کلکچال را دریابید
تاریخ انتشار: ۱۵ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۱۸۴۷۴۴
همشهری آنلاین_زهرا کریمی: این مسیر رایج‌ترین مسیر از داخل بوستان جمشیدیه است که از کوچه‌ای پیش از ورودی اصلی این پارک که تابلویی مسیر کلکچال را مشخص کرده، آغاز می‌شود. معمولاً پایتخت‌نشینان برای کوهنوردی سبک و طبیعت‌گردی آخر هفته‌ها مهمان این قله می‌شوند. انتخاب این مسیر نسبت به دربند، درکه و دارآباد دلایلی دارد که در این گزارش با تعدادی از کوهنوردان و گردشگران درباره این انتخاب صحبت کرده‌ایم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
یکی از جاذبه‌های مهم گردشگری طبیعی پایتخت حرکت از بوستان قدیمی جمشیدیه به سمت قله کلکچال است. این مسیر رایج‌ترین مسیر از داخل بوستان جمشیدیه است که از کوچه‌ای پیش از ورودی اصلی این پارک که تابلویی مسیر کلکچال را مشخص کرده، آغاز می‌شود. معمولاً پایتخت‌نشینان برای کوهنوردی سبک و طبیعت‌گردی آخر هفته‌ها مهمان این قله می‌شوند. انتخاب این مسیر نسبت به دربند، درکه و دارآباد دلایلی دارد که در این گزارش با تعدادی از کوهنوردان و گردشگران درباره این انتخاب صحبت کرده‌ایم.
«کاوه باقری» درباره مسیر کوهنوردی‌اش می‌گوید: «نذری برای سلامتی یکی از نزدیکانم دارم و هر هفته به مزار شهدای گمنام در تپه نورالشهدا کلکچال می‌آیم. بیشتر مواقع با تیم کوهنوردان به دشت هویج و دریاچه تار می‌روم و آنجا شب چادر می‌زنیم و در کمپ هستیم. بعد از ۳ سال به کلکچال آمده‌ام و چندان رضایت ندارم. چون امکانات ویژه‌ای برای گردشگران تدبیر نشده است. معمولاً کسانی که به قله می‌آیند از گردشگران بوستان جمشیدیه هستند و امکانات کوهنوردی لازم را ندارند. بنابراین لازم است در مسیر کوهنوردان کلبه‌هایی مانند ایستگاه استراحتگاهی یا کافه ساخته شود.»
مسیر ناایمن برای سالمندان«پیام صحرایی» از اهالی محله بوکان می‌گوید: «نزدیک منزل خیابان کوهستان یا (بوکان) سابق را برای کوهنوردی داریم و هم کلکچال. ما معمولاً کلکچال را انتخاب می‌کنیم. چون بوکان انتخاب صخره‌نوردان و سنگ‌نوردان است و بیشتر کارگاه‌های آموزشی آنجا برگزار می‌شود و سر و صداست و شلوغ می‌شود. هرچند که مسیر کلکچال برای سن و سال ما کمی دشوار و ناایمن است اما مسیر خلوت و ساکت را بیشتر ترجیح می‌دهیم.»
نیازمند رسیدگی و توجه«صادق قره قزلو» سرگروه تیم کوهنوردان است. او می‌گوید: «اگر بخواهیم مسیر کلکچال را نسبت به مسیر کوهنوردی دربند، درکه و دارآباد مقایسه کنیم شاید از نظر ایمنی و چشم‌انداز چندان قابل قیاس نباشد. چون این مسیر کم درخت است و جذابیت‌های گردشگری و تنوع مانند دربند و درکه را
ندارد. کلکچال نیاز به رسیدگی و توجه دارد و باید بستر مناسب برای همه اقشار را فراهم کرد.»
«دانیا رستمیان» ساکن قلهک است و از زمانی که ویروس کرونا شایع شده ماهی یکبار برای فاتحه‌خوانی شهدای گمنام به اینجا می‌آید. او می‌گوید: «اینجا یادمان ۸ شهید گمنام است و گاهی برای زیارت شهدا می‌آیم. مزار این شهدا بهانه کوهنوردی چند ساله‌ام شده است. متأسفانه یادمان و اطراف محوطه در حال تخریب است و از زمانی که کرونا جدی‌تر شد درهای حسینیه هم بیشتر مواقع بسته است و به راحتی نمی‌توان زیارتنامه خواند و این مسیر احتیاج به ایجاد جذابیت‌های بیشتری برای گردشگران دارد. باید نصب وسایل ورزشی، ساخت خانه‌های ورزشی و ایستگاه مسابقات ورزشی در نظر گرفت و با نورپردازی شب‌های مسیر کلکچال روشن شود.»
