به نقل از «دانا»

نگرانی کارکنان پالایشگاه امام خمینی شازند از روند فعلی خصوصی سازی

تاریخ انتشار: ۱ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۰۵۰۰۱۰

جمعی از مدیران، روسا و کارکنان بخش های مختلف شرکت پالایش نفت امام خمینی (ره)شازند در نامه‌ای به نماینده ولی فقیه در استان مرکزی نسبت به روند خصوصی‌سازی این پالایشگاه ابراز نگرانی کردند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ جمعی از مدیران، روسا و کارکنان بخش های مختلف شرکت پالایش نفت امام خمینی (ره)شازند در نامه‌ای به آیت الله دری نجف آبادی نماینده محترم ولی فقیه در استان مرکزی نسبت به روند خصوصی‌سازی این پالایشگاه ابراز نگرانی کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اسامی امضا کنندگان این نامه نزد خبرگزاری فارس محفوظ است.

متن این نامه به شرح زیر است:

«احتراما همانطور که مستحضرید شرکت پالایش نفت  امام خمینی (ره) شازند به عنوان یکی از بزرگترین، مدرن ترین، به‌روزترین و سودآورترین شرکت های پالایشی ایران با ظرفیت 250 هزار بشکه نفت خام در روز بوده که رسالت سنگین و خطیر تولید روزانه بالغ بر 16میلیون لیتر بنزین یورو4 جهت تامین سوخت پاک کلان شهرهای بزرگ کشور را برعهده دارد، ضمن آنکه این مهم در کنار تولید روزانه 12 میلیون لیتر گازوییل، 4 میلیون لیتر نفت کوره، 3200 متر مکعب گاز مایع ،800 متر مکعب پروپیلن و 400 تن گوگرد درجه حساسیت و اهمیت این پالایشگاه را در کشور مضاعف ساخته است و این ایفای نقش و انجام وظیفه با خودباوری، تلاش و همت شبانه روزی 1300 کارشناس و متخصص رسمی و نیز 1300 کارشناس و کارگر قراردادی یا ارکان ثالث صورت می گیرد.

حضرتعالی مستحضرید در طی سنوات اخیر موضوع خصوصی سازی این پالایشگاه عظیم، بارها و بارها به محل بحث و مناقشه میان مسئولان و تصمیم گیران ارشد کشور و صنعت نفت تبدیل شده و در هر نوبت شاهد تصمیمات ضد و نقیض و نگران کننده بوده به طوری که این موضوع موجی از نگرانی و اضطراب را در میان بخش‌های مختلف این شرکت به وجود آورده و پس از آن این فرآیند متوقف گردیده است.

اما مجددا و طی هفته‌های اخیر موضوع خصوصی سازی در این شرکت پررنگ شده و دولت تصمیم به واگذاری بخشی از سهام این شرکت در قالب رد دیون نموده و متاسفانه این روزها تلاش زیاد و گسترده‌ای می‌شود تا قطعات پازل این رویداد نگران کننده تکمیل گردد. از این رو بار دیگر نگرانی‌ها میان دست اندرکاران بخش‌های مختلف این شرکت در رده‌های مختلف سازمانی تشدید شده است. از آنجا که خصوصی سازی رویدادی است که گذشته و آینده شغلی مان را به هم پیوند می‌زند نگرانیم و هر گونه اهمال یا بی‌توجهی سهوی یا خدایی ناکرده عمدی می‌تواند آینده‌ای مبهم و سراب گونه برای این شرکت و شاغلان آن ترسیم سازد.

معظم له نیک آگاهید که منشا این نگرانی‌ها عموما به خصوصی‌سازی‌های ناموفق و خلاف منویات مقام معظم رهبری در سال‌های گذشته بر می‌گردد که آخرین موارد آن در حوزه صنعت پالایشی، پالایشگاهای شیراز و کرمانشاه بوده که با نارضایتی، اعتراضات و حواشی وسیع و پی در پی همراه بوده و هست، همچنین به این رویداد ناموفق می توان ده ها مثال دیگر در حوزه صنعت را افزود که خصوصی سازی ناموفق و پر رمز و راز صنایع مهمی همچون هپکو و آونگان نمونه بارزی از آنها بوده، به گونه‌ای که موج ورشکستگی آن صنایع و برندهای صاحب نام بین المللی و اعتراضات گسترده و پی در پی کارکنان از کار بی کار شده و مستاصل آنها کماکان وقت و انرژی بسیاری از مقامات ارشد استانی و کشوری را که قاعدتا می تواند صرف تعالی و توسعه بخش‌های مختلف کشور شود را به خود مصروف داشته تا آنجا که در حال حاضر التیام این زخم جانکاه و باز کردن این گروه هزار تو و کور، به یک معجزه مشابهت دارد.

جامعه متخصصان و دست اندرکاران شرکت پالایش نفت امام خمینی (ره) به این موضوع به خوبی واقف هستند که کاهش تصدی‌گری و کوچک‌سازی دولت از سیاست‌های مهم نظام بوده و مسئولین محترم مکلف و ملزم به انجام و اجرای قوانین و آیین‌نامه‌های مصوب مجلس شورای اسلامی در این زمینه می‌باشد. اما متاسفانه از آن جا که طی سال‌های گذشته اجرای اصل 44 قانون اساسی با انحراف دولت‌ها از اهداف سیاست‌های مد نظر رهبر معظم انقلاب، به شکل سلیقه‌ای، ناقص و در نتیجه ناموفق به انجام رسیده و علاوه بر نفی اهداف اجرای قانون، این اهمال یا اغماض منتج به بروز عوارض و نابسامانی‌های جدید برای صنایع و کشور شده است.

اکنون بیم آن می‌رود تا این شرکت پالایشی مهم کشور نیز دستخوش آن سرنوشت نامیمون شده وآن چه بر سر دیگر صنایع واگذار شده و کارکنانش آمده نیز همچون بختک بر پالایشگاه امام خمینی (ره) و کارکنان خدومش سایه افکند! بعلاوه آن که پالایشگاه امام خمینی (ره)شازند در مسیر خصوصی‌سازی نیازمند سرمایه‌گذاری واقعی است که از اهلیت لازم برخوردار باشد. معتقدیم در حال حاضر درکشور سرمایه‌گذار و یا بخش ذیصلاحی وجود ندارد که از صلاحیت‌ها و ویژگی‌های لازم برای ورود به فرآیند خصوصی‌سازی و در نتیجه راهبری شایسته این شرکت برخوردار باشد و از این سبب نگرانی جامعه متخصصان این شرکت رنگ و بوی مضاعفی به خود گرفته است.

علیهذا ما امضا کنندگان ذیل شامل مدیران، روسا و کارکنان بخش‌های مختلف شرکت پالایش نفت امام خمینی (ره) شازند ضمن تشکر از همراهی و مساعدت گذشته و به ویژه پس از نامه اسفند ماه 96 این مجموعه، از معظم له عمیقا خواستاریم تا با تداوم حمایت های همیشگی، مسئولان محترم کشوری و استانی را از تبعات جبران ناپذیر تصمیمات خود بر حذر داشته و بر این مطالبه برحق کارکنان این پالایشگاه مهم کشوری جامه عمل پوشانده و از وقوع این اقدام نامیمون در این برهه از زمان و شرایط جلوگیری نمایند.

توفیق روزافزون حضرتعالی و همه تصمیم گیران و مسئولان دلسوز استان و کشور را از درگاه احدیت خواستاریم. و من الله التوفیق، کارکنان پالایشگاه امام خمینی (ره) شازند (مرداد ماه 99)».                                                                                                     

رونوشت:

جناب آقای دکتر قالیباف رئیس محترم قوه مقننه

جناب آقای مهندس آقازاده استاندار محترم استان مرکزی

جناب آقای مهندس صادق آبادی معاون محترم وزیر در پالایش و پخش

حضرت حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای موسوی رئیس کل محترم دادگستری استان مرکزی

مدیر کل محترم اداره اطلاعات استان مرکزی

جناب آقای احمدی بیغش نماینده محترم مردم شریف شهرستان شازند در مجلس شوری اسلامی

جناب آقای مهندس رمضان پور مدیر عامل محترم شرکت پالایش نفت امام خمینی (ره)شازند

مدیران محترم مسئول رسانه ها، خبرگزاری ها و سایت های خبری کشوری و استانی

 

انتهای پیام/

منبع: دانا

کلیدواژه: شرکت پالایش نفت امام خمینی پالایشگاه امام خمینی بخش های مختلف استان مرکزی خصوصی سازی جناب آقای ره شازند

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۰۵۰۰۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خطوط ناخوانا در واگذاری سرخابی‌ها!

به گزارش قدس آنلاین، در هفته‌ای که گذشت شمارش معکوس برای خصوصی‌سازی استقلال و پرسپولیس به پایان رسید و با تأیید صلاحیت خریداران از سوی سازمان خصوصی‌سازی، مزایده رسمی برای واگذاری این دو باشگاه برگزار شد تا ۸۵درصد از سهام استقلال به ارزش ۲هزار و ۸۰۰ میلیارد تومان به پتروشیمی خلیج‌فارس و چهار شرکت زیرمجموعه آن و پرسپولیس به ارزش ۳هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان به ۶ بانک شهر،‌ ملت، تجارت، صادرات، رفاه و اقتصاد نوین برسد. اما این واگذاری از نگاه تحلیلگران کاملاً صوری، دستوری و به نوعی خصولتی‌سازی تعبیر می‌شود، سنخیتی با مردمی‌سازی اقتصاد ندارد و بر بهبود عملکرد و بازدهی باشگاه‌ها و کاهش بدهی انباشته آن‌ها تأثیرگذار نخواهد بود. کارشناسان اقتصادی معتقدند این واگذاری با هدف سبک کردن بار مسئولیت دولتمردان در قبال چالش‌های متعدد این دو باشگاه و تزریق منابع مالی به دولت صورت گرفته و در عین حال نوعی عملکرد اقتضایی و ناشی از برخورد از سر روزمرگی و برای رفع محدودیت‌هایی است که در عرصه بین‌الملل برای فعالیت این دو باشگاه وجود دارد.

 دولت از «سرخابی‌ها» دل نمی‌کند     
یک تحلیلگر اقتصادی در گفت‌وگو با قدس می‌گوید: توفیق یا عدم توفیق تجربه بین‌المللی در حوزه خصوصی در این است که مدیریت و تصدی‌گری دولت کاهش یابد و بنگاه‌ها به طور عملیاتی به بخش خصوصی واگذار شود ضمن اینکه ابتکار عمل و افزایش راندمان بنگاه‌ها مطابق شعار امسال یعنی جهش تولید با مشارکت مردم محقق شود، اما متأسفانه در سه دهه گذشته کوچک‌ترین توفیقی در خصوصی‌سازی نداشته و فقط شاهد تغییر شکلی در این حوزه بوده‌ایم. 

به گفته فردین آقابزرگی، در واگذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولس هم انتظار می‌رفت با مزایده‌ای منصفانه و تأیید صلاحیت و تمکن مالی خریداران از سوی سازمان بورس، عمل می‌شد، نه اینکه به طور دستوری و با تغییر کد، بگوییم  این باشگاه‌ها خصوصی شدند.

این کارشناس بازار سرمایه معتقد است تا وقتی مدیریت از دست دولت و وزارت ورزش خارج نشود، سودآوری و تغییرات ملموس در مدیریت باشگاه‌ها منتفی است. آقابزرگی می‌گوید: متأسفانه این رویه اشتباه در سه دهه گذشته و خلاف اصل۴۴ قانون اساسی برقرار بوده و هست و آنچه در نتیجه خصوصی‌سازی‌ها محقق می‌شود نه کوچک شدن بدنه دولت و مشارکت بخش خصوصی حقیقی، بلکه  بسنده کردن به تغییرات ظاهری است. 

وی اضافه می‌کند: با این واگذاری هیچ نتیجه ملموسی از لحاظ بهبود عملکرد باشگاه‌ها شاهد نخواهیم بود و بدون شک خریداران مانند گذشته تحت سیطره دولت و وزارت ورزش هستند و ابتکار عملی که انتظار می‌رود، در باشگاه‌ها دیده نمی‌شود همان‌طور که امروز حتی شرکت‌های بزرگی مانند فولاد مبارکه در بورس حضور دارند که ظاهراً خصوصی‌اند، اما مدیرانشان را دولت تعیین می‌کند.
به باور وی، برای واگذاری سالم و بدون شبهه یک بنگاه باید عرصه رقابت آزاد برای همه مشتریان فراهم می‌شد، اما حدود هشت سال پیش برای خرید سرخابی‌ها متقاضیانی اعلام حضور کردند که به آن‌ها اجازه حضور در مزایده داده نشد. 

آقابزرگی می‌گوید: باشگاه‌ها مخاطبان عدیده‌ای دارند و از نظر فرهنگی، اجتماعی و سیاسی  حائز اهمیت بالایی هستند. بر این اساس دولت نمی‌خواهد این جایگاه را از دست بدهد و اجازه حضور بخش خصوصی حقیقی را نمی‌دهد و خریداران این معامله از پیش تعیین و به طور دستوری مشخص شده بودند.

