استاد دانشگاه کالج لندن: موضوع را دراماتیک نکنیم؛ انتقال کرونا از کودک به کودک در مدارس نادر است | مدارس ذاتا خطرناک نیستند
تاریخ انتشار: ۱۶ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۱۹۴۶۶۶
به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از ایسنا، پروفسور سر "مایکل مارموت" با اشاره به بازگشایی مدارس در برخی از کشورهای اروپایی و همچنین ایران از روز گذشته، درباره چگونگی حفاظت دانش آموزان در مدرسه از ویروس کووید ۱۹ گفت: در سراسر جهان، بیش از ۱.۵ میلیارد کودک و جوان در طول فاز اول پاندمیک کووید ۱۹ از رفتن به مدرسه محروم شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی با تاکید بر اینکه این محرومیت از رفتن به مدرسه تاثیرات منفی بر روی یادگیری کودکان خواهد گذاشت اظهار کرد: حضور فیزیکی در مدرسه دارای سود و منعفت های خیلی زیادی برای بچه هاست و زمانی که آنها در دوران بلوغ خود با دوستانشان می گذرانند، به رشد مغزی آنها کمک شایانی می کند.
مارموت با بیان اینکه فعالیت های فیزیکی اجباری می تواند کودکان را در برابر بیماری های مزمن در آینده محافظت کند افزود: بسیاری از جوانان از سرویس های ارائه شده در مدارس از قبیل ناهار و محصولات بهداشتی رایگان می توانند بهره ببرند و به طور کلی جوانان از بودن در مدرسه سود و بهره خواهند برد.
وی در پاسخ به این سوال که در بسیاری از کشورهای دنیا از جمله ایران مدارس بازگشایی شده اند، آیا مزایای بازگشت دانش آموزان به مدرسه بیشتر از خطرات آن است؟ و اگر چنین است شرایط بازگشت مطمئن چیست؟ گفت: ما خطرات را می دانیم و آنها را مورد بررسی و ارزیابی قرار می دهیم و استدلال می کنیم که بهترین ابزار برای کاهش خطرات، اقدامات کنترلی محلی مبتنی بر راهنمایی های ملی است.
مدارس ذاتا خطرناک نیستنداستاد اپیدمیولوژی دانشگاه UCL انگلستان با تاکید بر اینکه مدارس ذاتا خطرناک نیستند گفت: اگرچه ناقص است، اما دانش ما درباره انتقال ویروس کرونا در مدارس به سرعت در حال پیشرفت است و در این راستا باید سه نکته کلیدی و اساسی را در ذهن داشته باشیم.
وی ادامه داد: اولین نکته ای که باید به آن توجه کنیم این است که موارد خیلی کمی از انتقال ویروس کرونا در مدارس تاکنون مشاهده شده است. سازمان بهداشت عمومی انگلستان (PHE) اطلاعات و داده های مربوط به حدود یک میلیون کودکی که در ماه ژوئن در پیش دبستانی و مدارس ابتدایی انگلستان حاضر بوده و تحصیل کرده اند را تجزیه و تحلیل کرده است. ۳۰ مورد شیوع یافت شده که ۷۰ کودک و ۱۲۸ مورد از کارکنان مدارس ویروس کرونا را گرفته اند و متوجه شده اند که بیش از دو سوم از انتشار و شیوع ویروس کرونا توسط کارکنان آغاز شده و انتقال ویروس کرونا از کودک به کودک تنها در دو مورد اتفاق افتاده است.
مارموت افزود: مطالعات مشابه ای در ایرلند، فرانسه، فنلاند، استرالیا و سنگاپور نیز انجام شده که نشان می دهد انتقال ویروس کرونا از کودک به کودک در مدارس به ندرت صورت گرفته است.
این استاد تمام اپیدمیولوژی و بهداشت دانشگاه کالج لندن به یک نظر سنجی صورت گرفته در اروپا در این زمینه اشاره کرد و به ایسنا گفت: یک نظرسنجی در اروپا نشان می دهد که هیچ مدرک و دلیل محکمی مبنی بر انتقال بعدی ویروس از دانش آموزان به خانواده وجود ندارد. تنها در یک کشور (از ۱۰ کشور) گزارش شده است که کودک والدین خودش را به این بیماری مبتلا کرده است. از طرف دیگر، شواهد خیلی قوی و زیادی وجود دارد که نشان می دهد احتمال عفونت کودکان به کووید ۱۹ از طریق بزرگترها در خانه بالا است.
وی به دومین نکته اساسی در بازگشایی مدارس اشاره کرد و گفت: دومین نکته اساسی که باید آن را در خاطر بسپارید این است که کمتر از ۵ درصد موارد مبتلا به کووید ۱۹ در اروپا، را افراد زیر ۱۸ سال تشکیل می دهند. احتمال ابتلای شدید کودکان به کووید ۱۹ و نیاز به بستری شدن آنها در بیمارستان خیلی کم است و به صورت عمومی خیلی کمتر بیماری در کودکان به صورت جدی بروز پیدا می کند و عواقب بیماری آنها نیز به طور کلی کمتر جدی است.
بیش از حد موضوع را دراماتیک نکنیممارموت ادامه داد: ما نباید از موارد جدی ابتلای جوانان به کووید ۱۹ چشم پوشی کرده و آنها را نادیده گرفته یا بی اهمیت بدانیم اما چون این موارد غیرمعمول بوده، باید از بیش از حد درماتیک کردن این موضوع دوری و اجتناب کنیم.
این استاد تمام اپیدمیولوژی و بهداشت دانشگاه UCL انگلستان با بیان اینکه سومین فاکتور تعیین کننده و سرنوشت ساز این است که مدارس نباید خودشان را از موقعیت جدا کنند اظهار کرد: آگاهی از تعداد موارد در مناطق اطراف، نشانه خوبی از خطر انتقال در مدرسه است. اگر فاصله گذاری فیزیکی و اقدامات بهداشتی با سعی و کوشش و به صورت دقیق و معقولانه در مدارس اعمال شود، بعید به نظر می رسد که مدارس از سایر محیط های کار یا محیط های فراغت با تعداد جمعیت مشابه، خطر بیشتری داشته باشند.
وی احتمال انتقال مستقیم ویروس از کارمندان بزرگسال به کودکان را بیشتر از عکس آن دانست و گفت: باید به این موضوع توجه داشت که در کودکان این بیماری بیشتر به صورت بدون علامت باقی مانده و این خطر ابتلا نیز به صورت غیرعمدی وجود دارد.
مارموت با تاکید بر اینکه بزرگسالان در مدارس نیاز به حفاظت بیشتری دارند اظهار کرد: سازمان بهداشت عمومی انگلستان توصیه می کند که کارکنان مدارس در مورد محدود کردن حضور خود در خارج از مدرسه و در معرض بیماری قرار گرفتن، بیشتر مراقب و هوشیار باشند و اینکه اقدامات کنترلی سخت بین کارکنان در مدارس باید بیشتر خودش را نشان دهد.
این استاد تمام اپیدمیولوژی و بهداشت دانشگاه کالج لندن با بیان اینکه خطر انتقال ویروس در مدارس خیلی کم است اما نه به این معنا که اصلا وجود ندارد، اظهار کرد: ما باید به دنبال اقدامات و کارهایی باشیم که این خطر را به حداقل برساند. اخیرا توسط کارشناسان بهداشت و آموزش و پرورش سازمان بهداشت جهانی مقاله ای منتشر شده که در آن نکات و عناصر کلیدی برای تعادل بین باز شدن مدارس و حفظ ایمنی پیشنهاد شده است.
وی با تاکید بر اینکه در این مرحله از همه گیری ویروس کرونا، مجموعه ای از فعالیت ها در سطح محلی چیزی است که برای محدود کردن انتقال ویروس نیاز است افزود: راهنمایی های ملی نیاز به تفسیر محلی دارد و تیم های مدرسه باید براساس زمینه های اجتماعی، فرهنگی و آموزشی محلی شیوه های خود را سازماندهی کنند. تفاوت های زیادی بین یک مدرسه ابتدایی روستایی، کالج های حومه شهر یا دبیرستان مرکز شهر وجود دارد.
مارموت با اشاره به اینکه در بسیاری از کشورهای اروپایی، روش های کنترل و دستیابی به حداقل ریسک با استانداردهایی در دو بخش شروع شده است افزود: اولین تاکتیک این است که انتشار ویروس را از طریق اقدامات محاصره ای و مانعی متناسب و در خور مدارس محدود کرد. کودکان و جوانان این ظرفیت را دارند که خودشان را با این شرایط عادت و وفق دهند و مشارکت آنها شرایط را برای اثربخشی موانع ایجاد خواهد کرد که موفقیت این تاکتیک نیاز به تلاش دراز مدت دارد.
کرونا می‌تواند ماه‌ها با ما باشداین استاد تمام اپیدمیولوژی و بهداشت دانشگاه UCL در تشریح این اقدامات گفت: این اقدامات گسترده شامل: «تهویه مناسب کلاس های درس»، «ضدعفونی کردن مرتب مجموعه ساختمان»، «افزایش شست و شوی دست ها»، «محدود کردن ارتباطات در کلاس‌ها، سلف سرویس و سرویس مدارس»، «استفاده از ماسک اگر ایجاد فاصله فیزیکی غیرممکن است» و «اقدامات حفاظتی برای معلمین و دانش آموزان آسیب پذیر (به عنوان مثال اجازه دهیم به آنها از شیلد استفاده کنند)» می باشد.
وی با تاکید بر اینکه باید دولت ها، مسئولین محلی و تیم های مدارس؛ آمادگی بسته شدن گام به گام مدارس در صورت شیوع احتمالی دوباره این ویروس را داشته و برای ارائه آموزش های از راه دور برای تمامی دانش آموزان به ویژه بخش آسیب پذیر، آمادگی کامل داشته باشند افزود: در این راستا باید حتما به تخصص متخصصان آموزش و پرورش اعتماد کرده ضمن آنکه باید توجه داشت که موفقیت اقدامات کنترل محلی به تامین دخالت همه افراد مرتبط از جمله دانش آموزان، والدین، تصمیم گیرندگان محلی و متخصصان آموزش و پرورش و بهداشتی وابسته است و چه در شرایط بازگشایی و چه در شرایط بسته شدن باید هرکسی قادر به سازگاری رفتار خود با شرایط را داشته باشد.
مارموت با بیان اینکه دانش ما درباره ویروس کرونا و اثربخشی روش های پیشگیرانه هنوز محدود است و هرگونه فعالیتی می تواند شرایط و موقعیت را اجبارا نامطمئن کند خاطر نشان کرد: این پاندمیک می تواند برای ماه ها با ما باشد و بر یادگیری، اجتماعی شدن و سلامت روانی دانش آموزان تاثیر بگذارد بنابراین تیم های مدرسه و متخصصان بهداشت و مسئولین محلی باید یک رویکرد مثبت نسبت به بازگشایی مدارس داشته باشند.
کد خبر 546545 برچسب‌ها كروناويروس كرونا در ايران مدرسه و مدارس دانش آموزمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: كروناويروس كرونا در ايران مدرسه و مدارس دانش آموز انتقال ویروس کرونا دانش آموزان کووید ۱۹
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۱۹۴۶۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ممنوعیت‌های تازه به سبک دهه ۶۰ در مدارس
روزنامه هم میهن در گزارشی به قلم شادی مکی به سختگیری‌هایی که در برخی مدارس می‌شود پرداخت و همچنین رفتار مدیران و معاونان را در این مدارس مورد بررسی قرار داد: در مدارس چه می‌گذرد؟ مدیران، مشاوران و معاونان چگونه با دانش‌آموزان تعامل می‌کنند؟ اینها پرسش‌های مهمی است که دانش‌آموزان، مدیران و کارشناسان آموزشی به آن پاسخ می‌دهند. دانش‌آموزان می‌گویند که هنوز کیف‌هایشان را برای پیدا کردن سیگار، آینه، لوازم آرایش و گوشی‌های تلفن‌همراه می‌گردند و در این پروسه فشار زیادی به آنها وارد می‌شود. هنوز اندازه و رنگ موی دانش‌آموزان دختر در کانون توجه است. هنوز رفت‌وآمد‌ها کنترل می‌شود. با پسران رفتار‌های نادرست می‌شود، برایشان جلسه‌های توجیهی برگزار می‌کنند و در این وضعیت دانش‌آموزان متولد دهه‌های ۸۰ و ۹۰ که زیربار مدرسه‌داری با سختگیری‌های دهه ۶۰ نمی‌روند، لجبازتر شده‌اند.
کارشناسان آموزشی می‌گویند که با نسخه‌های قدیمی و تاریخ‌انقضا‌گذشته نمی‌شود با این دانش‌آموزان تعامل کرد. به گفته این کارشناسان، هنجار‌های نوجوانان امروز به‌تبع تحولات رخ‌داده در جهان و در کشور تغییر کرده است. رفتار‌هایی مانند بازرسی کیف‌ها که نسل‌های دهه‌های ۵۰ و ۶۰ هم با آن سر ناسازگاری داشتند، امروز نمی‌تواند راهی برای تعامل با نوجوانان باشد. تنها نتیجه این رفتارها، احساس انزجار و تنفر نسبت به ارزش‌ها و قوانین است. کارشناسان می‌گویند که نسل جدید، زور و اجبار را نمی‌پذیرد و برای پذیرش یک مسئله ابتدا باید اقناع شود و بعد از آن حق انتخاب داشته باشد.
