دژپسند: بازار سرمایه نقشی طلایی در اقتصاد ملی ایفا میکند
تاریخ انتشار: ۲۰ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۲۵۱۱۹۹
به گزارش شبکه اخبار اقتصادی ودارایی ایران (شادا)، فرهاد دژپسند در جلسه "بررسی شرایط بازار سرمایه و راهکارهای بهبود بلند مدت آن" که با حضور جمعی از فعالان بازار سرمایه در محل وزارت اقتصاد برگزار شد، اظهار داشت: زمانی که پس از قبول مسئولیت وزارت اقتصاد، بحث کریدور سوم را برای اولین بار مطرح کردم، از انجا که هنوز نفت در اقتصاد کشور آقایی میکرد، خیلی مورد توجه قرار نگرفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دژپسند یادآور شد: اگر اقتصاد بخواهد شکل بگیرد، در شرایطی که بانکهای ما باید آرام ارام به نقش و فلسفه ذاتی خود از جمله تامین مالی بنگاههای کوچک و متوسط و ارائه تسهیلات خرد به متقاضیان برگردند، ناچار از رجوع به بازار سرمایه به عنوان کریدور اصلی و ذاتی اقتصاد بویژه در تامین مالی بنگاههای بزرگ، است.
وی بازار سرمایه را دارای الزامات خاصی همچون"عقلانیت"، "حسابگری"، ریسک پذیری"، "مسئولیت پذیری" و "بلند مدت نگری" خواند که در تقابل با فرهنگ بازار نفتی مبتنی بر "رانت"، "رخوت"، "سستی"، "تکیه به دیگران" و "چشم دوختن به دست دولت" است.
وزیر اقتصاد یادآور شد: یک سپرده گذار خرد وقتی به بازار سرمایه وارد میشود، نگاهش به "بازدهی" است، بازدهی که باید در یک "دوره" اتفاق بیافتد و اگر در این بازار گرفتار نگاه کوتاه مدت بشویم، انحراف رخ داده است.
دژپسند با طرح این سوال که "چرا ما امروز گرفتار برخی حواشی در مسایل مربوط به بازار سرمایه هستیم؟ " گفت: دلیل این امر آن است که فرهنگ و الزامات خاص بازار سرمایه هنوز بطور کامل در میان فعالان آن، جا نیافتاده است.
وزیر اقتصاد در ادامه با تصریح این نکته که ما نباید از حضور قابل توجه مردم در بازار سرمایه نگران باشیم، اظهارداشت: روزی که من قبول مسئولیت کردم، تعداد فعالان بازار سرمایه حدود ۷۰۰ هزار نفر بود و امروز بنا بر روایتهای مختلف، بین ۵ تا هشت میلیون نفر است.
وی دلیل احساس نگرانی عدهای از دلسوزان از این موضوع را نیز عدم شکل گیری فرهنگ و زیرساختهای بازار سرمایه متناسب با تعریف این بازار دانست.
وزیر اقتصاد یکی از ویژگیهای اجتناب ناپذیر بازار سرمایه را وجود حق انتخاب خواند و گفت: بازار سرمایه اینگونه نیست که مدام بخواهیم به فعالان، امر و نهی کرده و شاخصها و یا حق انتخابها را کم و زیاد کنیم و دستور بدهیم.
دژپسند خواستار همفکری همه ارکان و نهادها به منظور تقویت و قوام بازار سرمایه و پرهیز از بزرگ نمایی اختلاف نظرات احتمالی شد و گفت: باید باور کنیم که اگر بازار سرمایه قوت و قوام پیدا کند، بنفع همه اقشار آحاد جامعه اعم از دولت و غیر آن است.
وزیر امور قتصادی و دارایی گفت: وقتی مشاهده میکنیم که در عرض پنج ماه اول سالجاری، ۲۸۴ هزار میلیارد تومان تامین مالی در اقتصاد از طریق بازار سرمایه صورت گرفته در حالی که کل سال گذشته، این رقم ۲۶۴ هزار میلیارد تومان بوده یا اینکه ظرف مثلا سه ساعت یکهزار میلیارد تومان سهام در بورس خرید و فروش شده است، باید به این دستآوردها ببالیم.
وی افزود: با این دستآورد ها، اگر ابتدای امسال برای رونق و جهش تولید، گفتم به هزارهزار میلیارد تومان سرمایه گذاری جدید نیازداریم، هم اکنون میگویم انتظار این است که ۵۰ درصد آن را بازار سرمایه تامین کند، زیرا این ارقام، نشان میدهند که تحقق این هدف شدنی است.
دژپسند گفت: خدا را شاکرم که در دورهای در وزارت اقتصاد کار میکنم که بازار سرمایه، در سایه توجه مقامات عالی کشور، میتواند نقشی طلایی در اقتصاد ایفا کند.
وزیر اقتصاد با تاکید بر اینکه، حمایت دولت از بازار سرمایه، به معنای "دادن تضمین" نیست، یادآور شد: اقداماتی از قبیل: ارائه لایحه دو فوریتی "افزایش سرمایه از طریق صرف سهام با سلب حق تقدم" و یا ممانعت از سازمان امور مالیاتی برای ورود به پروندههای مالیاتی سالیان گذشته شرکتهای پذیرفته شده در بورس در سال ۱۳۹۹، مصداق بارز همین حمایتی است که خیلیها از آن سخن میگویند.
وی با بیان اینکه بهترین راه کوچک سازی دولت، عرضه شرکتهای دولتی و باقیمانده سهام دولت در این شرکتها از طریق بورس به مردم است، ادامه داد: یکی از حمایتهای دیگر دولت، انجام همین کار است که عزم جدی برای تداوم انجام آن داریم و تمام شرکتهای باقیمانده را تا جایی که بتوانیم، به بورس خواهیم آورد و به منظور حمایت از بازار سرمایه، حتی یک ذره کوتاه نخواهیم آمد.
دژپسند گفت: برخی به غلط میگویند دولت دارد بازار سرمایه را، ابزار تامین مالی خودش میکند، در حالی که اگر قرار بود این کار را بکند، هیچ وقت سراغ عرضه سهام به روش etf نمیرفت، بلکه سهام خود را بطور بلوکی عرضه میکرد.
وزیر اقتصاد یادآور شد: این در عین حالی است که واگذاری سهام دولت از طریق etf منجر به تامین مالی دولت، آن هم از نوع غیر تورمی، نیز میشود.
وی تصریح کرد: تا مدتی قبل، عدهای میگفتند، اگر شاخص بازار سرمایه بالا برود، باعث افزایش نرخ ارز و گرانی خواهد شد، اما اتفاقات یکماه اخیر نشان داد این موضوع بی اساس است.
وزیر اقتصاد در بخش دیگری از سخنان خود گفت: عدهای تمام گرفتاریهای اقتصاد کشور را ناشی از کاهش نرخ سود بانکی عنوان میکنند در حالی که عملا کاهش نرخ سودی اتفاق نیافتاده است.
وی افزود: حقیقت آن است که نرخ سود مصوب شورای هماهنگی بانک ها، از قبل ۱۵ درصد بود که به تصویب شورای عالی پول و اعتبار هم رسیده بود، اما بعضی بانک ها، به هر دلیل، آن را بالای ۱۵ درصد حساب میکردند؛ اتفاقی که افتاد، اصلاح این موضوع بود و گرنه کاهش خاصی صورت نگرفته است.
منبع: پارسینه
کلیدواژه: بازار سرمایه اقتصاد ملی دژپسند پارسی خبر بانک میلیارد تومان بازار سرمایه وزیر اقتصاد تامین مالی یادآور شد شرکت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۲۵۱۱۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
غفلت در بهرهبرداری از میادین مشترک نفت و گاز، چه بر سر آینده اقتصاد می آورد؟
به گزارش خبرآنلاین منابع نفت و گاز محدودند و هر روز هم از میزانشان کاسته میشود و از سوی دیگر، سوختهای فسیلی به واسطه تأثیرات سوئی که بر زیستبوم کره زمین میگذارند، اگر جایگزین مطمئنی برایشان پیدا شود، جایگاه و ارزش خود را در صنعت و اقتصاد جهان از دست خواهند داد؛ چنانکه امروز شاهد گسترش سوختهای پاک و انرژیهای سبز هستیم؛ ازاینرو حتی این احتمال وجود دارد که زودتر از آنکه منابع نفت و گازمان تمام شود، بیارزش و بیمشتری بماند.
روزنامه شرق نوشت: پس چاره چیست و چه باید کرد؟ خرجکردن منابع و سرمایههای ملی در کشور به چنان مرز بحرانی رسیده که دیگر قطعا زمان و فرصت نداریم که چرخ را از نو اختراع کنیم و نسخههای بیمایه و فاقد پشتوانه اجرائی و عملیاتی ارائه دهیم. تنها گزینه پیشرو، گامزدن در مسیر تجربههای امتحان پسداده و به ثمر نشسته است. تجربه همانهایی که مانند ما منابع خدادادی دارند، چه در داخل کشورشان و چه در میادین مشترک؛ اما با نگاهی متفات، درآمدهای حاصل از فروش نفت و گازشان را در عوض هزینهکرد برای بودجههای جاری به کانالهای سرمایهگذاری هدایت کرده و امروز، فصل خوشهچینیشان رسیده؛ کشورهایی مانند نروژ یا همسایگانی مانند امارات و قطر.
نفت و گاز برای این کشورها سرمایه ملی بوده، سرمایه را سرمایهگذاری کردند و هزینههایشان را هم از کنار همان سرمایهگذاریها تأمین میکنند؛ نگاهی که شاید در کشور ما با راهاندازی حساب ذخیره ارزی و بعد هم صندوق توسعه ملی گامهای نخستینش برداشته شد؛ اما از همان گام نخست و قدم اول فراتر نرفت؛ چراکه این مهم، نیازمند عزمی ملی و خواستی همگانی است؛ اینکه منابع ملی را به کانال سرمایهگذاری هدایت کنیم تا حق آیندگان را هم حفظ کنیم و سهم آنها را هم پیشخور نکنیم، نیازمند همراهی و همگامی همه سیاستگذاران و تصمیمگیران و مجریان است.
صندوق توسعه ملی در مدت قریب به سه سال گذشته سعی بر آن داشته تا این مفهوم را برای تمام ارکان اقتصادی کشور تبیین و تفهیم کند که کارکرد و اساسنامه این صندوق، ایفای نقش در کسوت یک صندوق بیننسلی است تا منابع ملی را سرمایهگذاری کرده، خلق ثروت و ارزش کند و در نهایت، هم ساکنان امروز و هم اهالی فردا را منتفع سازد؛ اما نهتنها شاهد همراهی و همگاهی نبوده؛ بلکه تمام انرژی و ظرفیتهایش را صرف آن کرده تا سنگهایی را که پیش پایش نهادهاند، بردارد؛ آنهم برای آینده فرزندان این سرزمین. افق روشن صندوق توسعه ملی که با عنوان حکمرانی نوین مطرح شد و چشماندازش وصول مطالبات ملی و معوق و هدایت در راستای ارزشآفرینی برای مردم ایران بوده، امروز به جنگی فرسایشی بدل شده است.
و اما در میانه این کشمکش، آنچه ذبح میشود، منفعت مردم ایران است و بدونتردید برنده بازی، همسایگانی هستند که از تعلل و بیعملی ما سود میبرند؛ سرمایهگذاری صندوق توسعه ملی در میادین مشترک نفت و گاز به منظور افزایش برداشت از منابعی که همسایه با تمام توان و ظرفیت از آن برداشت میکند، فرصت طلایی برای خلق ثروت و افزایش سرمایه و منابع ملی بود؛ فرصتی که با تنگنظری و بخشینگری به اضمحلال رفت و تنها کشورهایی را که با آنها میادین مشترک داریم، شادمان کرد.
کشوری مانند قطر که میدان گازی پارس جنوبی را با ما به اشتراک دارد، نهتنها با تمام توان و ظرفیت در حال برداشت است؛ بلکه همواره و هرروزه سرمایهگذاری در این میدان را افزون میکند تا کاهش افت فشار در پی برداشت مستمر، حجم تولید و صادراتشان را کاهش ندهد؛ اما ما در این سوی مرز تنها اقدامات آنها را به نظاره نشستهایم و قدم از قدم برنمیداریم. بحمدالله توجیهها و بهانهها جور است: کشور در شرایط تحریم است و توان سرمایهگذاری تازه را نداریم و الخ... . اما صندوق توسعه ملی دقیقا در چنین شرایطی طرحی را ارائه داد که حجم بالایی از سرمایهها را به میادین مشترک نفت و گاز گسیل میکرد و حاصلش افزایش برداشت درخورتوجه از میادین بود که هم سرمایه ملی را افزون میکرد و هم با پرداخت سهم دولت، گشایشی ایجاد میکرد و مرهمی میشد بر اقتصاد ملی؛ اما حیف و صد حیف که منفعت ملی فدای بخشینگری شد.
23302
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901962