مدافع حرمی که ۴۰۰ متر تا دل تکفیریها سینه خیز رفت + عکس
تاریخ انتشار: ۱۳ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۱۶۹۹۶۹
شهید علی آقاعبداللهی یکی از مدافعان حرمی بود که در تاریخ ۲۳ دی ۹۴ در منطقه خالدیه خان طومان سوریه به درجه رفیع شهادت نائل شد.
به گزارش شریان نیوز،یکی از نزدیکان شهید علی آقاعبداللهی گفته بود: او «از حدود دوازدهسالگی، زیرزمین خانه را فرش کرده بود و بچههای همسنوسال خودش را جمع میکرد و هیئت میگرفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پدرش هم در مصاحبهای گفته بود: «علی آقا در منطقهای استراتژیک مشرف به خانطومان، زمستان در هوای ۸ درجه زیر صفر، ۴۰۰ متر جاده صعبالعبور را سینهخیز تا دل تکفیریها میرود تا جاده را شناسایی کند.»
شهید مدافع حرم علی آقا عبداللهی در بخشی از وصیتنامهاش نوشته است: «امیرحسین عزیزم اگرچه امروز پدرت در کنارت نیست، ولی بدان که پدرت بسیار بسیار تو را دوست دارد و به خاطر نجات کودکان همسن تو رفته است تا پدر و مادر آنها هم خشنود باشند و میدانم با شاد کردن دل آنها باعث شادی ابدی تو میشوم. ابراز عشق و دوست داشتن تو را در کلام و قلم نمیتوانم ابراز کنم، ولی بدان که تو همه بود و نبود پدرت بودهای و دل کندن از تو خیلی برای من سخت بوده است، ولی من در ظاهر به روی خودم نیاوردم تا دیگران ناراحت نشوند و مانع رفتن بنده نشوند. من از تو میخواهم تماماً گوش به فرمان، ولی فقیه خود باشی و هوشیار و آگاه و با بصیرت زندگی خود را توأم با تحصیل و کسب علم سپرینمایی و مراقب مادرت باشی و خواهشی که از تو دارم این است که مادرت را اذیت و ناراحت نکنی چراکه باعث ناراحتی من میشود.»
چند روایت۴۰۰ متر جاده صعب العبور را سینهخیز تا دل تکفیریها پیش رفت
رفقایش تعریف کردند بعد از سه روزی که در مقر خانطومان بودیم، علی آقا موافقتش را برای رفتن به خط میگیرد. با لباس و اسلحه، آماده میآید سر یک پیچی میایستد، و جلوی ماشین بچههای سپاه را که برای عملیات میرفتند، میگیرد. علی به آنها اصرار و التماس میکرده تا با آنها راهی خط شود. خلاصه علی را سوار کردند. میگوید آنقدر با هم رفیق شده بودیم که تصمیم گرفتیم برگشتیم تهران رفت و آمد خانوادگی داشته باشیم. خیلی از شجاعت و نترس بودن علی تعریف میکرد. دوستانش میگویند که رئیسش همیشه از علی تعریف میکرده است. او تعریف میکند که علی آقا در زمستان در هوای ۸ درجه زیر صفر، ۴۰۰ متر جاده صعب العبور را سینهخیز تا دل تکفیریها میرود تا جاده را شناسایی کند.
وقتی برمیگردد گلی شده بوده. پس فردایش عملیات شد. تعدادی رفتند برای عملیات. موقعیتی که علی آقا شهید شده، موقعیت استراتژیکی دارد. جای مهمی است که کاملا مشرف بر خان طومان است.
لباسهای راپل و پوتینش را خرید تا از سپاه چیزی نگیرد
آنجا مه شدیدی میشود. غروب بوده و دید وجود نداشته است. فرماندهاش میگوید: «من وقتی از پشت بی سیم صدای علی را شنیدم که مهمات کم است، خودم مهمات برداشتم و با ماشین بردم برای علی آقا. میخواستم سورپرایزش کنم. به ۱۵ متریاش که رسیدم گفت:" دیگر آمدنتان به حال ما فرقی نمیکند" و همه جا را سکوت گرفت هیچ صدایی نیامد و حتی صدای تیری هم نیامد. من برگشتم عقب.» میگویند به احتمال زیاد شهید شده است. یکی از دوستانش، آقای شهاب که خیلی هم آدم احساسیای است، تعریف میکند و میگوید: «از ساعتی که علی آقا وارد آنجا شد، گفت: "من برادر ندارم شما برادر بزرگ من باش. "»، ولی این اقا اینجا در منزل ما نمیآید و میگوید نمیتوانم گریهام میگیرد. من با ایشان تلفنی صحبت کردهام.
علی آقا به بیت المال حساس بود. حتی وقتی به او میگفتم اضافه کار بایست و کار کن میگفت وقتی کاری برای اضافه کار ندارد حرام است. آقای شهاب یک خاطرهای تعریف کرد و گفت: «علی اینجا لباسهای راپل و پوتینش را تهیه کرد و همه چیز را خرید رفت آنجا تا از سپاه نگیرد. بعد از عملیاتی که سینه خیز رفته بود، پوتینش پاره شد و داده بود به یک پاکستانی که استفاده کند. زنگ زده بود که بیا برویم پوتین بخریم. گفتم: "من الان حلب هستم نمیتوانم بیایم. الان خطرناک است برو از تدارکات بگیر. " گفته بود بیت المال است و من نمیگیرم؛ که از دستم عصبانی شد و گفت: "میخواهم خودم بروم. " من آنجا زنگ زدم به تدارکات و گفتم برایش پوتین ببرند. با دلخوری پوتین را قبول کرد و پوشید.»
اثاث کشی با راپلهنگامی که میخواست اثاثکشی کند، تمام کار را از طبقه چهارم با راپل انجام داد که تا حالا فکر نمیکنم نه در ایران نه در دنیا کسی انجام داده باشد. هرچه اصرار کردیم بگذار کامیون و کارگر بگیریم میگفت نه. بحث پولش نبود. همیشه دنبال تجربه بود. خودش و خانمش اثاث کشی کردند. انتقال اثاثها به جز کمد و یخچال و لباسشویی را با راپل انجام داد. حتی میز نهارخوری و شیشه میز را کهای کاش فیلم گرفته بودیم.
همه همسایهها نگاه میکردند و متعجب بودند که چه میکند. یکی از دوستانش به نام آقای کرمعلی که روحانی است و از علی خیلی خاطره دارد، تعریف میکند و میگوید: یک روزی من و علی آقا و چند تا از بچهها رفتیم در یک دره ۴۵ متری کار راپل انجام بدهیم. یک طرف طناب را مهار کرد به آن طرف دره و یک طرف طناب را بست دور خودش که خیلی کار خطرناکی است و یک نفر دیگر هم مهار میکرد و ما دو نفر را بست به این راپل. هرچه گفتیم: "علی این چه کاری است؟ ما را میکُشی! " با خونسردی میگفت: "میخواهم تجربه کنم. " آن دوستش کلاه کاسکت گذاشت سرش، ولی ما کلاه نداشتیم. یک آن ما رفتیم آن سمت و سر و ته شدیم. خیلی ترسیدیم. کلاه دوستمان رفت ته دره. ما مرگ را به چشم خودمان دیدیم از بس ترسناک بود.
علی دو دور، دور خودش پیچید که اگر سفت نمیگرفت خودش میرفت انتهای دره. علی را تنبیه کردیم گفتیم: "باید بروی کلاه را بیاوری. "
منبع: شریان
کلیدواژه: خان طومان سینه خیز علی آقا ۴۰۰ متر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۱۶۹۹۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا بهبود یافتگان سرطان سینه بار دیگر به سرطان مبتلا می شوند؟
به گزارش مدیسن نت، محققان تاکید کردند که خطر سرطان ثانویه برای هر بازمانده سرطان سینه بسیار کم است. با این حال، نسبت به افرادی که هرگز سرطان سینه نداشته اند، این خطر افزایش مییابد.
«آنتونیس آنتونیو»، نویسنده ارشد این مطالعه از بخش بهداشت عمومی و مراقبتهای اولیه در دانشگاه کمبریج در بریتانیا، خاطرنشان کرد: «این بزرگترین مطالعه تا به امروز برای بررسی خطر ابتلا به سرطان دوم در بازماندگان سرطان سینه است.»
تیم او دادههای بیش از ۵۸۰ هزار زن و بیش از ۳۵۰۰ مرد بازمانده از سرطان سینه را که در مجموعه دادههای ملی ثبت سرطان بریتانیا ثبتنام کرده بودند، بررسی کردند. همه آن ها تشخیص اولیه سرطان سینه شان بین سال های ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۹ انجام شده بود.
این تیم گزارش داد که زنان نجات یافته از سرطان سینه در مقایسه با زنانی که قبلاً هرگز سرطان سینه نداشته اند، دو برابر با احتمال ایجاد تومور در سینه دیگر روبرو بودند.
این مطالعه نشان داد که برای بازماندگان مرد (که سرطان سینه در آن ها یک بیماری بسیار نادر است)، احتمال ابتلا به سرطان در سینه دیگر ۵۵ برابر افزایش یافته بود.
در مورد دیگر انواع تومور، زنان نجات یافته از سرطان سینه در مقایسه با زنان بدون سابقه سرطان سینه، ۸۷ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان آندومتر، ۵۸ درصد خطر ابتلا به لوسمی میلوئیدی و ۲۵ درصد بیشتر با احتمال ابتلا به سرطان تخمدان روبرو بودند.
سن بیمار در نخستین تشخیص سرطان سینه نیز مهم بود: زنانی که قبل از ۵۰ سالگی مبتلا به سرطان تشخیص داده شده بودند، ۸۶ درصد بیشتر با احتمال ابتلا به سرطان دوم مواجه شدند، در حالی که زنانی که برای نخستین بار پس از ۵۰ سالگی مبتلا به سرطان سینه شده بودند، تنها ۱۷ درصد بیشتر مستعد ابتلا به تومورهای ثانویه سرطانی بودند.
چرا سن مهم بود؟ به گفته تیم آنتونیو، احتمال دارد زنانی که در جوانی به سرطان سینه مبتلا میشوند نسبت به زنانی که سرطانهایشان در مراحل بعدی زندگی ظاهر میشود، حامل ژنهای مرتبط با سرطان باشند.
منبع: خبرگزاری مهر