به نقل از «ایسنا»

داستان 6 ماه ترس و امید در ICU بیمارستان امام رضاء مشهد

تاریخ انتشار: ۱ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۰۴۹۴۳۹

ایسنا/خراسان رضوی روزهایی را به یاد می‌آورد که همه آنها در بهت بودند، بهتی ناشی از شیوع ویروسی که به قول خودش همه چیز ما را به بازی گرفته است؛ مال و اموال‌مان، پست و مقام‌هایمان، قهر و آشتی‌هایمان و ...  .

روزهای پر از اضطرابی را مرور می‌کند که همکارانش قبل از ورود به بخش "اشهد" می‌خواندند و وصیت‌نامه‌هایشان را هم نوشته بودند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کرونا با آنها هم شوخی نداشت، با چشمانشان از دست دادن دوستان و همکاران‌شان را می‌دیدند اما پا پس نمی‌کشیدند.

رئیس بخش آی‌سی‌یوی کرونای امام رضای مشهد لحظه به لحظه درگیری کادر درمان این بیمارستان در جنگ با کرونا را برایمان تشریح کرد؛ تیمی که پس از پشت سر گذاشتن پیک اول، برای مدتی کوتاه آرامش  قبل از طوفان را تجربه کرد.

او از یورش دوم کرونا و خستگی تیم درمان برایمان گفت، از اینکه مردم ترس از کرونا را فراموش کرده بودند اما سایه این ترس همچنان بر سر تیم درمانی سنگینی می‌کرد، از خالی شدن بخش 610 تخت‌خوابی بیمارستان امام رضا تا پر شدن مجدد آن در پیک دوم، از ناله‌هایی که خاموش شده بود اما دوباره با صدای بلندتری بالا گرفت.

علی‌رضا صداقت در گفت‌وگو با ایسنا در رابطه با ورود کرونا به کشور و اتفاقات پس از آن اظهار کرد: قبل از شیوع کرونا در کشور، در دانشگاه علوم پزشکی مشهد حدود یک ماهی بود که برای رصد وضعیت کرونا در کشور، تیمی تشکیل داده بودیم و این تصور را هم می‌کردیم که کرونا به کشور ما هم خواهد رسید، زیرا اپیدمی است و بخاطر روابط بین کشورها شیوع پیدا خواهد کرد.

وی ادامه داد: یکم اسفندماه در کنگره‌ای مربوط به سوختگی در تهران بودم که دوستان صحبت می‌کردند که در قم نمونه‌های مشکوک به کرونا مشاهده شده است، آنجا بود که به معاون درمان دانشگاه زنگ زدم و پیشنهاد کردم که یک بیمارستان ایزوله را در مشهد برای قرنطینه انتخاب کنیم که با توجه به شرایط و خارج از شهر بودن در ابتدا بیمارستان شریعتی را انتخاب کردیم. بعد که به مشهد آمدم تیمی به عنوان کمیته درمان در دانشگاه ایجاد شده بود و من هم به عضویت آن انتخاب شده بودم. در این کمیته بیمارستان امام رضا به عنوان مرکز دوم ریفرال انتخاب شد؛ یعنی اگر گنجایش بیمارستان شریعتی تمام شد باید بیماران در بیمارستان امام رضا بستری می‌شدند.

استادیار دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان اینکه «آی‌سی‌یوی ما را هم به عنوان اولین آی‌سی‌یوی بیماران کرونا انتخاب کردند»، گفت: البته با کمک پرستاران، سرپرستار وهمکاران بخش در جلسه‌ای مشورتی به عنوان داوطلبانه اولین آی‌سی‌یوی بیماران کرونایی شدیم. کم‌کم که گذشت دیدیم شیوع بیماری زیاد است و تعداد بیماران از بیمارستان شریعتی فراتر خواهد رفت و در نتیجه بیمارستان امام رضا به طور کامل درگیر کرونا شد.

صداقت افزود: روزهای اول روزهای بسیار سختی بود. از 6 اسفند که آی‌سی‌یوی ما درگیر شد یادم می‌آید که روزهای بسیار سختی داشتیم. آن روزها روزهای بیم و ترس بود. تمام تیم داخلی و عفونی ما درگیر پذیرش بیماران در بخش‌ها شدند، از همان ابتدا همه بیماران کرونا ابتدا باید به اورژانس عدالتیان مراجعه می‌کردند که هنوز هم البته اینگونه است و سپس در بخش عمومی یا مراقبت‌های ویژه که ما بودیم بستری می‌شدند، تعداد بیماران بسیار زیاد بود.

یک روز قبل اینکه بیمار کرونایی به بخش ما بیاید آهنگ «سلام آخر» را پخش کردیم

وی بیان کرد: یک روز قبل از روزی که قرار بود بیمار کرونایی به آی‌سی‌یوی ما بیاید، در جلسه‌ای که با همکارانم تشکیل داده بودیم آهنگ سلام آخر، احسان خواجه‌امیری را به شوخی پخش کردیم، می‌خواهم بگویم چقدر بیم و ترس داشتیم. ماهیت بیماری طوری بود که احساس می‌کردیم همه ما هم گرفتار خواهیم شد که همینطور هم شد.

این فوق تخصص مراقبت‌های ویژه  گفت: روزهای اول از لحاظ وسایل محافظت فردی، لباس‌های کاورال و ماسک‌های N95 در مضیقه بودیم. در همان روزهای اول که دو سه بیمار در بخش ما پذیرش شده بود، دوتا از پرستاران ما همان روزهای اول مبتلا شدند، یکی از آنها به قدری حالش بد شد که در آی‌سی‌یوی خودمان بستری شد.
 

ورود خیریه‌ها وضعیت ما را در تامین وسایل حفاظتی بهبود بخشید

صداقت تصریح کرد: مدیریت و هیئت رئیسه بیمارستان حمایت صددرصد کردند و تا ۱۲ شب درحال رتق‌وفتق امور و از همه مهمتر پیدا کردن لباس‌های مناسب برای کادر درمان بودند. من از ابتدا در تمام کارگروه‌های دانشگاه اعم از درمان، آموزش و پژوهش بودم و می‌دیدم که همت دوستان در تمام کارگروه‌ مثال زدنی بود ولی از همه مهمتر سازمان‌های مردم نهاد و خیریه‌ها بودند که پا پیش گذاشتند. با آمدن خیرین وضعیت ما در تامین ادوات مراقبتی برای درمانگران  بهبود پیدا کرد. نباید از حق بگذریم که دانشگاه هم برای سلامت کارکنان متحمل هزینه‌های زیادی شد که بخشی از آن هزینه را دانشگاه و بخشی را هم خیرین پرداخت می‌کردند.

این استادیار دانشگاه علوم پزشکی مشهد اضافه کرد: بسیاری از خیرین به خود ما مراجعه می‌کردند و خریدهایشان را مستقیم به بخش‌ها می‌دادند؛ یعنی اوضاع طوری بود که می‌خواستند فرصت را از دست ندهند. گروه‌هایی هم بودند که کارهای پشتیبانی انجام می‌دادند؛ مثلاً خورد و خوراک برای کادر درمان می‌آوردند که واقعا ارزش کار آنها از بقیه کمتر نبود زیرا همکاران از لحاظ روحی و روانی حمایت می‌شدند.

وصیت‌نامه می‌نوشتیم و اشهدمان را قبل از ورود به بخش می‌خواندیم

وی عنوان کرد: در آن روزهای اول بسیاری از همکارانم هنگامی که به بخش می‌آمدند وصیت می‌کردند و آنچه را که لازم بود به کسی بگویند، می‌گفتند. آنقدر ترس بالا بود که گاهی اوقات بچه‌ها اشهدشان را هم می‌گفتند و سپس وارد بخش می‌شدند، حتی می‌دانم که بسیاری از همکارانم وصیت‌نامه نوشته بودند و آماده داشتند؛ زیرا آن اوایل خدمات توام با ترس بود اما هیچ کس پا پس نمی‌کشید. در بخش ما 50 پرستار، کمک پرستار و پزشک به کرونا مبتلا شدند و از این تعداد هم 10 نفر در بخش آی‌سی‌یو بستری شدند.

رئیس بخش آی‌سی‌یوی کرونای بیمارستان امام رضا اضافه کرد: با آمدن کرونا ما یک هفته‌ای در هیجانات سنگین بودیم. صحنه‌های بسیار وحشتناکی می‌دیدیم. افرادی که سن کم داشتند و دوستان و آشنایان‌مان با حال عمومی بد می‌آمدند و ما خیلی نمی‌توانستیم خدمات زیادی به آنها بدهیم چون بخش درمان آن موقع واقعا غافلگیر شده بود.

صداقت افزود: با توجه به اینکه بیماران یک دفعه با علایم بسیار شدید بیماری می‌آمدند و ما هنوز مسلح به پروتکل‌های درمانی که وابسته به تجربیات بود، نبودیم. بعد از یک هفته، ده روز اوضاع بهتر شد. اگرچه تعداد بیماران تا اوایل اردیبهشت صعودی بود و ما در پیک اول بودیم، اما تیم درمانگر، تیم ستادی و تیم پشتیبانی توانسته بود پروتکل‌ها را طراحی کند و تیم‌های پشتیبانی مثل خیرین و... هم به صورت طبقه‌بندی شده ارائه خدمت می‌کردند.

وی گفت: با وجود اینکه اواخر اسفند و اوایل فروردین در پیک کرونا بودیم ولی اوضاع تحت کنترل بود، اگرچه روزانه مجبور بودیم تعداد تخت آی‌سی‌یو و بستری را افزایش دهیم، تخت‌های اورژانس ناکافی بود. هر لحظه ۶۰، ۷۰ تخت موجود پر می‌شد و مجبور بودیم تخت‌هایی را به بخش‌ها منتقل کنیم تا اینکه تصمیم بر این شد که کاری بزرگ را انجام دهیم و بیمارستان شماره دو امام رضا که ۶۱۰ تخت‌خوابی است را وارد روند درمان کرونا کنیم و تمام گنجایش آنجا را به کرونا اختصاص دهیم. کم کم برای ما هم که تنها آی‌سی‌یوی کرونا بودیم کمک آمد و در بیمارستان شماره دو امام رضا یک بخش آی‌سی‌یو با ۲۰ تخت خواب افتتاح شد. در اوایل فروردین ماه سه آی‌سی‌یوی فعال و حدود ۶۰۰، ۷۰۰ تخت کرونا داشتیم.

بعد از پیک اول، به خواب غفلت فرورفتیم

این استادیار دانشگاه علوم پزشکی مشهد اظهار کرد: بعد پیک اول، یعنی از اواسط اردیبهشت به بعد بخش ۶۱۰ تخت‌خوابی را تمیز و و از کرونا خالی کردیم. یکی دوتا از  آی‌سی‌یوها تعطیل شد و مراجعه بیماران کرونا به اورژانس بسیار کاهش یافت، اما به خواب غفلت فرو رفتیم و مردم رفتارهای اجتماعی پرخطر انجام دادند.

کرونا در یورش دومش تلفات بسیار زیادی ایجاد کرد

صداقت ادامه داد: کرونا در یورش دومش تلفات بسیار زیادی را ایجاد کرد، تیم درمان خسته  بود، زیرا ما چهار ماه تمام و سنگین کار کرده بودیم و حدود ۳۰ درصد درمانگران به کرونا مبتلا و از رده خدمت خارج شده بود. این تیم درمان خسته دوباره به جنگی فراخوانده شد. اواخر خرداد و اوایل تیر ما وارد جنگ مجدد با کرونا شدیم منتها با این تفاوت که در پیک اول هم  مردم و هم درمانگران ترسیده بودند، اما در پیک دوم من و همکارانم ترس را احساس کرده بودیم ولی مردم در غفلت به سرمی‌بردند.

وی با بیان اینکه آنقدر اوضاع بد شد که دولت مجبور به اتخاذ سیاست‌های انقباضی شد، افزود: در نوبت دوم هم دوباره بخش ۶۱۰ تخت خوابی به بیماران کرونا اختصاص یافت، بعد حدود یک ماهی که تلفات کرونا و شیون و زاری در بیمارستان کاهش یافته بود، دوباره صدای ناله از بیمارستان امام رضا بالا رفت، اما این بار با تلفات بسیار بیشتر و دلخراش‌تر، زیرا بیماران با حال بد و علائم شدیدی می‌آمدند، وقتی کرونا در جامعه پخش شود، چرخه انتقال ویروس تقویت شده و علائم آن هم تغییر می‌کند.

همکاران من شعارها را زندگی می‌کنند

وی گفت: تمام دوستانم به معنای واقعی کلمه جانشان را کف دستشان گرفته بودند، همه می‌ترسیدم، اما در صحنه بودیم و هیچ کس از دوستان من نه استعلاجی آورد که بگوید بیمار است و نمی‌تواند کار کند، نه ترک محل خدمت کرد.

این فوق تخصص مراقبت‌های ویژه در رابطه با اینکه چه دلایلی باعث می‌شود، پزشکان با اینکه می‌دانند جانشان در خطر است اما همچنان به خدمت ادامه دهند، بیان کرد: این نیرویی که انسان را جلو می‌برد زجر و سختی‌ است که هم‌نوعش می‌کشد و این اصلا شعار نیست، شعار مال زمانی است که چیزی را می‌گوییم اما عمل نمی‌کنیم. همکاران من شعارها را زندگی می‌کنند، من به چشم دیده‌ام که مراقبت‌های نزدیک از بیمار را همکارانم ساعت به ساعت انجام می‌دهند؛ مثلا بیمار لوله دارد، به دستگاه متصل است و برای تمیز کردن راه هوایی باید ساکشن شود، پرستار با اینکه خطر انتقال ویروس وجود دارد، ساعت به ساعت این کار را انجام می‌دهد.

صداقت با اشاره به اینکه این نیروی درونی به دین، ملیت، نژاد و ..‌ ارتباطی ندارد، اظهار کرد: ما پزشکان و پرستاران برای  نجات جان هم‌نوع قسم یاد کردیم و اکثر ما به این قسم پای‌بند هستیم. قسمی که هنگام فارغ التحصیلی می‌خوریم نمایشی نیست.

6 ماه است دخترم را نبوسیده‌ام و مادرم را از نزدیک ندیده‌ام

وی با اشاره به اینکه درمانگران نگران این هستند که عزیزان‌شان بخاطر ارتباط با آنها مبتلا به کرونا نشوند، بیان کرد: از روز اولی که درگیر کرونا شدیم تا همین لحظه به منزل مادرم نرفتم و از طریق فضای مجازی با او صحبت کردم، با اینکه ایشان بیمار هم هستند اما از راه دور با کمک سایر دوستان پزشک درمان را برایشان انجام می‌دهیم. در این شش ماه دخترم را نبوسیده‌ام. این افسانه نیست و چنین شرایطی برای تمام درمانگران خط اول، وجود دارد. همه ما روابطمان را محدود کردیم، زیرا می‌ترسیم ناقل بدون علامت باشیم.

رئیس بخش آی‌سی‌یوی کرونای بیمارستان امام رضا ادامه داد: چند نفر از پرستاران بچه‌هایشان را به منزل پدر و مادرشان که بعضاً برخی هم در شهرستان بودند، فرستاده‌اند. دوری از بچه‌‎ها برای یک مادر بدترین اتفاق است، ما غیر اینکه درگیر کرونا بودیم درگیر مسایل روحی روانی جانبی همچون این موارد هم بودیم.

ایجاد تیم‌های حمایت روحی روانی از کادر درمان

صداقت در رابطه با تلخ‌ترین خاطراتش از دوران کرونا توضیح داد: غم از دست دادن همکاران جانکاه است‌. تاکنون چند نفر از همکاران نزدیکم را در بخش خودمان از دست دادیم، حتی فامیل نزدیک خودم اینجا بستری شده و او را از دست دادم، از دست دادن جوانان، حال روحی همکارانم را بهم می‌ریزد، بسیاری از همکاران برای ادامه خدمتشان مجبور شده بودند به مشاوره‌های روانشناختی بروند. با کمک گروه روانشناسی و روانپزشکی دانشگاه تیم‌های حمایت روحی روانی ایجاد کرده بودیم که همکاران در مواردی که نیاز داشتند مراجعه می‌کردند و خیلی هم موثر بود.

وی با اشاره به اینکه تقریبا اکثر اتفاقات این 6 ماه تلخ بود، عنوان کرد: در حالت عادی هم در مراقبت‌های ویژه مرگ‌ومیر بالایی داریم اما یک‌‎دفعه این آمار ده برابر قبل شد. در این بین خاطرات خوب هم داشتیم. این صحنه‌ها به بهبودی بیماران برمی‌گشت، یکی از همکاران که پزشک عمومی بود با حال بسیار بدی بستری شد، به طوری که ریه‌ها صد درصد درگیر و پیش‌بینی ما فوت قطعی بود، حتی آب پاکی را هم روی دست خانواده‌اش ریختیم اما به طور محیرالعقولی ایشان بعد از دو هفته به سلامتی نسبی رسید، از دستگاه جدا و دو هفته بعد نیز مرخص شد. این همکارم حدود دو هفته قبل فیلمی از خودش برایم فرستاد که در حال آماده شدن و رفتن به محل کار بود. همین یک صحنه ارزش کل سختی‌هایی که کشیدیم را برای ما جبران کرد، سرپرستار بخش آی‌سی‌یوی خودمان هم چند روز بخاطر کرونا در آی‌سی‌یو بستری شد و وقتی بهبود یافت همه بچه‌ها شادی مضاعفی پیدا کردند.

صادقت یادآور شد: از بدترین صحنه‌هایی که داشتیم از دست دادن دو نفر از اساتید قدیمی خودمان بود، استادان خوارزمی و خسروی که استاد اطفال و داخلی بودند.

اگر کسی بتواند یک ساعت پوشش ما را تحمل کند به او جایزه می‌دهم

رئیس بخش آی‌سی‌یوی کرونای بیمارستان امام رضا در رابطه با سختی‌های پوشش حفاظتی کادر درمان بیان کرد: اگر کسی بتواند فقط یک ساعت پوشش را تحمل کند و این لباس روی خلق‌وخو و عملکرد او تاثیر نگذارد، به آن فرد جایزه می‌دهم و همه افراد را به این پویش دعوت می‌کنم. داخل این لباس‌ها بسیار گرم است. مراقبت از بیمار بدحال بسیار کار سختی است که با این لباس محدودیت هم برای کادر درمان ایجاد می‌شود.

وی ادامه داد: اکثر این لباس‌ها بخاطر اینکه باید جنس خاصی باشند و آب و جریان هوا از آنها عبور نکند بسیار گرم هستند و کادر درمان باد این لباس‌ها را در شیفت‌های 6 ساعته، 12 ساعته و 18 ساعته به تن داشته باشند.

 درس‌های کرونا

رئیس بخش آی‌سی‌یوی کرونای بیمارستان امام رضا در مورد درس‌هایی که از کرونا گرفته است، گفت: بزرگترین درسی که باید از کرونا بگیریم این است که مرگ از رگ گردن به ما نزدیکتر است، کسی زیر دست من و همکارانم از دست رفته‌ که ده‌ها چاه نفت در منطقه داشته و مدیر فروش چاه‌های نفت افغانستان بوده،  کسی که بنگاه‌های اقتصادی او را نمی‌توانستید بشمارید، کسی که تعداد کارخانه‌های او را نمی‌توانستید بشمارید و... که همه آنها برای آینده‌شان تفکرات اقتصادی بزرگی داشتند.
 

صداقت عنوان کرد: بعد کرونا باید یاد بگیریم که یکدیگر را دوست داشته باشیم. ما در لحظه آدم‌ها را از دست می‌دهیم. کرونا قیافه گرفتن‌ها وقهروآشتی‌هایمان را به بازی گرفته است، کرونا به ما یاد داد به فکر این نباشیم که ده سال دیگر سرمایه‌مان چقدر رشد خواهد کرد بلکه در لحظه زندگی و برای آینده فقط فکر کنیم نه اینکه تمام زندگی را برای آینده بگذاریم.

وی با اشاره به اینکه اگر به معنای واقعی به زندگی هدفمند با کرونا مبادرت کنیم قطعا می‌توانیم زندگی پس از کرونا را هم بینیم، تصریح کرد: شاید سال‌ها مجبور باشیم ماسک بزنیم، فاصله گذاری فیزیکی را رعایت کنیم، تردد بیجا انجام ندهیم و مهمانی بزرگ برگزار نکنیم، اگر بر این وضعیت پافشاری داشته باشیم می‌توانیم روزهای بعد کرونا را هم ببینیم.

فقط مردم می‌توانند ما را از کرونا نجات دهند

صداقت تصریح کرد: فقط مردم می‌توانند ما را از کرونا نجات دهند نه درمانگران، زیرا طرف حساب کرونا مردم است. انشالله با رعایت حداکثری بتوانیم هر چه زودتر از این وضعیت خارج شویم.

وی با شاره به اینکه اولین کاری که بعد از تمام شدن کرونا خواهد کرد این است که یک ماه به دور ایران سفر می‌کند، گفت: آرزوی من داشتم روزهای سالم و سلامت برای تمام مردم است. ما حتی در اوقات فراغتمان هم به سرنوشت کرونا فکر می‌کنیم، به بیماران، به اینکه یک ماه دیگر چه می‌شود، اگر در عزاداری‌ها اصول بهداشتی رعایت نشود چه می‌شود و...  .

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی اجتماعی کروناویروس روز پزشک بیمارستان امام رضا دانشگاه علوم پزشکی مشهد مراقبت های ویژه بیماران کرونا دست دادن روزهای اول کادر درمان تخت خوابی تیم درمان بستری شد پیک اول لباس ها یک ماه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۰۴۹۴۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دشت ارغوان طرقبه مشهد در یک روز بارانی + فیلم

شهرستان مشهد در استان خراسان رضوی واقع شده است. هر ساله این شهرستان مذهبی به دلیل بارگاه مقدس امام هشتم شیعیان امام رضا (ع) میزبان گردشگران بسیاری است. یکی از مهم‌ترین مکان های دیدنی این شهر مقدس که انواع جاذبه‌های طبیعی، تاریخی و تفریحی را در دل خود جای داده طرقبه است. در این منطقه خوش آب وهوا دشت گل‌های ارغوان وجود دارد که تا مسافت‌های طولانی چشم نوازی می‌کند.

در این روز‌های بهاری که اقصی نقاط کشور با باران همراه شده است، زیبایی این دشت نیز در یک روز بارانی دو چندان شده است.

شهروندخبرنگار ما فیلمی ارسال کرده است که مشاهده می‌کنید.

منبع: حسین ابراهیمی گنجه ای - خراسان رضوی

بیشتر بخوانید:

سفری به یادماندنی به طبیعت روستای نیاکان در قالب تصاویر

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

برای یادگیری اصول تصویربرداری خبری به صفحه «آموزش تصویربرداری برای شهروندخبرنگاران» مراجعه کنید.

 

باشگاه خبرنگاران جوان شهروند خبرنگار شهروند خبرنگار