گفت‌وگوهای دوجانبه آمریکا با تایوان به‌رغم تنش با چین

آمریکا از آغاز روند گفت‌وگوهای اقتصادی دوجانبه تازه‌ای با تایوان خبر داده است و می‌گوید هدف از آن افزایش توانایی تایپه برای مقابله با فشارهای پکن است.

به گزارش ایسنا، دولت دونالد ترامپ هم‌زمان چند سند سری را از حالت طبقه‌بندی خارج کرد که نشان می‌دهد در دوران ریاست‌جمهوری رونالد ریگان در دهه ۱۹۸۰ میلادی،‌ ایالات متحده به طور شفاهی "شش تضمین" به تایوان داده بود، از جمله این که کیفیت و کمیت سلاح‌های که به تایوان می‌فروشد "کاملا به نوع تهدیدات چین بستگی خواهد داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

"

در ظرف ماه‌های گذشته تنش بین آمریکا و چین به ویژه در خصوص شیوع ویروس کرونا و بحران هنگ‌کنگ -که آمریکا و متحدانش می‌گویند پکن تعهد خود برای احترام به خودمختاری آن را نقض کرده است- بالا گرفته است. آمریکا همچنین نگران آن است که چین پس از اجرای قانون امنیتی اخیر در مورد هنگ‌کنگ، قصد توسل به زور علیه تایوان را داشته باشد.

تایوان از سال ۱۹۵۰ میلادی مستقل بوده اما جمهوری خلق چین این جزیره را بخشی از سرزمین تحت حاکمیت خود می‌داند، در حالی که تایوان نیز رسما مدعی حاکمیت بر سرزمین اصلی چین است. دولت چین همواره خواهان پیوستن مسالمت‌آمیز تایوان به این کشور در چارچوب ساختار "یک کشور، دو نظام" بوده است.

دیوید استیلول، بلندپایه‌ترین مقام وزارت امور خارجه آمریکا در حوزه شرق آسیا، روز دوشنبه (۳۱ اوت)‌ در یک گفت‌وگوی مجازی با اندیشکده بنیاد هریتیج در واشنگتن گفت ابتکار عمل تازه به خاطر افزایش تحرکات دیپلماتیک و نظامی چین برای تحت فشار قرار دادن تایوان و "تهدید رو به افزایش پکن برای صلح و ثبات است."

استیلول افزود:‌ "ما به تایپه برای مقاومت کردن در برابر کارزار حزب کمونیست چین برای فشار، ارعاب و انزوای تایوان ادامه خواهیم داد." این مقام آمریکایی گفت ابتکار عمل جدید "چرخش" در موضع چند دهه اخیر ایالات متحده نیست، بلکه یک رشته "تغییرات جدی" در سیاست موسوم به "چین واحد" است.

به گزارش بی‌بی‌سی، آمریکا در ژانویه سال ۱۹۷۹ میلادی در دوران ریاست‌جمهوری جیمی کارتر روابط دیپلماتیک خود با چین را به حالت عادی درآورد. در چارچوب آن سیاست که برای مهار اتحاد جماهیر شوروی سابق انجام شد، واشنگتن با در پیش گرفتن سیاست "چین واحد" روابط دیپلماتیک خود با تایوان را قطع کرد.

این در حالی‌ است که آمریکا بنا بر قانونی که در کنگره این کشور تصویب شده است به دفاع از تایوان در برابر حملات احتمالی متعهد است و بزرگ‌ترین تامین کننده تسلیحات تایوان به شمار می‌رود. چین در چند سال اخیر ادعای حاکمیت بر تایوان را پررنگ‌تر از قبل مطرح می‌کند و بر کشورهای دیگر فشار آورده است تا روابط دیپلماتیک خود با تایوان را قطع کنند، در غیر این صورت نمی‌توانند با چین رابطه داشته باشند.

اسناد جدید

یکی از اسنادی که روز دوشنبه منتشر شد یادداشت لارنس ایگلبرگر، معاون وقت وزارت امور خارجه آمریکا، مورخ ۱۰ ژوئیه ۱۹۸۲ است که در آن آمده است کاهش فروش تسلیحات آمریکا به تایوان به ادامه تعهد چین به حل مسالمت‌آمیز مناقشه با تایوان بستگی دارد.

او در این سند تاکید می‌کند که اگر چین خصومت‌های خود نسبت به تایوان را افزایش دهد آمریکا نیز فروش تسلیحات به تایوان را افزایش خواهد داد. او می‌افزاید کیفیت و کمیت سلاح‌هایی یادشده کاملا به نوع تهدیدات چین بستگی خواهد داشت و این که "آخرین تضمین:‌ فروش تسلیحات آمریکا به تایوان ادامه خواهد یافت."

همچنین در یک سند دیگر، جورج شولتز وزیر امور خارجه وقت آمریکا مورخ ۱۷ اوت ۱۹۸۲ تضمین‌های شش‌گانه به تایوان را به این شرح تشریح می‌کند: آمریکا برای توقف فروش سلاح به تایوان تاریخی تعیین نکرده است؛ آمریکا توافق نکرده که در مورد فروش سلاح به تایوان با چین مشورت کند؛ آمریکا بین تایپه و پکن به عنوان میانجی عمل نخواهد کرد؛ آمریکا توافق نکرده است که «قانون روابط تایوان» را اصلاح کند؛ آمریکا موضعش در خصوص حاکمیت تایوان را تغییر نداده است؛ آمریکا بر تایوان برای مذاکره با چین فشاری اعمال نخواهد کرد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: تايوان چین آمريكا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۱۴۵۳۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تخفیف نجومی ایران برای فروش نفت واقعی است؟

به گزارش خبرنگار مهر بعد از روی کار آمدن دولت سیزدهم تولید و به تبع آن صادرات نفت خام ایران افزایش یافت تا جایی که برخی از مسؤولان دولت قبل نیز به این موضوع تشکیک وارد کرده و اعلام کردند آماری که از فروش نفت ایران در دولت سیزدهم منتشر می‌شود واقعی نیست.

این مساله تاجایی مطرح شد که جواد اوجی وزیر نفت دولت سیزدهم به این صحبت‌ها واکنش نشان داد و اعلام کرد مساله افزایش فروش نفت ایران حتی مورد تأیید سناتورهای امریکایی است و هر روز تصمیمات جدید در این باره اتخاذ می‌شود تا بتوانند جلوی این افزایش صادرات نفت را بگیرند و در مسیر این افزایش صادرات سنگ اندازی کنند.

بعد از این صحبت‌ها و انتشار آمار و ارقام رسمی از میزان فروش نفت ایران در دولت سیزدهم توسط رسانه‌ها و مؤسسات بین المللی از جمله اوپک و مؤسسه بین المللی انرژی جریان رسانه‌های معاند فضای تخریب را به سمت تخفیف‌های نجومی برد و اعلام داشت ایران در ازای تخفیف‌های بالا موفق شده است تا صادرات نفت خود را افزایش دهد.

این مساله موجب شد تا گمانه زنی‌ها در مورد میزان تخفیف در فروش نفت ایران در ماه‌های گذشته بالا بگیرد و صحبت از ارقام نجومی چند ده دلاری در تخفیف نفت ایران به چین مطرح شود.

به عنوان مثال یکی از رسانه‌های داخلی به استناد یک توییت که معلوم نیست متعلق به کیست زمستان سال گذشته اعلام کرده است ایران به ازای هر بشکه نفت ۲۰ دلار تخفیف می‌دهد که این مساله موجب شد تا در رسانه‌ها یک جریان ایجاد کند.

بعد از آن رسانه‌ای دیگر بدون اشاره به رقم خاصی اعلام کرد مابه التفاوت در فروش نفت ایران و قیمت نفت ایران که در سبد اوپک اعلام شده است می‌توان متوجه شد که ایران تخفیف نجومی به مشتریان خود می‌دهد.

اخیراً نیز یکسری رسانه‌ها معاند نیز به استناد به میزان فروش نفت روسیه که از سوی اتحادیه اروپا اعلام شده است باید حد اکثر با قیمت ۶۰ دلار نفت اورال خود را بفروشد این برداشت را کرده اند که قطعاً میزان تخفیف نفت ایران نیز به اندازه روسیه و یا حتی بیشتر از روسیه است و قیمت فروش نفت ایران را چیزی حدود ۳۵ تا ۴۰ دلار معرفی کرده اند.

اما واقعاً ایران چه مقدار تخفیف بابت فروش نفت می‌دهد؟

در ابتدا باید یک مساله شفاف شود که آیا دادن تخفیف در فروش نفت امری طبیعی است یا غیر طبیعی؟ در همین رابطه محمود امراللهی یکی از کارشناسان انرژی در گفت وگو با خبرنگار مهر گفت: در مساله بازار یابی باید به این نکته توجه کرد که کشورهای تولیدکننده برای نگهداشت بازار باید اقداماتی را انجام دهند که یکی از این اقدامات تخفیف در فروش نفت است.

وی گفت: کشوری مانند عربستان نیز هر ازگاهی قیمت نفت خود را برای مشتریانش تغییر می‌دهد در برهه‌ای قیمت را بالا و در مقطعی قیمت‌ها را پایین می‌آورد. باید خاطرنشان کرد که نفت عربستان تحریم نیست و این کار را انجام می‌دهد.

این کارشناس انرژی ادامه داد: جالب است بدانید که دیگر کشورهای تولیدکننده نفت که عضو اوپک نیستند نیز چنین اقداماتی را انجام می‌دهند به عنوان مثال کانادا، آمریکا، روسیه قبل از تحریم، کشورهای تولیدکننده نفت حوزه آمریکای لاتین نیز به مشتریان خود تخفیف‌هایی می‌دهند بنابراین لوزم دادن تخفیف در فروش نفت امری کاملاً جا افتاده در بازار نفت است.

