به نقل از «همشهری آنلاین»

کدام علائم در کودکان مبتلا به کرونا منجر به مشکلات مغزی می‌شود؟

تاریخ انتشار: ۲ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۰۶۵۵۷۰

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، دکتر پروانه کریم‌زاده، درباره علائم بروز کرونا در کودکان، گفت: به دنبال ابتلا به این بیماری برخی علائم برای بیمار به وجود می‌آید که با مشاهده آن باید به مرکز درمانی مخصوص مراجعه کرد. یکی از مشکلات مغز و اعصابی که به دنبال ابتلا به کرونا ممکن است در کودکان به وجود آید تشنج با تب یا بدون تب است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: برخی از آنها سنگین و طولانی با وقفه تنفسی و حالت کبودی همراه هستند که به محض مشاهده چنین تشنجی باید کودک را به مرکز درمانی رساند تا هم شرایط فعلی او کنترل شود و هم از عود تشنج در آینده جلوگیری شود. ممکن است تشنج با تب بالا اتفاق بیفتد که در سایر بیماری‌های ویروسی نیز اتفاق می‌افتاد اما در کرونا نیز زیاد مشاهده شده است.

علائمی که از ابتلای کودک به کرونا خبر می‌دهد

وی افزود: ممکن است کودک به دنبال ابتلا به کرونا دچار کاهش سطح هوشیاری شود یا حالت‌هایی مانند خواب‌آلودگی، بی‌حالی و ... داشته باشد یا ممکن است موارد سنگین‌تر و حالت‌هایی مشابه کما را تجربه کند. در این حالت نیز باید کودک را به مرکز درمانی مجهز ببریم تا تصویر برداری‌های مغزی انجام‌ شود. حتی نیاز است مایع مغزی_نخاعی چک شود. ممکن است این کودکان نیاز به آی‌سی‌یو نیز پیدا کنند.

وی با تاکید بر اینکه کودک به یک‌باره دچار کما نمی‌شود، تصریح کرد: اما علائم خواب‌آلودگی، بی‌حالی، عدم تغذیه، بی‌قراری، گریه‌های بی‌مورد و... خود زنگ خطری است تا خانواده‌ها به مراکز درمانی مراجعه کنند. سایر علائم مغز و اعصابی نیز ممکن است به دنبال ابتلا به کرونا اتفاق بیفتد به عنوان مثال آسیب دیدن عصب پا از دیگر علائم کرونا است، لذا کودکی که علائمی مشابه سرماخوردگی پیدا می‌کند و پس از چند روز والدین می‌بینند که کودک راه نمی‌رود و نمی‌تواند چهاردست و پا برود ممکن است عصب پا یا عضله گرفتار شده باشد که در این زمان کودک ممکن است راه برود ولی هنگام حرکت درد دارد. این التهاب در عضله به دنبال بیماری ویروسی از جمله کووید۱۹ اتفاق می‌افتد.

این متخصص مغز و اعصاب کودکان و نوجوانان در تشریح سایر علائم کرونا در کودکان، خاطرنشان کرد: مشکل در بلع، مشکل در حرکات اندام‌ها و... علائم خطرناکی است که والدین باید به محض مشاهده آنها در کودکشان به پزشک مراجعه کنند. التهاب نخاع نیز دیگر علامتی است که به دنبال بروز بیماری ویروسی از جمله کرونا در کودکان پس از علائم ذکر شده مشاهده می‌کنیم. عدم کنترل ادرار و مدفوع نیز به دنبال آن ایجاد می‌شود که باید MRI نخاعی انجام شود.

وی درباره مشاهده سکته مغزی در کودکان به دنبال ابتلا به کرونا، اظهار کرد: ممکن است عروق مغزی دچار التهاب شود و سر انجام سبب لخته در عروق مغزی شود که در این هنگام فرد سکته‌مغزی می‌کند. علائم این مشکل بسته به اینکه کدام رگ درگیر شود متفاوت است. ممکن است کودک چند روز علائم مشابه سرماخوردگی را تجربه کند و سپس دچار فلج شدن سمتی از بدنش شود، یا ممکن است اعصاب جمجمه‌ای فرد فلج شود و چشم یا دهانش کج شود و حتی دچار اختلال در بلع می‌شود. اگر سکته مغزی وسیع باشد ممکن است فرد دچار اِدِم دور ضایعه شود که نه تنها سمتی از بدن فلج می‌شود بلکه دچار ورمی دور ضایعه نیز خواهد شد که در این زمان تشنج و کاهش سطح هوشیاری اتفاق می‌افتد.

کریم‌زاده ادامه داد: تمامی آنچه که ذکر کردیم در بزرگسالان هم می‌تواند مشاهده شود اما تشنج همراه با تب بیشتر به کودکان اختصاص دارد. کودکان خود توانایی درک و کنترل شرایط را ندارند و این خانواده‌ها هستند که باید سعی کنند تماسشان با کودک را کنترل کنند.

وی در خاتمه بیان کرد: تشخیص بالینی کرونا در کودکان مشابه سایر بیماری‌های ویروسی است البته سرفه‌ها در کرونا خشک است و درد عضلانی نیز در ابتلا به این بیماری بیشتر است. با توجه به اینکه این علائم اختصاصی کرونا نیست ممکن است والدین تصور کنند کودک سرماخورده است اما اگر علائم ادامه یابد و به مرور کودک بدحال شد در شرایط پاندمی کرونا اولین تصور ما از بیمار ابتلا به کرونا است.

کد خبر 542744 برچسب‌ها كروناويروس

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: كروناويروس دنبال ابتلا به کرونا کرونا در کودکان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۰۶۵۵۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جزییاتی از بیماری ترانه علیدوستی و علت آن

در ۲ روز اخیر جامعه هنری و علاقمندان به سینما برایشان این پرسش مطرح شده است که بیماری ترانه علیدوستی چیست و او در چه مرحله‌ای از درمان قرار دارد؟

به گزارش همشهری آنلاین، بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع دارو‌ها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.

متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی دارو‌ها رخ می‌دهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع دارو‌های مشکوک و استفاده از دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.

سندرم دِرِس

سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می‌شود، یک واکنش شدید به تعدادی از دارو‌های تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.

بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض دارو‌های محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری می‌شود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.

علل

سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دارو‌های رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:

- دارو‌های ضد تشنج

- دارو‌های ضد ویروس

- آنتی بیوتیک‌ها

- آلوپورینول

- مگزیلتین

- تثبیت کننده‌های خلق و خو و دارو‌های ضد افسردگی

- عوامل بیولوژیک

شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:

- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS

- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی دارو‌ها

فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV۶)

علائم

برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.

علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:

- تب

- بثورات پوستی یا جوش

- ائوزینوفیلی

- لنفوسیتوز آتیپیک

- تورم غدد لنفاوی

- التهاب اندام‌های داخلی

تشخیص

سندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.

به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:

- سابقه بستری شدن در بیمارستان

- راش حاد

- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است

علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:

- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد

- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل

- درگیری حداقل یک اندام داخلی

- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی

در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV۶ هم می‌شود.

درمانتشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می‌شود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.

کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.

علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می‌شود.

سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:

- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی

- ایمونوگلوبولین داخل وریدی

- پلاسمافرزیس

عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.

یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.