به نقل از «پارسینه»

چای یا قهوه، کدام برای سلامتی بهتر است؟

تاریخ انتشار: ۲۲ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۲۶۱۷۵۵

چای و قهوه دو نوشیدنی محبوب جهان هستند و هردوی آن‌ها به دلیل دارا بودن کافئین و آنتی اکسیدان از نوشیدنی‌های فرح بخش و انرژی‌زا به شمار می‌آیند. با این حال، بنا به دلایلی، قهوه اغلب برای سلامتی مضر تلقی می‌شود، در حالی که گفته می‌شود چای به خصوص چای سبز یک نوشیدنی بسیار مفید است، اما آیا چنین چیزی واقعیت دارد؟ آیا واقعا چای مفیدتر از قهوه است؟ در پاسخ به این سوال باید گفت خواص مغذی و فواید چای و قهوه برای سلامت، از آن‌چه که ممکن است انتظار داشته باشیم به یکدیگر شبیه‌تر است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

چای و قهوه، هر دو سرشار از کافئین هستند

هرچند ما به طور معمول قهوه را یک نوشیدنی غنی از کافئین می‌دانیم، اما برگ‌های چای نیز حاوی مقادیر زیادی از این ماده هستند. کافئین یک ماده محرک معمول و متداول در جهان است که هم آثار مثبت و هم آثار نامطلوب بر سلامت انسان دارد. به طور متوسط، قهوه نسبت به چای، غنی‌تر از کافئین است، اما چرا مقدار کافئین موجود در این نوشیدنی‌ها مهم است؟ دلیلش این است که مقادیر متعادل کافئین با آثار درمانی مفیدی مانند پیشگیری از دیابت نوع ۲، افزایش سطح هوشیاری، توانایی شناختی بهتر، بهره‌وری بالاتر و بهبود عملکرد‌های ورزشی همراه است. همچنین احتمال ابتلا به زوال عقل، آلزایمر، بیماری کبد چرب و سندروم متابولیک در افرادی که به میزان متوسطی کافئین مصرف می‌کنند، کمتر است. اما همه این تاثیرات مفید، با مصرف متعادل کافئین مرتبط است، زیرا به محض این‌که شما میزان مصرف کافئین را به بیش از ۴۰۰ میلی گرم در روز افزایش دهید، آثار منفی همچون مشکلات قلبی و عروقی بروز خواهد کرد. از آن‌جا که کافئین قهوه نسبت به چای بیشتر است، این آثار منفی برای اولین بار درباره قهوه مشاهده شد، اما واقعیت این است که مصرف مقدار زیاد چای، به‌ویژه چای پررنگ نیز می‌تواند شما را به این منطقه خطر وارد کند.

هردو سرشار از آنتی‌اکسیدان هستند

آنتی‌اکسیدان‌های موجود در چای و قهوه بیشتر در گروه پلی‌فنول‌ها که باعث بهبود هضم غذا و افزایش سلامت مغز می‌شوند و در برابر بیماری‌هایی، چون دیابت نوع۲ و بیماری‌های قلبی از بدن مراقبت می‌کنند قرار دارند. همچنین چای‌ها به‌ویژه چای سبز به داشتن EGCG، آنتی‌اکسیدانی که بیشتر با کاهش وزن ارتباط دارد و آنتی‌اکسیدان‌های دیگری مانند کاتچین‌ها، تئوفلاوین‌ها و تئاروبیگین‌ها که در جلوگیری از سرطان روده بزرگ و ریه نقش دارند مشهور است. همچنین مشخص شده است که محتوای آنتی‌اکسیدانی چای سبز از بسیاری از بیماری‌های مزمن مانند آرتروز، عفونت ادراری، مشکلات قلبی و سرطان جلوگیری می‌کند. قهوه نیز غنی از این ترکیبات مفید است. فلاونوئید‌ها و اسید کلروژنیک (CGA) موجود در قهوه دارای خواص ضد سرطانی هستند. مطالعات اخیر نشان داده است آنتی‌اکسیدان‌های موجود در قهوه می‌تواند در صورت مصرف منظم، در سلامتی قلب و عروق زنان تأثیر مفیدی داشته باشد.

چای و قهوه می‌توانند به شما در کاهش وزن کمک کنند

اثر مفید دیگر ترکیب خاص کافئین و آنتی‌اکسیدان‌ها در چای و قهوه کاهش قدرت بدن برای به دست آوردن چربی اضافی است. در مطالعات زیادی نشان داده شده که جلوگیری از افزایش وزن از فواید قهوه و چای است. طبق این مطالعات، کافئین و CGA موجود در قهوه، کاهش بافت چربی بدن و تقویت متابولیسم را به همراه دارد. آنتی‌اکسیدان EGCG موجود در چای سبز و تئافلاوین موجود در چای سیاه نیز در تقویت عملکرد کبد و متابولیسم چربی نقش دارند. پلی‌فنول‌های موجود در چای و قهوه نیز با تقویت میکروبیوم روده از افزایش وزن زیاد جلوگیری می‌کنند. بنابراین، چای و قهوه هر دو می‌توانند درصورت مصرف متعادل به شما در کاهش وزن کمک کنند.

هردو، انرژی شما را تقویت می‌کنند

هرچند چای و قهوه، هر دو به شما انرژی می‌دهند و عملکرد شناختی شما را تقویت می‌کنند، اما این دو نوشیدنی تأثیر متفاوتی بر مغز انسان دارند. کافئین قهوه به گیرنده‌های دوپامین متصل می‌شود و به شما انرژی می‌دهد و در عین حال گاهی نیز شما را عصبی می‌کند. کافئین همچنین با مسدود کردن گیرنده‌های آدنوزین مغز از خواب آلودگی شما جلوگیری می‌کند.

چای هم نیز دارای کافئین است، بنابراین تأثیری مشابه قهوه دارد، اما این تاثیر بسیار ضعیف‌تر است، زیرا غلظت کافئین در بیشتر انواع چای‌ها پایین است. با این حال، چای حاوی آنتی‌اکسیدانی به نام ال-تیانین نیز هست که آثار آرام‌بخشی و ضد استرس بر مغز دارد؛ بنابراین نوشیدن چای باعث می‌شود که شما احساس هوشیاری و تمرکز بیشتری داشته باشید و به جای این که شما را عصبی کند به شما آرامش بیشتری نیز می‌دهد.

امان از کافئین زیاد

همان طور که احتمالاً خودتان هم نتیجه‌گیری کرده‌اید، تفاوت چای و قهوه کمتر از آن است که بسیاری از مردم تصور می‌کنند. در بیشتر موارد، انتخاب نوشیدنی بیشتر به ترجیح و سلیقه شخصی برمی‌گردد. نکته مهمی که باید به آن توجه شود میزان مصرف این نوشیدنی‌هاست تا مصرف کافئین از حد مجاز روزانه فراتر نرود. به همین دلیل بیشتر پزشکان مصرف روزانه بیشتر از چهار فنجان قهوه و بیشتر از پنج تا شش فنجان چای را توصیه نمی‌کنند. مسلما شما می‌توانید با مصرف ترکیب متعادلی از قهوه و چای، از تمام مزایای سلامتی این دو نوشیدنی برخوردار شوید.

منبع: خراسان

منبع: پارسینه

کلیدواژه: کافئین چای و قهوه سبک زندگی پارسی خبر آنتی اکسیدان آنتی اکسیدان ها موجود در چای چای و قهوه چای سبز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۲۶۱۷۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آزمایش خون ممکن است ام‌اس زودرس را تشخیص دهد

متخصصان در تاریخ ۱۹ آوریل در مجله Nature Medicine گزارش دادند در یک مورد از هر ۱۰ مورد ابتلا به ام اس، بدن سال‌ها قبل از شروع علائم، شروع به تولید مجموعه مشخصی از آنتی بادی‌ها در خون می‌کند.

متخصصان دریافتند این الگوی آنتی بادی ۱۰۰ درصد تشخیص ام اس را پیش بینی می‌کند. هر بیمار حامل این مجموعه از آنتی بادی‌ها به ام اس مبتلا شد.

آن‌ها امیدوارند این آنتی بادی‌ها روزی مبنای یک آزمایش خون ساده برای غربالگری ام اس باشند.

دکتر «مایکل ویلسون»، متخصص ارشد مغز و اعصاب از دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو (UCSF) گفت: در چند دهه اخیر، حرکت در زمینه درمان ام اس جدی‌تر و قوی‌تر صورت گرفته است.

ام اس زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن به سیستم عصبی مرکزی حمله می‌کند و به غلاف محافظ اطراف رشته‌های عصبی به نام میلین آسیب می‌رساند. این امر سیگنال‌های ورودی و خروجی مغز را مختل می‌کند و باعث بروز علائم مختلفی می‌شود که حواس را مختل کرده و بر توانایی حرکت تأثیر می‌گذارد.

برای این مطالعه، متخصصان نمونه‌های خون گرفته شده از ۲۵۰ بیمار مبتلا به ام اس را که قبل و بعد از تشخیص آن‌ها جمع آوری شده بود، غربالگری و آنها را با نمونه خون افراد سالم مقایسه کردند.

متخصصان تصور می‌کردند با مشاهده اولین علائم بیماری در بیماران ام اس، شاهد جهش در آنتی‌بادی‌ها خواهند بود.

در عوض، آن‌ها دریافتند که ۱۰ درصد از بیماران ام اس سال‌ها قبل از تشخیص، سطوح بالایی از آنتی بادی‌های اتوآنتی بادی - آنتی بادی‌هایی که می‌توانند به خود بدن حمله کنند – داشتند.

به گزارش نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس»، هنوز مشخص نیست که چه چیزی باعث ام اس در ۹۰ درصد دیگر بیماران می‌شود، اما متخصصان بر این باورند که آنها اکنون یک علامت هشدار اولیه قطعی مبنی بر بروز این بیماری، دارند.

علائم ام اس می‌تواند حاد یا مزمن باشد و از فردی به فرد دیگر متفاوت است. مهم این است که از علائم مختلف این بیماری آگاه بود. علائم بیماری ام اس ممکن است شامل موارد زیر باشد:

- مشکلات حرکتی مانند احساس خستگی یا ضعف هنگام راه رفتن، صحبت کردن یا بلعیدن

- گزگز یا بی حسی در اندام‌ها

- اختلال عملکرد مثانه و روده

- اختلال شناختی

- تغییرات خلقی یا افسردگی

- لرزش یا اسپاسم

- سرگیجه

- اختلال بینایی

در موارد شدید، افراد مبتلا به ام‌اس ممکن است دچار نابینایی و یا فلج شوند.

در حال حاضر هیچ درمان شناخته شده‌ای برای ام‌اس وجود ندارد. بنابراین، مدیریت علائم، فاکتوری ضروری برای داشتن یک زندگی سالم همراه با این بیماری است. پزشک ممکن است بسته به شدت علائم بیماری درمان‌های استروئیدی، تزریق خون یا فیزیوتراپی را انتخاب کند.

منبع: ایسنا 

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی بهداشت و درمان