«صبح جمعه با شما» چگونه شناسنامه طنز رادیو شد/ 3 دهه خندیدن با شخصیتهای شنیدنی +فیلم
تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۲۲۲۲۴۸
«صبح جمعه با شما» از جمله برنامههای رادیویی است که پس از فراز و نشیبهای بسیار در طول سه دهه، همچنان مخاطبان فراوانی دارد.
به گزارش خبرنگار حوزه رادیو و تلویزیونگروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، در دورانی که به نظر میرسد شبکههای اجتماعی و بستر بیپایان اینترنت، سلطان بلامنازع قلمرو رسانه و ارتباطات شدهاند، رادیو در کنار مخاطبان وفادارش، همچنان پرقوت به حیات خود ادامه میدهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در هشت دههای که از آغاز به کار رادیو در ایران گذشته است، برنامههای پرشنونده و خاطرهساز فراوانی به رادیو آمدهاند. این برنامهها بعد از مدتی به بخشی از خاطره جمعی ایرانیان تبدیل شده و در ذهن آنان ماندگار شدهاند.
سیاست احیا و تقویت برنامههای خاطرهانگیز
در سالهای دهه شصت برخی برنامههای رادیویی همچون «قصه ظهر جمعه»، «صبح جمعه با شما» و «سلام صبح به خیر» به دایره برنامههای پرمخاطب رادیو اضافه شد. این برنامهها با فراز و فرود و شدت و ضعف در طول چهار دهه اخیر به کار خود ادامه دادهاند و مخاطبان خاص خود را نیز داشتهاند.
چند سالی است که روند احیا و یا تقویت این برنامهها در دستور کار رادیو و به ویژه مدیران رادیو ایران به عنوان قدیمیترین شبکه رادیویی قرار گرفته است. شاید برنامههای رادیویی از حیث کمیّت مخاطبان به دوران طلایی دهه پنجاه و شصت نرسد، اما از لحاظ کیفی تقویت و احیای این برنامهها میتواند رادیو را همچنان در جایگاه همنشین قدیمی مخاطبان حفظ کند.
یکی از برنامههای خاطره انگیز و جذابی که از نیمه دوم دهه شصت تا اواخر دهه هفتاد از رادیو ایران پخش میشد «صبح جمعه با شما» بود.
از رادیو دریا تا «صبح جمعه با شما»
تولید این برنامه به سالهای پیش از انقلاب و راه اندازی رادیو دریا در سال 1351 بازمیگردد. هدف از راهاندازی این رادیوی فصلی، راهنمایی مسافران تابستانی شمال ایران و ارائه اطلاعات آب و هوایی، وضعیت جاده، نشانی مراکز اقامتی، تفریحی و درمانی برای ایشان و همچنین پخش موسیقی و برنامههای تفریحی برای آنها بود.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، برنامههای این رادیو متوقف شد و پس از چند سال و در تابستان سال 1364 تیمی با سرپرستی احمد شیشهگران دوباره رادیو دریا را راهاندازی کردند. این گروه وظیفه داشتند با تولید برنامههای شاد، فضای مفرحی را برای مسافران شمال کشور فراهم کنند.
موفقیت برنامه تولید شده توسط این گروه برنامهساز و استقبال مخاطبان باعث شد تا در اواخر این سال و با تشکیل گروه ورزش و تفریحات در رادیو ایران، به صورت جدیتری به چنین برنامههایی توجه شود.در نتیجه، از بهار سال 1365 نطفه برنامه «صبح جمعه با رادیو» بسته شد و در سالهای طولانی با تهیهکنندگی سعید توکل و سردبیری احمد شیشهگران فعالیت کرد؛ برنامهای که مدتی بعد به «صبح جمعه با شما» تغییر نام داد.
در طول سالهای فعالیت «صبح جمعه با شما» که با نقش محوری زندهیاد منوچهر نوذری، احمد شیشهگران، سعید توکل و زندهیاد صادق عبداللهی همراه بود، اگرچه مخاطب رادیو به واسطه گسترش سایر ابزارهای ارتباطی کاهش یافت اما این برنامه همچنان مخاطب وفادارش را داشت و به همین دلیل سرمایه گذاری بر روی این برنامه رادیویی ادامه یافت.
در سالهای پخش این برنامه، چهرههای پیشکسوتی نظیر زندهیادها منوچهر نوذری، رضا عبدی، کنعان کیانی، فرهنگ مهرپرور، مهین بزرگی، حسین عرفانی، مهین دیهیم، اصغر افضلی و همچنین هنرمندانی همچون عباس محبی، منوچهر آذری، علیرضا جاویدنیا، تورج نصر، بیوک میرزایی، اصغر سمسارزاده، شهلا ناظریان، داود منفرد، مهران امامیه، فرانک رفیعی، حسین هاشمی، مرتضی تبریزی، شوکت حجت و... شخصیتهای ماندگاری را خلق کردند.
نقشهایی چون کاراکترهای معروفی نظیر آمیز عبدالطمع، ملون، دست و دلباز، زرگنده، کارمند کوچولو، اوس عباس آقا، شنگول، جانعلی، سق سیاه ... به ستارههای ماندگار این برنامه تبدیل شدند و حتی برخی از این کاراکترها به برنامههای کمدی تلویزیون نیز راه یافتند. در آن سالها «صبح جمعه با شما» با زبان طنز و نافذ خود بسیاری از آسیبهای اجتماعی و تنگناهای اقتصادی را به گوش مسئولان میرساند.
تغییر نام و تعطیلیهای مکرر
با این حال این برنامه نیز در سال 1378 تعطیل شده و گروه تولید آن نیز در سایر برنامههای نمایشی پراکنده شدند.
چهارسال بعد و از سال 1382 این بار این برنامه با عنوان «جمعه ایرانی» پخش خود را آغاز کرد. در این شروع دوباره، در کنار هنرمندان پیشکسوت، جوانهای با استعداد نیز حضور موثری داشتند و توانستند مخاطبان را پس از یک سکته طولانی بازگردانند.
با اینحال «جمعه ایرانی» هم از تابستان سال 1394 تعطیل شد. البته مخاطبان این برنامه میتوانستند ساختار کلی و هنرمندان «صبح جمعه باشما» و «جمعه ایرانی» را در سایر برنامههای طنز نمایشی رادیو از جمله قند و نمک، کوی نشاط و رادیو جمعه بشنوند.
وقتی صبحهای جمعه رادیو دوباره پرشور و خنده شد!
با پیگیری مدیران رادیو، از اردیبهشتماه سال 1397 هنرمندان برنامه «صبح جمعه با شما» باردیگر دور هم جمع شدند تا این بار با کارگردانی علیرضا جاویدنیا و تهیهکنندگی ساجد قدوسیان، این برنامه را احیاء کنند.
یکی از تفاوتهای دور جدید برنامه «صبح جمعه با شما» استفاده از ظرفیت طنازان سایر استانها است. روندی که با هماهنگی با معاون امور استانهای معاونت صدا صورت گرفت.
در زمان راهاندازی دوباره این برنامه خاطرهانگیز، حمید شاهآبادی معاون صدای سازمان صداوسیما «صبح جمعه با شما» را شناسنامه طنز رادیو نامید و مطالبه مخاطبان مبنی بر ادامه تولید و پخش مجدد آن را مهمترین انگیزه رادیو برای احیای این برنامه معرفی کرد.
اینگونه بود که شنوندگان رادیو باز هم ساعت 9 صبح روزهای جمعه موج رادیو خود را روی دستگاه رادیو ایران تنظیم کردند تا شنونده از قدیمیترین و خاطرهانگیزترین برنامههای رادیویی شوند.
مدیر شبکه رادیویی ایران هم در گفتگویی با خبرنگار خبرگزاری آنا در اینباره گفت: از همان ابتدای حضورم در رادیو ایران به دنبال احیای برنامه صبح جمعه با شما بودم. الان پیشکسوت و صاحبصدایی وجود ندارد که خودش علاقهمند باشد و توانایی کار داشته باشد و در این مجموعه نباشد. صبح جمعه با شما یک برنامه خاطرهانگیز با حدود ۴۰ سال قدمت است. همه مردم آن را به عنوان یک برنامه شاخص میشناسند.
محمدجعفر محمدزاده افزود: خدا را شکر همه پیشکسوتان در این برنامه هستند مگر آنهایی که به رحمت خدا رفتهاند یا کسانی که توانایی نداشته باشند و گرنه همه هستند. برنامه کوی نشاط ما همینجوری است، برنامه راه شب ما همینگونه است. ما برنامههایی که برای مردم خاطرهانگیز است را حفظ کردهایم. جوانها در کنار پیشکسوتها دارند پیش میروند و الحمدلله خوب هم هستند.
در پایان میتوان گفت استفاده از تجربه برنامهسازان حوزه طنز، مجریان، هنرمندان قدیمی (چه آنان که در قید حیات هستند و چه با مراجعه به بایگاین صبح جمعه با شما) و ترکیب آنان با نوآوری، و جسارت و جوانان میتواند این روند را پربار سازد.
از سوی دیگر ارائه روشمند این برنامههای آرشیوی در قالبهای جدید رسانهای و فضای مجازی نیز میتواند بر شمار مخاطبان این برنامه طنز رادیو بیفزاید.
انتهای پیام/4104/
منبع: آنا
کلیدواژه: رادیو رادیو ایران حمید شاه آبادی منوچهر نوذری صبح جمعه با شما علیرضا جاویدنیا برنامه های رادیویی صبح جمعه با شما برنامه ها رادیو ایران خاطره انگیز راه اندازی سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۲۲۲۲۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
از فیلمسازی «بدون دیالوگ» تا خندیدن به «قضاوت»
به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، هفتمین جلسه فصل نهم پاتوق فیلم کوتاه با همکاری موسسه فرهنگی، تبلیغاتی بهمن سبز-پخش رویش، یکشنبه ۹ اردیبهشتماه ۱۴۰۳ در پردیس سینمایی بهمن برگزار شد.
در این جلسه ۴ فیلم کوتاه «شیوع» به کارگردانی میثم مرادی، «زخم» به کارگردانی سحر نورمنّور، «گرازها» به کارگردانی غلامرضا جعفری و «قضاوت» به کارگردانی آریا گازُر به نمایش درآمدند و سپس محمد علیزادهفرد کارگردان سینمای کوتاه بهعنوان کارشناس و محمد صابری بهعنوان مجریکارشناس برنامه به نقد این آثار پرداختند.
فیلمسازی بدون دیالوگ؛ ریسک یا فرصت؟
در بخش ابتدایی این نشست، فیلم «شیوع» به کارگردانی میثم مرادی با حضور این کارگردان جوان مورد بررسی قرار گرفت و محمد علیزاده درباره ویژگی «بدون دیالوگ بودن» این فیلم، توضیح داد: خیلی وقتها ساخت فیلم بدون دیالوگ میتواند باعث ابهام شود چون شما با طیف مختلفی از مخاطبان روبهرو هستید. البته در فیلمکوتاه ما با مخاطبان خاص مواجه هستیم؛ افرادی که به شکل خاص سینما را دنبال میکنند. در فیلمهایی که به سمت این نوع روایتها میروند کار سخت میشود.
وی ادامه داد: فیلمکوتاه «حیوان» ساخته برادران ارک هم تقریبا هیچ دیالوگی ندارد. امسال در جشنواره فیلم کوتاه تهران «ضلعی برای خروج» را هم داشتیم که آن هم دیالوگ نداشت، یک وقتهایی روایت این اقتضا را ایجاد میکند که فیلم شما دیالوگ نداشته باشد اما یک وقتهایی اصرار داریم که فیلم هیچ دیالوگی نداشته باشد. در حالت دوم وقتی فیلم را میبینید با خود میگویید باید اینجا دیالوگی را میشنیدیم.
مرادی هم گفت: زمانی که ایده این فیلم به ذهنم آمد، اینچنین نبود که اصرار داشته باشم تا حتما دیالوگی در آن نباشد بلکه به این فکر میکردم که فیلم چه چیزی میطلبد. خودم البته این تجربه را دوست داشتم. من خودم را کامل در فرآیند ساخت فیلمکوتاه «شیوع» بهعنوان اولین فیلمم، رها کردم و به این فکر نمیکردم که اگر این کار را کنم کسی خوشش میآید یا نه.
این کارگردان ادامه داد: «شیوع» چیزی بین فیلم داستانی و تجربی است. برای تکتک اتفاقات داخل فیلم دلیل دارم، البته میدانم فیلمی موفق است که نیاز به توضیح نداشته باشد، در عین حال به نظرم فیلمی موفق است که بر سرش بحث شود. از این رو معتقدم فیلمی که همه از آن تعریف کنند موفق نیست.
علیزادهفرد توضیح داد: این فیلم نه به آن معنا تجربی است، نه داستانی. چون در فیلم تجربی قرار است یک تجربه جدید در روایت یا تکنیک ببینیم اما من در این فیلم تجربه جدیدی در تکنیک و روایت ندیدم و به تصور من «شیوع» یک فیلم داستانی است که اتفاقاً عناصر داستانی در آن نحیفتر به کار رفته است. البته این هم یک مدل از فیلمسازی است. من خودم فیلمسازم و میدانم که فیلمسازی چقدر سخت است.
فیلمی که هم میخنداند و هم حرف دارد
در ادامه نوبت به فیلمکوتاه «قضاوت» به کارگردانی آریا گازر رسید که در ابتدا به صورت مختصر به معرفی خود پرداخت و این فیلم را اولین تجربه کارگردانیاش معرفی کرد. سپس علیزادهفرد گفت: من «قضاوت» را دو سال پیش در جشنواره فیلم کوتاه تهران دیدم که یادم است بسیار مورد استقبال واقع شد. چون «قضاوت» فیلمی بود که موقعیتهای کمیک آن بهخوبی درآمده بود.
گازر درباره شکلگیری ایده فیلم «قضاوت» توضیح داد: دغدغه «قضاوت» از دوران تحصیل من در هنرستان میآید، در آن زمان همیشه وقتی کلاس داشتیم به دفتر مدیر احضار میشدیم که او هم مدام حرف میزد و ما کلاس را از دست میدادیم. همان موقع فیلمهایی را میدیدیم که یکی بیشتر از دیگری استانداردهای فیلمسازی را نداشتند! زمانی بیشتر متعجب میشدم که میدیدم اغلب به این فیلمها خوب پرداخته میشد و از جشنواره سالانه هنرستان چند جایزه میگرفتند.
وی افزود: به این روند فکر میکردم که چگونه میتوان این موقعیت را به نمایش دربیاورم. وقتی فیلم در پردیس ملت اکران شد عدهای در مواجهه با سکانس اول میگفتند این دیگر چه فیلمی است! اما از جایی به بعد مخاطب بهیکباره غافلگیر میشد. البته من خیلی از جشنوارهها را به واسطه همین امر از دست دادم چون خیلی از جشنوارهها حوصله ندارند تا انتها فیلم را ببینند و وقتی ابتدای فیلم را میبینند، گمان میکنند یک فیلم کلاسی و آماتور است و آن را پس میزنند. ریسک دومی که انجام دادم نام این فیلم است که دمدستی است و خودم فکر میکنم بدترین اسم را انتخاب کردهایم!
در ادامه علیزادهفرد درباره ویژگیهای «قضاوت» گفت: مدل و خلاقیت گاهی در چینش حوادث و گاهی در اجرای فیلم رخ میدهد، خلاقیت در اجرای برخی اتفاقات در «قضاوت» ما را یاد کارهای سروش صحت میاندازد. با آنکه در روایت «قضاوت» داریم مدل فیلم در فیلم را میبینیم که یک مدل تکراری است، ولی این فیلم در چیدمان حوادث متفاوت است و خلاقیت دارد. خیلیها معتقدند در فیلمهای کمدی آن چیزی که سبب خنده میشود شگفتزدگی مخاطب است که این اتفاق چندبار در «قضاوت» رخ میدهد.
این کارگردان توضیح داد: پس از پایان برخی از فیلمهای کمدی، شما وقتی با خودت تنها میشوی متوجه میشوی فیلم گرچه لحظات مفرحی برای تو داشته اما پیامی نداشته است اما ما با «قضاوت» میخندیم، شگفتزده میشویم و در انتها برای ما حرفی برای گفتن دارد. وقتی «قضاوت» را دیدم بیش از اینکه در قصه آن رابطه یک مدیر مدرسه با دانشآموز را ببینم رابطه یک مدیر فرهنگی با یک فیلمساز را دیدم.
چالشهای روایت یک «زخم»
در ادامه پاتوق فیلمکوتاه نوبت به «زخم» به کارگردانی سحر نورمنور رسید که کارگردانش در نشست غایب بود. علیزادهفرد درباره «زخم» گفت: در این پکیج از فیلمها، من حس متفاوتتری نسبت به «زخم» داشتم، این فیلم را قبلا هم دیده بودم و باید بگویم پرداختن به برخی از موضوعات در فرهنگ و جامعه ما کار سادهای نیست و «زخم» و «دابر» فیلمهایی هستند که موضوعات سختی دارند.
وی ادامه داد: «زخم» علاوه بر اینکه به مسأله بلوغ یک دختربچه میپردازد، موضوع احساسبرانگیز نبود مادر را هم به تصویر میکشد که این امر میتواند همدلی مخاطب را به دنبال داشته باشد. ضمن اینکه کارگردانی و نویسندگی آن، کار سادهای نبوده و حتی تدوین آن هم بهاندازه است. همه این موارد کمک میکند تا دنیای فیلم برای ما باورپذیر باشد.
این کارگردان سینمای کوتاه، در ادامه در پاسخ به اظهارنظر یکی از مخاطبان مبنیبر اینکه «زخم» تنها در پی این بوده است که اشک مخاطب را دربیاورد، گفت: اینکه بگوییم فیلم میخواسته اشک مخاطب را دربیاورد و آن را محل اشکال بدانیم درست نیست، چون ما فیلم میسازیم که موضوعی را برای مخاطب باورپذیر کنیم. اگر منطق اتفاقات درون قاب درست نباشد، میشود پذیرفت که فیلم به دنبال ترحم مخاطب بوده است. اما در این فیلم اینچنین نیست، «زخم» به لحاظ منطق روایی به دنبال این نبوده که گریه مخاطب را دربیاورد.
استفاده هنرمندانه «گرازها» از عناصر داخل قاب
فیلم «گرازها» به کارگردانی غلامرضا جعفری هم آخرین فیلمکوتاهی بود که در پاتوق هفتم مورد بررسی قرار گرفت اما کارگردانش در نشست حضور نداشت.
علیزادهفرد درباره این فیلم گفت: از یک جهت موقعیت «گراز» جذاب است اما یک بدی هم دارد و آن، این است که موضوع بکری ندارد. چون در فیلم کوتاه مهم این است که سوژههای بکری داشته باشید. در «گراز» از عناصر داخل قاب به شکل هنرمندانهای بهره گرفته شده اما تکراری بودن سوژه و پایانبندی بد به آن ضربه زده است.
وی افزود: پایان باز در فیلمسازی به این معنا این نیست که به همه موضوعات پاسخی داده نشود، بلکه به این معناست که تنها یکی دو سوال باقی بماند اما پایان این فیلم اصلا رهاست.
انتهای پیام/