به نقل از «فارس»

بازخوانی حماسه غیرت روحانیت و مردم شیراز در بیستم شهریور۱۳۵7

تاریخ انتشار: ۲۰ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۲۴۶۰۸۵

به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، سازمان جشن هنر شیراز در سال ۱۳۴۶ به ریاست فرح پهلوی با ۳۳ نفر عضو هیئت امناء و پنج عضو هیئت مدیره و کمیته‌های تئاتر، موسیقی، سینما و نمایشگاه‌ها و دفاتر پروژه‌های فنی، مالی، و پذیرایی و روابط عمومی آغاز به کار کرد.

مسولیت سازمان بر عهده یک گروه به ریاست فرخ غفاری بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۶ در پایان تابستان هر سال، شیراز و اماکنی چون: تخت جمشید، نقش رستم، آرامگاه حافظ، گنبد عضد، خانه‌های قدیمی، کاروان سراها، و قهوه‌خانه‌های شیراز در محل اجرای کنسرت‌ها و نمایش‌هایی می‌شد که با هزینه های گزاف و کمرشکن و با شعار فرهنگ سازی و در قالب مدرنیته و حضور مهمانان خارجی با هزینه های فراوان از کشورهای مختلف برگزار می‌شد.

این جشن با رویکردی خاص و در حقیقت ضد فرهنگ عمومی و عرفی و سنتی ایرانی_اسلامی در یازده دوره برگزار شد؛ آن روزها نگاه صنعتی سازی به درخواست غربی ها به منظور سوءاستفاده‌های مالی در اقتصاد و غربی سازی در فرهنگ به منظور همسان سازی با دنیای غرب دو دغدغه مهم خانواده سلطنتی و حکومت پهلوی بود.

با موسیقی و تئاتر و نمایش‌های خیابانی شروع کردند و هر سال دامنه و دایره فعالیت‌ها گسترده تر و دیوار ارزش ها کوتاه‌تر میشد.

بیستم شهریور هر سال، یادآور حماسه ماندگار روحانیت بصیر و مردم غیور شیراز و استان فارس در مبارزه با برگزاری جشن سراسر ابتذال هنر شیراز است.

در شهریور ۱۳۵۶ و مصادف با ماه مبارک رمضان و آگوست ۱۹۷۷ میلادی، جنجالی‌ترین جریان فرهنگی و هنری در تاریخ معاصر ایران که از ابتدا به منظور استحاله فرهنگی اسلامی مردم و باز کردن راه نفوذ فرهنگ غرب به داخل کشور بنیان گذاشته شده بود با نمایش فجیع‌ترین، زننده ترین و قبیح تربن صحنه ها برگزار شد؛ وقاحت صحنه ها تا جایی بود که آنتونی پارسونز آخرین سفیر انگلستان در ایران قبل از انقلاب، درباره جشن هنر شیراز چنین می‌گوید: «فستیوال بین‌المللی هنری شیراز (جشن هنر شیراز) که سالانه برگزار می‌شد از آغاز به علت نوآوری‌ها و نمایش هایی که با روحیات جامعة سنتی و اسلامی ایران تطبیق نمی‌کرد موجب تضادها و مباحثاتی شده بود.

از جمله نمایش‌های مسخره‌ای که من از این جشن بیاد دارم صحنه‌ای از نمایش رقاصان برزیلی بود که در بین رقص سر مرغ‌های زنده را با دندان جدا می‌کردند، یا نمایشی از هیجان و از خود بیخود شدن مردم در حال عزاداری که بی‌شباهت به مراسم تعزیه نبود و نشان دادن آن در یک کشور مسلمان به هیچ‌وجه تناسبی نداشت.»

وی در ادامه می‌گوید: جشن هنر شیراز در سال ۱۹۷۷ از نظر کثرت صحنه‌های اهانت‌آمیز به ارزش‌های اخلاقی ایرانیان از جشن‌های پیشین فراتر رفته بود.
 
ویلیام شوکراس روزنامه نگار و نویسنده انگلیسی نیز در باره این جشن می‌نویسد: جنجال‌های جشن هنر وقتی به اوج خود رسید که در سال ۱۹۷۷ یک گروه هنرپیشه دکانی را در یکی از خیابان های اصلی شیراز در نزدیکی مسجد گرفت و در درون دکان و در پیاده‌روی جلو آن نمایشی اجرا کرد که شامل یک هتک ناموس تمام عیار و اعمال شهوت‌انگیز بین هنرپیشگان زن و مرد بود. چنین نمایشی در خیابان‌های هر شهرک انگلیسی یا آمریکایی جنجال بپا می‌کرد (و منجر به بازداشت هنرپیشگان می‌شد.)

وقتی نمایش مزبور در شیراز اجرا شد، خشم و آزردگی فراوانی برانگیخت.

سفیر انگلیس در کتاب غرور و سقوط چنین می‌نویسد: «واکنش مردم عادی شیراز که ضمن گردش در خیابان یا خرید از مغازه‌ها با چنین صحنه‌ مسخره و تنفرانگیزی روبرو می‌شدند، معلوم است، ولی موضوع به شیراز محدود نشد و طوفان اعتراضی که علیه این نمایش برخاست به مطبوعات و تلویزیون هم رسید. من به خاطر دارم که این موضوع را با شاه در میان گذاشتم و به او گفتم اگر چنین نمایشی به طور مثال در شهر «وینچستر» انگلیس اجرا می‌شد کارگردان و هنرپیشگان آن جان سالم بدر نمی‌بردند. شاه مدتی خندید و چیزی نگفت.»

این سفیر انگلیسی در مورد بازتاب جشن هنر شیراز چنین آورده است: بازتاب سیاسی چنین واقعه‌ای در هر زمان بد بود، چه برسد به شرایط آن روز ایران که در کنار هیجانات سیاسی نشانه‌هایی از اوج گرفتن احساسات مذهبی مردم و گرایش به سنن مذهبی در سراسر کشور به چشم می‌خورد.

وی در ادامه می‌نویسد: اثر سیاسی برنامه‌هایی نظیر جشن هنر شیراز خیلی شدید بود و بسیاری از برنامه‌های این جشن که بی‌جهت به هنرهای رادیکال و نو اختصاص یافته بود به هیچ‌وجه با مقتضیات جامعه ایرانی تطبیق نمی‌کرد. چرا می‌بایست این قدر پول صرف تبلیغ و ترویج هنرهای اروپایی و جمع‌آوری مجموعه‌های هنری اروپا گردد و چنان مراکز فرهنگی و هنری بزرگی، خارج از ظرفیت اداره آن از طرف ایرانیان تأسیس شود.

جشن هنر شیراز در فضایی کاملا مدرن و با صرف هزینه های بسیار گزاف و غیرقابل تصور حاوی برنامه هایی بود که برخی از آن‌ها ضدملیت و اخلاق بودند. نمایش-رقص‌هایی که یا وقیحانه اجرا می‌شدند و یا بازیگرانشان به پوشش‌های حداقلی اکتفا می‌کردند. اما بعضی‌ از آثار هم از شدت آوانگاردیسم سازندگان و مجریانش جنجال‌برانگیز می‌شد.

برنامه‌هایی با محتوای به‌شدت فمینیستی و متهوع مدرن، مثل غالب آثار ایرانی جشن، که به علت بی‌سوادی و نیز ازخودبیگانگی فرهنگی سازندگانش از شاخص‌های هنری چندانی هم بهره‌مند نبود و اکثرا تحت تاثیر یک آوانگارد بی‌سروته و پرمدعا به منظور شکستن قالب های مرسوم عرف ایرانی و از بین بردن غیرت کهن ایرانی و و برانداختن چتر عفت و شکستن حرمت زن ایرانی و تخریب باورها و اعتقادات دینی و ارائه آثاری خودساخته و خلاف واقعیت و مغایر با اصل داستان ها و افسانه های کهن ملی_مذهبی و ترویج عرفان منهای معنویت و به تصویر کشیدن نهایت ابتذال و وحشیگری و میدان دادن به غرایز بدوی بود.

مردم در تئاترهایی مثل ویس و رامین و خوک، بچه، آتش و ساعت ششم شاهد به اوج رسیدن نمایش برهنگی و انجام اعمال غیر اخلاقی بودند و در کارهایی مثل رستم و سهراب، هفت تپه و باله گلستان شاهد شکستن و نابودی ارزش ها و سربریدن غیرت و حیا و دامن زدن به عرفان های دروغین را نظاره گر بودند.

جشنی که مهمانان ویژه خارجی‌اش با هزینه های کمرشکن و فراوتن، رقاصه‌ها، فاحشه‌ها، موسیقی‌دانان، خوانندگان و بازیگران فیلم‌های غیراخلاقی سینماهای غربی بودند.

ابتذال در جشن هنر شیراز، آنچنان گسترده شد که حتی روزنامه های حکومتی آن زمان نیز با نخوجود جو خفقان حاکم بر رسانه واکنش نشان دادند.

اعتراضات و نارضایتی های عمومی در دوره یازدهم به اوج رسید و با ورود آیت الله محلاتی مجمعی با محوریت علما و بزرگانی چون شهید دستغیب، آیت الله فلسفی و دیگر بزرگان شیراز و برگزاری سخن رانی های اعتراض آمیز و دعوت مردم به مبارزه با ابتذال و مخالفت با برگزاری دوره دوازدهم جشن هنر و جلوگیری از تکرار وقایع نفرت انگیز و وقیح و رقت بار جشن یازدهم که در ماه رمضان و در اوج ابتذال و اهانت به ارزش های انسانی و ملی و مذهبی برگزار شد ،پرداختند.

از ابتدای تیر۱۳۵۷تا ۲۰شهریور مردم شیراز در۵نوبت صدای اعتراض خود علیه این جشن را بلند کردند و درگیری های خونینی در شیراز به وجود آمد ولی ماجرا فقط به شیراز و این چند درگیری ختم نشد و با هم‌صدایی مردم اصفهان و شهرستان های کازرون، جهرم و استهبان و به خاک و خون کشیده شدن مردم ادامه یافت.

حضور علما پررنگ تر شد و مردم نیز با وجود شدیدتر شدن سرکوب ها و بیشتر شدن تعداد شهدا و مجروحان دست از مبارزه نکشیدند و شدیدترین مبارزات و اعتراضات را پس از اعتراضات سال۱۳۴۲ در شیراز رقم زدند.

اعتراضات و مخالفت‌هایی که از تیرماه 1357 در ارتباط با برگزاری جشن هنر شیراز آغاز شده و در نهایت به تظاهرات گسترده ماه رمضان و سرکوب خونین معترضان منجر شده بود، سرانجام رژیم پهلوی را به تسلیم در برابر خواسته‌های مخالفان وادار کرد.

بنابراین سازمان جشن و هنر اعلام کرد به علت وقوع حوادث اخیر در شهرهای اصفهان و شیراز، جشن هنر شیراز و دومین جشن فرهنگ مردم اصفهان امسال برگزار نخواهد شد. علاوه بر این، جشنواره فیلمسازان آسیا (ا.بی.یو) نیز که همه‌ساله بلافاصله پس از جشن هنر شیراز در این شهر برگزار می‌شد به تهران منتقل شد. بدین ترتیب مبارزات مردم شیراز با محوریت علما که در راس آنها آیت‌الله دستغیب بود به لغو جشن هنر شیراز منجر شد.

حضور مردم و روحانیت و همراهی و هم صدایی شأن بزرگترین برنامه فرهنگی فرح پهلوی که با شعار مبارزه با هنر کلاسیک و سنتی و جهانی شدن هنر، اوج بی بند و باری را در کوچه و خیابان های شهر ترویج میکرد تعطیل کرد و وقایع ناگوار متاثر از مدرنیته و فرامدرنیته را در فضایی که مردم با مراجعه به اصل و فطرت و دوری از خوی وحشی‌گری و طبیعت گرایی خواهان از بین رفتنش بودند به پایان رساند.

حال سوال اینجاست که آیا شیراز به عنوان سومین حرم اهل بیت(ع) باز هم جولانگاه مفسدان و مهربان فرهنگ می‌شود؟ آیا علما و روحانیت و چهره های علمی و مذهبی شیراز که میراث دار غیرت و شجاعت و علم و درایت بزرگانی مثل حضرات آیات محلاتی و دستغیب و فلسفی و پیشوا و... هستند در مقابل تحرکات هدفمند برخی سازمان ها و مدیران وامدار فرقه ها و اقلیت های مدعی و طلبکار سکوت می‌کنند؟

 

 

آیا وقت آن نرسیده که همه جوانان مومن و انقلابی پای کار که مهمترین ذخیره تمدن نوین اسلامی و امید انقلاب هستند با درایت و برنامه های هوشمندانه و یکی کردن قول و عمل، شیراز و سومین حرم اهل بیت(ع) را به جایگاه واقعی فرهنگی خود برسانند؟

امیدواریم با عبرت گرفتن از تاریخ و درس گرفتن از مشی علما و بزرگان و یادآوری وقاحت و فضاحت های ضد فرهنگ جشن هنر شیراز، در سال جهش تولید هر یک از ما گامی نو، تازه و کوثر در مسیر رشد و اعتلای فرهنگ ایرانیاسلامی برداریم و با همراه و هم‌صدا کردن جزیره های فرهنگی در کلانشهر شیراز، زیبایی چهره شهر علم و عالم پرور و ادیب پرور و مهد فرهنگ اصیل ایرانیاسلامی را دو چندان کنیم.

انتهای پیام/ ن

منبع: فارس

کلیدواژه: جشن هنر شیراز جشن فرهنگ فرهنگ سازی جشن هنر شیراز ارزش ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۲۴۶۰۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سخنان سردار رادان درباره اجرای طرح حجاب «نور»/ «چشم مردم وقتی به بی‌حیایی عادت کند، آرام آرام غیرت گرفته می شود»

به گزارش خبرآنلاین، فرمانده کل انتظامی کشور در اجتماع بزرگ مردم قم به ویژه بانوان در حرم حضرت معصومه(س) در حمایت از طرح نور گفت: حجاب و عفاف موضوعی کاملاً فرهنگی و اجتماعی است و دشمن در تلاش است موضوع حجاب را به مسئله امنیتی تبدیل کند.

به گزارش ایسنا و بنابر اعلام خبرگزاری پلیس؛ سردار احمدرضا رادان در اجتماع ۶ هزار نفری مردم قم در صحن آئینه حضرت معصومه(س) در حمایت از طرح نور فراجا حضور یافت و بیان داشت: فراجا طرح نور را با قوت ادامه می‌دهد.

وی در ابتدای صحبت های خود گفت: سپاسگزار و قدردان محبت شما عزیزان خواهران، برادران، علماء، فضلا، رزمندگان و آحاد مردم هستیم. خدا را شاکریم که قدم در راهی گذاشته‌ایم در راه سخت پرپیچ و پر فراز و نشیبی که مردم انقلابی این راه پر فراز و نشیب را درک کردند و در حمایت از پلیس به میدان آمدند.

سردار رادان: چشم مردم وقتی به بی حیایی عادت کند، آرام آرام غیرت گرفته می شود، محیط برای فرد بیننده عادی می شود وقتی محیط برای مردان و زنان باغیرت ما عادی شد یعنی یک ارزش شکل می گیرد در جایی که بی ارزش ترین، ارزش ها از منظر دین و قرآن و اسلام است.

فرمانده کل انتظامی در ادامه گفت: دشمن تلاش فراوان کرد که در این معرکه به گونه ای جلوه کند که پلیس تنها است اما مردم این خط بطلان را بر افکار پلید دشمن کشیدند که مردم در کنار پلیس، با پلیس، برای پلیس و همراه و همگام با پلیس هستند.

سردار رادان افزود: بدانیم در معرکه های مختلف دشمن به این نتیجه رسیده است که نبرد رویارو با ایران اسلامی به جز شکست هیچ چیز در بر ندارد و از همین رو وارد جنگ فرهنگی شده است. دشمنان تلاش دارند دو بال از ما گرفته بشود اولین بال، بال حیا و عفت است و دومین بال، بال غیرت است.

وی گفت: چشم مردم وقتی به بی حیایی عادت کند، آرام آرام غیرت گرفته می شود، محیط برای فرد بیننده عادی می شود وقتی محیط برای مردان و زنان باغیرت ما عادی شد یعنی یک ارزش شکل می گیرد در جایی که بی ارزش ترین، ارزش ها از منظر دین و قرآن و اسلام است.

بنابر اعلام خبرگزاری پلیس، سردار رادان گفت: آیا این دختران وطن، دشمنان ما هستند، هرگز، اینها دختران ما هستند که مورد هدف هجمه دشمن قرار گرفتند تا بتوانند سرباز بی جیره و مواجب آنان باشند ما در حقیقت داریم حفظ و صیانت از دختران میهن اسلامی مان را انجام می‌دهیم از دخترانی که مادران آینده این مرز و بوم هستند، از مادران آینده ای که بایستی رزمنده پرور، شجاع پرور، میهن دوست پرور و اسلام دوست باشند.

وی با بیان این که عده ای قصد دارند عفاف و حجاب را یک مسئله امنیتی جا بیندازند، بیان داشت: بنده رسماً اعلام می کنم، رسماً بدانید ما موضوع حجاب و عفاف را یک موضوع کاملاً فرهنگی و کاملاً اجتماعی می بینیم، اصلاً انتظامی و امنیتی نمی بینیم.

فرمانده کل انتظامی اظهار داشت: در برابر هجمه ای که به حیا، عفت و غیرت ایران اسلامی و مردم ایران اسلامی ما وارد شده فقط انتظامی نباید وارد میدان دفاع باشد. همه برای صیانت از دختران وطن در برابر دشمن ماموریم و در آینده نزدیک پشت پرده های این جریان را از قاب تلویزیون خواهید دید کسانی که می آیند دختران ما را خارج می برند و رایگان آموزش می دهند تا در جامعه طوری باشند که قبح بی شرمی و بی حیایی و بی غیرتی را بگیرند. دشمن با برنامه ریزی وارد شده است.

وی افزود: ۳۱ دستگاه مسئول راهکارهای اجرایی حجاب و عفاف بوده که اگر به تکالیف خودشان عمل می کردند امروز شاهد چنین صحنه هایی در خیابان نبودیم.

فرمانده کل انتظامی گفت: از حمایت دستگاه قضا و رئیس جمهور محترم برای حمایت از انتظامی در اجرای این طرح تشکر می کنم. معمولاً هیچ رئیس جمهوری این کار را نمی کند چون اعتقاد دارد بایستی کاری کند که رای داشته باشد، ولی رئیس جمهور محترم واقعاً حساب این را نکرده و ایستاده تا حیا، دین، عفت در جامعه ساری و جاری شود.

فرمانده کل انتظامی در ادامه از حمایت وزیر کشور نیز تقدیر کرد و گفت: از صداوسیمایی که به میدان آمده، از اصحاب رسانه و قلم به دستانی که بر علیه مزدوران قلم می زنند نه برای مزدوران تشکر می کنم.

وی افزود: کسانی هستند که برای مزدوران قلم می زنند و به این قلم زدشان هم افتخار می کنند و توجه ندارند که فردای قیامت، کلمات و حرف های این مقالات، این جملاتی را که می آورند بایستی پاسخگوی آن باشند در محضر پروردگار، چگونه می شود بی حیایی را ترویج کرد با ادبیاتی زیبا و بعد انتظار داشت قیامتی امین داشت.

فرمانده کل انتظامی بیان داشت: چنین است که بایستی عزم و اراده مان را در برابر صیانت از دختران میهن‌مان قرار بدهیم، من اینجا در حرم حضرت معصومه(س) در برابر متدین و انقلابیونی که برخی از آنها امروز اینجا هستند و در برابر خانواده شهدا، خانواده جانبازان، خانواده رزمندگان، علماء، صلحاء و در حرم خانم حضرت معصومه (س) قسم یاد می کنم تمام توان را برای احیای دین و ارزش های میهن اسلامی مان خواهیم گذاشت و از این راه عقب نشینی نخواهیم داشت و هیچ اراده ای، تهمتی، افترایی، هیچ سرزنشی و شماتتی ما را از این راه پر فیضی که حضرت حق در برابرمان قرار داده به عقب نخواهد راند.

وی در بخش پایانی سخنان خود گفت: اگر در طرح نور به دنبال حجاب و عفاف و صیانت از دختران و خواهران خودمان هستیم علیه اراذل و اوباش، سارقان و برهم زنندگان نظم و امنیت عمومی جامعه هم تلاش می کنیم.

۲۳۳۲۳۳

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899709