Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش همشهری آنلاین ناصر حجازی مرد محبوب آبی‌های که همیشه در میان هواداران پرسپولیس هم قابل احترام بود هرگز حضور بر روی نیمکت تیم ملی ایران را تجربه نکرد. بسیاری از هم‌دوره‌های او که از قضا به لحاظ آوازه و محبوبیت و حتی کیفیت فنی در سطح پایین تری از او قرار داشتند نیمکت تیم ملی را از آن خود دیدند اما به حجازی هرگز پیشنهادی در این خصوص ارائه نشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 دلیل این ماجرا بیشتر از اینکه به سطح مربیگری حجازی مرتبط باشد به خصوصیات اخلاقی و روحی اسطوره آبی‌های پایتخت مرتبط بود. مصطفی تاجزاده معاون سیاسی سابق وزارت کشور در صفحه شخصی خود با نقل خاطره‌ای  از گفت و گوی یک خبرنگار و محسن صفایی فراهانی از دلایل دور ماندن ناصر حجازی در دوران حیاتش از نیمکت تیم ملی گفته است.   

 سال‌های بین ۸۰ تا ۸۳ بود. خبرنگار پارلمانی مجلس ششم بودم و مهندس محسن صفایی فراهانی یکی از نمایندگان اصلاح‌طلب آن سال‌های مجلس.

 او که بین سال‌های ۷۶ تا ۸۱ رییس فدراسیون فوتبال بود، در یکی از روزها و در یک فرصت مغتنم در راهروی مجلس، خیلی خودمانی یک دغدغه فوتبالی‌ام را با او در میان گذاشتم. خودمانی از این حیث، چون من یک خبرنگار سیاسی بودم و در حوزه ورزشی صاحب‌نظر نبودم.

 از او پرسیدم، در این کشور هر کسی را که اندک نامی در فوتبال داشته سرمربی تیم ملی فوتبال شد اما حتی برای یک بار هم به این طفلک، ناصر حجازی این فرصت داده نشد. و شما نیز که از جمله روسای خوشفکر فدراسیون فوتبال این کشور بودید در این باره هیچ کاری نکردید، چرا.؟

مهندس فراهانی، که انگار دست روی جای حساسی از دل پرخونش گذاشته باشم، بلافاصله دستم را گرفت و مرا با خود برد گوشه‌ای از آن راهروی پروپیچ و خم مجلس قدیم و نشست و فقط حرف زد و به من گفت، تو دیگر هیچی نپرس و فقط گوش بده.!"

 او گفت: اجازه بده ماجرایی را برای شما تعریف کنم. اتفاقا" ناصر حجازی از جمله انتخاب‌های نخست و درجه یک من بود برای هدایت تیم ملی؛ اما شما نمی‌دانید چه جو سنگینی علیه او در سازمان تربیت بدنی و فدراسیون فوتبال وجود دارد. از جمله در لایه‌های فوقانی قدرت و از این دفتر و دستک‌هایی که به اسم حراست و حفاظت و ... در جریان است.
فراهانی ادامه داد: بخاطر اینکه این جو را بشکنم، یک روز به بهانه شکست‌های پی‌درپی تیم ملی در رقابت‌های آسیایی و مقدماتی جام جهانی برنامه‌ای ترتیب دادم در سازمان تربیت‌بدنی با حضور تمامی آن زاویه‌داران و با دعوت از تعدادی از پیشکسوتان فوتبال از جمله ناصرخان حجازی؛ که اتفاقا" یکی از مهم‌ترین هدفم از برپایی این جلسه این بود که می‌خواستم آقایان جوزده و متصلب را با سیمای باجذبه، صادق، صریح، شفاف، دلسوز و مهربان، که بیشتر از همه این‌ها با دانش فوتبالی حجازی آشنا کنم تا این اتمسفر سنگین بی‌اعتمادی و بدبینی علیه این مرد بزرگ بشکند.

صفایی فراهانی در ادامه می‌گفت: چشم‌تان اما روز بد نبیند.! جلسه مورد نظر برگزار شد اما نه به خیر و خوشی.! ناصرخان "آن‌تایم" در جلسه حاضر شد. فصل زمستان بود. ناصر حجازی اما با یک پالتوی بلند و شیک و کت و شلواری اتوکشیده زیر آن پالتو و با کراوات خوشرنگی که بر روی گردنش آویزان بود و با آن تیپ جذاب وارد شد.به گونه‌ای که اُدکلن تن او تمام فضا را عطرآگین کرد و تحت‌تاثیر خود قرار داد.
 دکتر ذولفقارنسب، امیر حاج‌رضایی، دکتر محصص و مجید جلالی هم از جمله پیشکسوتان حاضر در این جلسه بودند، اما هیچکدام آن‌ها مانند او وارد آن جلسه نشده بودند. مقداری در پوشش همیشگی و رفتارشان تخفیف داده بودند.
همگان یک لحظه محو پوشش و منش او شدند. به گونه‌ای که گویی یک نفر از عالم غیب وارد جلسه شده است.
ناصر حجازی در آن روز و در آن جلسه اگرچه بهتر و شایسته‌تر از همه کارشناسان آسیب‌ها، دردها، معایب و ریشه‌های عقب‌ماندگی فوتبال را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد و مورد تحسین واقع شد...
اما و هزار اما...
 آقایان بالادستی عقل‌شان فقط در چشم‌شان بود. ویژگی‌های مثبت و شخصیت و دانش آن مرد را ندیده بودند. آنان فقط تیپ و ظاهر آراسته او را دیدند و قضاوت کردند. آقایان شاید انتظار داشتند ناصر حجازی می‌باید با یک چفیه بر گردن و با یک رخت و پوشش مندرس در جلسه حضور می‌یافت.
 به هر روی، من اما که آمده بودم، با برگزاری این جلسه گشایشی ایجاد کنم و راه ورود ناصر حجازی را باز کنم تا بتوانم او را وارد مجموعه کنم اما تمام آرزوهایم بر باد رفت. همه‌چیز برعکس شد. تازه؛ تذکر هم گرفتم. زعمای قوم به من گفتند، این آقا دیگر کی بود که دعوتش کردی.!
 من که ناصر حجازی را بخوبی می‌شناختم. و می‌دانستم که اگر هنگام دعوت از او بخواهم، در صورت امکان برای این یک جلسه حداقل بدون کراوات تشریف بیآورد، دعوتم را نمی‌پذیرفت اما یک خوشبینی پنهان به من نهیب می‌زد که او شاید خودش شرایط را درک می‌کند و بدون کراوات تشریف می‌آورند.
 اما او رنگ عوض نکرد. محافظه‌کاری نکرد. همان‌گونه‌ای وارد آن جلسه شد که خودش بود. بدون کمترین ادا و اطوار و بدون کمترین تغییر در رفتار و کردار همیشگی‌اش.

.

کد خبر 543902 برچسب‌ها فوتبال - تیم ملی ناصر‌ حجازی باشگاه استقلال

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: فوتبال تیم ملی ناصر حجازی باشگاه استقلال صفایی فراهانی ناصر حجازی تیم ملی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۰۹۹۴۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گرامیداشت یاد شهید ناصر پیروی در رشت

سید مازیار رضوی، مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان گیلان در مراسم نوزدهمین سالگرد شهادت مهندس ناصر پیروی و یادواره شهدای انفال با بیان اینکه حراست از جنگل خط قرمز این شهید والامقام بود، گفت: شیوه مبارزاتی و برخورد شهید پیروی با قاچاقچیان و سوداگران چوب یک الگوی تمام عیار است.

او شهید پیروی را بسیار مقرراتی، مسئولیت پذیر، جدی و پرتلاش در کار دانست و افزود: شهید ناصر پیروی با فریاد عدالت خواهی، تن قاچاقچیان چوب در گیلان را به لرزه در آورده بود.

شهید راه انفال، صیانت و حافظ منابع طبیعی، شهید ناصر پیروی، متولد سال ۱۳۳۸ در روستای چشناسر منطقه دیلمان شهرستان سیاهکل بود، سال ۱۳۵۹ وارد وزارت جهاد سازندگی شد و پس از طی مدارج تحصیلی دانشگاهی در مقطع کاردانی و پس از آن اخذ مدرک کارشناسی تا سال ۱۳۷۱ در سازمان جهاد سازندگی استان گیلان خدمت کرد و در ابتدای سال ۱۳۷۲ به اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان منتقل شد.

او در سال ۱۳۷۹ به عنوان رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان ماسال منصوب و با مدیریت جهادی، ضمن ایجاد وفاق و همدلی بین همکاران و همچنین استفاده مناسب از مشارکت خوب مردم این شهرستان، فعالیت‌های شایان توجهی در خصوص پاسداشت از انفال الهی به انجام رساند و عملکرد درخور تقدیری ارائه داد.

مهندس پیروی در سال ۱۳۸۴ پس از سال‌ها مبارزه قاطع با قاچاقچیان چوب و غارتگران جنگل و جلوگیری از تجاوز آنان به انفال الهی، نهایتا به دلیل امتناع از برآوردن خواسته‌های گروهی سودجو، به طرز مظلومانه‌ای به شهادت رسید و به عنوان شهید مبارزه با مفاسد اقتصادی مشهور شد.

بیشتر بخوانید: هجدهمین سالروز شهادت مهندس ناصر پیروی + تصاویر

این شهید گیلانی مدافع انفال در تاریخ ۷ اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۴ در مسیر عزیمت به محل کار ربوده شد. پس از چند روز  جست‌وجو، پیکر بی جان او در منطقه جنگلی هفت دغنان شهرستان صومعه سرا پیدا شد و در نهایت در زادگاهش به خاک سپرده شد.

باشگاه خبرنگاران جوان گیلان رشت

دیگر خبرها

  • کمبودهای درمانی استان بوشهر رفع شود
  • قرارداد سرمربی تیم ملی، اولویت فدراسیون شد | جلسه در دفتر تاج؛ به زودی
  • «نوبت لیلی» نامزد جشنواره سریال آلمان شد
  • فرش قرمز زیر پای تیمِ جدید استقلال!
  • ببینید | استوری مشکوک یکتا ناصر و منوچهر هادی؛ ماجرای چیست؟
  • اکران مردمی «تمساح خونی» در اکومال کرج
  • گرامیداشت یاد شهید ناصر پیروی در رشت
  • برنامه ریزی برای برگزاری یادواره ملی شهدای ترور خراسان رضوی
  • آرزوی توتی برای ده‌روسی: سال‌ها در رم بمانی
  • علی عسکری: استقلال باید در ابعادملی، منطقه‌ای و جهانی برترین باشد