به نقل از «ایسنا»

جولان کرونا اگر...

تاریخ انتشار: ۳ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۰۷۲۸۰۵

ایسنا/مازندران در موج اول و دوم مشاهده کردیم وقتی راه های سهل و آسان سفر به مازندران با تعطیلی اقامتگاه های رسمی و بستن باب اجاره منزل و ویلا بسته شد، بررسی بستن راه های محتمل دیگر در دستور کار مسافران قرار گرفت و آن هم چیزی نبود مگر همان شیوه سنتی خیابان خوابی بابرپایی چادر و کمپ.

روز گذشته نماینده مردم بابل در مجلس شورای اسلامی گفته بود که، بر اساس اعلام ستاد ملی مقابله با کرونا هم اکنون بیش از ۹۰ درصد مناطق مازندران در شرایط قرمز قرار دارد، تجهیزات و زیرساخت‌های مازندران به هیچ وجه آمادگی و توانایی ارائه خدمات ملی به خیل عظیم مسافران تابستانی را در شرایط کنونی ندارند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این در حالیست که به ایام تاسوعا و عاشورای حسینی نزدیک می شویم و قطعا در این ایام تعطیلات، فشار بار مسافران بیش از پیش بر گرده مازندران خواهد بود.

هرچند مدتی بیش استاندار مازندران اظهار کرده، پیشنهاد ممنوع شدن سفر به مازندران در تعطیلات منتهی به تاسوعا و عاشورا به ستاد ملی مقابله به کرونا ارسال شده اما تجربه موج اول و دوم کرونا ثابت کرده بسیاری کویید ۱۹ را جدی نمی گیرند و راهی سفر به شمال کشور می شوند.

در موج اول و دوم مشاهده کردیم وقتی راه های سهل و آسان سفر به مازندران با تعطیلی اقامتگاه های رسمی و بستن باب اجاره منزل و ویلا بسته شد، بررسی بستن راه های محتمل دیگر در دستور کار مسافران قرار گرفت و آن هم چیزی نبود مگر همان شیوه سنتی خیابان خوابی بابرپایی چادر و کمپ.

چادرخوابی یکی از قدیمی ترین شیوه اقامت گردشگران در استان مازندران است که از محدودیت های اقتصادی مردم و همچنین فقدان صحیح مدیریت گردشگری در استان ناشی می شود.

به گزارش متخصصان این حوزه، هرچند چادرخوابی که چندین دهه به معضلی برای گردشگری مازندران تبدیل شده بود و هیچ کس هم زورش به برچیدن این بساط که حتی تا پشت دروازه خانه های روستایی کشیده شده بود، نمی رسید اکنون با چالش کوید ۱۹ مواجه و ممنوع شد اما باز هم سیل مسافر در تعطیلات در مازندران تمامی ندارد.

به گفته کارشناسان منصرف شدن از سفر یکی از راه‌های متوقف کردن انتقال زنجیره ایی کرونا در این روزها است. مردم دنیا کنار همه بیم و امید هایشان از این که ویروس کرونا چه زمانی مهار می‌شود، از هر روشی برای آلوده نشدن به آن استفاده می‌کنند؛ کارهایی مانند رعایت نکات بهداشتی را انجام می‌دهند و از کارهایی نظیر سفر کردن منصرف شده اند.

حضور در اماکن پر جمعیت و هم چنین سفر کردن به حدی خطرناک است که سازمان جهانی بهداشت هشدار درمورد آن را جزو اولویت‌های اول خود قرار داده است. بسیاری از مردم دنیا قید سفر را دست کم برای عبور از این دوره و جلوگیری از شیوع بیماری زده اند.

ویروس چموش کرونا که جهان را به بازی گرفته است، به ما نشان داد اگر بخواهیم نادیده‌اش بگیریم، دوباره قدرتش را به رخمان می‌کشد. وقتی مردم سفر رفتند، وقتی دوباره در مهمانی‌ها و دورهمی‌ها گرد هم آمدند، ویروس کرونا خاموش و پنهان، کار خودش را می‌کرد و این بار، بی‌رحمانه‌تر به ما حمله کرده است.

بررسی میدانی متخصصان اپیدمی وزارت بهداشت طی چندین ماه گذشته موید این نکته مهم است که میزان ابتلا و فوت ناشی از کرونا، ارتباط مستقیم با رفتن به سفر در سطح کشور داشته است و بنابراین رفتن به سفر به معنی قبول ریسک مبتلا شدن و مبتلا کردن سایر هموطنان به ویرووس کوید ۱۹ است.

به عقیده کارشناسان کاهش تلفات ناشی از کرونا تنها با کنترل ابتلا به این ویرووس میسر بوده و همزمان کمک به کادر درمان برای فراهم آوردن امکان رسیدگی به سالمندان و افراد دارای بیماری های زمینه ای است.

در زمان شیوع کرونا حتی حداقلی از تعاملات اجتماعی هم می‌تواند زمینه ساز ابتلا به این بیماری باشد به خصوص اگر بر این قاعده باشیم که تا وقتی همه مردم مبتلا نشوند این قضیه تمام نمی‌شود. پس باید همواره نرخ ابتلا و شیوع بیماری را در حدی نگه داریم که تیم درمانی بتواند از پسش برآید. وقتی نظام درمانی نتواند به وضعیت مراجعان رسیدگی کند، نسبت میان فوتی‌های حاصل از کرونا به مبتلایان مراجعه کننده بیشتر می‌شود

باید گفت ما در یک ارتباط دوسویه با این ویروس ناشناخته قرار داریم و باید با هرآنچه فعلا در چنته داریم، در برابرش مقابله کنیم. ویروس کرونا احساس و وجدان ندارد که از یک بار سفررفتن ما چشم پوشی کند و در صورت تکرار این رفتار، بخواهد به جان ما و عزیزانمان چنگ بیندازد. با این ویروس دهشتناک شوخی نکنیم. گذشتن از سفر می‌تواند قطع یکی از زنجیره‌های انتقال باشد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی فرهنگی و هنری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۰۷۲۸۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انسان نخستین بار کی سرما خورد؟

ایتنا - انسان خردمند (هومو ساپینس) چه زمانی در تاریخ برای اولین بار سرما خورد؟
پاسخ به این سوال دشوار است؛ تا حدی به این دلیل که از میان ویروس‌های متعددی که باعث سرماخوردگی می‌شوند، تنها تعداد کمی از آن‌ها در بقایای به‌جا مانده از انسان‌ها کشف می‌شوند چرا که ویروس سرماخوردگی اغلب در بافت‌های نرم مانند ریه وجود دارد و کم‌تر در استخوان و دندان قابل ردیابی است. با این حال این امکان وجود دارد که برخی از اولین انسان‌های خردمند دست‌کم ۳۰۰ هزار سال پیش به سرماخوردگی مبتلا شده‌ باشند. 

«سرماخوردگی معمولی» یک اصطلاح کلی برای گروهی از عفونت‌‌های تنفسی است که افراد با سیستم ایمنی سالم، به صورت خفیف به آن‌ مبتلا می‌شوند. راینوویروس‌ها، کروناویروس‌ها و ویروس سین‌سیشیال تنفسی (RSV/ ویروس پیوسته‌یاخته‌ای تنفسی) اغلب عوامل اصلی‌اند. البته این عوامل بیماری‌زا (پاتوژن‌ها) قبل از آنکه بین مردم شیوع پیدا کنند، احتمالا از سایر مهره‌داران به انسان منتقل شده‌اند.

جوئل ورتهایم، ویروس‌شناس تکاملی از دانشگاه کالیفرنیا به لایو‌ساینس گفت، باتوجه به زندگی انسان خردمند با حیوانات، قرار گرفتن بشر در معرض ویروس‌های جدید اجتناب‌ناپذیر بوده است.

