ناتوی آسیایی؛ اهداف پیدا و پنهان و موانع پیش روی آمریکا
تاریخ انتشار: ۱۷ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۲۰۶۸۲۸
خبرگزاری مهر- گروه بین الملل: آمریکا از چند سال قبل با پی بردن به توانائی های بالقوه چین و همچنین خیزش روسیه پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، استراتژی اصلی خود را بر پایه حضور گسترده در شرق آسیا بنا گذاشت و شروع به یار کِشی در قاره کهن برای مهار این دو کشور نمود.
افزایش مناسبات نظامی با ژاپن و کره جنوبی، تقویت روابط با استرالیا و هند، دامن زدن به تنش ها در دریای چین، حمایت از تایوان، هنگ کنگ و بودائیان تبت در برابر چین از یک سو و از سوی دیگر بها دادن به طرح گسترش ناتو به شرق و حمایت از انقلاب های رنگی از مهمترین مواردی است که در سال های اخیر آمریکا با پرداختن به آنها در پی مهار چین و روسیه بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در این میان اما صحبت های جدید «استفان بیگون» معاون وزیر خارجه آمریکا، درباره قصد واشنگتن برای ایجاد «ناتوی آسیایی»، پرده از روی برخی دیگر از اهداف ایالات متحده برداشت.
بیگون که در مجمع «مشارکت استراتژیک هند-آمریکا» سخن میگفت با اشاره به اینکه منطقه ایندو-پاسیفیک (دو اقیانوس هند و آرام) از اهمیت ویژه ای برای آمریکا برخوردار است از لزوم تشکیل اتحادی نظامی همانند ناتو برای این منطقه صحبت به میان آورد.
به گفته وی، ناتوی آسیایی میتواند در مرحله اول شامل کشورهای آمریکا، ژاپن، استرالیا و هند شده و در مراحل بعدی کشورهایی همچون کره جنوبی، ویتنام و نیوزیلند را نیز در بر بگیرد.
به گفته بیگون، دیپلماتهای آمریکایی در حال رایزنی با کشورهای اعلام شده برای از بین بردن تردیدهای آنها در این رابطه هستند.
اهداف آمریکا از حضور در آسیا
موضوع تمرکز بر آسیا از زمان ریاست جمهوری «باراک اوباما» وارد استراتژی های کلان کاخ سفید شد. اوباما پس از ورد به کاخ سفید یکی از اساسی ترین محورهای سیاست خارجی خود را با نام «سیاست آسیا – محور» به جهان معرفی کرد. در این رویکرد جدید، کشورهای شرق آسیا و منطقه اقیانوس آرام مورد هدف آمریکا در توسعه اقتصادی، سیاسی و نظامی قرار گرفتند.
اما ایالات متحده در این استراتژی علاوه بر مواردی همچون حمایت از متحدین منطقه ای، بهبود روابط با قدرت های نوظهور، سیاست اقتصادی، افزایش حضور نظامی در منطقه و اشاعه ارزش های آمریکایی اهداف دیگری را نیز دنبال می کرد.
ناتوی آسیایی میتواند در مرحله اول شامل کشورهای آمریکا، ژاپن، استرالیا و هند شده و در مراحل بعدی کشورهایی همچون کره جنوبی، ویتنام و نیوزیلند را نیز در بر بگیرد
پروفسور «جان مرشایمر» بنیانگذار نظریه واقعگرایی تهاجمی، عضو ارشد شورای روابط خارجی ایالات متحده آمریکا و استاد تمام دانشگاه «شیکاگو»، در سخنرانی که در سال ۱۳۹۶ در جمع اساتید و دانشجویان دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران داشت به توضیح این مطلب پرداخت که ثروت و جمعیت ۲ عامل تعیین کننده در رقابت میان ۳ قدرت برتر جهان شامل آمریکا، روسیه و چین هستند و از این منظر تا سال ۲۰۵۰، آمریکا با سیر صعودی رشد جمعیت و بهبود وضعیت اقتصادی مواجهه خواهد شد حالآنکه روسیه در جهت معکوس، سیری نزولی را تجربه خواهد کرد.
این درحالی است که اگرچه رشد اقتصادی و جمعیتی چین، الگویی خطی را دنبال میکند؛ باز هم در همین بازه زمانی در هر ۲ مورد از آمریکا پیشی میگیرد و به همین دلیل است که چین در مقایسه با روسیه، چالش بهمراتب جدیتری برای واشنگتن محسوب میشود.
وی در پاسخ به سوال خبرنگار مهر مبنی بر تصمیم آمریکا به ممانعت از تشکیل هژمونهای منطقهای گفت: باید بدانید که آمریکا به هیچ کشوری اجازه تسلط بر هیچ منطقه از جهان را نخواهد داد. به طور خاص درباره آسیای شرقی و خلیج فارس صحبت میکنیم. آمریکا وضعیتی را که در آن ژاپن، روسیه یا چین بر آسیای شرقی مسلط شوند، تحمل نخواهد کرد. آمریکا تاب تحمل وضعیتی که در آن ایران بر خلیج فارس مسلط شود را نخواهد داشت.
اهدف مهمتر
در این میان آنچه بیش از همه برای آمریکا اهمیت دارد مهار چین است. این هدف حتی با تغییر روسای جمهور آمریکا نیز تغییر نکرده است بطوریکه از سال ۲۰۱۶ یعنی ورود «دونالد ترامپ» به کاخ سفید، سیاست چین ستیزی با قدرت بیشتری دنبال شده و در دو سال اخیر مواردی همچون بروز بزرگترین جنگ اقتصادی جهان و تنش های دو کشور در خصوص کرونا بیش از هر زمان دیگری رو در رویی آمریکا با چین را به تصویر کشید.
اما موضوع فقط این نیست و چشمانداز رقابت راهبردی میان دو قدرت اقتصادی جهان از دنیای کار و تجارت فراتر رفته و با ورود به ماوراء دریاها، به تغییر موازنه قدرت در بستر ژئوپلیتیک میرسد.
سیاست چرخش به پاسیفیک که از دوره ریاست جمهوری باراک اوباما (۲۰۰۹-۲۰۱۷) در واکنش به قدرتیابی چین و نفوذ آن در آسیای شرقی به دایره دیپلماسی آمریکا افزوده شد؛ از همان ابتدا دورنمایی واضح از آینده تجاری- ژئوپلیتیکی جهان به دست داد و حاکی از آن بود که علیرغم جای گرفتن غرب آسیا در کانون بحران، جریان قدرت در سطح بینالملل به سمت جنوب شرق آسیا متمایل است.
البته این تعریف از زمان روی کار آمدن دونالد ترامپ در ژانویه ۲۰۱۷، دستخوش تغییر شد تاجایی که در سفری که وی در نوامبر همین سال به آسیا داشت؛ به دفعات از واژه ترکیبی «ایندوپاسیفیک = اقیانوس هند و آرام» به جای تکواژه «پاسیفیک = آرام» استفاده کرد.
در این میان، غرض اصلی پیچیده کردن اوضاع در قلمرو راهبردی چین بهویژه از راه مشارکت دادن رقیب قدرتمندی مانند هند و تشویق آن به همکاری نظامی هرچه بیشتر با ژاپن و استرالیا بود.
وقتی از این چشمانداز به اقیانوس هند و آرام نگاه میکنیم، مطالبات آمریکا و برخی از کشورهای آسهآن در دریای چین جنوبی، مطالبات ژاپن در دریای چین شرقی و در نهایت نگرانی دهلی از پروژه اقتصادی «یک کمربند یک جاده» در گستره اقیانوس هند، به ایجاد جبهه واحدی برای تنگتر کردن حلقه مهار چین منجر میشود.
چالش های پیش روی ناتوی آسیایی
با موارد مطرح شده در این گفتار، تا حدودی اهداف آمریکا از مطرح کردن پروژه «ناتوی آسیایی» مشخص می شود. پروژه ای که از یک سو قصد بسیج کردن کشورهای حاضر در منطقه ایندو پاسفیک عیله چین را داشته و از سوی دیگر قصد ایجاد ائتلافی جدید در برابر روسیه را دارد.
«ویندی شوکولا» : هند مخالف تشدید تنش با چین بوده و از انجام مذاکره با پکن حمایت می کند و این در حالی است که آمریکا تلاش می کند از درگیری های موجود در مرز چین و هند برای پیشبرد سیاست های خود استفاده کند
همانطور که در ابتدای بحث مطرح شد آمریکا برای ایجاد این ائتلاف جدید نگاه ویژه ای به کشورهای هند، ژاپن و استرالیا دارد.
در این مورد که آیا این کشورها با سیاست های آمریکا در منطقه همراه هستند یا خیر تردیدهایی وجود دارد و در همین رابطه استفان بیگون، معاون وزیر خارجه آمریکا، نیز اعلام کرده که دیپلماتهای آمریکایی در حال رایزنی با کشورهای اعلام شده برای از بین بردن تردیدهای آنها در این رابطه هستند.
در مورد امکان همراهی هند با آمریکا در این پروژه، «ویندی شوکولا» از کارشناسان مجله استراتژیک هند، می گوید: هند مخالف تشدید تنش با چین بوده و از انجام مذاکره با پکن حمایت می کند و این در حالی است که آمریکا تلاش می کند از درگیری های موجود در مرز چین و هند برای پیشبرد سیاست های خود استفاده کند.
در خصوص موضع هند در برابر روسیه نیز برخی کارشناسان می گویند: هند به ناتوی آسیایی نخواهد پیوست و دلیل این امر آن است که آمریکا هیچگاه در شرایط سخت به کمک هند نیامده و در حال حاضر نیز روس ها یکی از اصلی ترین تامین کنندگان تسلیحات مورد نیاز هند هستند.
پروفسور «سرگئی لونوف» از کارشناسان موسسه روابط بین المللی در مسکو، نیز می گوید: آمریکا می خواهد سیاست خارجی هند را زیر سوال ببرد. پیوستن هند به ائتلاف ناتوی آسیایی به معنای ضربه زدن به روابط دهلی-مسکو است.
لونوف درباره ژاپن و استرالیا نیز معتقد است این دو کشور با وجود داشتن تنش با چین بعید است بخواهند که روابط تجاری خود با پکن را با پیوستن به ائتلاف ناتوی آسیایی از بین ببرند.
کد خبر 5017084 عبدالحمید بیاتیمنبع: مهر
کلیدواژه: ناتو آسیا ایالات متحده امریکا شرق آسیا چین هندوستان روسیه ایالات متحده امریکا رژیم صهیونیستی امارات متحده عربی عراق لبنان فلسطین ترکیه عربستان سعودی ایران دونالد ترامپ مدیترانه شرقی امانوئل ماکرون ویروس کرونا فرانسه ناتوی آسیایی اقیانوس هند منطقه ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۲۰۶۸۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پیوند علم و سیاست در دانشگاههای ایران علیه صهیونیسم
به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری علم و فناوری آنا - مصطفی خدابخشی؛ بیش از ۳۴ هزار نفر در طی هفت ماه گذشته بر اثر جنایات ضد بشری رژیم منحوس صهیونیستی علیه مردم نوار غزه جان خود را از دست دادند. شقاوتی که هم اکنون آتشش به جان فضاهای علمی جهان افتاده تا سکوت منبعث از تهدید و ارعاب نهادهای قدرت در دانشگاهها شکسته و بسیاری از دانشجویان یک صدا از غرب آسیا تا قلب کالیفرنیا علیه صهیونیسم و جنایات آنان فریاد سر دهند.
با بالا گرفتن سطح اعتراضات در دانشگاههای آمریکا حالا مواجهه با دانشجویان معترض که تا پیش از این با اقدامات خشونت آمیز پلیس این کشور برای خفه کردن گفتمان آکادمیک در خصوص پایمال شدن حقوق بشر رو به رو بودند به شکل جدیدی در حال رخ نمایی است. تهدیداتی از جمله اخراج از دانشگاه و عدم استخدام که از آنها میتوان به عنوان گزینههایی قهری برای به سکوت کشاندن دانشجویان توسط نهادهای امنیتی آمریکا نام برد.
همزمان با انتشار اخبار مربوط به این رویکرد جدید از سوی سیاست مداران آمریکایی ندای آزادی خواهی دانشجویان آمریکایی به دانشگاههای ایران رسیده، آوایی که نشان میدهد که دیگر مساله فلسطین تنها دغدغه جهان اسلام نیست بلکه به عنوان مهمترین موضوع در جهان مبدل شده و از هر گوشه ندای حمایت از حق مسلم فلسطینیان به گوش میرسد. بر همین اساس بیش از سیزده دانشگاه ایران اعلام کرده اند که آمادگی جذب دانشجویان آمریکایی تعلیق شده در پی حوادث این روزهای فضای دانشگاهی این کشور را دارند.
اولین فراخوان در این خصوص از دانشگاه شیراز که یکی از دانشگاههای برتر کشور است، صادر شد. در همین خصوص محمد موذنی رئیس این دانشگاه اعلام آمادگی کرد که دانشگاه شیراز دانشجویانی که به دلیل حمایت از فلسطین اخراج شده اند را بورسیه خواهد کرد.
در ادامه دانشگاه شهید بهشتی نیز با حمایت از دانشجویان اخراجی آمریکا به این حرکت پیوست و در همین خصوص سیدمحمود آقامیری، رئیس این دانشگاه گفت که دانشجویانی را که به دلیل اعتراض به عملکرد صهیونیستها از دانشگاههای اروپا و آمریکا اخراج شدهاند، پذیرش میکنیم.
بر اساس آنچیز که ریاست دانشگاه شهید بهشتی اعلام کرده تمامی هزینههای مربوط به آموزش، خوابگاه و اسکان این دانشجویان به طور کامل از سوی دانشگاه تامین خواهد شد.
زنجیره حمایتی از دانشجویان آزادی خواه آمریکایی به دانشگاه رازی به عنوان یکی از معتبرترین دانشگاههای جهان اسلام راه یافت. جایی که در آن محمدنبی احمدی رئیس دانشگاه گفت: تمام استادان و دانشجویان اخراج شده وقایع اخیر آمریکا و حامیان مردم مظلوم فلسطین میتوانند با هجرت به ایران اسلامی، تدریس و تحصیل خود را در این دانشگاه ادامه دهند.
دانشجویان حامی مردم مظلوم فلسطین که در روزهای اخیر شجاعانه علیه رژیم جعلی اسرائیل به پا خاستند و از دانشگاههای آمریکا اخراج شدهاند، میتوانند با تخفیف کامل شهریه، در رشته مورد علاقه خود در دانشگاه رازی کرمانشاه به تحصیل بپردازند. استادان و دانشمندان دانشگاههای آمریکا نیز که در پی حمایت از مردم بیدفاع فلسطین و ابراز انزجار از رژیم غاصب صهیونیستی از دانشگاه اخراج شدهاند، میتوانند در دانشگاه رازی تدریس کنند.
بعد تبدیل این حرکت به موجی فراگیر دیگر دانشگاهها از جمله دانشگاه علامه طباطبایی، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشگاه علم و صنعت، جهاد دانشگاهی و ... نیز آمادگی خود برای پذیرش دانشجویان اخراجی از دانشگاههای آمریکا را اعلام کردند.
دانشگاههای برتر ایران با این حرکت یک پیام مهم برای دانشجویان آمریکایی که این روزها مورد سرکوب شدید پلیس این کشور قرار گرفته اند مخابره کردند و آن چیزی نیست جز دفاع از آرمان صلح و عدالت. آرمانی که هم اکنون بیداری واقعی در فضای دانشگاهی جهان را رقم زده و دنیا را در خصوص وقایع غزه حساس کرده است.
انتهای پیام/