به نقل از «خبرگزاری دانشجو»

سلامت زنان زیر نقاب لوازم آرایش / خشونت با یک جمله؛ «آنگونه که من می‌گویم زیبا باش»!

تاریخ انتشار: ۱۹ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۲۳۷۲۸۸

استفاده از لوازم آرایش نسبت به خرید کتاب و رفتن به سینما و تفریحات دیگر، بخش بزرگتری از سبد خانوار ایرانی را پر می‌کند". "۸۰ درصد واردات لوازم آرایش از طریق قاچاق است.

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو-«ایران در استفاده از لوازم آرایش در خاورمیانه رتبه دوم را دارد». «ایران جزو ده کشور اول در استفاده از لوازم آرایش است».

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند! استفاده از لوازم آرایش نسبت به خرید کتاب و رفتن به سینما و تفریحات دیگر، بخش بزرگتری از سبد خانوار ایرانی را پر می‌کند. «۸۰ درصد واردات لوازم آرایش از طریق قاچاق است».   این آمار‌های تکان‌دهنده بخش‌هایی از واقعیت‌های جامعه ما درمورد استفاده از لوازم آرایش است؛ آمار‌هایی که نشان می‌دهد میزان استفاده مردم ما از لوازم آرایش بسیار زیاد و غیرمتعارف است، اما غیر از اعداد و ارقام هنوز هم بخش‌هایی پنهان‌مانده و چه بسا هولناک‌تر از این موضوع وجود دارد.   استفاده از لوازم آرایش در مراسم‌های شادی، گاهی در منزل و فارغ از محدودیت‌های دینی و تاثیرات اجتماعی گاهی برای رفتن به یک ملاقات و مهمانی و دورهمیِ خاص عجیب به نظر نمی‌رسد، اما آرایش دائمی مسئله‌ی قابل تاملی است   «برخی دختران و زنان ایرانی از سنی به بعد بی‌استثنا و همواره برای هر موقعیتی آرایش می‌کنند». این جمله در ظاهر ساده به نظر می‌رسد، اما عمیق‌تر که نگاه کنیم شاید یکی از همان واقعیت‌ها باشد.   نقابی همیشگی   استفاده از لوازم آرایش در مراسم‌های شادی، گاهی در منزل و فارغ از محدودیت‌های دینی و تاثیرات اجتماعی گاهی برای رفتن به یک ملاقات و مهمانی و دورهمیِ خاص عجیب به نظر نمی‌رسد، اما آرایش دائمی مسئله‌ی قابل تاملی است؛ چرا که بدون در نظر گرفتن تعداد این افراد که باید بررسی شود تاثیرات روانی آرایش کردن در این دسته بسیار عمیق‌تر است. این افراد به داشتن آرایش عادت می‌کنند و شاید بهتر باشد بگوییم به آن وابسته می‌شوند. دائم چهره خود را در آیینه وارسی می‌کنند تا مبادا نقطه ضعفی وجود داشته باشد. آن‌ها چهره طبیعی خود را نمی‌پذیرند و از آن خجالت می‌کشند. زمانی که مجبور باشند آرایش نکنند احساس نقص می‌کنند. در واقع مهم‌ترین تأثیر، وابسته شدن اعتماد به نفس فرد به آرایش چهره است.
نقابی برای پوشاندن نقص‌ها   گاهی هدف از آرایش کردن افزودن زیباییست، اما گاهی هم هدف پوشاندن نقص هاست. در عصر حاضر به دلایلی، چون تغذیه‌های نامناسب، استرس‌های کاری و آلودگی هوا برخی عیب‌های ظاهری مثل جوش‌های زیاد صورت یا سیاهی بیش از حد دور چشم به وجود می‌آید. در این حالت فرد با آرایش در تلاش است تا این عیب‌ها را بپوشاند، در صورتی که ریشه ماجرا را باید در جای دیگری جستجو کرد: سلامت پوست و چهره. اگر همین میزان هزینه‌ای که برای پوشاندن موقت این عیب‌ها می‌شود برای سلامت پوست از طریق روش‌های صحیح، کنار گذاشته می‌شد به صورت دائمی مشکل حل می‌شد. ایران در استفاده از لوازم آرایش در خاورمیانه رتبه دوم را دارد». «ایران جزو ده کشور اول در استفاده از لوازم آرایش است». استفاده از لوازم آرایش نسبت به خرید کتاب و رفتن به سینما و تفریحات دیگر، بخش بزرگتری از سبد خانوار ایرانی را پر می‌کند. «۸۰ درصد واردات لوازم آرایش از طریق قاچاق است».  
اما موانع مهمی در این راه حل وجود دارد: آیا تأمین‌کنندگان هزینه خانواده‌ها حاضرند این هزینه را برای سلامت زنان کنار بگذارند یا این مسئله را بی‌ارزش می‌دانند؟ آیا زنان صبر لازم برای رفع مشکل را دارند و آیا جامعه پذیرش چنین مسئله‌ای را دارد تا افراد را تحت فشار قرار ندهد؟ آیا با وجود هزینه‌های بیشترِ درمان پزشکی نسبت به خرید لوازم آرایش چنین رغبتی به وجود می‌آید و آیا مراجعه‌کنندگان نتیجه مطلوب را از مراجعه به پزشک بدون هزینه‌های مکرر می‌گیرند؟
و سوالی مهم‌تر: آیا هر آن چه که ما نقص‌های ظاهری به حساب می‌آوریم نقص‌هایی واقعی هستند؟ برخی ویژگی‌های ظاهری در اصل نشانه بیماری یا نقص نیستند، اما بسته به ارزش گذاری جامعه تبدیل به عیب می‌شوند؛ ریز یا درشت بودن لب‌ها، رنگ خاص پوست، پوست صاف و بدون لک، مژه‌های کوتاه یا بلند، چشم‌های ریز یا درشت و ... از این دست موارد هستند که در هر زمان الگویی خاص از آن‌ها به عنوان الگوی زیبایی شناخته می‌شوند. زنان با آرایش در تلاشند به الگوی مطلوب زیبایی نزدیک شوند و هر یک از خصوصیت‌های چهره خود که غیر از آن باشد را ناخودآگاه یک نقص به حساب می‌آورند.    
آن‌گونه که من می‌گویم زیبا باش!   جامعه از طرفی به زن می‌گوید تو با ارزشی اگر زیبا باشی و میزان برتری تو به میزان زیبایی‌ات هست و از طرفی دیگر معیار‌های زیبایی را هم خودش تعریف می‌کند و هر چه غیر از آن را رد می‌کند. جالب اینجاست که ارزشگذاری جامعه بر سر زیبایی زنان مدام تغییر هم می‌کند! شاید یک زمانی کسی به خاطر داشتن رنگ پوستش خود را سرزنش می‌کرده و با آرایش تلاش می‌کرده خود را به الگوی زیبایی روز نزدیک کند، اما حالا رنگ پوست خودش الگوی جدید زیبایی شده است!
فیلم‌های صداوسیما و بدتر از آن فیلم‌های سینما و نمایش خانگی نمونه‌های بارزی از این ارزشگذاری را دارند؛ دختران فرهیخته که زیبایی نسبی متناسب با الگوی مرسوم دارند و مورد تأیید و محبت بیشتر اطرافیان قرار می‌گیرند و دخترانی با ظاهری دورتر از الگوی مرسوم که دائم بابت ظاهرشان تحقیر می‌شوند. وقتی آرایش چهره‌ها جزو مهم‌ترین بخش‌های یک فیلم محسوب می‌شوند که گاهی بیش از آن که به اتفاقات فیلم توجه شود به طرز آرایش کردن بازیگران دقت می‌شود، چنین تأثیری دور از انتظار نیست. شبکه‌های اجتماعی نیز تأثیرات بسیار زیادی از طریق افراد محبوب و صفحات پربازدید می‌گذارند. برخی مشاغل زیبایی چهره را برای استخدام شرط می‌کنند و از این‌ها نزدیکتر طعنه و کنایه‌های اطرافیان؛ زنانی که خود زیبایی نسبی دارند یا اینکه از طریق آرایش آن را تامین کرده‌اند و دیگران را به خاطر نداشتن المان‌های کاذب زیبایی مسخره می‌کنند. همچنین معیار‌های زیبایی از طرف پسران و خانواده آن‌ها در خواستگاری نمود واضحی از این مسئله است.     آن گونه که هستی زیبایی!   زن مظهر زیبایی است و بروز زیبایی در او غیر قابل انکار است. کمک به رفع نقص‌های واقعی ظاهر زنان قطعاً باید انجام شود، اما مسئله مهم این است که دختران بدانند که آن‌ها همان‌گونه که آفریده شدند زیبا هستند. آن‌ها باید چهره طبیعی خود را دوست داشته باشند تا حاضر نشوند بر چهره خود نقاب بگذارند؛ و در قدم دوم باید این باور در جامعه به وجود بیاید که زیبایی چهره تنها یکی از نمود‌های زیبایی در زن است و تأکید صِرف بر زیبایی چهره آنان را از اصول غافل می‌کند. راه گشای اصلی ارزشگذاری بر سر اندیشه، آگاهی، احساسات، اخلاق و رفتار زنان است و تربیت دخترانی که اعتماد به نفس خود را وابسته به این ویژگی‌ها می‌دانند و نه ظاهر.

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: خانواده یتیم لوازم آرایش سلامت زنان استفاده از لوازم آرایش استفاده از لوازم آرایش نسبت به خرید نقص ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۲۳۷۲۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جایزه بوکر عربی ۲۰۲۴ به اسیر فلسطینی رسید

به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا،  نبیل سلیمان رئیس داوران جایزه بین‌المللی داستان عربی ۲۰۲۴ در اعلامیه‌ای کتاب «نقاب، رنگ آسمان» نوشته باسم خندقجی را به عنوان برنده بوکر عربی سال معرفی کرد.

در مراسم اهدای جوایز سالانه که در ابوظبی برگزار و به صورت آنلاین پخش شد، جایزه‌ای که به نام بوکر عربی نیز شناخته می‌شود، برنده خود را شناخت.

داوران کتاب برنده را از بین ۱۳۳ عنوان ارایه شده، به عنوان بهترین رمان منتشر شده به زبان عربی که در فاصله جولای ۲۰۲۲ تا ژوئن ۲۰۲۳ منتشر شده، انتخاب کردند. رعنا ادریس، صاحب انتشارات دارالادب مستقر در لبنان، این جایزه را در ابوظبی به نمایندگی از خندقجی که در زندان صهیونیست‌هاست، دریافت کرد.

بعید است که خندقجی بتواند جایزه ۵۰ هزار دلاری را دریافت کند، زیرا مقامات زندان اسراییل پیشتر به رسانه‌ها گفته‌اند اگر قرار باشد یک تروریست جایزه بگیرد، دریافت آن برایش غیرممکن خواهد بود.

«نقاب» که در عنوان کتاب آمده، کارت هویت آبی متعلق به یک اسراییلی را تداعی می‌کند که توسط قهرمان داستان «نور» - باستان‌شناسی که در اردوگاه پناهندگان در رام‌الله زندگی می‌کند - در جیب یک کت قدیمی پیدا شده است. آنچه در پی می‌آید، روایتی تجربی و چند لایه است که با شخصیت‌پردازی‌های زنده و به یاد ماندنی سعی در بازیابی عناصر تاریخ و مکان دارد.

نبیل سلیمان، رییس هیات داوران گفت: «نقاب، رنگ آسمان»، امر شخصی را با امر سیاسی به روش‌های نوآورانه ترکیب می‌کند. برای کشف سه نوع آگاهی: خود، دیگری و جهان، اشکال روایی جدیدی را به کار می‌گیرد و واقعیت پیچیده و تلخ از هم پاشیدگی خانواده، آوارگی، نسل کشی و نژادپرستی را تشریح می‌کند. رشته‌های تاریخ، اسطوره و امروز با ظرافت در روایتی به هم تنیده شده‌اند که در مواجهه با انسان‌زدایی، با شفقت از میل رهایی از ظلم، هم در سطح فردی و هم در سطح اجتماعی، برانگیخته می‌شود. «ماسک، رنگ آسمان» عشق و دوستی را به عنوان محوری برای هویت انسانی بیش از همه وابستگی‌های دیگر به رسمیت می‌شناسد.

پروفسور یاسر سلیمان، رییس هیات امنا هم گفت: قهرمان کتاب سفری را آغاز می‌کند که در آن خود، در پوشش دیگری، به آسیب‌های روانی فلسطین مدرن می‌پردازد. یک زن فلسطینی اهل حیفا در اسراییل، که سرسختانه به روایت ملی خود پایبند است، به قهرمان داستان کمک می‌کند تا به خود بی‌نقاب خود بازگردد و رمان خواننده را در تله داستان‌های تند با طنزی ظریف و غیرمنتظره گرفتار می‌کند.

خندقجی که از سال ۲۰۰۴ در زندان به سر می‌برد، مجموعه شعر‌های «آیین‌های اولین بار» (۲۰۱۰) و «نَفَس شعر شبانه» (۲۰۱۳) و همچنین سه رمان «نرگس انزوا» (۲۰۱۷)، «کسوف بدرالدین» (۲۰۱۹) و «نفس یک زن ناامید» (۲۰۲۰) را در کارنامه دارد.

جایزه بین‌المللی ادبیات داستانی عربی که به عنوان «بوکر عربی» شناخته می‌شود، در سال ۲۰۰۷ به منظور قدردانی از ادبیات عربی معاصر و ترویج خوانندگان جهانی آثار ادبی عربی تأسیس شد و اکنون به‌عنوان معتبرترین جایزه ادبی در جهان عرب شناخته می‌شود.

در کنار خندقجی، در فهرست نهایی سال ۲۰۲۴، رمان‌هایی از راجا عالم (عربستان سعودی)، ریما بالی (سوریه)، اسامه العیسا (فلسطین)، احمد المرسی (مصر) و عیسی نصیری (مراکش) جای داشتند.

هر یک از ۶ نامزد نهایی ۱۰ هزار دلار دریافت خواهد کرد و به برنده جایزه ۵۰ هزار دلار دیگر به عنوان جایزه اهدا می‌شود. این جایزه همچنین هزینه ترجمه کتاب برنده به زبان انگلیسی را پوشش می‌دهد.

ریاست هیئت پنج داور امسال را نبیل سلیمان نویسنده سوری بر عهده داشت. سونیا نمر، نویسنده، محقق و چهره دانشگاهی فلسطینی، فرانتیشک اوندراش چهره دانشگاهی از چک، محمد شعیر منتقد و روزنامه‌نگار مصری، و حمور زیاده نویسنده و روزنامه‌نگار سودانی، در این پنل با او به عنوان داوران همکاری کردند.

هدف از اهدای این جایزه تجلیل از نوشتار خلاق عربی معاصر و تشویق خوانندگان ادبیات عربی با کیفیت بالا در سطح بین‌المللی از طریق ترجمه و انتشار به دیگر زبان‌های اصلی است. رمان‌هایی است که به فهرست اولیه یا نهایی این جایزه راه می‌یابند، به زبان انگلیسی ترجمه و منتشر می‌شوند.

هدی برکات (۲۰۱۹، برای «پست شبانه»)، احمد سعداوی (۲۰۱۴، برای «فرانکنشتاین در بغداد»)، و محمد آخاری (۲۰۱۱، برای «طاق و پروانه») از برندگان پیشین این‌جایزه هستند.

انتهای پیام/