«علی‌اصغر محسن شیخی» معاون رئیس بنیاد مستضعفان/ افزایش ایمنی برای شهروندانیادمان شهدای گمنام کلکچال در تپه‌های نورالشهدا یکی از ۲۶۴ یادمان شهدا در تهران است و با توجه به محل ساخت سازه آن در ارتفاعات و مراجعه بیش از ۵۰۰ نفر گردشگر، زائر و کوهنوردان به محوطه یادمان از شاخص‌ترین یادمان‌های پایتخت به شمار می‌آید. بنابراین نگهداری و مرمت سازه در آب و هوای کوهستانی برای ایمنی شهروندان نیاز به عملیات بازسازی و تعمیرات ویژه دارد. با «علی‌اصغر محسن شیخی» مدیرکل بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع‌مقدس استان تهران هفته گذشته در جوار یادمان شهدای گمنام با «سید حمید موسوی» شهردار تهران دیدار کرد و گفت: «این یادمان‌ها هیئت امنایی اداره می‌شود و شهرداری منطقه یک یکی از اعضای هیئت امناست. بنابراین در عرصه فرهنگی و حفظ و نگهداری یادمان درخواست ما از شهرداری منطقه یک تأمین اعتبار برای حفظ و نگهداری یادمان در این مکان عمومی است.» محسن شیخی افزود: «ساخت سازه یادمان شهدا و نصب آن در کوهستان فضای معنوی خاصی ایجاد کرده است. بنابراین می‌تواند استراحتگاهی امن برای زائران، گردشگران، کوهنوردان و طبیعت گردان باشد. هدف اصلی فراهم شدن امکانات و افزایش ایمنی محوطه به نفع عموم شهروندان است و در حقیقت شهروندان بهره‌برداران اصلی به شمار می‌آیند.»
«سید حمید موسوی» شهردار منطقه یک/جذب حداکثری گردشگران به شمال پایتخت هدف ماست«سید حمید موسوی» شهردار منطقه یک و جمعی ازمعاونانش برای شناسایی و رفع مشکلات کوهنوردان و گردشگران از مسیر کوهنوردی کلکچال تا یادمان شهدای گمنام بازدید کردند که نویدبخش رویدادهای خوب در آینده برای پایتخت‌نشینان خواهد بود. در این‌باره گفت‌وگوی کوتاهی با شهردار منطقه یک انجام داده‌ایم.
با توجه به جاذبه‌های گردشگری منطقه یک و شمیران، مسیر کوهنوردی کلکچال چه جایگاهی در بین سایر جاذبه‌های گردشگری شمال تهران دارد؟
شهروندان تهرانی شمیران را با مسیرهای کوهنوردی و طبیعت کوهستانی می‌شناسند و این مسیر مانند درکه، دربند، دارآباد و توچال روزهای آخر هفته گزینه انتخابی تعدادی از گردشگران، طبیت گردها، کوهنوردان و زائران یادمان شهدای گمنام است. بنابراین این نقطه منطقه یکی از تأثیرگذارترین جاذبه‌های گردشگری در جذب شهروندان به منطقه یک است. این بازدید حضوری برای شناسایی و رفع مشکلات و به حداکثر رساندن گردشگران به شمال تهران است. مسیر کلکچال نیاز به ایمن‌سازی بیشتر برای تردد آسان، فراهم کردن زیرساخت‌ها، مرمت و بازسازی سازه یادمان شهداری گمنام و محوطه‌سازی در مسیر دارد که با تخصیص اعتبارات این امکانات به‌زودی فراهم می‌شود.