هنوز «آینه» ممنوع استدانشآموزان مقطع متوسطه گلایه فراوان دارند؛ گلایه آنها از برخورد‌های سلیقه‌ای است. کیانا یکی از دانش‌آموزان کلاس نهم است که می‌گوید: «مسئولان مدرسه، اول سال تحصیلی برای بچه‌ها جلسه‌ای برگزار کردند و درباره همین مسائل با ما حرف زدند. آنها گفتند اگر بچه‌ها پیرسینگ یا هر وسیله دیگری که با استایل دانش‌آموزی تطابق ندارد، همراه‌شان دارند محترمانه تحویل دهند. اما کسی این‌کار را نکرد.
درحال‌حاضر وقتی مسئولان مدرسه چنین وسائلی را دست بچه‌ها ببینند با بی‌احترامی، خشونت و استفاده از الفاظ رکیک می‌گیرند. گاهی هم خانواده‌ها را صدا می‌کنند. بچه‌ها هم وقتی این رفتارها را می‌بینند بیشتر لجبازی می‌کنند.»
کیانا می‌گوید که فضای مدرسه شاد نیست؛ هیچ اقدامی از سوی مسئولان مدرسه برای شاد کردن فضا صورت نمی‌گیرد و حتی گاهی به آنها فشار وارد می‌کنند: «مثلاً ما را مجبور می‌کنند در بعضی از جشنواره‌های مناسبتی شرکت کنیم که این موضوع ما را آزار می‌دهد. چرا باید برخلاف خواسته‌مان در جشنواره، جشن و مناسبتی مشارکت کنیم. درحالی‌که در مسائل مهم‌تر به خواسته‌های ما توجه نمی‌کنند.»
او ادامه می‌دهد: «مثلاً ما به‌عنوان دانش‌آموزان پایه نهم که در مقطع حساسی هستیم و امتحان نهایی داریم، نیمی از سال به‌دلیل بارداری یا حوادثی که برای معلمانمان رخ داد، کلاس نداشتیم و وقتی به این موضوع اعتراض کردیم و درخواست دادیم تا معلم جایگزین برایمان بگذارند، اصلاً به خواسته‌مان توجه نکردند. همه اینها درحالی‌است که توجه به مدل موی دانش‌آموزان یا همراه داشتن انگشتر و گردنبند و آینه، برای آنها مهم‌تر از تشکیل کلاس و داشتن معلم است.»
محمد، دانش‌آموز کلاس دهم است و می‌گوید که رفتار مسئولان مدرسه با آنها خوب نیست. گاهی کیف بچه‌ها را می‌گردند تا شاید گوشی پیدا کنند، اما این کار‌ها نتیجه معکوس دارد. کیف دانش‌آموزان حریم شخصی آنهاست. او درباره علت لجبازی بچه‌ها با مدیر و مسئولان مدرسه می‌گوید: «گاهی برای ساده‌ترین مسائل به آنها ناسزا می‌گویند و توهین می‌کنند. این کار‌ها باعث لجبازی دانش‌آموزان می‌شود.»
مصرف سیگار، گل و لجبازی با مدیرانمعضل جدید مدیران مدرسه، اما حالا سیگار‌های الکترونیکی است. «سال تحصیلی گذشته گروهی از دانش‌آموزان مدرسه موج سیگار کشیدن را راه انداختند. در آن زمان بچه‌ها حوالی مدرسه سیگار می‌کشیدند. مسئولان مدرسه بعد از شناسایی بچه‌هایی که این موج را راه انداخته بودند، آنها را اخراج کردند. مدتی بعد از این ماجرا متوجه شدم که تعدادی از بچه‌ها در مدرسه سیگار الکترونیکی می‌فروشند و حتی برخی از دانش‌آموزان سیگار الکترونیکی را داخل مدرسه هم استفاده می‌کردند.»
این ماجرایی است که علیرضا ۱۶ ساله تعریف می‌کند. او، اما مصرف پاد یکی از انواع سیگار‌های الکترونیک را از اسفندماه سال گذشته شروع کرده: «استفاده از پاد به‌عنوان یکی از سیگار‌های الکترونیکی، به من حس باحال بودن می‌دهد. من به لذت‌های زودگذر دنیا آنقدر اهمیت نمی‌دهم که به خاطر ضرر‌های کم پاد، از آن استفاده نکنم. به‌هرحال قلیون و سیگار هم ضرر دارند، اما مردم استفاده می‌کنند. برخی معتادند و به نیکوتین نیاز دارند، برخی دیگر هم مثل نسل ما فقط خوششان می‌آید که از این سیگار‌های الکترونیکی استفاده کنند.»
در مدرسه هومان ۱۵ ساله، اما فقط سیگار‌های الکترونیکی استفاده نمی‌کنند، گل و سیگار‌های معمولی هم در جمع‌شان پیدا می‌شود. هومان کلاس نهم است و استفاده از پاد را از تابستان سال گذشته شروع کرده. چرا کشیده؟ «دوستانم می‌کشیدند و من هم خوشم آمد که بکشم. اما اگر بدانم این سیگارها خیلی ضرر دارند، استفاده نمی‌کنم.»
او می‌گوید که در مدرسه آنها اتفاقات دیگری هم می‌افتد: «گل، ۴۰۰-۳۰۰هزار تومان است و خیلی‌ها می‌کشند. سیگار معمولی هم مصرف می‌کنند.» برای دانش‌آموزان مدرسه آنها قیمت بالای گل، مهم نیست به‌همین‌دلیل حتی هر روز می‌خرند. خانواده‌ها، اما بی‌خبرند: «بیشتر بچه‌ها گل را بیرون از مدرسه می‌کشند و بسیاری از آنها به‌دلیل مصرف همین مخدر دچار مشکلات روحی و روانی شده‌اند.»
هومان اینها را می‌گوید و ادامه می‌دهد که چند وقت پیش، مسئولان مدرسه دستگاه تشخیص نیکوتین و گل خریدند تا از بچه‌ها تست بگیرند، اما هیچ‌وقت از آن استفاده نکردند: «مدیرمان با ما صحبت کرد که دیگر نکشیم. حتی محدوده‌ای خارج از مدرسه را مشخص کرد و گفت که در آن محدوده سیگار نکشیم، اما دانش‌آموزان از روی لجبازی با مدیر دقیقاً در همان محدوده سیگار می‌کشند و فیلم و عکسش را در اینستاگرام منتشر می‌کنند.»
استیصال خانوادههاپدر دانش‌آموزی که بنا به اصرار فرزندش ناچار شده برای او سیگار الکترونیکی بخرد، می‌گوید که مصرف این سیگارها به‌شدت بین دانش‌آموزان رایج شده. این پدر اواخر سال گذشته متوجه می‌شود که همه دوستان پسر ۱۴ ساله‌اش از این نوع سیگار استفاده می‌کنند: «پسرم هر خواسته‌ای دارد، با ما مطرح می‌کند و ما هم اگر بدانیم خواسته‌اش معقول است، برایش تامین می‌کنیم.
اواخر سال گذشته او از ما خواست که برایش پاد بخریم.» والدین تحقیقاتی انجام داده و باتوجه به مضرات استفاده از این نوع سیگارها، از خریدن آن خودداری می‌کنند: «دوستان پسرم همه از این سیگارها استفاده می‌کنند. ما حدس زدیم که ممکن است وقتی دوستانش از این دستگاه استفاده می‌کنند، او هم بخواهد امتحان کند و از سیگار مصرفی سایرین استفاده کند. ترسیدیم دچار بیماری‌های واگیردار ناشی از مصرف مشترک شود، به‌همین‌دلیل تصمیم گرفتیم خودمان برایش سیگار الکترونیکی بخریم که حداقل از کیفیت آن اطمینان نسبی داشته باشیم. زیرا بیشتر این سیگارها چینی و قاچاق هستند و مشخص نیست از چه موادی در آنها استفاده می‌شود. برای خرید پاد، ۳ میلیون تومان هم پرداخت کردیم.» خانواده، اما حالا از کارشان پشیمان شده‌اند.
اختلال در رشد مغزیمحمد هاشمیان، فوق‌تخصص ریه، اما شیوع استفاده از سیگار‌های الکترونیکی در میان دانش‌آموزان را مهم می‌داند و به هم‌میهن می‌گوید: «باید ابتدا این موضوع بررسی شود که فلسفه ایجاد سیگار‌های الکترونیکی چه بوده، زیرا این سیگارها ضرر زیادی دارند و در جهان تبدیل به معضلی برای سلامت جامعه شده‌اند. ماجرا از آنجا شروع شد که به‌دلیل خطرات استفاده از سیگار، پزشکان به مصرف‌کنندگان توصیه کردند تا مصرف سیگار را ترک کنند. زیرا سیگار علاوه بر اینکه عامل بسیاری از سرطان‌هاست مانند سرطان مثانه، پانکراس، معده و...، باعث بیماری‌های انسدادی مزمن ریه هم می‌شود. این بیماری باعث التهاب راه‌های هوایی و تنگ‌شدن آن می‌شود.»
او اضافه می‌کند که راهکار‌های مختلفی برای ترک سیگار پیشنهاد شد که مشاوره‌های پزشکی و روانپزشکی، آدامس، برچسب‌های نیکوتین، از جمله آنها بودند: «استفاده از سیگار‌های الکترونیکی هم راهکار دیگری برای ترک سیگار بود. یعنی ورود این نوع سیگار به بازار به منظور کمک به ترک سیگار بود.»
این فوق‌تخصص ریه این را هم می‌گوید که مضرات این سیگارها، در اوایل تولیدش چندان معلوم نبود، اما بعد از مدتی برخی از ضرر‌های آن مشخص شد: «بعد‌ها مشخص شد که این سیگارها موجب سرفه، ایجاد خلط؛ نفس تنگی و احتمالاً انسداد ریه می‌شود. مواد شیمیایی واردشده به بدن از طریق این سیگارها باعث التهاب ریه می‌شود که کنترلش سخت است. نیکوتین موجود در این سیگارها باعث افزایش تپش و انقباض قلب و بالا رفتن فشار خون می‌شود؛ بنابراین در جهان مصرف این سیگار به افراد عادی توصیه نمی‌شود.»
به گفته او درحال‌حاضر سازمان غذا و داروی آمریکا، مصرف سیگار الکترونیکی در راستای ترک سیگار را تایید نکرده است: «این سیگارها آثار بسیار مضر دیگری هم دارند که ممکن است در طول زمان مشخص شوند. حتی ممکن است این آثار بدتر از آثار سیگار هم باشند.»
هاشمیان درباره تاثیر مصرف سیگار‌های الکترونیکی بر نوجوانان هم می‌گوید: «مطالعات نشان داده که این سیگارها هم برای رشد مغز نوجوانان مشکل‌ساز است، هم روی سیستم جنسی و تولیدمثل آنها اثر می‌گذارد. حتی مصرف این نوع سیگارها توسط مادران باردار می‌تواند باعث ایجاد اختلال در جنین شود.»
توبیخ و اخراج بی‌فایده استفروغ تیموریان، جامعه‌شناس و کارشناس آموزشی که سال‌هاست در مقطع متوسطه تدریس می‌کند، اما با تایید شیوع و گسترش استفاده از انواع سیگار‌های الکترونیکی در میان دانش‌آموزان به هم‌میهن می‌گوید: «مسائل مختلف در مدارس آنقدر زیاد است که مسائلی مثل کشیدن سیگار معمولی و الکترونیکی و حتی مخدر گل، عادی شده است. چندی پیش در مدرسه‌ای که تدریس می‌کنم، بچه‌ها را به‌دلیل آوردن موبایل به مدرسه گشتند، بچه‌ها موبایل‌ها را پنهان کردند، اما در کیف‌هایشان وسایل زیادی مثل سیگار، حشیش، وسایل پیشگیری و قرص جلوگیری از بارداری پیدا شد.»
او معتقد است که به‌هرحال فضای مجازی روی رفتار دانش‌آموزان تاثیر گذاشته است: «زنان جامعه آنقدر با ناکامی‌های مختلف مواجه‌اند که امروز بچه‌ها با کشیدن سیگار یا مسائل مختلف دوست دارند خودشان را نشان دهند. خیلی از این دانش‌آموزان می‌خواهند بگویند، همان‌کار‌هایی را می‌توانند انجام دهند که هم‌سن‌و‌سالان شان انجام می‌دهند. نسل جدید به گونه‌ای رفتار می‌کند که گویی چیزی برای از دست دادن ندارد.» بااین‌همه او معتقد است که تنبیه، توبیخ و اخراج دانش‌آموزان در ارتباط با این مسائل بی‌فایده است.
تکرار سختگیری دهه‌های قبلحالا در کنار ماجرای کشیدن سیگار‌های الکترونیک و برخورد مسئولان مدرسه، گشتن و بازرسی کیف دانش‌آموز در مدرسه که در دهه‌های گذشته هم رایج بود، آیا می‌تواند راهکاری مناسب برای برخورد با دانش‌آموزان و حفاظت از آنها باشد؟ سوالی که تیموریان به آن پاسخ می‌دهد: «این رفتارها جز ایجاد تنفر و انزجار، نتیجه‌ی دیگری ندارد. کیف دانش‌آموز حریم شخصی اوست؛ اتفاقی که برای نسل‌های دهه ۵۰ و ۶۰ افتاد و آن‌زمان هم مورد اعتراض بچه‌ها بود، چرا باید تکرار شود. به نظر می‌رسد نیاز به یک آموزش همگانی برای تعامل با نسل نوجوان داریم. به‌جای بازرسی بچه‌ها و ایجاد اضطراب و خشم در آنها باید فرهنگ‌سازی کرد، باید زیربنای تربیتی جامعه و بعد مدارس را درست کرد، سپس سراغ دانش‌آموز رفت.»
این جامعه‌شناس معتقد است که امروز هزاران مسئله مهم‌تر از موضوع حجاب در جامعه وجود دارد: «فرهنگ‌سازی با زور و خشونت انجام نمی‌شود. این نسل متفاوت از نسل‌های گذشته فکر می‌کند و هنجارهایش در بسیاری از موارد تغییر کرده است. با زور و فشار نمی‌توان مسئله‌ای را به او تفهیم کرد.»
این کارشناس آموزشی تاکید می‌کند که ساختار اجتماعی و سیاسی روی جامعه تاثیرگذار است و بخشی از والدین هنوز از ساختار سیاسی و اجتماعی تاثیر می‌پذیرند به‌همین‌دلیل نسل جوان نه والدین خود را قبول دارد و نه ساختار سیاسی، مذهبی و اعتقادی را: «وقتی دانش‌آموزان نمی‌توانند توسط والدین، ساختار خانواده و مدرسه ارضای روحی و روانی شوند، به فضا‌هایی مراجعه می‌کند که ساختار‌های اشتباه و ناامنی برایشان دارد.»
با زور و خشونت نمیشوددانشآموزان امروز فرزندان والدین دهه‌های ۵۰ و ۶۰ هستند؛ نسلی که به‌شدت تحت فشار جامعه و نسل پیش از خود بوده و برای تغییر سبک زندگی‌اش تلاش و هزینه‌های بسیاری پرداخت کرده است. سختگیری‌هایی که والدین در دوران نوجوانی با آن مواجه شدند، چه تاثیری بر اصول تربیتی آنها داشته است؟
تیموریان دراین‌باره می‌گوید: «معمولاً متولدین اواخر دهه ۸۰، والدین‌شان از نسل دهه‌های ۵۰ و ۶۰ هستند. فشار‌هایی که روی متولدین این دو دهه بود، ترس‌های پنهان و سختگیری‌ای که در مدرسه وجود داشت مثل رنگ جورابِ اصلاح صورت و... باعث شد پدران و مادران نخواهند همان تجربه را تکرار کنند، بنابراین آزادی‌هایی به فرزندشان داده‌اند تا کمبود‌های خودشان جبران شود. درحالی‌که باید به چارچوب آزادی‌ای که به فرزندشان می‌دهند، توجه کنند.»
به گفته این جامعه‌شناس نمی‌توان با این دانش‌آموزان نسل جدید، با پند و نصیحت صحبت کرد: «دانش‌آموزان امروزی به‌شدت از مسائل مذهبی گریزانند. بچه‌های امروز آگاه و مطالبه‌گرند و به‌راحتی سر کلاس اعلام می‌کنند که درباره یک موضوع خاص صحبت نکنید، ما گوش نمی‌دهیم. بخش عمده‌ای از این رخداد‌ها هم به مشکلاتی باز می‌گردد که در ساختار سیاسی، فرهنگی و اقتصادی جامعه وجود دارد.»
او تاکید می‌کند که فرهنگ‌سازی و بالابردن سطح پذیرش دانش‌آموزان با زور و خشونت امکان‌پذیر نیست. متولیان تربیت و آموزش باید از جامعه‌شناسان، روانشناسان و افراد متخصص و باتجربه استفاده کنند و تیمی از این کارشناسان تشکیل دهند و با کمک آنها رویکرد مناسبی را برای تربیت نسل در پیش گرفت.
ما مقصریممدیر یک دبیرستان پسرانه هم که نخواست نامش در گزارش بیاید، می‌گوید که مصرف سیگار‌های الکترونیکی نسبت به گذشته بیشتر و گرایش به استفاده از این وسیله در میان نوجوانان پررنگ‌تر شده است.
او در گفتگو با هم‌میهن توضیح می‌دهد: «دانش‌آموزان معمولاً نمی‌توانند برای انتخاب خود استدلالی بیاورند و نهایتاً تاکید می‌کنند که استفاده از این سیگارها بسیار کمتر از سیگار‌های معمولی است و به‌همین‌دلیل هم استفاده از آن ضرری ندارد. ازطرف‌دیگر گرایش دانش‌آموزان نسبت به انجام رفتار‌های پرخطر نسبت به گذشته هیچ تغییری نداشته و همچنان مواردی مانند گرایش به سوء‌مصرف موادمخدر، الکل و رابطه‌های آسیب‌زا را در بر می‌گیرد. اما ممکن است میزان دسترسی دانش‌آموزان به این موارد نسبت به گذشته افزایش یافته باشد.»
این کارشناس آموزشی معتقد است که نوجوانان در حوزه ارزش‌های اخلاقی دچار چالش چندانی نیستند، بلکه هنجار‌های آنها تغییر کرده: «به‌عنوان مثال گفتگو و لحن دانش‌آموزان نسبت به گذشته تغییر زیادی داشته است. آنها در گفتگو‌های روزمره خود از کلمات و واژه‌هایی استفاده می‌کنند که بار معنایی قشنگی ندارد یعنی کلمه یا ناسزایی که در گذشته حین دعوا و برای توهین به‌کار می‌رفت، در مکالمات روزمره‌شان استفاده می‌شود و اصلاً هم آن را توهین‌آمیز نمی‌دانند.»
نسلی که باید قانع شوداو تاکید می‌کند که جامعه بزرگسال ما نمی‌تواند به خوبی حوزه هنجار‌ها و ارزش‌ها را از یکدیگر تفکیک کند و به‌همین‌دلیل قضاوت جامعه بزرگسالان نسبت به نوجوانان در برخی حوزه‌ها چندان هم درست نیست: «من سرکشی و عصیانی در نوجوانان نمی‌بینم، معتقدم که تعبیر‌های ما از این موضوع اشتباه است. این نسل، عصیانگر و سرکش نیست، اما به‌واسطه تحولاتی که در جهان و ایران رخ داده، پرسشگر شده و باید قانع شود. یعنی باید بتوانیم به زبان این نسل درباره موضوعی به آنها توضیح دهیم و حق انتخاب را هم برایشان قائل شویم. اما ما چنین رفتاری نمی‌کنیم و واکنش طبیعی او به رفتار ما عصیان است.»
این کارشناس آموزشی می‌گوید که ساختار‌های حاکم بر مسائل کلان کشور بیشتر بر باور‌های کلان بچه‌ها به‌ویژه دیدگاه‌های اعتقادی و مذهبی آنها تاثیری منفی داشته است. او اساسی‌ترین راهکار برقراری تعامل مناسب با دانش‌آموزان را تغییر نگاه والدین و مربیان از مفهوم تربیت می‌داند: «در جامعه ما آنچه توسط والدین و نهاد‌های امنیتی رخ می‌دهد «کنترل رفتار» است به‌جای مفهوم واقعی تربیت. تا فهمی در والدین و مربیان درباره تربیت و نقش آنها در این حوزه ایجاد نکنیم، راه‌های دیگر جواب نمی‌دهد. مثلاً در حوزه ایجاد نشاط در مدارس، باید توجه کرد که بچه‌ها اسباب نشاط خودشان را جور می‌کنند، زیرا نیاز طبیعی آنها تفریح و شادی است و آنها می‌توانند به‌خوبی این فضا را در بازی‌ها و دورهمی‌های‌شان ایجاد کنند. به نظر من، روش‌های غلط ما در برخورد با بچه‌ها و مداخله‌های تربیتی‌مان است که به‌دلیل فهم غلط از مفهوم تربیت در میان متولیان است. فهم آنها مبتنی بر کنترل بیرونی است یعنی گمان می‌کنند طرف مقابل را باید به‌نوعی کنترل و تربیت کنند که شبیه خودشان شود. به نظر من، تا وقتی این رویکرد در میان والدین و مربیان وجود دارد، نمی‌توان از نوجوانان انتظار زیادی داشت.»
این کارشناس آموزش تاکید می‌کند که اسناد بالادستی مانند سند تحول آموزش تعریف‌های خوبی از مفهوم تربیت ارائه داده، بنابراین مهم است که متولیان آموزش این موضوع را موردتوجه قرار دهند. درحالی‌که این مسئله در کانون توجه متولیان آموزش نیست: «وقتی موضوعی در کانون توجه نیست، طبیعتاً تلاشی هم برای جاری‌شدن آن در سیستم آموزشی نمی‌شود.»
tags # معلم ، دانش آموزان سایر اخبار
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند