به نقل از «ایسنا»

پاییز امسال چگونه کروناویروس را از آنفلوآنزا تشخیص دهیم؟

تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۲۲۳۸۳۷

ایسنا/خراسان رضوی ماه‌هاست که متخصصان بهداشت درباره خطرات هم‌زمانی ویروس کرونا در فصول سرد هشدار می‌دهند و می‌گویند قبل از شروع شیوع آنفلوآنزا در پاییز و زمستان، بیماری همه‌گیر کووید-۱۹ باید کنترل شود.

برخی از این هم‌زمانی به‌عنوان "دو همه‌گیری" یاد می‌کنند، اپیدمی دوگانه‌ای که می‌تواند یک جامعه را تحت تاثیر قرار دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با توجه به اینکه ویروس کرونا قابلیت انتشار بسیار سریعی دارد، هر چه اپیدمی محلی کووید-۱۹ بدتر باشد، ممکن است دو همه‌گیری نیز بدتر باشد. بیمارستان‌ها ممکن است زمان چالش‌برانگیزتری برای برخورد با دو نوع بیماری داشته باشند و ممکن است افرادی باشند که به هر دو بیماری مبتلا شوند.

فصل‌های آینده؛ پاییز و زمستان ممکن است به ما نشان دهند که این عفونت دوگانه چگونه بر بدن تاثیرگذار خواهد بود.

مشخص نیست که دنیا طی ماه‌های آینده با دو ویروس چگونه روبرو شود. اما ویروس کرونا و آنفلوآنزا علائم مشابه بسیاری دارند، تقریبا غیرممکن است که پزشکان و بیماران بدون آزمایش بیماری اصلی را تشخیص دهند. بیماران باید هر دو آزمایش آنفلوآنزا و کووید-۱۹ را انجام دهند، کیت‌های آزمایش دوگانه نیز ممکن است به‌زودی در دسترس باشند. با توجه به این نکته، دو علامت وجود دارد که باید به آن‌ها توجه کنید، زیرا ممکن است به شما کمک کند بین آنفلوآنزا و کووید-۱۹ تمایز قایل شوید و اقدامات مناسب را سریعتر حتی قبل از آزمایش انجام دهید.

 آرنولد مونتو، متخصص بیماری‌های اپیدمیولوژی دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه میشیگان گفت: "ما کاملا گیج خواهیم شد".

وی به یک علامت متمایز  کووید-۱۹ اشاره کرد که می‌توانید حتی قبل از انجام آزمایش PCR مناسب از بیماری خود آگاه شوید. این علامت کاهش ناگهانی بو و چشایی است که به‌طور فزاینده‌ای در بیماران کووید-۱۹ مشاهده‌شده است.

اما همه‌کسانی که به ویروس جدید مبتلا می‌شوند این علامت را ندارند. بر اساس نتایج تحقیق اخیری که در اروپا انجام‌شده،  ۸۵ درصد از ۴۱۷ نفر مبتلابه  کووید-۱۹ خفیف تا متوسط ‌این علائم را گزارش کردند.

آنفلوآنزا و سرماخوردگی‌های معمولی نیز می‌توانند به‌طور موقت باعث از بین رفتن بویایی شوند. اما ویروس کرونا ممکن است منجر به تجربه ناگهانی و عمیق‌تری در کاهش بویایی شود که حتی توانایی تشخیص شیرینی و تلخی را تحت تاثیر قرار دهد. همچنین، ممکن است کووید-۱۹ بدون گرفتگی بینی باشد.

کارل فیلپوت، متخصص گوش و حلق و بینی از دانشگاه آنگلیای شرقی بریتانیا (East Anglia )، یک مطالعه محدود انجام داد و به ۳۰ نفر  بر اساس سن و جنس آزمایش بویایی داد. یک‌سوم آنان مبتلابه کووید-۱۹، ۱۰  نفر سرماخوردگی شدید و ۱۰ نفر به‌عنوان گروه کنترل عمل کردند.

دکتر گفت: افرادی که به  کووید-۱۹ مبتلا شده باشند ممکن است در خانه محصولاتی مانند قهوه و پرتقال را استشمام کنند تا میزان درک بویایی مشخص شود.

یک علامت دیگر کووید-۱۹ نیز وجود دارد که آن را از آنفلوآنزا متمایز می‌کند و این مورد تنگی نفس یا تنفس دشوار است. بر اساس اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات‌متحده از دست دادن بو و تنگی نفس در حال حاضر دو علامتی هستند که این بیماری را از آنفلوآنزا متمایز کرده است.

بر اساس نتایج منتشرشده یک تحقیق، نیمی از بیماران با موارد شدید بیماری ممکن است حدود یک هفته پس از شروع علائم دچار تنگی نفس شوند. این علامت نشان‌دهنده یک مسئله تنفسی شدید است که ممکن است بیماران به اکسیژن درمانی و حتی یک دستگاه تنفس نیاز داشته باشند.

شما باید عادات تنفسی خود را بررسی کنید و به دنبال افزایش میزان آن باشید. نرخ‌های طبیعی، بین ۱۲ تا ۱۶ تنفس در دقیقه است. شما با وسیله‌ای به نام پالس اکسیمتر در خانه می‌توانید از طریق تنفس، بیماری کووید-۱۹ یا آنفلوآنزا را تشخیص دهید. هنگامی‌که دستگاه  مقادیر غیرطبیعی شناسایی کرد، باید با پزشک خود تماس بگیرید. میزان طبیعی باید بین ۹۴ تا ۱۰۰ باشد، میزان کمتر ممکن است اولین علائم هیپوکسمی را ایجاد کند، زیرا اکسیژن کافی در عروق  عبور نمی‌کند.

به‌طورمعمول، تنها مشکلات تنفسی نیست  و شما باید علائم دیگری را که با آنفلوآنزا و ویروس کرونا مشترک است را بررسی کنید که شامل تب و لرز، سرفه، بدن‌درد، خستگی، تهوع و اسهال است.

بااین‌حال، همه بیماران  کووید-۱۹ علائم یکسانی ندارند و ممکن است مواردی وجود داشته باشد که افراد دچار از دست دادن بویایی و تنگی نفس نشوند و ممکن است که به ویروس کرونا آلوده باشند و  نه یک نوع آنفلوانزا.

به‌محض بروز علائم، ابتدا باید کووید-۱۹ را در راس قرار دهید و فکر کنید ممکن است به آن مبتلا باشید. به‌این‌ترتیب، وقتی مجبور هستید از خانه خارج شوید، فاصله اجتماعی با دیگران را رعایت کنید. همچنین برای کاهش خطر انتقال ویروس به سایر اعضای خانواده همیشه ماسک صورت استفاده کنید. آزمایش آنفلوآنزا و کووید-۱۹ باید در اولویت باشند، به‌خصوص اگر علائم بدتر شوند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی علمی دانشگاهی کروناویروس آنفلوآنزا ویروس کرونا کووید ۱۹ تنگی نفس بر اساس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۲۲۳۸۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اختلال ترس از فراموش شدن چیست؟

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، بیشتر مردم امیدوارند که عزیزانشان از آنها به نیکی یاد کنند و طبیعی است که گهگاه نگران فراموش شدنشان باشند. اما برای برخی، ترس از فراموش شدن یا نادیده گرفته شدن را می توان به عنوان یک فوبیا در نظر گرفت.

بیشتر بخوانید: تله فوبیا یا اضطراب تلفن چیست؟

آتازاگورافوبیا ترس غیرعادی از به یاد ماندن است. همچنین می تواند شامل ترس از فراموش کردن کسی یا چیزی باشد. اگر ترس شما شامل فراموش شدن توسط یک فرد یا گروه اجتماعی خاص باشد، ممکن است بخشی از یک نوع فوبیای اجتماعی در نظر گرفته شود.

این مقاله به ویژگی‌های ترس از فراموشی و همچنین علل، علائم و گزینه‌های درمانی این فوبیا می‌پردازد.

تعریف ترس از فراموش شدن

آتازاگورافوبیا ترس شدید یا غیرمنطقی از فراموش شدن یا فراموش کردن کسی یا چیزی است؛ همچنین ممکن است شامل ترس از نادیده گرفته شدن یا جایگزین شدن باشد.

در برخی موارد، این وضعیت را می توان بخشی از فوبیای اجتماعی در نظر گرفت. تخمین زده می شود که ۱۵ میلیون آمریکایی با یک فوبیای اجتماعی زندگی می کنند. فوبیای اجتماعی زمانی است که ترس غیرمنطقی از قضاوت یا طرد شدن در یک موقعیت اجتماعی خاص دارید.

افراد مبتلا به آتازاگورافوبیا ممکن است اضطراب، استرس، یا وحشت ناتوان کننده ای را تجربه کنند که فقط به این فکر می کنند که فراموش می شوند. شما همچنین ممکن است علائم فیزیکی اضطراب مانند حالت تهوع، ضربان قلب سریع یا حتی یک حمله پانیک تمام عیار را هنگام مواجهه با ترس خود تجربه کنید.

ترس از فراموش شدن نیز ممکن است با نگرانی های خاص در مورد از دست دادن حافظه، مانند ترس از ابتلا به بیماری آلزایمر یا زوال عقل مرتبط باشد. این ترس ممکن است در حین مراقبت از فردی با این وضعیت ایجاد شود.

علائم آتازاگورافوبیا چیست؟

مانند بسیاری از فوبیاها، ترس از فراموشی می تواند با علائم روحی و جسمی همراه باشد. افراد مبتلا به آتازاگورافوبیا اگر واقعاً در یک موقعیت اجتماعی فراموش شوند یا نادیده گرفته شوند، یا زمانی که با فکر فراموش شدن یا فراموش کردن کسی یا چیزی مواجه شوند، ممکن است علائمی خاص را تجربه کنند.

علائم آتازاگورافوبیا ممکن است شامل موارد زیر باشد:

ترس و اضطراب بیمارگونه زمانی که نادیده گرفته می شوند یا فراموش می شوند یا درک می کنند که ممکن است فراموش شوند.

دلهره و اضطراب شدید فقط به فکر فراموش شدن

اضطراب شدیدی که با خطر واقعی فراموش شدن تناسب ندارد

تجربه احساس فاجعه یا عذاب قریب الوقوع در مواجهه با موقعیتی که نگرانی از دست دادن حافظه یا فراموش نشدن را برمی انگیزد.

حالت تهوع یا ناراحتی شکمی

مشکل در خوابیدن

اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی که در آن‌ها احتمال فراموشی یا نادیده گرفته شدن وجود دارد

درد ناشی از تنش در نواحی خاصی از بدن

وحشت زدگی

علل آتازاگورافوبیا چیست؟

فوبیا باعث واکنش استرس فرد می شود که به عنوان پاسخ جنگ یا گریز نیز شناخته می شود. دلایل متعددی وجود دارد که این پاسخ استرس ممکن است با ترس از فراموش شدن ایجاد شود، از جمله:

ژنتیک: ژن‌های خاصی که توسط والدین بیولوژیکی منتقل می‌شوند نقش مهمی در فوبیا و سایر اختلالات اضطرابی دارند.

تجربه یادگیری مشاهده شده: اگر یکی از والدین یا خواهر و برادر از همین موضوع می ترسد، ممکن است فرد یاد گرفته باشد که از فراموش شدن بترسد.

تجربه یادگیری مستقیم: سابقه تروما یا تجربه آسیب زا مانند فراموش شدن، پشت سر گذاشتن یا رها شدن یا از دست دادن والدین یا مراقب می تواند به ترس از فراموش شدن کمک کند.

تجربه یادگیری اطلاعاتی: قرار گرفتن در معرض افرادی که حافظه خود را از دست می دهند، مانند مراقبت از فرد مبتلا به زوال عقل یا آلزایمر، ممکن است منجر به ایجاد ترس از فراموشی شود.

آتازاگورافوبیا چگونه تشخیص داده می شود؟

برای تشخیص آتازاگورافوبیا، یک متخصص سلامت روان به ویرایش پنجم « راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی » (DSM-۵)، کتابچه راهنمای رسمی انجمن روان‌پزشکی آمریکا مراجعه می‌کند.

DSM-۵ آتازاگورافوبیا را به عنوان یک وضعیت سلامت روان نمی شناسد، اما این وضعیت ممکن است به عنوان یک فوبیا خاص واجد شرایط باشد.

این راهنما از معیارهای تشخیصی زیر برای تشخیص فوبیای خاص استفاده می کند:

ترس پایدار است و بیش از شش ماه ادامه دارد.

از ترس به طور فعال اجتناب می شود و تقریباً همیشه باعث اضطراب فوری می شود.

ترس با خطر واقعی موقعیت تناسبی ندارد.

ترس باعث اختلال قابل توجهی در زمینه های اساسی عملکرد، از جمله عملکرد اجتماعی و شغلی می شود.

آتازاگورافوبیا چگونه درمان می شود؟

گزینه های درمانی مختلفی وجود دارد که می تواند به بیمارانی که فوبیا دارند کمک کند. یک متخصص مراقبت های روان یک برنامه درمانی بر اساس علائمی که ارائه می دهید ایجاد می کند.

برخی از گزینه های درمانی مورد استفاده برای رفع ترس از فراموشی ممکن است عبارتند از:

درمان شناختی رفتاری (CBT): این یک نوع گفتگو درمانی است که شامل تغییر افکار و رفتارهای فرد می شود. این به افراد کمک می کند تا یاد بگیرند که الگوهای تفکر ناسازگار (مشکل ساز) و رفتارهای مرتبط با فوبیای خاص خود را بهتر شناسایی و تغییر دهند. CBT یک درمان خط اول برای اختلالات اضطرابی در نظر گرفته می شود.

مواجهه درمانی: این درمان برای سال ها درمان اولیه برای فوبیا بوده است. به طور کلی شامل قرار دادن تدریجی یک فرد در معرض فوبیا به روشی ایمن برای کاهش اجتناب و کاهش ترس در طول زمان است.

میانجیگری ذهن آگاهی: این یک نوع تمرین مراقبه است که بر حضور کامل در لحظه فعلی تمرکز دارد. می تواند به شما در مدیریت سطوح اضطراب و ترس کمک کند.

دارو: گاهی اوقات از داروها برای کاهش علائم اضطراب که بخشی از فوبیا هستند، یا اگر همزمان علائم افسردگی یا یک اختلال اضطرابی اضافی وجود داشته باشد، استفاده می شود. داروها ممکن است شامل داروهای ضد اضطراب یا ضد افسردگی باشند.

خلاصه

ترس از فراموش شدن را آتازاگورافوبیا می نامند؛ وقتی فردی به این وضعیت مبتلا می شود، ترس شدیدی از فراموش شدن یا به یاد نیاوردن کسی یا چیزی وجود دارد. گزینه های درمانی مانند تکنیک های ذهن آگاهی، درمان شناختی رفتاری و دارو وجود دارد. کار با یک متخصص مراقبت های روان دارای مجوز می تواند به شما در مدیریت این وضعیت کمک کند.

منبع: سلامت نیوز

انتهای پیام/

کد خبر: 1228756 برچسب‌ها روان شناسی