طرح توسعه رینگ گردشگری از شرق تا غرب منطقه از برنامه‌های شما در مدیریت منطقه یک است. برای تحقق این طرح تاکنون چه کارهایی صورت گرفته است؟
نگاه ما سوق سرمایه‌ها از ساخت‌وساز مسکن به توسعه گردشگری در شمال پایتخت است. به همین منظور به‌عنوان تسهیل‌کننده در امور ۳ گام مهم و اساسی باید برداشته شود. گام نخست در توسعه گردشگری کاهش ترافیک در خیابان‌های منطقه است که تاکنون تمهیدات خوبی در این‌باره انجام شده است. برای توسعه گردشگری به‌صورت هدفمند با کمک معاونت‌ها در شهرداری منطقه یک در حال پیگیری و تقویت مسیرهای گردشگری از جمله دربند، درکه، دارآباد، توچال و کلکچال هستیم.
این کارها شامل توسعه و راه‌اندازی ۳ مرکز امداد و نجات و یک مرکز دیگر است که به‌زودی آماده افتتاح و بهره‌برداری می‌شود. استقرار ایستگاه‌های آتش‌نشانی در مسیر درکه، ساخت سرویس‌های بهداشتی و رفع مشکلات سایر سرویس‌های بهداشتی قدیمی در مسیر کوهنوردان، نصب تابلو راهنما و تخلیه به موقع مخازن زباله و از همه مهم‌تر ایمن‌سازی مسیرها را در دستور کار داریم. همچنین همسو با توسعه پایدار مهم‌ترین هدف فرهنگسازی برای حداکثر رساندن حضور گردشگران به شمال پایتخت و از طرفی به حداقل رساندن آسیب‌ها به طبیعت بکر اطراف شهر است. گام بعدی مذاکره با صنف هتلداران و مالکان اراضی بزرگ در حریم منطقه است.
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: محله سفر طبیعت گردی منطقه ۱ كروناويروس همشهری محله فضای سبز شهید پایتخت یادمان شهدای گمنام مسیر کوهنوردی یادمان شهدا مسیر کلکچال منطقه یک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۱۸۴۷۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پشت‌پرده توافق اخیر ارمنستان و آذربایجان/ چرا پوتین و اردوغان مخالفند؟
مهسا مژدهی: الهام علی‌اف می‌گوید آذربایجان و ارمنستان ممکن است بتوانند تا ماه نوامبر به توافق صلح با یکدیگر دست پیدا کنند. او البته توضیح داده که جزئیات چنین توافقی هنوز مورد بحث قرار نگرفته است. سه‌شنبه هفته گذشته ارمنستان و اذربایجان بر سر واگذاری چهار روستا به توافق رسیدند. در واقع ارمنستان تصمیم گرفته تا چهار روستای مرزی که در زمان اتحاد جماهیر شوروی بخشی از آذربایجان بودند را بار دیگر به این کشور بدهد. آنها برای اینکار به نقشه‌های دوران شوروی سرک کشیده‌اند و تکلیف چهار روستا یا به‌عبارت دیگر شهرک متروکه را روشن کرده‌اند. حالا آنها آماده هستند تا حدود مرزی جدید خود را تعیین کنند. خود تعیین مرز هم البته با خط و نشان‌های دو طرفه همراه است و ارمنستان را کمی نگران کرده. بر اساس اعلام باکو گروه‌های کارشناسی با روشن کردن مختصات جغرافیایی بر اساس مطالعات مرزی در حال انجام کار هستند. ارمنستان تاکید کرده که انتقال هر بخشی از خاک این کشور به باکو از اساس مردود است. در داخل ارمنستان تظاهرات‌هایی علیه تعیین مرز از سوی آذربایجان شکل گرفته. چهار شهرک متروکه که قرار است به آذربایجان بازگردانده شوند شامل اسکی‌بارای پایین، باغانیس ایروم، خئیرملی و گزلیجلی می‌شود که در دهه ۱۹۹۰ توسط نیروهای ارمنی تصرف شد. ساکنان قدیمی که اهالی آذربایجان بودند در آن تاریخ، خانه‌هایشان را در شهرک‌ها رها کرده و از منطقه گریختند.
طبق بیانیه‌ای که وزارت‌خارجه ارمنستان منتشر کرده، این واگذاری در عمل شامل دو و نیم روستا می‌شود، زیرا جمهوری آذربایجان پیش‌تر تا حدودی روستاهای دیگر را تحت کنترل درآورده بود و عملا ارمنستان بر آنها حاکمیت خاصی نداشته است. این روستاها از آن نظر اهمیت دارند که به بزرگراه اصلی ارمنستان متصل می‌شدند که به سمت مرز با گرجستان می‌رود. این مسیر برای ارمنستان اهمیت تجاری دارد. جمهوری آذربایجان بازگشت روستاها را به‌عنوان پیش‌شرط توافق صلح مطرح کرده بود.
