۱۵ خاصیت پریدوت/ سنگ باستانی مصریان که زیر نور خورشید نامرئی می‌شود!
تاریخ انتشار: ۲۲ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۲۶۰۳۰۹
سنگ زبرجد یا پریدوت جزو معدود سنگ هایی است که به رنگ سبز زیتونی دیده می شود.
به گزارش شریان نیوز،سنگ «پریدوت» که به «زبرجد» نیز شهرت دارد، از سنگ‌های باستانی خاورمیانه است که بیش از ۴۰۰۰ سال از استخراج آن می‌گذرد. پریدوت به علت طیف خاص رنگ زیتونی که در خود دارد، در علم معدن‌شناسی به کانی الوین نیز مشهور است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در اسناد مکتوب، سنگ «پریدوت» با سابقه بسیار طولانی به ثبت رسیده است و برخی از مورخان احتمال می‌دهند تعدادی از زمرد‌های مورد استفاده ملکه مصر «پریدوت» بوده است.
این سنگ در اعماق زمین تشکیل شده و توسط فرایند آتشفشانی به سطح زمین منتقل می‌شود. البته گفته می‌شود که برخی از پریدوت‌ها توسط شهاب سنگ‌ها تولید می‌شوند که بسیار کمیاب هستند و در هر جایی نمی‌توان آنها را تهیه کرد.
این سنگ البته به نام‌های دیگری نیز شهرت دارد، برای مثال مصریان قدیم این کانی را «توپازیان» نیز می‌نامیدند؛ چراکه در آن زمان تنها منبع شناخته شده این سنگ در جزیره توپازیان که به جزیره زبرجد نیز مشهور بوده، قرار داشته است.
در خصوص موارد مورد استفاده این سنگ می‌توان به استفاده صلیبیان برای تزیین کلیساهایشان در قرون وسطی اشاره کرد که بسیار مورد توجه و علاقه عامه مردم نیز بوده است. همانطور که گفته شد، این سنگ نام‌های فراوانی دارد که از دیگر عناوین آن می‌توان به «گوهر خورشید» اشاره کرد، پریدوت، چون در زیر روشنایی روز به حالت شیشه‌ای و نامرئی در می‌آید مصریان تصور می‌کردند این سنگ نور خورشید را جذب می‌کند و به همین دلیل بسیار برایش احترام قائل بودند.
پریدوت در رنگ‌های سبز زیتونی، سبز مایل به قهوه‌ای یا زرد تا زرد مایل به سبز وجود دارد که رنگ سبز روشن و سبز زیتونی این سنگ بیشتر مورد علاقه طرفدارانش است؛ طیف رنگی از زرد تا زیتونی و سبز متمایل به قهوه‌ای به میزان آهن موجود در ساختمان بلورین بستگی دارد. پریدوت مانند دیگر سنگ‌ها دچار پدیده چند رنگی نیست و این به علت ساختار شیمیایی ایدیو کروماتیک است.
از منابع این سنگ می‌توان به جزیره سنت جان در دریای سرخ، استرالیا، برمه، چین، مصر، مکزیک، نروژ، سریلانکا، آمریکا، ویتنام و پاکستان اشاره کرد. روسیه نیز ذخایر دیگری از این سنگ را در خود دارد که بلور‌های آن از شهاب‌سنگ‌ها سقوط کرده و در سال ۱۷۴۹ در شرق سیبری کشف شده است. نکته‌ای دیگر که می‌تواند توجهات را به خود جلب کند این است که گفته می‌شود دانشمندان در سال ۲۰۰۳ سنگ پریدوت را در سیاره مریخ نیز کشف کرده‌اند.
از بزرگترین نگین‌های کشف شده پریدوت می‌توان به نگین ۳۱۰ قیراطی اشاره کرد که از معادن سنت جان استخراج شده و در حال حاضر در یکی از موزه‌های واشنگتن نگهداری می‌شود.
این سنگ، اما داستان‌ها و افسانه‌هایی را نیز با خود همراه دارد که وجود قدرت جادویی در پریدوت یکی از آنها است؛ در افسانه‌ها گفته شده که اگر سنگ زبرجد با طلا همراه شود، طلسمی قدرتمند خواهد شد که قادر است کابوس‌های شبانه و ترس‌ها را از فرد دارنده خود دور کند.
همچنین در مورد این سنگ در باور‌های قدیمی گفته شده است که دریانوردان قدیمی با همراه داشتن پریدوت در دریا راه خود را گم نمی‌کردند و سالم به مقصد مورد نظر خود می‌رسیدند.
در خصوص خواص این سنگ نیز برخی بر این باورند که همراه داشتن زبرجد به قلب نیرو می‌بخشد، گردش خون را منظم می‌کند و باعث تقویت استخوان‌ها نیز می‌شود. همچنین گفته شده است که این سنگ برای درمان آلرژی‌ها، آکنه، فشار خون بالا، اضطراب درونی، اختلالات ستون مهره‌ها، التهابات گلو، بیماری‌های مغز، بیماری روده بزرگ و ضعف اعصاب بسیار کاربرد دارد.
باور‌های برخی نیز بر این است که پریدوت باعث روشن‌بینی، بصیرت، غلبه بر اندوه و ناراحتی‌های روزانه خواهد شد و به بازسازی ارزش شخصی و عزت نفس در کسانی که از احساس گناه به ستوه آمده و یا نسبت به عمل گذشته پشیمان شده و تاسف می‌خورند، کمک می‌کند.
منبع: شریان
کلیدواژه: سنگ ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۲۶۰۳۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دنباله‌داری که هنوز نیامده سر و صدا به پا کرد
ستاره‌شناسان به تازگی دنباله‌داری را کشف کرده‌اند که وقتی سال آینده در آسمان نمایان شود می‌تواند از بسیاری از ستاره‌ها درخشان‌تر باشد.
به گزارش ایسنا، اخترشناسان دنباله‌دار جدیدی را کشف کرده‌اند که پتانسیل آن را دارد که خبر مهم سال آینده باشد. اگرچه این دنباله‌دار که C/۲۰۲۳ A ۳ یا «سوچینشان-اطلس» (Tsuchinshan–ATLAS) نامیده می‌شود هنوز بیش از ۱۸ ماه تا نزدیک‌ترین فاصله‌اش به زمین و خورشید باقی مانده است، اما در حال حاضر در رسانه‌های اجتماعی سر و صدا به پا کرده است و مقالات خوش‌بینانه‌ای درباره اینکه چگونه می‌تواند منظره‌ای تماشایی ایجاد کند نوشته شده است.
معرفی دنباله‌دار سوچینشان-اطلسهر ساله، چند ده دنباله‌دار جدید کشف می‌شود. دنباله‌دار‌ها گلوله‌های برفی هستند که در مسیر‌های بسیار طولانی به دور خورشید حرکت می‌کنند. اکثریت قریب به اتفاق آنها آنقدر ضعیف هستند که با چشم غیر مسلح نمی‌توان آنها را مشاهده کرد. اما شاید یک دنباله‌دار در سال آینده به لبه دید با چشم غیر مسلح نزدیک شود.
گاهی اوقات، یک دنباله‌دار بسیار درخشان از راه می‌رسد. از آنجا که دنباله دار‌ها اجرامی با زیبایی زودگذر و گذرا هستند، کشف یک دنباله‌دار درخشان همیشه هیجان‌انگیز است.
دنباله‌دار سوچینشان-اطلس مطمئنا یک گزینه مناسب است. این دنباله‌دار که به‌طور مستقل توسط ستاره‌شناسان رصدخانه کوه بنفش در چین و سامانه آخرین هشدار برخورد زمینی سیارک کشف شد، در حال حاضر بین مدار مشتری و زحل، در فاصله یک میلیارد کیلومتری زمین قرار دارد و به سمت داخل در حال حرکت است و در مداری حرکت می‌کند که در ماه سپتامبر سال ۲۰۲۴ آن را به فاصله ۵۹ میلیون کیلومتری از خورشید می‌رساند.
این حقیقت که این دنباله‌دار در حالی که بسیار دور است پیدا شده، بخشی از دلیل هیجان ستاره‌شناسان است. اگرچه در حال حاضر نور آن بیش از حد ضعیف است که با چشم غیر مسلح بتوان دید، اما برای جرمی بسیار دور از خورشید درخشان است؛ و مشاهدات نشان می‌دهد که مداری را دنبال می‌کند که می‌تواند به آن اجازه دهد واقعا تماشایی شود.
دستور العملی برای عظمت دنبالهداروقتی دنباله‌دار‌ها به خورشید نزدیک‌تر می‌شوند، گرم می‌شوند و یخ‌های سطح آنها بخار می‌شود. این گاز که از سطح دنباله‌دار فوران می‌کند، گرد و غبار را با خود حمل می‌کند و هسته را در ابری غول‌پیکر از گاز و غبار که گیسو نامیده می‌شود، می‌پوشاند و سپس توسط باد خورشیدی، گیسو از خورشید دور می‌شود و در نتیجه یک دُم مستقیما به سمت خورشید قرار می‌گیرد.
هر چه یک دنباله دار به خورشید نزدیک‌تر شود، سطح آن داغ‌تر و فعال‌تر می‌شود. از نظر تاریخی، اکثریت درخشان‌ترین و دیدنی‌ترین دنباله‌دار‌ها مدار‌هایی را دنبال کرده‌اند که آنها را به خورشید نزدیک‌تر از مدار زمین کرده است.
به نظر می‌رسد که این دنباله‌دار هسته بزرگی دارد که آن را درخشان‌تر می‌کند و به اندازه کافی روشن است که بتوان آن را تا این اندازه دور از خورشید کشف کرد. قرار است یک برخورد بسیار نزدیک با ستاره ما داشته باشد و سپس تقریبا مستقیم از بین زمین و خورشید عبور کند و تنها دو هفته پس از حضیض یعنی نزدیک‌ترین حالتش به خورشید به فاصله ۷۰ میلیون کیلومتری از ما برسد. هر چه یک دنباله‌دار به زمین نزدیک‌تر شود، برای ما درخشان‌تر خواهد بود.
نفرین پیشگوییپیشبینی رفتار دنباله دار‌های تازه کشف شده یک بازی خطرناک است. برخی ممکن است دیدنی و جذاب باشند، در حالی که برخی پیش‌بینی‌ها شکست می‌خورند.
برای مثال، دنباله‌دار کوهوتک در سال ۱۹۷۳ را در نظر بگیرید. این دنباله‌دار مانند سوچینشان-اطلس، به‌طور غیرمعمولی دور از خورشید کشف شد و در مداری نزدیک به ستاره ما حرکت می‌کرد. ستاره شناسان به مردم وعده «دنباله دار قرن» را دادند و پیش بینی کردند کوهوتک می‌تواند به اندازه کافی درخشان شود که در روز روشن دیده شود.
اما کوهوتک همانطور که به سمت خورشید می‌چرخید، روشن شد، اما آهسته‌تر از حد انتظار. به جای اینکه در روز روشن قابل مشاهده باشد، فقط به اندازه درخشان‌ترین ستاره آسمان روشن شد و پس از حضیض به سرعت محو شد. اگرچه این هنوز هم نمایش خوبی بود، اما دنباله دار قرن نبود. به دلیل تبلیغات زیاد، بسیاری به کوهوتک لغب یک ناامیدی تماشایی را دادند.
این احتمال وجود دارد که سوچینشان-اطلس، مانند دنباله دار کوهوتک، برای اولین بار به درون منظومه شمسی نزدیک شود. ما هنوز مطمئن نیستیم، اما اگر اینطور باشد، ممکن است کمتر از آنچه پیش‌بینی می‌شد تماشایی باشد.
وقتی همه چیز به هم میریزداین می‌تواند حتی بدتر نیز باشد. دنباله دار‌ها مستعد فاجعه هستند. آنها اغلب تکه تکه می‌شوند، از هم می‌پاشند و به طرز شگفت انگیزی متلاشی می‌شوند. آن‌هایی که برای اولین بار وارد منظومه شمسی داخلی می‌شوند، به طور ویژه‌ای شکننده هستند.
برای مثال زمانی که دنباله‌دار سوان (SWAN) کشف شد، امیدوارکننده به نظر می‌رسید و تصور می‌شد در ماه مه سال ۲۰۲۰ با چشم غیر مسلح دیده شود. اما با نزدیک شدن به خورشید، ناگهان درخشان شد، سپس شروع به محو شدن کرد. در زمانی که باید درخشان‌ترین حالت آن می‌بود، تماما ناپدید شد و در مقابل چشمان ما از پاشید.
آیا سوچینشان-اطلس ارزش انتظار را دارد؟ما به طور قطع نمی‌دانیم که دنباله‌دار سوچینشان-اطلس تماشایی خواهد بود یا خیر. ممکن است از هم بپاشد و کمتر روشن شود، یا ممکن است ما را غافلگیر کند؛ و حتی می‌تواند بیش از حد انتظار روشن شود و یک منظره شگفت‌انگیز در آسمان صبح در اواخر ماه سپتامبر و اوایل ماه اکتبر سال ۲۰۲۴ ایجاد کند.
اما ما نمی‌دانیم. ما اولین نکات را در ماه‌های آینده دریافت خواهیم کرد. با ردیابی نحوه درخشان شدن ستاره دنباله‌دار در حین حرکت آن به سمت خورشید، اولین نشانه‌های خود را در مورد سرنوشت واقعی آن به دست خواهیم آورد و بنابراین فعلا باید منتظر بمانیم.
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند