آغاز تولید انبوه دستگاه تشخیص سریع کووید ۱۹

به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری ایسکانیوز، سعید سرکار دبیر ستاد ویژه توسعه فناوری نانو در حاشیه مراسم رونمایی از دستگاه سریع تشخیص ویروس کرونا در پاسخ به سوال خبرنگاران، در رابطه با کاربرد این دستگاه، اظهار کرد: زمانی که ویروس کرونا وارد بدن و سلول‌های ریه شد، در آنجا ماده‌ای به نام Reactive Oxygen Species یا ROS (راس) ترشح می‌شود و این ترشحات در گلوی شخص مبتلا به کرونا ظاهر خواهد شد که با استفاده از این دستگاه، نمونه‌ای از خلط فرد مبتلا را با یک سی‌سی آب مخلوط خواهد شد و نمونه در پروپ دستگاه قرار می‌گیرد که با نانوسنسور می‌تواند کمتر از ۱۵ ثانیه ماده (راس) را بررسی کند و نشان دهد که فرد مبتلا به کروناست یا خیر.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دبیر ستاد توسعه فناوری نانو با تاکید براینکه این دستگاه ویروس کرونا را تشخیص نمی‌دهد بلکه وجود راس را در ته گلوی فرد مبتلا تشخیص خواهد داد، گفت: دستگاه نمی تواند ویروس کرونا را تشخیص دهد بلکه (راس) را تشخیص می دهد که نشانه‌های جانبی ویروس کرونا در بدن فرد است. در واقع(راس) در بیماری‌هایی مانند آسم، سل ترشح می‌شود که جزء بیماری‌های ریوی هستند.

وی افزود: در شرایط پاندمی کرونا در واقع کمتر از یک درصد افرادی که با التهابات ریوی به بیمارستان‌ها مراجعه می‌کنند، مبتلا به سل و آسم هستند و ۹۹ درصد بیماران در شرایط پاندمی، دارای راس در ترشحات گلو ناشی از کووید۱۹ هستند.

دبیر ستاد نانو با اشاره به بسیاری از مبتلایان بدون علائم، یادآور شد: بسیاری از افراد مبتلا به این ویروس هستند، ولی هیچ علائمی ندارند و این افراد ناقل هستند و اگر بتوانیم این افراد را شناسایی کنیم، قادر خواهیم بود از سرایت کرونا به دیگران جلوگیری کنیم.

سرکار با اشاره به ویژگی‌های دیگر این دستگاه خاطر نشان کرد: بر اساس اعتقاد بسیاری از متخصصان دستگاه RT-PCR درصد خطای بالایی دارد، ضمن آنکه متوسط زمانی اعلام نتایج ۴۸ ساعت است و فردی که جواب آزمایش وی منفی اعلام می شود، ممکن است در مدت ۲ روز آلوده شده باشد و در صورتی که جواب آزمایش مثبت باشد، ممکن است طی این دو روز افراد زیادی را آلوده کرده باشد.

وی با بیان اینکه دستگاه تشخیص سریع کووید-۱۹ تولید شده در کمتر از ۳۰ ثانیه قادر به تشخیص است، ضمن آنکه هزینه‌های آن نصف هزینه‌های تست RT-PCR است، خاطر نشان کرد: علاوه بر آن این دستگاه پرتابل است و می‌توان در مراکز حساس مانند فرودگاه‌ها از قابلیت‎های آن برای غربالگری سریع بهره برد، ضمن آنکه کلیه قطعات به کاربرده شده در این دستگاه ساخت ایران است و در هیچ کدام از قطعات آن وابسته نیستیم و قابلیت تولید انبوه را دارد.

سرکار تاکید کرد: تمام قطعات ساخت دستگاه در کشور موجود است و برای ساخت آن وابسته به کشورهای دیگر نیستیم. امیدوار هستیم که علاوه بر ایران جامعه جهانی از این دستگاه بهره ببرند؛ زیرا در روز می توان میلیون ها نفر را تست کرد.

وی تاکید کرد: اکنون تولید انبوه دستگاه تشخیص کووید۱۹ آغاز شده و در همین ابتدای کار، برخی از آزمایشگاه‎ها از این محصول استفاده می‌کنند.

دبیر ستاد توسعه فناوری نانو ادامه داد: همچنین ما با برخی اماکن عمومی مانند فرودگاه‌ها برای تجاری سازی وارد مذاکره شده ایم.

وی با اشاره به تجهیزات کنونی و خطاهای آنها که برای تشخیص کرونا مورد استفاده قرار می گیرند، گفت: بسیاری از متخصصان اعلام کرده‌اند که تست کرونا به واسطه « RT-PCR »درصد خطای بالایی دارند و با توجه به اینکه جواب آن بعد از ۴۸ ساعت مشخص می شود ممکن است که جواب کرونای فرد منفی باشد ولی همان فرد در مدت ۲ روز به ویروس کرونا آلوده شود.

