سیره امام سجاد(ع) در کلام آیتالله بهجت
تاریخ انتشار: ۱۳ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۱۷۶۷۱۴
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، بهترین راه برای آشنایی با سیره و منش ائمه اطهار علیهم السلام آن است که به سخنان و کلام بزرگان و دانشمندان دینی رجوع کنیم تا ایشان از طریق بهرهای که از منابع علمی و مستند بردهاند، اهل بیت علیهم السلام را برای ما معرفی کنند. بازخوانی و مرور کلام عالمان دینی گرهگشای بسیاری از مسائل ما خواهد بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بخشهایی از سخنان آیتاللهالعظمی محمدتقی بهجت رحمهالله علیه را در خصوص سیره امام زینالعابدین علیه السلام مورد بازخوانی قرار داده ایم. لازم به توضیح است که مطالب این بخش مورد تأیید دفتر معظم له قرار گرفته است.
تلاش در راه ترویج مرام و مسلک پدربنا نبود حضرت سیدالشهدا علیه السلام از راه خرق عادت و اعجاز پیروز شوند، وگرنه یک نفر هم لازم نبود، خود حضرت سیدالشهدا علیه السلام کافی بودند.
امام سجاد معصوم علیه السلام با آن حال [بیماری]برای ترویج از مرام و مسلک سیدالشهدا علیه السلام عصا و شمشیر به دست میگیرد.
لازم به توضیح است که در برخی از مقاتل و ازجمله در کتاب نفس المهموم در این باره نوشته شده است: امام علی بن حسین علیهماالسلام به شدت گریستند. سپس به عمه خود، حضرت زینب سلامالله علیها، گفتند: «عمه جان! شمشیر و عصای مرا بیاور.» پدرش، امام حسین علیه السلام، به او فرمودند: «با شمشیر و عصا چه میکنی؟» گفتند: «بر عصا تکیه میکنم و با شمشیر در پیش روی فرزند رسول خدا صلیالله علیه و آله میجنگم و دفاع میکنم؛ چراکه هیچ خیری در زندگی پس از او نیست.» امام حسین علیه السلام او را از این کار بازداشته و او را به آغوش گرفتند.
بیشتر بخوانید
تفاوت انتظار «حضرت مهدی(عج)» در ماه محرم با سایر ماهها جواب امام زینالعابدین علیه السلام به اعتراض یزیددر زمان اسارت اهل بیت حضرت سیدالشهدا علیه السلام، یزید دید در دست امام سجاد علیه السلام تسبیحی است که حضرت آن را میچرخانند؛ لذا به امام علیه السلام اعتراض کرد که چرا کار بیهوده انجام میدهی؟!
امام سجاد علیه السلام فرمودند: «از پدرم شنیدم که جدم رسول خدا صلیالله علیه وآله وسلم هر صبح و شام میفرمودند: خداوندا! صبح و شام کردم در حالی که تسبیح و تمجید و ستایش و تهلیل و تکبیر تو را میگویم به تعداد گرداندن تسبیحم، و سپس تسبیح خود را میگرداندند. هرکس این کار را انجام دهد، برای او اجر تسبیح نوشته میشود و نیز برای او مایه فَرَج و گشایش است.»
در کتاب دعوات راوندی و جلد ۴۵ کتاب بحارالانوار این طور روایت شده هنگامی که امام سجاد علیه السلام را نزد یزید که لعنت بر او باد بردند، تصمیم داشت گردن آن حضرت را بزند. پس ایشان را در برابر خود ایستاده نگه داشت و با آن حضرت سخن میگفت تا او سخنی بگوید و به بهانۀ آن کشتن را واجب کند.
امام سجاد علیه السلام پاسخ را مطابق پرسش میدادند و در دست ایشان تسبیح کوچکی بود که آن را میچرخانده و سخن میگفتند. یزید ـ که بر او باد هر چه مستحق آن است ـ گفت: «من با تو سخن میگویم و تو پاسخم میدهی و تسبیحی در دستت میچرخانی؟! چگونه این کار جایز است؟!»
امام سجاد علیه السلام فرمودند: «پدرم از جدم رسول خدا صلیالله علیه وآله وسلم برایم فرمودند که هرگاه نماز صبح را میخوانده و نافله بهجا میآوردند، با کسی سخن نمیگفتند تا تسبیح را برمیداشته و میفرمودند: بار خدایا! من صبح کردم و تو را تسبیح و ثنا و تهلیل و تکبیر و تمجید میگویم به عدد آنچه که تسبیحم را میچرخانم؛ و در این حال تسبیح را در دستش میچرخاندند و هرچه میخواسته، سخن میگفتند، بدون آنکه با تسبیح ذکر بگویند و میفرمودند: همین برایش [ذکر]حساب میشود و حرزی است تا وقتی که به بستر خود رود. هنگامی که به بستر میرفتند، مانند همین کلام را میگفتند و تسبیح را زیر سر خود میگذاشتند. پس برایش از این وقت تا وقت بعدی [ذکر]حساب میشد. من هم به پیروی از جدم صلیالله علیه وآله وسلم این کار را کردم.»
