تشیع انگلیسی و جریان تکفیری دو لبه‌ی یک قیچی
تاریخ انتشار: ۴ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۰۸۴۸۱۹
جریان شیعه انگلیسی، به عقل‌ستیزی و ارائه تصویری ضدعقلانی از دین و مذهب و هیئت و عزاداری اصرار دارد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از یزدرسا، نقش تعیین‌کننده و تأثیرگذار هیئت‌های مذهبی در جامعه و عمق نفوذ آنها در بین مردم، موجب شده تا کانون هجمه‌های دشمن قرار بگیرند و امروز شاهد هستیم که دشمنان دین و انقلاب به هر شکلی تلاش می‌کنند هیئت‌ها و مراسم عزاداری امام حسین را زیر سئوال ببرند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
یکی از اقدامات ارتش رسانه‌ای دشمن برای حمله به هیآت، ارائه تصویری غیرعقلایی و حتی ضدعقلانی از هیئت‌ها است. چیزی که عموم هیئت‌ها نشان داده‌اند دقیقا برعکس آن هستند که این واقعیت در نحوه برگزاری مراسم‌های عزاداری در شرایط شیوع ویروس کرونا و رعایت حداکثری دستورالعمل‌های بهداشتی خود را نشان داد.
با این وجود هستند برخی از کسانی که به اسم هیئت به وهن شیعه و اسلام می‌پردازند. این جریان اما نه تنها مورد اعتراض رسانه‌های بیگانه نیستند بلکه آبشخور اصلی آنها با رسانه‌های معاند دین یکی است.
در واقع باید گفت «میان آنچه جماعت تشیع انگلیسی تحت پوشش تشیع به تبلیغ و ترویج آن مشغولند با تصویری که دولت‌های انگلیس، آمریکا و اسرائیل از اسلام و تشیع ارائه می‌دهند تفاوتی وجود ندارد.»
جریان شیعه انگلیسی، به عقل‌ستیزی و ارائه تصویری ضدعقلانی از دین و مذهب و هیئت و عزاداری اصرار دارد. این جریان که مرکز و پایگاه تبلیغاتی اش در آمریکا و انگلیس ایست، ایجاد اختلاف بین مسلمانان، اهانت به مقدسات و بزرگان فرق اسلامی و بسترسازی برای حضور دشمنان اسلام از جمله ویژگی‌های آن است.
تشیع انگلیسی هرچند در ظاهر خود را شیعه می‌نامد اما در واقعیت روی دیگر سکه تکفیری‌ها است و همانگونه که جریان تکفیری از حمایت رسانه‌ای دشمنان برخوردار راست این جریان نیز مورد حمایت رسانه ای دشمن است.
حسن رحیم‌پور ازغدی در این رابطه می‌گوید: «هدف تشیع انگلیسی تبدیل دو قطبی اسلام در برابر کفر، دیکتاتوری و شرک و فساد به دو قطبی شیعه و سنی است. اینها نمایندگان قلابی شیعیان هستند و نمایندگان مانند آنها در اهل سنت تکفیری‌های هستند.»
نکته قابل توجه اینکه جریان تشیع انگلیسی با جریان لیبرال هم -که پرچمدار تبلیغ هلیه هیئت‌ها و عزاداری است- دارای آبشخور مشترک است. در واقع هرچند این دو در ظاهر متضاد یکدیگر می نمایانند اما نگاهی به ریشه این دو نشان می‌دهد که هر دو از یک آبشخور مشترک تغذیه می‌شوند.
جریان تشیع انگلیسی از جدایی دین از سیاست سخن می‌گوید. معتقد است که شان اسلام بالاتر از آن است که بخواهد در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی نقش‌آفرینی کند. از نظر آنها اسلام فقط مباحث شخصی و فردی است. امر به معروف و نهی از منکر در تفکر این جریان جایی ندارد و تأکید آن ها بر جدایی دین از سیاست و بی‌تفاوتی دین نسبت به مباحث اجتماعی و دنیوی است.
جربان لیبرال نسبت به مسائل سیاسی بی‌تفاوت نیست، بلکه اتفاقا خیلی هم در عرصه‌های سیاسی ماهر و متبحر است. اما این جریان هم اعتقادی به درهم تنیدگی اسلام و سیاست ندارد. این جریان هم قائل به جدایی دین از سیاست است.
تشیع انگلیسی هیچ‌گاه علیه آمریکا و اسرائیل موضعی نمی‌گیرد همچنان که لیبرال‌ها نیز اعتقادی به ایستادگی در مقابل استکبار و آمریکا ندارند.
ویژگی مشترک دیگر جریان تشیع انگلیسی و جریان لیبرال این است که عملا هر دو قائل به سکولاریسم هستند. منتها یکی معتقد است اصلا نباید به مباحث سیاسی کاری داشت و اسلام را چه به سیاست! اما دیگری اتفاقا خیلی هم اهل سیاسی‌کاری است ولی می‌گوید سیاست را چه به اسلام! هر دو جریان مسائل فرعی را اصلی و مسائل اصلی را فرعی جلوه می‌دهند. هر دو تلاش می‌کنند دشمن اصلی اسلام را با دشمن فرعی جابجا کنند.
حسین شریعتمداری مدیرمسئول روزنامه کیهان پیرامون این جریان می‌نویسد: «[جریان تشیع انگلیسی] که دولت انگلیس چند شبکه تلویزیونی فارسی‌زبان را در اختیار او قرار داده است، در حالی قمه‌زنی را خون دادن در راه امام حسین علیه‌السلام معرفی می‌کند که جریان وابسته به وی نه فقط در مقابل قتل عام شیعیان در برخی از کشورهای منطقه و جنایات آمریکا و انگلیس و اسرائیل علیه جهان اسلام و به ویژه جهان تشیع، مهر سکوت بر لب زده‌اند، بلکه از طریق شبکه‌هایی که دولت انگلیس در اختیارشان گذارده است، به حمایت‌های گسترده مستقیم و غیرمستقیم از قدرت‌های استکباری نیز مشغولند این جماعت توضیح نمی‌دهند که اگر خواهان خون دادن در راه امام حسین (ع) هستند چرا برای دفاع از حریم اهل بیت‌علیهم السلام به مقابله با تکفیری‌ها که به خون شیعیان تشنه‌اند، نمی‌روند؟ و چرا با دشمنان تابلودار تشیع که بارها کینه‌توزی خود علیه شیعیان را در عمل نشان داده‌اند، سر دشمنی ندارند، اگر آنگونه که ادعا می‌کنند، حسینی هستند؟ بسم‌الله این گوی و این میدان!
این دو پرسش ساده نیز از جماعت یاد شده پرسیدنی است؛ اول آن که اگر بینش و منش آنان در زیرمجموعه اهداف خباثت‌آمیز دولت انگلیس قابل تعریف نیست، چرا دولت انگلیس بیش از 10 شبکه ماهواره‌ای پُر زرق و برق را برای تبلیغ دیدگاه‌های انحرافی این جماعت در اختیار آنان قرار داده است؟! و دوم؛ این که، میان آنچه جماعت مورد اشاره تحت پوشش تشیع به تبلیغ و ترویج آن مشغولند با تصویری که دولت‌های انگلیس، آمریکا و اسرائیل از اسلام و تشیع ارائه می‌دهند چه تفاوتی وجود دارد؟! و بالاخره، چنانچه جماعت یاد شده برای این دو پرسش جوابی ندارند باید به پرسش سوم پاسخ بدهند که اگر انگلیسی نیستند پس کجایی هستند؟!»
رحیم‌پور ازغدی نیز در رابطه با جریان تشیع انگلیسی می‌گوید: «اصلا نباید تصور کنیم این شیعیان به چند نفر و چند دکان خلاصه شده‌اند چرا که این یک جریان فکری است شیع انگلیسی قبل تر از خود انگلستان وجود داشته همان کسانی که این تفکر را ایجاد کردند در زمان حضرت علی (ع)، امام حسن(ع) و امام حسین (ع) نیز ایشان را تنها گذاشتند و به دنبال مادیات رفتند.»
به اعتقاد رحیم‌پور ازغذی «ظلمی که این تیپ فکری به تشیع می‌کند بیش از صدمه دیگر دشمنان شیعه است».
حمیدرضا زارع
انتهای پیام/
منبع: دانا
کلیدواژه: جریان تشیع انگلیسی دولت انگلیس امام حسین هیئت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۰۸۴۸۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا کشوری مثل مصر سریال "حشاشین" را ساخت؟
به گزارش تابناک به نقل از تسنیم، نشست نقد و بررسی سریال حشاسین با حضور حجت‌الاسلام مهدی فرمانیان استاد تمام دانشگاه ادیان و مذاهب اسلامی، حجت‌الاسلام سید علی بطحایی مدیر کل پژوهش دانشگاه ادیان و مذاهب، فرقه‌شناس و پژوهشگر جریان‌های اسلامی و مهدی علمی دانشور استادیار ادیان شرق دانشکده ادیان و مذاهب برگزار شد.
بطحایی بحث خود را با موضوع جریان های فکری مصر آغاز کرد و گفت: سریال حشاشین نسل جدید را درگیر کرده است. نسل جدید بر خلاف ممانعت‌ها این سریال را دیدند. نظر کلی بنده از سریال همان ضرب المثل معروف است که گفت «بعضی‌ها کج گفتند، اما رج گفتند.» کج گفتنش با آقای دکتر فرمانیان و دانشور است و رج گفتنش با من. رج گفته یعنی برنامه و هدف دارد و کار او روی حساب است. روی جریان‌های فکری، این سریال را ارائه داده است. این سریال را در قد و قواره سریال تاریخی نبینیم بلکه این فیلم، یک نبرد جریانی است که صحنۀ آیندۀ جهان اسلام را تشکیل می‌دهد. نبرد جریان های فکری در این اتفاق رخ می‌دهد. به چه معنا؟ جریان شناسی جهان اسلام حوزه مغفولی است. آینده پژوهیِ آن، مغفول تر است و از همه مغفول تر، نبرد بین جریان‌هاست که صحنه آینده جهان اسلام را شکل می‌دهد. در مصر و تونس و مغرب و ترکیه همین گونه است. تلاقی جریان ها صحنه آینده جهان اسلام را می سنجد.
وی افزود: اسلام سنتی خیلی در تلاقی با جریانات وارد نمی‌شود و حاشیه امنی برای خود دارد. روشنفکری هم بدنه‌ی مردمی ندارد و حضور اجتماعی هم نمی‌تواند داشته باشد؛ منتها سه جریانِ اسلام سلفی با قرائت جامعی که دارد و نیز اسلام سیاسی و اسلام سکولار صحنه‌ی آینده جهان اسلام را می‌سازند که باید در حوزه آینده‌پژوهی به آن توجه کنیم تا به مشکلی برنخوریم.
سریال حشاشین به نزاریان شام ارتباط دارد
بطحایی گفت: باید به نکته ای توجه شود؛ اگر توجه نکنیم، بقیه تحلیل‌ها فایده نخواهد داشت. چون بعضی می گفتند این سریال آمده تا ولایت فقیه یا مهدویت را بزند، اما سرحلقه این سریال این است که چرا مصر این دغدغه را داشت؟ چون نزاریان ارتباطی به مصر ندارد. نزار پس از اینکه از خلیفه نهم عزل می شود، مدت کوتاهی به اسکندریه مصر می‌رود و مدتی در آنجا می‌ماند. برای اینکه نشان دهد من حکومت دارم، سکه‌ای ضرب می‌کند که ظاهراً در موزه آقاخان تورنتو نگهداری می‌شود. مدت کوتاهی حکومت می‌کند و بعد لشکری می‌آید و او را می‌کشند. بنابراین این سریال به مصر مربوط نیست به لوئانته یا نزاریان شام ارتباط دارد و عمدۀ آن به ایران مرتبط است. مصر به خاطر مصرف داخلی و مخالفت با اسلام سیاسی و آمادگی جهان اسلام به این سریال پرداخت. بعید هم نیست در آینده به دیگر جریان‌ها و فرقه‌ها بپردازند و ما با اسلام سیاسی‌هراسی مواجه شویم. پنج قسمت اولش است که به اسلام سیاسی بر خورده است.
مصر لیدر جریان فکری جهان اسلام است
وی با طرح این سؤال که در مصر چه اتفاقاتی افتاد، گفت: باید موج‌‌های تاریخی مصر را یک مرور کنیم و بعد ببینیم اسلام سنتی و سایر جریان‌های فکری چه واکنشی نسبت به این موج‌ها داشتند. از 226 سال قبل در 1213 قمری یا 1798 میلادی که ناپلئون حمله می‌کند و می‌گویند توپ‌های ناپلئون مسلمانان را بیدار کرد، تقریباً 6 موج مصر را فرا گرفت. مصر با بقیه کشورهای عربی تفاوت دارد. کشورهای عربی پول دارند، اما مصر پول ندارد.