دبیر ستاد توسعه نانو با بیان اینکه علاوه بر کاهش زمان تشخیص کرونا هزینه‌های افراد در زمینه انجام تست کاهش می‌یابد، افزود: یکی از ویژگی‌های دیگر این دستگاه این است که پرتابل است و می‌توان در مراکز حساس مانند فرودگاه‌ها، رستوران‌ها، فرودگاه‌ها و سایر اماکن عمومی و... برای غربالگری استفاده کرد.

انتهای پیام/

169 / 336 ویروس کرونا دستگاه تشخیص کووید 19 تولید فرودگاه فناور ی نانو

منبع: ایسکانیوز

کلیدواژه: ویروس کرونا دستگاه تشخیص کووید 19 تولید فرودگاه فناور ی نانو دستگاه تشخیص ویروس کرونا فرودگاه ها دبیر ستاد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۰۷۴۶۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

داستان سرماخوردگی در انسان‌ها از چه زمانی آغاز شد؟

غزال زیاری- اکثر مردم حداقل سالی یک‌بار سرما می‌خورند و درنتیجه سرماخوردگی یکی از رایج‌ترین تجربیات انسانی به شمار می‌رود؛ اما حالا این سؤال مطرح است که در تاریخ هوموسپینس (انسان خردمند)، اولین بار انسان‌ها از چه زمانی دچار سرماخوردگی شده‌اند؟

پاسخ دادن به این سؤال کار سختی است؛ چراکه ویروس‌های متعدد و زیادی باعث ایجاد سرماخوردگی می‌شوند و از سوی دیگر، تعداد کمی از این ویروس‌ها در بقایای انسانی باقی می‌مانند؛ اما قدیمی‌ترین شواهد باستان‌شناسی انسان‌ها، حکایت از آن دارد که برخی از اولین انسان‌های هومو سپینس متعلق به حداقل سیصد هزار سال پیش با سرماخوردگی دست‌وپنجه نرم می‌کردند.

سرماخوردگی چیست؟

"سرماخوردگی" اصطلاحی کلی برای گروهی از عفونت‌های تنفسی است که معمولاً در افرادی با سیستم ایمنی سالم، به‌صورت خفیف بروز می‌کند. راینوویروس‌ها، کرونا ویروس‌ها و ویروس سنسیشیال تنفسی (RSV) اغلب باعث ایجاد سرماخوردگی می‌شوند و قبل از اینکه این پاتوژن‌ها بین انسان‌ها گسترش پیدا کند، احتمالاً انسان آن‌ها را از مهره‌داران دیگر دریافت کرده‌ است.

جوئل ورتهایم، ویروس‌شناس فرگشتی دانشگاه کالیفرنیا دراین‌باره توضیح می‌دهد: «زندگی در مجاورت حیوانات راه ساده‌ای است که انسان را در معرض مکرر ویروس‌های جدید قرار دهد و همین می‌تواند منجر به تبدیل‌شدن این ویروس به یک ویروس بومی انسانی شود.»

انتقال ویروس‌ها از حیوان به انسان؟

معمولاً در صورت انتقال ویروس حیوانی به بدن انسان، این ویروس نمی‌تواند باعث ایجاد عفونت شود؛ چون با بدن میزبان جدیدش سازگار نیست. بااین‌حال، گاهی یک ویروس مجموعه‌ای از ژن‌های مناسب را برای جهش موفق و حتی انتشار در بین انسان‌ها در اختیار دارد؛ مثلاً ویروس‌های کووید-۱۹ و آنفولانزای خوکی به همین شکل پدید آمده‌اند.

دانشمندان فرضیه‌های متعددی درباره زمانی که ویروس‌های سرماخوردگی برای اولین بار شکوفا شدند، مطرح کرده‌اند و جالب اینجاست که شروع آن‌ها در نقاط بسیار متفاوتی از جدول زمانی انسان قرار می‌گیرد. تعدادی از محققان بر این باورند که انتقال ویروس‌ها از حیوانات به انسان، در طلوع تمدن بشری (بین ۵ هزار تا شش هزار سال قبل) صورت گرفته؛ زمانی که انسان‌ها زندگی در محله‌های نزدیک به هم را آغاز کردند؛ بدین ترتیب پاتوژن‌ها راحت‌تر می‌توانستند پخش شوند و در آن زمان، انسان‌ها شروع به پرورش حیواناتی مملو از ویروس نمودند.

البته که همه دانشمندان موافق این فرضیه نیستند.

فرانسوا بالوکس، زیست‌شناس محاسباتی دانشگاه کالج لندن بر این باور است که جمعیت‌های شکارچی-گردآورنده که به کشاورزی نمی‌پرداختند، از طریق شکار در معرض ویروس‌های حیوانی قرار می‌گرفتند. شکارچیان از قبل از انسان‌های خردمند هم وجود داشته‌اند (مثلاً در گونه‌های انسان‌تبار منقرض‌شده‌ای مثل انسان‌های راست‌قامت (Homo erectus) که اولین بار ۲ میلیون سال پیش ظهور کردند). بالوکس معتقد است که ویروس‌های سرماخوردگی مختلف در طول فرگشت انسان در زمان‌های مختلف در رفت‌وآمد بوده‌اند.

او دراین‌باره می‌گوید: «فکر می‌کنم احتمالاً یکی از رویدادهایی که منتهی به افزایش قابل‌توجه جذب عوامل بیماری‌زا در انسان شده، گسترش انسان‌ها به خارج از آفریقاست که طی آن، افراد ویروس‌های سرماخوردگی جدیدی را دریافت کردند.» قدمت اولین انسان‌های خردمند در خارج از آفریقا به حدود دویست و ده هزار سال قبل بازمی‌گردد.

بررسی ویروس‌های سرماخوردگی باستانی

ورتهایم دراین‌باره می‌گوید: «رد پای بیماری ناشی از سرماخوردگی، به‌خوبی باقی نمی‌ماند.» این ویروس‌ها معمولاً علائم عفونت را در بافت‌های نرمی مثل ریه‌ها باقی می‌گذارند که پس از مرگ از بین می‌روند و اثری از آن‌ها در استخوان‌ها و دندان‌های مقاوم باقی نمی‌ماند.

ژنوم‌های ویروسی در بقایای انسان‌های باستانی یافت شده که البته تنها مربوط به ویروس‌های مبتنی بر DNA است و نه ویروس‌های حاوی RNA که این پسرعموی ژنتیکی DNA، در بین ویروس‌های سرماخوردگی بسیار رایج‌تر است.

لوسی فان دورپ، متخصص ژنتیک دانشگاه کالج لندن در این رابطه توضیح می‌دهد: «RNA سریع‌تر از DNA تجزیه می‌شود، درنتیجه بازیابی آن به‌مراتب سخت‌تر است. به همین خاطر است که تا به امروز، هیچ ویروس RNA از مواد باستانی کشف نشده است.»

بالوکس و فان دورپ با انجام حفاری‌هایی در سیبری، به جست‌وجوی ویروس‌های باستانی در دندان‌های انسان پرداختند. در مقاله منتشره در bioRxiv آن‌ها از دو ژنوم باستانی برای یک ویروس DNA به نام آدنوویروس C انسانی نام بردند که می‌تواند باعث ایجاد علائم سرماخوردگی شود.

طبق تخمین محققان، آخرین جد مشترک این ویروس‌ها تقریباً به هفت‌صد هزار سال قبل برمی‌گردد ( یعنی مدت‌ها قبل از ظهور انسان‌های خردمند یا هومو سپینس‌ها). این احتمال وجود دارد که این ویروس‌ها از بدن شامپانزه‌ها یا گوریل‌ها به انسان‌ها منتقل شده باشند، اما این‌که دقیقاً چه زمانی اتفاق رخ‌داده، در حد حدس و گمان باقی مانده است.

یافت بقایای کروناویروس قرن شانزدهمی

باوجود آنکه دانشمندان هنوز ویروس‌های RNA از دوران باستان پیدا نکرده‌اند، اما موفق به یافتن یک ویروس کرونای قرن شانزدهمی در پالپ دندان اسکلت‌های انسان در فرانسه شده‌اند. RNA یافت‌شده با کروناویروس‌های شناخته‌شده امروزی متفاوت است و این حکایت از آن دارد که این پاتوژن‌های تاریخی ممکن است یا از بین رفته باشند یا فراتر از تشخیص، فرگشت یافته باشند.

در هر حال این احتمال وجود دارد که این ویروس کرونا به گردش خود در بدن انسان ادامه داده باشد؛ اما در دوران مدرن، توالی‌یابی نشده است. فان دورپ در این رابطه توضیح می‌دهد: «بسیاری از ویروس‌های عامل سرماخوردگی، در شرایط امروزی توالی ضعیفی دارند که از جمله آن‌ها می‌توان از ویروس‌های کرونای سرماخوردگی که به‌طور منظم در گردشند، نام برد.»

بالوکس و همکارانش حالا و با در اختیار داشتن بقایایی کمیاب از ویروس‌های باستانی، بر پاتوژن‌های گذشته نزدیک تمرکز کرده‌اند و در حال مطالعه روی بقایای انسانی هستند که در دو قرن گذشته جمع‌آوری و در مراکز پزشکی ذخیره‌شده‌اند.

بالوکس گفت: «احتمالاً در آینده تصویر جمعی مناسبی از ویروس‌هایی که در طول ۲۰۰ سال گذشته با ما بودند، خواهیم داشت. این می‌تواند ردیابی تاریخچه این ویروس‌ها درگذشته‌های دور را برای دانشمندان آسان‌تر کند.»

منبع: livescience

۵۴۳۲۱

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902910