جهش تولید با واگذاری باشگاه فوتبال؟!
وی در عین حال معتقد است برای بهبود شرایط اقتصادی و جهش تولید انتظار می‌رود خریداران، پول و سرمایه خود را به سمت تولید و حوزه‌های مولد اقتصادی و نه خرید باشگاه و بازیکن و صرف هزینه‌های گزاف غیرحیاتی برای اقتصاد ببرند. آقابزرگی می‌گوید: اساساً دارایی‌های غیرمولد دولت باید به بخش خصوصی و حوزه تولید واگذار شود، اما عملاً برنده این مزایده، دولت است بدان معنی که مدیریت را کماکان در اختیار دارد، خودش مدیران را تعیین می‌کند و در عین حال از چند بانک و هلدینگ خلیج‌فارس پول هم می‌گیرد!

این تحلیلگر اقتصادی ادامه می‌دهد: دولت به سازمان تأمین اجتماعی، صندوق‌های بازنشستگی و بانک‌ها بدهکار است و مشخص نیست چند بانک خریدار پرسپولیس چقدر از دولت  طلب دارند و اگر مطالبه‌ای داشته باشند، دولت با این واگذاری به نوعی با یک تیر دو نشان زده و نهایت سوءاستفاده را انجام داده، چون در بورس به طور نقدی و اقساط پول می‌گیرد و حتی اگر بدهکار باشد باز هم بدهی را تسویه نمی‌کند ضمناً مدیریت را هم در دست دارد!
به باور وی، زیان‌های هنگفت انباشته دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به دلیل نابسامانی مدیریت دولتی رقم خورده، نه فرایند تخصصی و حرفه‌ای آن‌ها و با واگذاری به خصولتی‌ها نیز این باشگاه‌ها از زیان انباشته، خلاصی ندارند، چراکه متأسفانه هدف‌گذاری‌ها فقط بر «تغییر شکل» استوار بوده و برای خروج باشگاه‌ها از ورطه زیان‌دهی تدبیری اندیشیده نشده است.

وی این گزاره را که خریداران دو باشگاه می‌توانند نظام مالیاتی را دور بزنند و به واسطه سرمایه‌گذاری در حوزه ورزش، مالیات کمتری بپردازند را رد می‌کند و می‌گوید: اساساً خرید این دارایی، هزینه محسوب نمی‌شود تا خریدار با هزینه‌سازی، مالیات کمتری بپردازد به‌ویژه که حتی هزینه‌های خریدار از نظر زیان انباشته و استهلاک دارایی‌های ثابت، غیرثابت و سرمایه‌گذاری افزایش می‌یابد. 

 دارایی باشگاه، جذاب‌تر از «تولید» است  
اقتصاددان دیگری هم در گفت‌وگو با خبرنگار ما، انگیزه‌های خصوصی‌سازی در ایران را متفاوت از فلسفه جهانی توصیف می‌کند و می‌گوید: خصوصی‌سازی در ایران جدا از آنچه تحت عنوان کوچک کردن دولت و کاهش تصدی‌گری دولتی، مطرح می‌شود، در موارد زیادی به دلیل نیاز مالی دولت‌ها انجام می‌شود و واگذاری دو باشگاه زیان‌ده فوتبال در سال جهش تولید هم نشان از همین امر دارد، چراکه نه با مشارکت مردم در عرصه تولید سنخیت دارد و نه در فهرست اولویت‌های اقتصادی کشور قرار دارد.

آلبرت بغزیان تأکید می‌کند: در شرایطی که کشور بیش از هر زمانی به ورود سرمایه‌ها به عرصه مولد اقتصاد، نیاز دارد، به نظر می‌رسد واگذاری دو باشگاه ناکارآمد فوتبال یا از سر اجبار و تحمیل بوده یا به طمع املاک و دارایی‌های باشگاه‌ها صورت گرفته و یا به ثمن بخس بوده؛ وگرنه خریداران و به طور مشخص بانک‌ها مانند گذشته زیر بار دستمزدهای نجومی برای بازیکنان نمی‌روند و از سویی باید بتوانند هزینه‌های خود را برای پرداخت سود سپرده‌های مردم و اداره امور متعدد تأمین کنند. 

وی ادامه می‌دهد: مسلماً برای اقتصاد کشور و در راستای رشد و جهش اقتصادی واگذاری بنگاه‌های تولیدی و هدایت سرمایه‌ها به حوزه مولد در اولویت است و هیچ اصرار و دلیل محکمی برای خصوصی‌سازی استقلال و پرسپولیس وجود ندارد، به‌ویژه آنکه این دو باشگاه حاشیه‌های زیادی همچون دستمزدهای نجومی و جنجال‌های مدیریتی زیادی دارند و با واگذاری هم عملاً در حوزه مدیریتی تغییری به خود نخواهند دید و کماکان ناکارآمد خواهند بود.

فرزانه غلامی