معمولا زمانی که ویروس حیوانی به بدن انسان وارد می‌شود، قادر به ایجاد عفونت و آلودگی نیست، زیرا با میزبان جدید سازگار نیست، با این حال ویروس‌ها گاه برای جهش موفقیت‌آمیز و حتی انتشار بین انسان‌ها مجموعه‌ای از ژن‌های مناسب دارند؛ مانند ویروس‌هایی که در همه‌گیری کووید‌ــ۱۹ یا آنفلوانزای خوکی ظهور کردند.

البته دانشمندان درباره زمان اولین شیوع ویروس‌های سرماخوردگی نظرهای متفاوتی دارند. به عقیده برخی دانشمندان، این ویروس‌ها می‌توانند هم‌زمان با طلوع تمدن بشری یعنی پنج تا شش هزار سال قبل، از حیوانات به انسان‌ها منتقل شده‌ باشند؛ زمانی که انسان‌ها زندگی در مناطقی نزدیک به هم را آغاز کردند که عوامل بیماری‌زا به‌راحتی می‌توانستند بین آن‌ها گسترش یابند و هم‌زمان پرورش حیوانات حامل این ویروس‌ها را نیز آغاز کردند.

اما همه دانشمندان با این فرضیه موافق نیستند. فرانسوا بالوکس، زیست‌شناس دانشگاه کالج لندن، می‌گوید انسا‌ن‌های «شکارچی‌ــ‌گردآورنده» که کشاورزی نمی‌کردند یا دام پرورش نمی‌دادند هم می‌توانستند از طریق شکار در معرض این ویروس‌های حیوانی قرار بگیرند. انسان شکارچی‌ پیش از انسان خردمند وجود داشت و به نظر این زیست‌شناس، ویروس‌های سرماخوردگی مختلف در طول دوران تکامل انسان در زمان‌های مختلف پدیدار می‌شدند و از بین می‌رفتند.

او می‌گوید: «من فکر می‌کنم احتمالا یکی از رویدادهایی که به افزایش قابل‌توجه جذب عوامل بیماری‌زا در انسان منجر شد، پخش شدن آن‌ها در خارج آفریقا بود که طی آن احتمالا به ویروس‌های سرماخوردگی جدید مبتلا شدند. بقایای قدیمی‌ترین انسان‌ خردمندی که در خارج از آفریقا کشف شد، متعلق به ۲۱۰ هزار سال قبل بود.»

دانشمندان برای کشف پیدایش این ویروس سراغ حفاری‌های باستان‌شناسی رفتند. به گفته کارشناسان، ویروس‌های سرماخوردگی زیاد خوبی باقی نمی‌مانند. این ویروس‌ها به طور معمول در بافت‌های نرم مانند ریه که پس از مرگ از بین می‌روند، اثر باقی می‌گذارند و در بافت‌های مقاوم مانند استخوان و دندان یافت نمی‌شوند.

البته ژنوم‌های ویروسی در بقایای انسان‌های باستانی یافت شده‌اند اما فقط ویروس‌های مبتنی بر دی‌ان‌ای بوده‌اند نه ویروس‌های حاوی آران‌آی (RNA) اما محققان یک کروناویروس متعلق به قرن شانزدهم را در پالپ دندان یک اسکلت‌ انسان در فرانسه پیدا کردند. این آران‌ای با کروناویروس‌های شناخته‌شده امروزی متفاوت است و نشان می‌دهد که این عوامل بیماری‌زای تاریخی احتمالا یا از بین رفته‌اند یا بدون آنکه شناسایی شوند، تکامل یافته‌اند.

بالوکس می‌گوید: «احتمالا در آینده از ویروس‌هایی که کمتر از ۲۰۰ سال پیش با ما بودند، تصویر جمعی مناسب‌تری خواهیم داشت. این امر ردیابی تاریخچه ویروس‌ها در گذشته‌های دور را برای دانشمندان آسان‌تر می‌کند.»