بدون شبکه ملی اطلاعات، ایران را به دست شرکت‌های فراملیتی می‌سپاریم

حسین محمدی گفت: از مرزهای هویتی ما در فضای مجازی باید صیانت شود و راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعات می‌تواند زمینه و بستر برای اعمال حکمرانی در فضای مجازی را فراهم کند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ حسین محمدی در گفت‌وگو با خبرنگار علم و فناوری صبح قزوین؛ با بیان اینکه شبکه ملی اطلاعات دارای یک تاریخچه است، اظهار کرد: با تشکیل شورای عالی فضای مجازی به دستور مقام معظم رهبری در حدود 10 سال گذشته نیز بحث شبکه ملی اطلاعات مورد اهمیت قرار گرفت که تاکنون متاسفانه کار جدی اتفاق نیفتاده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: شبکه ملی اطلاعات درواقع یک نوع زیرساخت ارتباطی برای فضای مجازی کشور است که می‌تواند یکی از بزرگترین پروژه‌های ملی در عرصه فضای مجازی به شمار آید که مزایای مختلفی از قبیل اقتصادی، صنعتی، فرهنگی، امنیت اطلاعات کاربران، حوزه امنیتی و سیاسی دارد.

عضو هیئت علمی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) قزوین با بیان اینکه شبکه ملی اطلاعات به نحوی تامین کننده زیرساخت‌های اساسی در حوزه حکمرانی است؛ گفت: امروز بخشی از روابط اجتماعی ما معطوف به فضای مجازی است که جزو واقعیت‌های زندگی انسان‌هاست لذا حاکمان نمی‌توانند صرفا به بُعد حقیقی جامعه اکتفا کنند و باید در عرصه فضای مجازی هم اعمال حکمرانی کنند.

محمدی ادامه داد: مقام معظم رهبری بر مدیریت فضای مجازی تاکید دارند چراکه بسیاری از فرایندهای اقتصادی، سیاسی، امنیتی و فرهنگی و متاثر از این فضا است و افراد در فضای مجازی همانند فضای حقیقی نقش آفرینی می‌کنند. لذا به تدوین سندی در حوزه حکمرانی در فضای مجازی نیاز داریم.

وی ابراز کرد: از مرزهای هویتی ما در فضای مجازی باید صیانت شود و راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعات می‌تواند زمینه و بستر برای اعمال حکمرانی در فضای مجازی را فراهم کند. امروزه با یک پدیده ایجاد تمدن بشریت در حوزه فضای مجازی مواجه هستیم که به مراتب پیشرفته‌تر و پیچیده‌تر است.

عضو هیئت علمی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) قزوین ابراز کرد: فضای مجازی از بطن مدرنیته متولد شده و جهان‌بینی سکولار بر آن حاکم است که ایدئولوژی برآمده از آن هم سکولار است بنابراین باید مرزهای ایدئولوژیک خود را در این فضا مشخص کنیم.

شبکه ملی اطلاعات در راستای صیانت از مرزهای هویتی است

محمدی ادامه داد: یکی از اختلافات ما با غرب و امریکا در مباحث ایدئولوژیک است که در عرصه‌های مختلف ظهور و بروز پیدا می‌کند؛ اگر بخواهیم در حوزه فضای مجازی اعمال حکمرانی کنیم باید استقلال ایدئولوژیک خود را حفظ کنیم لذا باید در بستر شبکه ملی اطلاعات یک کُنش فعال در حوزه فضای مجازی داشته باشیم.

وی بیان کرد: فضای مجازی یکسری ویژگی‌ها و مولفه‌هایی دارد که اگر به طور جدی درک نشود، نمی‌توانیم مواجهه درست و مشخصی با فضای مجازی داشته باشیم به طوری که امروز در حوزه مدیریت این فضا با نوعی سردرگمی مواجه هستیم.

عضو هیئت علمی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) قزوین تصریح کرد: مهمترین ویژگی فضای مجازی بحث شبکه‌ای بودن است که ارتباطات افراد در داخل یک شبکه تعریف می‌شود و از یک مرکز و مبدا کنترل می‌شود و از طرفی این فضا به صورت تعاملی است و همه کاربران در معرض تولید محتوا قرار دارند.

محمدی افزود: ویژگی دیگر فضای مجازی فراسرزمینی بودن آن است و باید تکلیف خود را در این فضای فراسرزمینی مشخص کنیم؛ نکته دیگر در فضای مجازی بحث صدق گریزی است یعنی افراد با هویت‌های جعلی در این فضا حضور پیدا کرده و اثرگذاری خود را ایفا می‌کنند و بستر دروغ و فریب را مهیا می‌کنند.

وی یادآور شد: باید توجه کنیم که امروزه مدیریت فضای مجازی در دست چه کسی است؟ که اگر به این مفهوم توجه کنیم نیز می‌توانیم اثرات آن را هم به خوبی تحلیل کنیم. به طور مشخص امروز مدیریت فضای مجازی در دست شرکت‌های بزرگ و فراملیتی است که دولت‌ها هم در این زمینه اثرگذاری لازم را ندارند.

عضو هیئت علمی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) قزوین ادامه داد: درواقع یک نوع تفکر امریکایی و صهیونیستی بر شرکت‌هایی که مدیریت فضای مجازی را در دست دارند، حاکم است؛ اگر ما به فکر ایجاد شبکه ملی اطلاعات نباشیم عملا کشور و ملت خود را به دست شرکت‌های فراملیتی سپرده‌ایم که آن‌ها هم می‌توانند فرایندهای اقتصادی،سیاسی، فرهنگی ما را مدیریت کنند.

محمدی با بیان اینکه تبلیغات در فضای مجازی به طور مستقیم بر ذائقه مردم تاثیر می‌گذارد، گفت: نتیجه هجوم فرهنگی این شرکت‌های فراملیتی را می‌توانیم در کف خیابان مشاهده کنیم؛ باید توجه داشته باشیم که محوریت مدیریت فضای مجازی عمدتا اقتصادی است.

وی اذعان کرد: گردش مالی و تجارتی که در فضای مجازی اتفاق می‌افتد نیز بیان‌گر این است که در آینده نچندان دور اکثر تعاملات اقتصادی در فضای مجازی از فضای حقیقی پیشی خواهد گرفت و از طرفی تبلیغات گسترده را در فضای مجازی شاهد هستیم که در خدمت اقتصاد قرار می‌گیرد.

عضو هیئت علمی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) قزوین تاکید کرد: به جای اینکه مردم فعالیت‌های اقتصادی خود را در بستر اینترنتی که مدیریت آن در دست بیگانگان است انجام دهند و درواقع اطلاعات خود را در اختیار این افراد بگذارند نیز در فضای شبکه ملی اطلاعات انجام دهند تا هم امنیت اطلاعات وجود داشته باشد و هم رصد تعاملات اقتصادی صورت گیرد و در نهایت منجر به رشد اقتصادی کشور شود.

محمدی افزود: شکل‌گیری فضای مجازی برای انقلاب اسلامی که یک نوع انگیزه تمدن سازی و جهانی شدن را دارد، می‌تواند فرصت طلایی به شمار آید؛ چراکه نقطه قوت جمهوری اسلامی نسبت به سایر کشورها برخورداری آن از محتوا است. شاید به لحاظ سخت افزاری ضعف‌هایی داشته باشیم اما به لحاظ محتوایی که برگرفته از تفکر است، بسیار غنی هستیم که پایه‌های ایدئولوژیک امریکا را تهدید می‌کند.

وی تصریح کرد: متاسفانه رشدی که از فضای مجازی در کشور انتظار داریم به طور کامل اتفاق نیفتاده که باید از ظرفیت‌های موجود برای ارتقاء این حوزه استفاده شود و جامعه ما باید بپذیرد که برای داشتن تمدنی مستقل و صیانت از مرزهای هویتی، شبکه ملی اطلاعات را راه‌اندازی کنیم.

انتهای پیام/

 

منبع: دانا

کلیدواژه: مدیریت فضای مجازی شبکه ملی اطلاعات مرزهای هویتی اعمال حکمرانی فضای مجازی داشته باشیم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۱۱۱۷۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پدر، مادر، ما متهمیم ...

وقتی در اتوبوس انسان‌هایی را می‌بینی که بعد از دوران پرتلاطم کرونا علیرغم مریضی هنوز با ماسک و دستمال بیگانه‌اند و با عدم رعایت خود ده‌ها نفر را در این شرایط سخت درگیر بیماری می‌کنند ، وقتی در کوچه تنگ ، با ماشین کنار می‌کشی تا ماشین روبرو بدون دردسر عبور کند و در ادامه نگاه طلبکارانه را دشت می‌کنی، وقتی در جشن چهارشنبه‌سوری ،به جای آتش بازی و جشن و شادی و استفاده از وسایل امن امروزی با مواد محترقه وحشتناک و خطرناک جشن تاریخی با فوت بیش از ۲۰ نفر و مشکلات بیمارستانی بیش از ۲۰۰۰ نفر را نظاره می کنی ، وقتی در عصر حاضر هنوز بنا به عدم رعایت بدیهیات و اصول اولیه بهداشت فردی باید با بوی نامطبوع و کثیفی بسوزی و بسازی ، وقتی در زندگی امروزی هنوز اصول اولیه آپارتمان نشینی را جانیفتاده می‌بینی ، وقتی توانایی و درک و فهم مردم از روابط متقابل در تمامی نقش‌ها را در مرز فاجعه رصد می‌کنی ، وقتی آمارهای فرهنگی ، اجتماعی را به گِل نشسته می‌بینی ، وقتی ...

چندی‌ست به رفتار و کردار عموم مردم بیشتر حساس و دقیق شده‌ام و گویی هرچه بیشتر دقیق می‌شوم عمق دردناک ماجرا بیشتر هویدا می‌شود.

آنچه می‌بینم چیزی جز زوال فرهنگی نیست. دیگر کار از معضلات بزرگ فرهنگی گذشته، مشکلات به عدم رعایت سطوح ابتدایی فرهنگ رسیده.هرچند دیدن این زوال در جامعه ایی که کتاب در آن تبدیل به کالای لوکس شود و خرید کتاب فراموش شود و لیست کتاب های پرفروشش هم بنا به محتوای کتاب برق شوقی در چشمت نمی اندازد، جامعه ایی که پرفروش ترین فیلم‌هایش فیلم های کمدی دم دستی هستند و فیلم های اخلاقی و فرهنگی حوصله دیده شدن نمی یابند ، جامعه ایی که کافه هایش از پاتوق بحث های روشنفکری به پاتوق بازی های مافیایی تغییر جهت داده ، جامعه ایی که از زنگ هنر و فرهنگ در ساختار آموزشی اش چیزی جز اسمی نمادین باقی نمانده ، جامعه ایی که اساتید دانشگاهی که الگوهای جذاب سنین جوانی هستند از تهی سرشار شده و چیزی به تعداد انگشتان دست از آنها باقی نمانده، جامعه ایی که رسانه اش خوراک فرهنگی تزریق نمی کند و بنا به شکاف عمیق کارسازی اش را از دست داده پیش بینی این وضعیت چندان عجیب نبوده و نیست.

قطعا نگاه ایده آل گرایانه ندارم و می دانم در هر جامعه ایی (حتی جوامع پیشرفته فرهنگی) هم فیلم های کمدی و تفریحات سرگرم کننده طرفداران خودش را دارد و همچنین آگاهم که بخشی از این تغییرات حاصل مناسبات و اقتضائات زندگی امروزه است اما صحبت از تناسب و تعادل است. وقتی تناسب و تعادل به کلی برهم خورد و فیلمها و صفحات و تفریحات دم دستی و سطحی فاصله ی کیلومتری با موارد تحلیلی و قابل تامل و فاخر می یابد نتیجه متفاوت و غم انگیز می شود.

آری، در هر جامعه‌ایی حاکمیت و دولت با فرهنگ‌سازی از طریق دو ابزار قدرتمند رسانه و فضای آموزشی که در دستانش است نقش اساسی ایفا می کند و برکمتر کسی پوشیده نیست که فرهنگ‌سازی در وهله اول وظیفه دولت و حاکمیت است تا با ابزارهای قدرتمندش فرهنگ سازی کند و جهت دهد و در ادامه نیز خانواده. اما وقتی در ساختار کلان این هدف را کم رنگ وکارکرد تاثیرگذاری اش را کم رمق می یابی، یا جهت دهی اش را جهت دهی مناسب تحلیل نمیکنی و خانواده را نیز به عنوان بازیگر فعال بعدی، به دلیل حضور در همین بستر اقتصادی فرهنگی در اکثر موارد غیرموثر و پیرو می یابی چه باید کرد؟

آیا باید ایستاد و این سقوط دهشتناک را نظاره کرد ؟ آیا همچون اقتصاد و ... کاری از دستمان برنمی آید؟

نقش افراد (به ویژه بنا به فراگیر شدن فضای مجازی ) در ریز موارد چه می شود؟

در این خصوص شاید نتوان در بُعد کلان کاری کرد و این فرصت بنا به موارد گفته شده در حیطه و توان ما نباشد یا در نگاه بدبینانه تر از دست رفته باشد و فرآیندی جدی تر و قوی تر و متفاوت تر برای احیایش نیاز باشد ، اما در خصوص ریز موارد و خرده فرهنگها نقش افراد کمرنگ نیست

اینکه در رانندگی اینچنینیم، اینکه بدیهیات بهداشتی اولیه را نمی دانیم، اینکه موارد ابتدایی آداب و معاشرت را بلد نیستیم ،اینکه با هنر رابطه نا آشناییم ، پای چیزی بیش از کمکاری دولت و حاکمیت در میان است..

به نظرم برخلاف اقتصاد و سیاست های کلان سیاسی که نمی‌توان در بعد فردی چندان کارساز بود، در بحث فرهنگی شاید بتوان تلنگر و جریانی ایجاد کرد. جریانی هرچند کوچک.

شاید در عصری که فضای مجازی محرومیت و محدودیت های دانستن و یادگیری را از بین برده و از طرفی هر صفحه مجازی خودش نقش یک بیلبورد را ایفا می کند ،عضویت در گروه‌های منتشر کننده مطالب مفید ، خواندن و بازنشر تلنگرهای فرهنگی در فضاهای مجازی مان می تواند خود به خود نقش موثری در بیداری ما و در ادامه، جامعه ایجاد کند. باید از فضای مجازی نه فقط در جهت خرید وسرگرمی و پُرکردن اوقات فراغت که گاها برای دِین فرهنگی مان بهره ببریم.

باید آستین ها را بالا زد، زوال فرهنگی با سرعتی عجیب در حال پیشروی ست . معضلی که تحملش از زوال اقتصادی و سیاسی به مراتب سخت تر است چرا که اگر دلخوشی و تکیه گاه فرهنگی مان هم از دست دهیم، تحمل بار اقتصادی ،سیاسی دیگر غیرممکن خواهد بود.

پس، از آنچه داریم برای آنچه می‌توانیم اصلاحش کنیم نهایت استفاده را ببریم.

همرفیق ،همشهری، همکار و هم میهنی عزیز ، حداقل با رعایت موارد اولیه فرهنگی و اضافه کردن چند پیجِ خوب ادبی، روان‌شناسی ، تحلیلی و اندیشه ایی به صفحات مورد علاقه خود و اضافه کردن عادت مطالعه روزنامه و کتاب خوب چرخه زوال فرهنگی را به سهم خود بشکن و در سال جدید از فضای مجازی ،درکنار استفاده کاری یا پُر کردن اوقات فراغت برای خواندن ، تامل کردن ،تغییر کردن و در ادامه بازنشر مسائل فرهنگی برای استفاده دیگر دوستان بهره ببر . ساده ترین و کمترین کارهایی که بدون هزینه یا با حداقلی ترین هزینه می توانیم انجام دهیم و جای هیچ بهانه جویی در آن نیست.

قصد شعار دهی های کلیشه ایی ندارم اما چاره ایی نیست، تا دیرنشده خانه تکانی فرهنگی کنیم و برای نجات تتمه بارقه های سوسو زننده فرهنگی بکوشیم.

که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل

*فعال اجتماعی

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903032