بحطایی ادامه داد: کتابی با نام «مصر از زاویه‌ای دیگر» از خانم جمیله کدیور منتشر شده است. سفرنامه 300 صفحه‌ای جریانات فکری را در آن بازه زمانی خوب ریشه‌کاوی کرده است. مصر مهم است. شناخت مصر مهم است. این سرزمین، لیدر جریان فکری جهان اسلام است. از 226 سال قبل تا الان جریان اول که تاکنون ادامه دارد، محمدعلی پاشا و طهطاوی بود. کتابی با عنوان «تخلیص الابریز فی تلخیص با‌ریز» نوشته شد. یعنی پاکسازیِ آب را بیاور تا چهره مشعشع پاریس را نشان دهیم. در این کتاب اولین واکنش‌هایی که اسلام نسبت به مدرنیته و حمله ناپلئون دارد و علت عقب ماندگی اسلام را خوب تحلیل کرده است. اینها نسل اول هستند که با سخت‌افزارهای غرب مواجه می شوند که چرا غرب از جهت‌های مختلف جلوتر از ما است. این جریان شکست می خورد.
این پژوهشگر فرقه‌ها گفت: نسل دوم امثال سید جمال است که بیداری اسلامی را مشخص می‌کند و عبدُه که اسلام انقلابی و بیداری را مطرح می‌کنند. نسل سوم، با جنگ جهانی اول مواجه می شود که سعد زغلول است. در این دوران بریتانیا جدا می‌شود.
روح فرهنگیِ حاکم بر مصر را تفکرات سکولار شکل می‌دهد
وی با اشاره به اینکه از کنار نسل چهارم و پنجم سه جریان شکل می‌گیرد،افزود: یکی پان عربیسم است به سردمداری جمال عبدالناصر. او ناسیولانیست دیکته‌ای و دیکتاتوری است. دوم، حسن البناء است که در همین دوران، شکل‌گیری اسرائیل را شاهدیم. پان‌عربیسم در مصر خودش را خوب نشان می‌دهد. در کنارش طه حسین است که نباید آن را متعلق به گذشته بدانیم. دقیق‌ترین بسته‌ای که درباره سکولاریزم و لیبرالیسم در مصر ارائه می‌شود، متعلق به اوست. در کتاب‌های «فی الأدب الجاهلی»، «فی التاریخ الجاهلی» و «مستقبل الثقافة فی مصر» اندیشه خود را می‌گوید. تکلیف خودش را مدرنیته مشخص می کند. به جهان اسلام نسخه می‌دهد که چه قسمت‌هایی از فرهنگ غرب را بگیریم. وزیر امروزین مصر می‌گوید روح فرهنگیِ حاکم بر مصر، طه حسین است.
بطحایی گفت: الان در مصر دوئلی بین اسلام سیاسی و اسلام سکولار است. تقریباً اسلام سنتی جمع شده است. تنها یکی از مشاوران احمد الطیب گفته بود سریال حشاشین به فرقه‌گرایی منتج می‌شود. اسلام سنتی در مصر اسلام کاملاً کنترل شده است. در هر صورت الأزهر واکنش مطلوبی ندارد. اما میدان‌دار در تمام این صحنه‌ها، خالد منتصر و عکاشه است. اینها افراد تأثیرگذاری هستند. پزشک خالد در خیلی از حوزه‌ها وارد شده و سکولاریزم است. او دو سفر به آلمان و هلند می‌رود. می‌گوید واکنش‌ها را نسبت به حشاشین می‌دانم. با مسلمانان هلند که صحبت کردم، از لحاظ لهجه انتقاد کردند، اما از نظر جریانی می‌گویند، به نظر ما بهترین فیلمی است که توانسته اسلام سیاسی و تکفیری‌ها را منکوب کند.
وی با تصریح بر اینکه خوراک این فیلم کاملاً جریان‌شناسانه است و تاریخی نبینیم، در بیان راهکار گفت: اما چکار کنیم؟ به ذهنم می‌آید اسلام سنتی و مراجع تقلید باید سکوت کنند، همچنان که خود اسماعیلی‌ها سکوت کردند. صحبت درباره نزاریان باید متولی داشته باشد. ایران جزو تاریخش است، اما درباره حشاشین که مقداری مسئله دارد، نمی‌تواند صحبت کند. باید امثال آقاخان صحبت کنند. ما انتظار داریم وارد صحنه شود. البته آقای داریوش محمدپور از مؤسسه اسماعیلیه واکنشی داشت.
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند