«روز واقعه» فیلمی که در سینمای ایران تکرار نشد!
تاریخ انتشار: ۱۰ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۱۳۷۴۶۲
به گزارش افکارنیوز،
احمد طالبینژاد منتقد، نویسنده و کارگردان درباره سینمای مذهبی و مشکلات تولید در این حوزه گفت: اینکه چرا فیلمهای مذهبی با موضوعاتی همچون واقعه عاشورا در کشور ساخته نمیشود، دلایل مختلفی دارد. مهمتر از همه اینکه مدیران تمایلی به تولید این نوع از فیلمها ندارند و از سویی دیگر سینماگران نیز به دلیل سخت بودن این نوع از پروژهها، انگیزهای برای به ساخت این آثار ندارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اخبار فرهنگ و هنر - وی بیان کرد: البته این را هم باید گفت که متاسفانه در مواردی فقدان اعتقاد واقعی و ریاکاری است که باعث ساخته نشدن آثار تأثیرگذار در این زمینه میشود. در دهه ۶۰ بهرام بیضایی فیلمنامه «روز واقعه» را نوشت و از آن دوران تا امروز همچنان میتوان این فیلم را کاملترین، بهترین و گویاترین فیلمنامه و یا اثر هنری دانست که درباره عاشورا نوشته شده است.
این منتقد سینما توضیح داد: فیلمنامه این فیلم یک اثر بسیار متفاوت در سینمای ایران است، فضاسازی و شخصیتپردازی در این فیلمنامه به درستی انجام شده است و به خوبی شرایط را توضیح میدهد، این در حالی است که در سینما نمیتوان شخصیت ائمه را به تصویر کشید، به همین دلیل این فیلمنامه به گونهای نوشته شده است که داستان آن ساعاتی بعد از حضور امام حسین (ع) در مکانهای مختلف تا کربلا را به تصویر میکشد.
وی با اشاره به خط داستانی «روز واقعه» تاکید کرد: شبلی جوانی نصرانی است که هر جا میرود عدهای میگویند که امام (ع) اینجا بوده و رفته است، به این ترتیب شبلی گام به گام میرود تا به صحرای کربلا میرسد و این نوع روایت در داستانپردازی تمهید بسیار خوبی برای پرهیز از حساسیتهایی است که برای ساخت چنین آثاری وجود دارد.
لحن فیلمساز نباید عقبتر از روضهخوانها باشد
طالبینژاد درباره فیلم سینمایی « رستاخیز » گفت: فیلم «رستاخیز» آقای محمدرضا درویش را ندیدهام اما میگفتند علیرغم این همه هزینه و امکانات عرضه شده از نظر تاثیرگذاری قدرت «روز واقعه» را ندارد، میخواهم این را بگویم وقتی فیلمسازی سراغ سوژههایی از این دست میرود باید به گونهای عمل کند که لحن و بیان آن از لحن و بیان روضه خوانها عقبتر نباشد.
وی توضیح داد: روضه خوانها با تکنیکهایی که بلد هستند مخاطب معمولی خود را به گریه میاندازند، فیلمساز نیز باید چنین قدرتی داشته باشد تا بتواند مخاطب خود را تحتتاثیر قرار دهد. فیلمنامه «روز واقعه» هم مخاطب را به درستی تحتتاثیر قرار میدهد، حتی من نیز بهعنوان یک مخاطب زمانی که این فیلمنامه را میخواندم چشمانم پر از اشک میشد.
این منتقد سینما ادامه داد: ۲ صحنه از این فیلمنامه بود که آن زمان من را بسیار تحتتاثیر قرار داد اما بعدها در هنگام ساخت حذف شد. از جمله این صحنهها میتوان به سکانس ظهر عاشورا اشاره کرد. زمانی که شبلی شخصیت اصلی فیلم به صحرای کربلا میرسد، میبیند خیمهها و نخلستانها سوختهاند و یک زن فریادکشان از نخلستان سوخته بیرون میآید. شبلی به زن نزدیک میشود و میپرسد که تیر خوردهای و زن میگوید تیر نخوردهام، ۲ روز است که فرزندم اصغر را از من گرفتهاند و شیر در سینههایم ماسیده است. زمانی که این بخش از فیلمنامه را خواندم اشک از چشمانم جاری شد و فکر میکنم که هیچ روضه خوانی نمیتواند ماجرای حضرت علی اصغر (ع) را به این زیبایی و شیوایی بیان کند.
وی بیان کرد: متاسفانه آن طور که به نظر میرسد، نمیتوان راهحلی برای مشکل تولید فیلمهای مذهبی پیدا کرد و باید منتظر باشیم تا به شکل طبیعی این اتفاق بیفتد. باید ضرورت تولید این نوع از فیلمها در ذهن مخاطب شکل بگیرد تا سینماگران سراغ آن بروند، اگر قرار بود فیلمهایی از این دست با پول ساخته شود، تا امروز فیلمهای بسیاری در این زمینه تولید شده بود.
برای خلق فیلم مذهبی «اعتقاد و باور» لازم است
طالبینژاد گفت: این را نباید فراموش کرد که برای ساخت فیلمهای مذهبی باید به حرفی که میزنید اعتقاد و باور داشته باشید. هنوز هم تا زمانی که اثری هم سنگ «روز واقعه» خلق نشود ما چشم انتظار میمانیم. واقعیت این است که باید منتظر باشیم که یک اتفاق این گونه در سینمای ایران رخ دهد در غیر این صورت تنها با سرمایه گذاری و یا مشارکت اثر هنری بهوجود نمیآید. اثر هنری از دل هنرمند میجوشد و بیرون میآید.
طالبینژاد که پژوهشهایی در حوزه مستندهای عاشورایی داشته است، در ادامه بیان کرد: در حوزه مستندهای مذهبی نیز فیلمهای بسیاری ساخته شده است، دو کتاب نوشتهام با نامهای «تراژدی، تعزیه، سینما» و دیگری «واقعه در قاب» که به گونهای فرهنگ فیلمهای مستند، سینمایی و سریالهایی که درباره عاشورا ساخته شده در آن گردآوری شده است. این کتابها توسط مرکز گسترش سینمای مستند منتشر شده و در قالب آن فرهنگی از سینمای مستند ارائه دادهام.
وی توضیح داد: در این آثار، به این مساله اشاره میشود که از نظر کمی فیلمهای زیادی در حوزه عاشورا ساخته شده، اما از نظر کیفی هنوز فیلم مستندی همتای «اربعین» ناصر تقوایی ندیدهام که بتواند آن اندازه تاثیرگذار و موفق باشد، این مستند درباره اربعین حسینی در شهر بوشهر است. البته این را باید بگویم که کم و بیش فیلمهای موفقی در این زمینه طی نیم قرن گذشته ساخته شدهاند، اما واقعیت این است که کمتر فیلمی را دیدهام که بتواند آن حس درونی واقعه کربلا را بیان کند.
این نویسند گفت: تاکیدی که در فیلم «اربعین» میشود مقوله تشنگی و عطش است و آن چیزی است که کمتر در آثار دیگر در حوزه مستند دیدهام. فیلمهای مستند زیادی در حوزه عاشورا ساخته شده است اما اینکه چرا فیلمهای ماندگار در این حوزه تولید نشده است، دلایل زیادی وجود دارد.
طالبینژاد بیان کرد: کسانی که میخواهند در حوزه عاشورا فیلم بسازند مانند دیگر حوزههای فیلمسازی باید خلاق و هنرمند باشند و به جای اینکه با زور تکنیک کارهایی بکنند تا مخاطب را جذب کنند، باید بدانند چه کارهایی باید بکنند که اثرشان در ذهن و دل مخاطب تاثیرگذار باشد. معتقدم باید در این زمینه به دنبال زبان ویژه باشد.
وی توضیح داد: به عنوان مثال در مستند «اربعین» دیالوگ هم وجود ندارد و هرچه هست صدای زمینه است و همین مساله توانسته روی مخاطب تاثیرگذار باشد، البته این را باید بگویم که نسخهای از این مستند وجود دارد که با نریشنی با صدای احمد شاملو ساخته شده اما گویا بعدها کارگردان تصمیم میگیرد که نریشن را بردارد چرا که احساس کرده است این نریشن اضافه است و خود فیلم به اندازه کافی گویا است.
طالبینژاد در پایان گفت: اینکه برای ساخت یک اثر مذهبی به زبان ویژه برسید بسیار مهم است و متاسفانه در بخش عمدهای از فیلمهایی که با موضوع مذهبی ساخته شده اصالت و صراحت ندارد.
منبع: افکارنيوز
کلیدواژه: سینما سینمای ایران رستاخیز سینمای ایران فیلم سینمایی روز واقعه طالبی نژاد روز واقعه ساخته شده فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۱۳۷۴۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا مست عشق پای ستارگان ترکیهای را به سینمای ایران باز میکند؟
به گزارش همشهری آنلاین، طولانی شدن روند تصویربرداری و توقف تولید در زمان کووید و ماجراهایی که بعد از تصمیم تهیهکننده ترکیه ای برای اکران فیلم در این کشور پیش از اکران در ایران پیش آمد بخشی از حواشی بود که این فیلم تا رسیدن به اکران پشت سر گذاشت، هرچند اکرانش هم بیمسئله نبود.
فیلم چند نوبت قرار بود به اکران برسد که هر بار به تعویق افتاد. آخرین بار همین یک هفته قبل از اکران بود که باز به هفته بعد از آن موکول شد.
اما اینها تمام ماجراهای این فیلم نبود. به جز انتخاب بازیگران نقش مولانا و شمس که بازخوردهای زیادی داشت، استفاده از بازیگران ترکیهای مثل هانده ارچل، ابراهیم چلیککول، بنسو سورال، بوران کوزوم، سلما ارگچ، حسام منظور و هالیت ارگنچ هم یکی از مسائلی بود که صحبتهای زیادی درباره آن شد.
حضور بازیگران ترکیهای در فیلمهای ایرانی البته به سالهای دور برمیگردد. در سالهای پیش از انقلاب هم بازیگران ترکیهای در فیلمهای فارسی بازی کرده بودند. مهمترین و پرکارترین آنها جنید آرکین است که در ایران با نام فخرالدین شهرت دارد. او از سال ۴۷ تا ۷۴ در ۱۶ فیلم و سریال ایرانی بازی کرد. اولین آنها یوسف و زلیخا بود و آخرینش سریال مزد ترس که سال ۷۴ پخش شد. به جز او امل سایین خواننده و بازیگر ترک هم پیش از انقلاب در چند فیلم ایرانی حضور داشت.
دو دهه بعد از انقلاب حضور ستارگان ترک در فیلمهای ایرانی ادامه پیدا کرد. آدم برفی ساخته داود میرباقری که سال ۷۳ ساخته شد، اگرچه از بازیگران ترکیهای استفاده نکرد، اما به نوعی پیشقدم ساخت فیلم در ترکیه شد.
پس از آن در دهه هشتاد فیلم اکواریوم ایرج قادری در ترکیه فیلمبرداری شد و بعدتر در دههی ۹۰ فیلمهایی نظیر گناهکاران از فریبرز قریبیان، بغض به کارگردانی رضا درمشیان و یک سطر واقعیت ساخته علی وزیریان در ترکیه فیلمبرداری شدند و در تمام آنها بازیگران ترک در نقشهای فرعی و کم اهمیت حضور داشتند.
اما از اواخر دهه نود حضور بازیگران ترکی در فیلمها و سریالهای ایرانی جدی شد و حالا این بازیگران عهدهدار بازی نقشهای اصلی یا دستکم پر رنگ در فیلمهای ایرانی شدند. فیلمهای مطرب، جن زیبا، هولیا با حضور بازیگران ترکیه ای در این دهه به نمایش درآمدند.
«جن زیبا» در سال ۹۷ اکران شد که بازیگر ترکی در آن بازی میکرد که به واسطه سریالهایی که در آنها بازی کرده بود، برای تماشاگر ایرانی شناخته شده بود. حضور نورگل یشیلچای امید زیادی هم برای فروش این فیلم ایجاد کرده بود که البته موفق نبود. این فیلم در سال ۹۷ کمی بیش از یک میلیارد تومان فروخت که اصلا رقم جالبی نیست.
«مطرب» ساخته ۱۳۹۸ مصطفی کیایی داستان خوانندهای قدیمی با بازی پرویز پرستویی است که دیگر اجازه فعالیت ندارد و بالاخره در هفته فرهنگی ایران در ترکیه فرصتی برای اجرای کنسرت پس از سالیان طولانی پیدا میکند. این فیلم در سال ۹۸ بیش از ۳۸ میلیارد تومان فروش داشت و یکی از فیلمهای موفق گیشه بود.
سال ۹۹ هم مرتضی آتش زمزم فیلم «هولیا» را با حضور ویلما الس و هولیا دیکن ساخت که البته سال گذشته اکران شد و حدود ۵ میلیارد تومان فروش داشت. نوروز هم فیلم دیگری بود که سال گذشته در جشنواره فجر اکران شد و علی بوراک سیلان، بازیگر ترکیهای، در آن بازی داشت.
حالا هم مست عشق گروهی از بازیگران ترک را وارد فیلمیاز سینمای ایران کرده است. اما آنچه در مورد مست عشق متفاوت است این است که این فیلم محصول مشترک ایران و ترکیه است و نه این که تنها از بازیگران ترکیه ای استفاده کرده باشد. فروش نه چندان موفق فیلم هایی که با بازیگران ترکیهای ساخته شدند، این پیام را می دهد که صرف حضور آنها نمیتواند دلیلی برای فروش بالای فیلم باشد.
در مورد مست عشق هم دلایل زیاد دیگری برای فروش ۴۷ میلیاردی آن وجود دارد که تنها بخشی از آن بازی ستارگان ترک است. بنابراین فروش بالای آن نمیتواند مشوقی برای ساخت فیلمهایی با حضور بازیگران ترکیهای قلمداد شود، اما میتواند شروعی برای همکاری مشترک با ترکیه باشد.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: بزرگان فرهنگ و ادب و هنر ایران زمین مهمان "مست عشق" شدند (+تصاویر) مست عشق : روایتی متفاوت از عشق با حضور ستارگان دو کشور (+عکس) ادامه رقابت «تمساح خونی» و «مست عشق» در گیشه و آغاز اکران یک اکشن