میوه هایی که نمی دانستید پوست شان هم خوردنی است

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،ما بسیاری از قسمت‌های میوه‌ها را دور می‌اندازیم و معمولاً فقط داخل و قسمت گوشتی آن‌ها را مصرف می‌کنیم.

اما جالب است بدانید که خوردن پوست بسیاری از میوه‌ها مثل موز، کیوی و هندوانه نه تنها ضرری ندارد بلکه حتی مفید هم هست.

در ادامه به قسمت‌هایی از میوه‌ها خواهیم پرداخت که نمی‌دانستید خوردنی هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پوست انبه

گرچه بیشتر مردم فقط قسمت گوشتی و آبدار داخل انبه را مصرف می‌کنند، اما پوست این میوه هم مواد مغذی زیادی از جمله ویتامین‌های A و C، فیبر و مواد معدنی دارد.

در تحقیقی مشاهده شد خواص ضد اکسایشی و ضد سرطانی عصاره‌ی پوست انبه قدرتمند از عصاره‌ی قسمت گوشتی انبه بود.

با این حال بعضی افراد ممکن است به پوست انبه حساسیت داشته باشند. به علاوه اگر پوستش خوب شسته نشود خطر ورود مواد آفت کش به داخل بدن وجود دارد. خوردن پوست انبه هم به خاطر بافت متفاوتش در مجموع به خوشایندی داخل این میوه نیست.

بیشتر بخوانید

طبع میوه انگور سرد است یا گرم؟ پوست موز

گرچه بسیاری از مردم به خوردن پوست موز هرگز حتی فکر هم نمی‌کنند، اما پوست موز پتاسیم، فیبر غذایی، چربی چند غیر اشباع و اسید‌های آمینه‌ی ضروری زیادی دارد. تحقیقی هم نشان داده پوست موز و به خصوص پوست موز‌های کال، سرشار از آنتی اکسیدان است.‌

می‌توانید با استفاده از دستگاه مخلوط کن با پوست موز اسموتی درست کنید. اما اول باید آن را خوب بشویید.

پوست پرتقال

گرچه حتماً از دیدن کسی که پرتقال را مثل سیب گاز بزند شوکه خواهید شد، اما پوست پرتقال نه تنها خوردنی است، بلکه حاوی آنتی اکسیدان‌های طبیعی، کلسیم، انواع ویتامین B و ویتامین‌های A و C است. در حقیقت فیبر پوست پرتقال از داخل آن بیشتر است.

باریکه‌های پوست پرتقال طعم خوبی هم دارند.

پوست لیموترش

پوست لیموترش حاوی مواد مغذی‌ای همچون کلسیم، پتاسیم و ویتامین C است. گرچه از پوست لیموترش در غذا بیشتر به صورت نوار‌های باریک استفاده می‌شود، اما کل پوست این میوه قابل خوردن است.

با این حال، به گفته‌ی کارشناسان پوست میوه‌هایی مثل پرتقال و لیموترش سخت هضم است.

پوست کیوی

پوست کیوی یکی از منابع غنی فیبر محلول در آب به شمار می‌رود. در حقیقت، فیبر پوست این میوه تقریباً ۳ برابر داخل آن است.

پوست هندوانه

گرچه قسمت گوشتی آبدار هندوانه محبوب‌ترین بخش این میوه برای خوردن است، اما در حقیقت کل این میوه، از جمله پوست آن قابل خوردن است.

پوست هندوانه هم فواید زیادی دارد که بیشتر به دلیل غلظت بالای اسید آمینه‌ی سیترولین در آن است.

سیترولین میل جنسی بعضی افراد را ممکن است افزایش دهد، اکسیژن رسانی به عضلات را بیشتر می‌کند، فشار خون را کاهش می‌دهد و یکی از منابع خوب فیبر به شمار می‌رود.

هسته آووکادو

هسته آوودکادو نزدیک به ۱۸ درصد از حجم این میوه را تشکیل می‌دهد و معمولاً به همراه پوست آن دور انداخته می‌شود. گرچه هنوز درمورد بی ضرر بودن کل هسته‌ی این میوه تردید وجود دارد، اما روش‌هایی برای استفاده از هسته آووکادو وجود دارد که گفته می‌شود مزایایی برای سلامتی دارند.

طبق تحقیقات، پودر هسته آووکادو کلسترول بد و به طور کلی کلسترول را در موش‌ها کاهش می‌دهد و برخی پژوهش‌ها نشان داده عصاره‌ی هسته‌ی این میوه خواص ضد اکسایشی قدرتمندی دارد.

برگ‌های هویج

گرچه این تصور وجود دارد که برگ‌های هویج غیر قابل خوردن یا حتی سمی هستند، اما این موضوع حقیقت ندارد. خوردن برگ‌های هویج هیچ ضرری ندارد و آن‌ها هم حاوی ویتامین‌هایی هستند. گرچه برگ‌های بعضی هویج‌ها مزه‌ی تلخی دارند، اما در سالاد، سس، سوپ و بسیاری غذا‌های دیگر می‌توان از آن‌ها استفاده کرد.

ساقه کلم بروکلی

گرچه بسیاری ترجیح می‌دهند فقط سر‌های درخت مانند کلم بروکلی را مصرف کنند که به رنگ سبز تیره هستند، اما ساقه‌های این سبزی هم همانقدر مغذی و خوش طعم است.

مزه‌ی ساقه‌ی کلم بروکلی از سر آن کمی ملایم‌تر و شیرین‌تر است، اما اگر به درستی مصرف شود می‌تواند به همان اندازه خوش طعم و دارای آنتی اکسیدان و فیبر باشد.

گرچه قسمتی که در وسط آناناس وجود دارد اندکی سفت‌تر از بقیه‌ی بخش‌های داخل این میوه است و شیرینی کمتری دارد، اما همانقدر مغذی و مملوء از ویتامین C است.

پس بار دیگر که خواستید آناناسی را برش بزنید دیگر لازم به جدا کردن قسمت وسط آن نیست.

منبع: روزیاتو
انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: میوه خواص میوه پوست پرتقال قسمت گوشتی پوست انبه پوست موز میوه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۰۴۳۳۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چگونه به فاسیولا مبتلا می شویم؟

ایسنا/گیلان معاون بهداشتی علوم پزشکی گیلان گفت: مصرف سبزیجات محلی خام همچون چوچاق و خالیواش و نعناع و هر نوع سبزی خودرو و معطر جمع آوری شده از طبیعت و موجود در بازارهای محلی در ابتلای مردم به فاسیولا نقش اساسی دارد.

دکتر سید محمود رضوانی در گفت وگو با ایسنا، فاسیولیازیس را عفونت یا بیماری ناشی از انگل های جنس فاسیولا دانست و اظهار کرد: انگل های فاسیولا کرم های مسطح و برگی شکلی هستند که عمدتا در مجاری صفراوی و کبد دام ها از جمله گوسفند، بز، گاو، گاومیش و برخی از علفخواران دیگر زندگی می کنند.

وی با بیان اینکه برای برقراری چرخه زندگی انگل فاسیولا وجود دام های آلوده، منابع آبی دائمی یا فصلی، بارندگی فراوان و حلزون های میزبان واسط ضروری است، افزود: حیوانات آلوده به فاسیولا تخم انگل را همراه با مدفوع خود به محیط خارج دفن می کنند، در صورتی که این تخم در آب قرار گیرد، در درجه حرارت مناسب پس از حدود سه هفته در داخل آن یک لارو مژه دار به وجود می آید. این لارو پس از تشکیل از تخم خارج شده و با نفود در بدن حلزون های آبزی شروع به رشد و تکثیر می کند و به لاروهای دم دار تبدیل می شوند که این لاروهای جدید نیز پس از کامل شدن از بدن حلزون میزبان واسط خارج شده و در آب رها می‌شوند و به برگ گیاهان آبزی می چسبند.

معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی گیلان ادامه داد: حیوانان نشخوارکننده و انسان به دنبال خوردن گیاهان و یا سبزیجات آبزی حامل لاروهای انگل یا آب های سطحی آلوده به فاسیولا مبتلا می شوند.

رضوانی، خوردن سبزیجات محلی آلوده به فاسیولا به صورت خام، خوردن غذاهای تهیه شده با سبزیجات خام مانند دلار و زیتون پرونده، نوشیدن آب های سطحی و آب چشمه های روباز نواحی کوهستانی، خوردن جگر خام یا آبدار و شستن ظروف و سبزیجات مصرفی در آب های سطحی آلوده را از جمله راه های ابتلا به فاسیولا دانست و تاکید کرد: این بیماری دارای دو مرحله حاد و مزمن است و دوره کمون بیماری از چند روز تا چند هفته و چند ماه متغیر است، اما مهمترین نشانه های بیماری شامل تب و لرز و تعریق شبانه و دردهای شدید شکمی و اختلالات گوارش و نشانه های آلرژیک مانند کهیر و خارش و ناراحتی های تنفسی و کاهش ورزن و کم خونی و بزرگی کبد است.

وی با بیان اینکه مصرف سبزیجات محلی خام همچون چوچاق و خالیواش و نعناع و هر نوع سبزی خودرو و معطر جمع آوری شده از طبیعت و موجود در بازارهای محلی در ابتلای مردم به فاسیولا نقش اساسی دارد، گفت: این سبزیجات گاهی به صورت خام در تهیه غذاهای محلی کاربرد دارد که در صورت آلودگی به انگل می تواند در انتقال بیماری نقش ایفا کند؛ از آنجایی که ضد عفونی کردن این سبزیجات مشکل است باید از خوردن آنها به صورت خام پرهیز کنیم.

معاون علوم پزشکی گیلان بر لزوم پرهیز از مصرف توت فرنگی و سبزیجات خام محلی به صورت غیر بهداشتی تاکید کرد و گفت: شست و شوی سبزیجات با آب سالم و همراه با ضد عفونی کردن با محلول سرکه سفید(ترکیب یک به چهار سرکه و آب) به مدت ۱۵ دقیقه باشد. توت فرنگی نیز پس از شست و شو با آب سالم، حتما به مدت سه تا پنج ثانیه در آب جوش وارد شده و سریعا در آب سرد قرار گیرد.

رضوانی با بیان اینکه سبزیجات خام محلی خرد شده، پخته شده و یا خشک شده پس از فریز کردن به مدت پنج روز مصرف شود، عنوان کرد: پاک کردن سبزیجات با دستکش و خودداری از دست زدن به دهان موقع تمیز کردن سبزیجات نیز مورد تاکید است.

انتهای پیام