در خبرآنلاین با محسن پاک‌آیین سفیر پیشین ایران در آذربایجان در خصوص توافق میان آذربایجان و ارمنستان به گفتگو نشسته‌ایم:
ارمنستان حاضر شده تا چهار روستای خود را بر اساس اسناد دوران شوروی به آذربایجان واگذار کند. سابقه درگیری‌های بین دو کشور بیش از ۳۰ سال است. آیا تصمیمی که از سوی ارمنستان و آذربایجان گرفته شده؛ می‌تواند به استقرار صلح بین دو کشور منجر شود؟
بعد از اینکه طرفین یعنی آذربایجان و ارمنستان تمامیت ارضی یکدیگر را پذیرفتند و ارمنستان از حفظ قره‌باغ صرفه‌نظر کرد و قره‌باغ به جمهوری‌آذربایجان بازگشت و همچنین جمهوری‌آذربایجان هم از ادعای تاریخی خود را مبنی بر استان سیونیک صرفه‌نظر کرد و تمامیت ارضی ارمنستان را به رسمیت شمرد، این دو کشور به دنبال آن هستند تا مشکلات مرزی را حل کنند. یک کمیسیون مشترک مرزی نیز ایجاد شده است. در دوره حدود بیش از ۲۵ سالی که دو طرف با یکدیگر درگیر بودند و بخشی از اراضی جمهوری آذربایجان در اشغال ارمنستان بود، به‌طور طبیعی برخی از ارمنی‌ها به روستاهای مجاور مهاجرت کرده بودند. الان که مساله تمامیت ارضی مطرح شده، جمهوری آذربایجان این ادعا را مطرح کرد که این چهار روستا در نزدیکی مرز گرجستان و شمال آذربایجان واقع شده، در تمامیت ارضی جمهوری آذربایجان، بر اساس اسناد بین‌المللی و منطقه‌ای قرار گرفته‌اند. ارمنستان موضوع را پذیرفت و چهار روستا به آذربایجان برگشت و این نوع تعاملات به استقرار صلح و پایداری صلح بین آذربایجان و ارمنستان کمک می‌کند. باید از این قبیل اقدامات که با حسن‌نیت طرفیت انجام می‌شود استقبال کرد.
باکو: ارمنستان تعیین مرز با آذربایجان را آغاز کرد
واکنش ایران به توافق باکو و ایروان
ما استقبال ایران را در خصوص توافق بین باکو و ایروان شاهد هستیم. اما به‌نظر می‌رسد برخی از کشورهای دیگر منطقه، رویکرد متفاوتی به ماجرا داشته باشند. روسیه و ترکیه به‌عنوان دو بازیگر در این منطقه چه مواضعی دارند؟ آیا آنها منافع خود را در ایجاد توافق و آرامش بین آذربایجان و ارمنستان می‌بینند؟
برخی از کشورها اصولا از اینکه صلح بین آذربایجان و ارمنستان ایجاد و تثبیت شود ناراضی هستند. ترکیه قصد داشت از مسیر استان سیونیک ارمنستان که به زنگزور موسوم شده به باکو برساند. این مسیر ترانزیتی است و به جمهوری آذربایجان فشار می‌آورد و از باکو می‌خواست تا سعی کند دالان زنگزور از طریق نظامی باز شود. حالا که طرفین یعنی آذربایجان و ارمنستان تمامیت ارضی متقابل را پذیرفته‌اند، عملا اشغال زنگزور از دستور کار آذربایجان خارج شده و ترکیه از این مساله راضی نیست و از استقرار صلح بین دو کشور استقبال نمی‌کند. حتی اگر استقبالی به‌طور اعلامی داشته باشد، به طور اعمالی اگر امکان پیدا کند، در مسیر استقرار صلح اخلال ایجاد می‌کند.
روسیه مدت‌ها بود که در قفقاز حضور نظامی نداشت. اما به دلیل جنگ دومی که بین ارمنستان و آذربایجان رخ داد و به توافق مسکو منتهی شد، در منطقه قفقاز حضور نظامی پیدا کرد. با توجه به استقرار صلح دیگر نیازی به حضور نیروهای روسی نیست و آذربایجان هم از نیروهای روس خواسته تا از قره‌باغ خارج شوند. از این بابت روس‌ها هم نمی‌توانند از صلح راضی باشند.
از طرف دیگر کشورهای فرا منطقه‌ای مثل آمریکا و فرانسه هم جزو ناراضی‌ها هستند. این دو کشور به دنبال انزوای روسیه هستند و تمایل دارند تا به‌نحوی با ارمنستان ارتباط نزدیک داشته باشند. به‌خصوص فرانسه قصد سلاح به ارمنستان را دارد که به‌معنی آن است که این کشور برای یک جنگ دیگر آماده شود. البته ارمنی‌ها خیلی استقبال نمی‌کنند. اقدامات تحریک آمیز فرانسه ادامه دارد و برخورد آذربایجان را هم باعث شده. کشورهای غربی قصد دارند تا برای انزوا و کاهش تاثیر روسیه در قفقاز از مسیر ارمنستان وارد منطقه شوند. ارمنی‌ها هم این موضوع را متوجه شده‌اند و می‌شود اگر صلح بین ارمنستان و آذربایجان ایجاد نمی‌شد موقعیت بهتری برای حضور غربی‌ها ایجاد می‌شد که فعلا این امر میسر نشده است.
از طرف دیگر رژیم صهیونیستی است که یکی از فروشنده‌های اصلی سلاح به آذربایجان است هم جزو ناراضیان اصلی این قاعده است چرا که در صورت صلح فروش سلاح به آذربایجان کاهش پیدا می‌کند. علی‌رغم نارضایتی‌هایی که وجود دارد؛ شواهد نشان می‌دهد که ارمنستان و آذربایجان مصمم هستند تا مسیر صلح را دنبال کنند و این یک مسیر عاقلانه است. چرا که دو کشور در مسیر توسعه اقتصادی هستند و صلح به آنها کمک خواهد کرد که این اتفاق بیفتد. ایران هم خواهان صلح در منطقه به ویژه قفقاز است و سعی دارد تا دو کشور مسیر همکاری را طی کند. نشستی که در تهران با عنوان ۳+۳ برگزار شد هم بر این موضوع تاکید داشت. قرار بود این نشست در ترکیه هم برگزار شود و امیدواریم ترکیه هم به کشورهایی که همکاری و صلح را به جنگ ترجیح می‌دهند بپیوندد.
با وجود اینکه چهار روستا قرار است به اذربایجان سپرده شوند، اختلاف مرزی بر سر روستاهای دیگر هنوز وجود دارد. آیا این به معنای آن است که صلح فراگیری رخ نخواهد داد و باید منتظر تنش‌ها و اختلاف‌های مرزی میان اذربایجان و ارمنستان باشیم؟
بین دو کشور که سالیان دراز با هم در جنگ بوده‌اند به طور طبیعی اختلاف مرزی وجود دارد و سالیان درازی طول می‌کشد تا حل شود. باید مذاکره رخ دهد و صحبت شود و بر اساس اسناد و منافع طرفین در نهایت می‌تواند گفتگوها به نتیجه برسد. اینکه انتظار داشته باشیم در مدت کوتاهی حل شود، من بعید می‌دانم. ممکن است در مدتی که دو کشور درحال مذاکره بر سر مرزها هستند، درگیری‌های مرزی هم رخ بدهد. اما اینها به معنی ایجاد یک جنگ فراگیر میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان نخواهد بود. چنانچه درگیری مرزی دیگری اتفاق بیفتد یا اختلافات تشدید شود، کمیسیون‌های مرزی دو کشور فعال می‌شود و سعی خواهند کرد مشکل را حل کنند. من پیشبینی جنگ جدید فراگیری بین آذربایجان و ارمنستان را ندارم و مسیر را مسیر صلح می‌دانم. معتقدم کشورهای منطقه و حتی کشورهای ناراضی باید تلاش کنند تا صلح اتفاق افتاده و تقویت شود. اگر چنین اتفاقی بیفتد؛ تاثیر کشورهای فرامنطقه‌ای در قفقاز کمتر شده و به نفع همه کشورهای منطقه به‌ویژه کشورهای عضو ۳+۳ خواهد بود.
311312
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899326
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد