مقابله با ایران نزدیک‌تر شده‌اند. نظر شما در مورد این مسئله چیست؟

منازعه‌ای که بین ایران و اسرائیل پیش آمد، در واقع فقط بین ایران و (رژیم) اسرائیل نبود، بلکه بین ایران و ناتو بود. تمام ظرفیت‌های کشورهای عضو ناتو به کمک اسرائیل آمد و به همین دلیل هم بود که موفق شدند برخی از پهپادها و موشک‌های ایران را منهدم کنند. صرفاً خود اسرائیل در عملیات ایران مدافع نبود، بلکه ظرفیت بزرگی از کشورهای عضو ناتو در این دفاع مشارکت کردند. همین موضوع نشان‌دهنده توان و قدرت موشکی و پهپادی ایران بود، چراکه برای بی‌اثر کردن این عملیات کل ظرفیت کشورهای متحد اسرائیل در ناتو با همه امکانات وارد صحنه شدند.

بعضی از کشورهای عربی مثل اردن از (رژیم) اسرائیل دفاع کردند و برخی کشورهای عربی هم آسمان خودشان را در اختیار آمریکا و انگلیس و فرانسه قرار دادند و سعی کردند که در این حمله اسرائیل ضربات کمتری بخورد. اسم این ائتلاف را هر چیزی بگذاریم، چه به آن بگوییم ناتوی خاورمیانه یا ناتوی عربی یا هر چیز دیگر، در این شرایط شاهد بروز عملی آن بودیم.

ولی اینکه در آینده قرار باشد چنین تشکیلاتی واقعاً شکل بگیرد، به شرایط آینده منطقه بستگی دارد و از الان نمی‌توان پیش‌بینی کرد؛ به‌خصوص اینکه کشورهای منطقه هم می‌دانند که اگر بخواهند وارد فاز یک ائتلاف شوند، آنگاه باید امنیت و آینده خود را دربست در اختیار آمریکا و اسرائیل قرار دهند و خودشان را با آن‌ها هم‌سرنوشت کنند. همانگونه که در سال‌های گذشته مشاهده کرده‌ایم، همه سیاست‌های آمریکا و اسرائیل همیشه برای همه کشورهای عربی قابل پذیرش نیستند.