وی گفت: در شرایط تحریم این مساله جدی تر می‌شود زیرا وقتی تحریم اعمال می‌شود شما دو کار می‌توانید انجام دهید یا باید در چاه نفت خود را ببندید و تولید را کاهش دهید و یا اینکه با اعمال تخفیف‌های بیشتر مشتریان خود را حفظ کنید. لازم است بدانید اثر اول بر اقتصاد بسیار سنگین‌تر است زیرا اگر یک زمانی تحریم‌ها برداشته شود باید هزینه‌های گزافی کرد تا تولید را به حال قبل باز گرداند و در قدم بعدی باید مشتریان از دست رفته را حتی با نفت مجانی ترقیب کرد تا دوباره اقدام به خرید نفت از شما کنند. اما گام دیگر این است که نفت را بدون آنکه تولید کاهش یابد با تخفیف‌های معقولی به فروش رساند و این کار ضمن حفظ مشتریان موجب نمی‌شود تا تولید کاهش یابد.

این کارشناس انرژی ادامه داد: در دولت قبل بعد از اعمال تحریم‌های جدی در سال ۹۷ به یکباره توسط مسؤولان وقت وزارت نفت تصمیم گرفته شد تا تولید کاهش یابد و هر روز آمارهای متعددی از کاهش دکل‌های فعال در مناطق نفتخیز جنوب منتشر می‌شد. در چاه‌های نفت بسته شد حتی جالب است بدانید وقتی میزان تولید به زیر یک میلیون بشکه رسید مسؤولان وزارت نفت با تخفیف‌های بالا نتوانستند فروش نفت را افزایش دهند و اگر خاطرتان باشد صادرات نفت ایران حتی به زیر ۱۰۰ هزار بشکه رسید.

وی ادامه داد: با تغییر دولت در چاه‌های نفت باز شد و با هزینه‌هایی دوباره تولید در برخی از چاه‌ها از سر گرفته شد به همین دلیل شاهد افزایش تولید نفت هستیم. همچنین رایزنی‌های صورت گرفته توسط مسؤولان وزارت نفت و دیپلماسی انرژی موجب شده است تا صادرات نفت ایران رونده رو به جلویی داشته باشد. که افزایش صادرات نفت ایران غالباً به خاطر دیپلماسی انرژی است هرچند اعمال تخفیف‌ها را نیز نباید نادیده گرفت.

وی در پاسخ به این سوال که آیا مطلع اغست ایران چه مقدار تخفیف برای فروش نفت می‌دهد گفت: خبرگزاری رویترز به عنوان یک منبع و رفرنس در میزان فروش نفت ایران در ماه مارس سال جاری گزارشی با عنوان فقط کاهش قیمت نفت می‌تواند ولادیمیر پوتین را متوقف کند؛ نوشت که اکنون نفت اورال روسیه بشکه‌ای ۷۱ دلار صادر می‌شود که بالاتر سقف قیمت ۶۰ دلار است. حتماً می‌دانید نفت اورال روسیه بسیار شبیه به نفت ایران است. همچنین بررسی قیمت نفت صادراتی روسیه به هند نیز نشان می‌دهد که در همه ماه‌های بعد از دسامبر ۲۰۲۲ (به جز ژانویه ۲۰۲۳) این رقم بالاتر از سقف قیمتی ۶۰ دلار به ازای هر بشکه بوده و حتی در ماه اکتبر سال گذشته به بیش از ۸۴ دلار افزایش یافته است.

امر اللهی تصریح کرد: حالا که روسیه می‌تواند نفت خود را به مشتریان خود تا قیمت ۸۴ دلار نیز به فروش رساند آیا ایران نمی‌تواند نفت خود را تا ۸۱ دلار به فروش رساند؟

وی گفت: ایران هم اکنون عمده نفت خود را به پالایشگرهای شمال چین می‌فروشد که این پالایشگرها بخش خصوصی هستند و عملاً عمده خریداران نفت ایران همین پالایشگرها هستند آنها دنبال خرید نفت ارزان اند باید دید روسیه نفت خود را با چه قیمتی به مشتری دولتی خود در چین می‌فروشد که به استناد گمرک چین فروش نفت روسیه به این کشور با قیمت ۸۴ دلار است خب آیا طبیعی است که ایران بیاید و یکباره ۳۰ تا ۴۰ دلار تخفیف دهد و بازار روسیه را بهم زند؟ آیا آنوقت جنگ قیمتی بین ایران و روسیه صورت نخواهد گرفت؟

بنابراین نباید به عددسازی‌هایی که در رسانه‌های معاند صورت می گرد توجه کرد.

کد خبر 6094217 محمدحسین سیف اللهی مقدم