دستانی بسته، اما زبانهایی برّانفاطمه زهرا علیهاالسلام با همان وصیتی که کرد شبانه دفن شود، پیروز شد و پیروز است. بعد از شهادت حضرت حسین بن علی علیه السلام، حضرت زینب علیهاالسلام در اسارت آن چنان مردانه خطبه میخواند که گویی در تخت سلطنت قرار دارد.
امام سجاد علیه السلام در حال اسارت و درحالیکه غُل جامعه به گردن داشت، به سائل، شاهانه کمک میکند. ما چنین بزرگانی داریم که همه چیز ما از آنهاست، ولی گویا آنها را نداریم.
منبع: نسیم آنلاین
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: آیت الله بهجت امام سجاد سیدالشهدا علیه السلام امام سجاد علیه السلام صلی الله علیه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۱۷۶۷۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مطابق با سیره امام صادق(ع) نهی از منکر باید همراه با محبت باشد
خبرگزاری مهر-گروه دین و اندیشه: فردا ۲۵ شوال سالروز شهادت صادق آل محمد (ص) رییس مذهب شیعه جعفری است. امام صادق (علیه السلام) در سال ۱۴۸ قمری به دست عوامل منصور دوانقی مسموم شد و بر اثر آن، به شهادت رسید.
برای تبیین سیره تبلیغی امام صادق (ع) باید مقدماتی در خصوص تبلیغ صحیح بیان کرد. تبلیغ به معنای رساندن پیام به فرد یا افراد است. خداوند در آیه ۵۴ سوره نور میفرماید: «قُلْ أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَیْهِ مَا حُمِّلَ وَعَلَیْکُمْ مَا حُمِّلْتُمْ وَإِنْ تُطِیعُوهُ تَهْتَدُوا وَمَا عَلَی الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ»، همچنین در آیه ۱۸ سوره عنکبوت میفرماید: «وَإِنْ تُکَذِّبُوا فَقَدْ کَذَّبَ أُمَمٌ مِنْ قَبْلِکُمْ وَمَا عَلَی الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ». در هر دو آیه از «الْبَلَاغُ الْمُبِینُ» استفاده شده و اساساً از شئونات رسالت، تبلیغ و رساندن پیام است و این رساندن اینگونه نیست که حرفی روی هوا زده شود، بلکه مقصود آن است که باید پیام بر دلها اثر کند.
تبلیغ، عناصر و مولفههایی دارد. هرکسی که مشغول کار تبلیغی میشود در واقع میخواهد پیام مهمی را برساند. از جمله عناصر مهم دیگر تبلیغ، پیام رساننده و در وهله بعد کسی است که پیام را دریافت میکند.
همچنین شیوه رساندن پیام و اینکه از چه ابزار و شیوهای برای بیان پیام استفاده میشود از اهمیت برخوردار است. در تبلیغ رساندن پیام است که اهمیت دارد؛ پس از مقدماتی که به آن اشاره شد به سیره تبلیغی امام صادق (ع) میرسیم که درباره تمامی مؤلفههای یاد شده میتوان نظر امام را جویا شد و پیگیری کرد. طبیعتاً الگو قرار دادن آن حضرت تأثیر بسزایی در امر تبلیغ دین دارد.
عمیق بودن و کوتاه بودن پیام اهمیت به سزایی دارد، امام صادق (ع) این مولفهها را در قالب موضوعاتی نظیر امام شناسی، مبارزه با انحرافات و مبارزه با طاغوت و ظلم و ستم، وحدت و برادری، تاکید بر مواسات و حمایت از نیازمندان و بسیاری از امور مهم دیگر بیان میفرماید و همه این پیامها موضوعیت دارند، از سوی دیگر مبارزه با غلات را در دستور کار خود قرار میدهد، یعنی کسانی که پیام غلط و دروغ را در جامعه میپراکنند، افرادی که در امر محبت به اهل بیت (ع) اهل افراط هستند و آنان را در جایگاه خدایی مینشانند.
در شرایط امروز ابزارها متفاوت شده و تبلیغ در قالبهای مختلف از جمله فضای مجازی نمود یافته و با شکل سنتی خود فاصله فراوانی گرفته است، بنابراین مبلغ باید پیام را در روزگار کنونی به بهترین شکل به مخاطب منتقل کند. مبلغ نباید از ناملایمات خسته شود و باید به حرفی که خود میزند باور داشته و به آن عمل کند، باید صبور باشد و با سعه صدر به سوالات پاسخ بگوید. این موارد را در بیانات و سیره امام صادق (ع) میتوان یافت.
مساله دیگری که در مورد مبلغ اهمیت دارد و در سیره امام صادق (ع) به وضوح نمایان است، عامل بودن به آن چیزی است که مبلغ مردم را به آن دعوت میکند، به بیان دیگر عالم عامل بودن؛ لذا امام صادق (ع) میفرماید: «کونوا دعاة الناس بغیر ألسنتکم» (با غیر زبانهایتان مردم را دعوت کنید). این بدان معناست که باید در مقام عمل مردم را دعوت کرد؛ مردم باید مشاهده کنند که مبلغ خود اهل عمل است و به سخنانی که مطرح میکند عمل کرده و صرفاً شعار نمیدهد. امام صادق (ع) در حدیث دیگری نیز همین مساله را مورد توجه قرار داده و میفرماید با عمل خود بدون اینکه سخن بگویید و به صورت خاموش، مردم را به سنت ما اهل بیت دعوت کنید.
«مفضل بن عمر» از شاگردان و اصحاب امام صادق (ع) بود، روزی در خیابان دو نفر را مشاهده کرد بر سر موضوع ارث با یکدیگر دچار اختلاف شده بودند، مفضل این دو را به منزل خود دعوت کرد و پس از حل مشکل آنها و فیصله دادن دعوا با پرداخت ۴۰۰ درهم از جیب خود گفت: این درهمها برای من نیست بلکه از آن امام صادق (ع) است که این مبلغ را نزد من گذاشته است تا با آن مشکلات شیعیان را حل کنم؛ این رویکرد امام در واقع همان اقدام عملی است.
از سوی دیگر مبلغ باید انسان زیرکی باشد و به راحتی دچار فریب نشود. این سیره امام صادق (ع) است، برای مثال در برخورد با ابومسلم، ابوسلمه خلال و بسیاری از موارد دیگر حضرت متوجه شدندکه آنان به دنبال مطامع سیاسی خود هستند و لذا حضرت در زمین این افراد بازی نکردند؛ یک مبلغ نیز باید چنین باشد و با شناخت موقعیت و زمان و مکان سخن بگوید، از سوی دیگر توجه به تبلیغ آشکار و پنهان نیز اهمیت دارد. امام صادق (ع) با توجه به شرایط آن روزگار تبلیغ پنهانی را هم تجربه کردند، همچنین با توجه به موقعیت خاصی که از نزاع میان بنی امیه و عباسیان پیش آمده حوزه علمیه بزرگی را سامان داده و شاگردان متعددی را تربیت کردند؛ همچنین به پرسشها در قالب برگزاری مناظرات پاسخ گفته و با افرادی چون ابن مقفع، سفیان ثوری و … مناطره داشتند.
مطابق با سیره امام صادق (ع) امر به معروف یا نهی از منکر باید همراه با محبت باشد. در دوران زندگی آن امام همام ابوبصیر از یاران نزدیک امام صادق (ع) میگفت: مرا همسایهای بود که مرتکب کارهای ناشایست متعدد میشد به درخواست خودش حال وی را برای امام بازگو کردم. حضرت فرمود: به او بگو که: «آنچه را که تو بر آن هستی واگذار و من از برای تو بر خدا بهشت را ضامن میشوم؛ دَعْ مَا أَنْتَ عَلَیْهِ وَ أَضْمَنَ لَکَ عَلَی اللَّهِ الْجَنَّةَ».
به شقرانی به اعتبار اینکه یکی از اجدادش برده بوده و رسول خدا او را آزاد کرده بود «مولی رسول اللّه» میگفتند و این افتخاری برای وی بود. امام با کمال محبت به ایشان فرمود: «کار خوب از هر کسی خوب است، ولی از تو به واسطه انتسابی که با ما داری و تو را وابسته به خاندان رسالت میدانند خوبتر و زیباتر است. و کار بد از هرکس بد است، ولی از تو به خاطر همین انتساب زشتتر و قبیحتر است»
نکته دیگر آن است که در امر تبلیغ باید مخاطب شناس باشیم، امام صادق (ع) همواره نسبت به جوانان تاکید داشت و آنان را به کسب معارف دین و دانش اندوزی دعوت میکرد. توجه به مخاطبان جوان از جمله مسائلی بود که حضرت به آن توجه داشت؛ همچنین توجه به ظرفیت روحی افراد در انتقال یک پیام، امام صادق (ع) فرمود: کسانی که ایمان کاملتری دارند نباید از دیگران بیشتر از ظرفیتشان انتظاری داشته باشند.
اما یکی از مهمترین روشها در سیره تبلیغی امام صادق (ع) آن است که ایشان در لحظات خاص پیام را منتقل میکنند؛ برای مثال حضرت در لحظات پایانی عمر مبارک خود، اقوام و نزدیکان را فراخوانده فرمودند: شفاعت ما اهل بیت به کسی نمیرسید که نمازش را سبک بشمارد؛ همچنین در باب زمان شناسی میتوان به بهرهبرداری حضرت از مجلس عزای امام حسین (ع) اشاره داشت، رساندن پیام و بیان مطالب مختلف در ایام حج، بنابراین مکان و زمان اهمیت بسزایی در انتقال پیام دارد. در نهایت باید بر این نکته تأکید کرد که تبلیغ و رساندن پیام عناصری دارد. این عناصر تک تک باید مورد توجه قرار بگیرند تا پیام به درستی منتقل شود، همه این موارد در سیره امام صادق (ع) قابل مشاهده است.
کد خبر 6083774