هفت دلیل برای برنده شدن ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا
تاریخ انتشار: ۲۲ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۲۶۴۸۶۷
یورونیوز دلایل و به‌ویژه دلایل نادیده گرفته شده‌ای که براساس آن‌ها دونالد ترامپ می‌تواند برخلاف نتایج نظرسنجیها پیروز و در کاخ سفید ماندگار شود را ارائه کرده است.
نتایج نظرسنجیها ۵۵ روز مانده به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده، عمدتا نشانگر پیروزی جو بایدن، نامزد حزب دموکرات بر دونالد ترامپ، رئیس جمهوری کنونی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وبسایت آمریکایی پنج‌سی‌وهشت (FiveThirtyEight) با مقایسه و ترکیب نتایج نظرسنجیها در مقیاس ملی و ایالتی می‌گوید جو بایدن ۷۴ درصد شانس پیروزی دارد. این تحلیل در حالی انجام شده که نظرسنجیها پس از کنوانسیون ملی حزب جمهوریخواه، شانس بیشتری برای پیروز ترامپ قائل شده‌اند.
با این همه تجربه انتخابات سال ۲۰۱۶ میلادی و نتایج نظرسنجی‌هایی که کلینتون را پیروز حتمی انتخابات می‌دانست، هنوز در خاطره‌ها زنده است. بسیاری از شهروندان ایالات متحده با یادآوری آن تجربه در موسسه‌های نظرسنجی و تحلیل‌های کارشناسان و رسانه‌ها، به نظرسنجی‌های این دوره بی‌اعتمادند. بسیاری از مردم جهان هم همینطور.
دونالد ترامپ در کارزارش برای انتخابات پیش رو بر شعار «نظم و قانون» متمرکز شده و تلاش می‌کند دموکرات‌ها را شریک جرم ناآرامی‌های متعاقب مرگ جرج فلوید در ماه مه گذشته معرفی کند. اگر او در پیشبرد این کارزار موفق نباشد، مسلما اکثریت شهروندان ایالات متحده او را مسئول شورش‌هایی می‌شناسند و خواهند شناخت که عملا کشور را برای چند ماه به لرزه درآورده است.
چرا دونالد ترامپ می‌تواند پیروز انتخابات باشد؟
یورونیوز برای شناخت دقیق‌تر تمایل صاحبان رای و فراتر رفتن از نتایج نظرسنجیها، با چندین کارشناس، تحلیلگر سیاسی و پژوهشگر دانشگاهی ایالات متحده گفت‌وگو کرده است. هدف اصلی ما این بوده که دلایل، و به‌ویژه دلایل نادیده گرفته شده‌ای، که براساس آن‌ها دونالد ترامپ می‌تواند برخلاف نتایج نظرسنجیها پیروز و در کاخ سفید ماندگار شود را بهتر بشناسیم.
یک) ریزشی در هسته سخت هواداران ترامپ روی نداده است
ماری ای.استاکی، استاد ارتباطات کالج هنرهای آزاد پنسیلوانیا در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا می‌گوید: «ترامپ حمایت هسته سخت رای‌دهندگانش را با خود دارد.» خانم استاکی که نحوه بیان و جنگ‌های لفظی ترامپ را تحلیل کرده است با اشاره به کارزاهای سیاسی می‌گوید: «یک موقع انتخابات اقناعی است و موقع دیگر بسیجی. به این معنی که اقناع ناظر است به قبولاندن یک کاندیدا به افرادی که هنوز تصمیم نگرفته‌اند و بسیج، مساله متحد کردن و به حرکت درآوردن هواداران یک کاندیدا است. انتخابات ۲۰۲۰، انتخابات بسیجی است.»
اما پایگاه انتخاباتی دونالد ترامپ کجا است؟ جوزف بیکر، استاد جامعه‌شناسی مذاهب در دانشگاه ایالتی تنسی می‌گوید: «هسته سخت هواداران ترامپ ترکیبی است از مسیحیان محافظه‌کار، و به‌طور روشن‌تر ملی‌گرایان مسیحی و همچنین افرادی که نگرشی بسته در قبال مهاجرت دارند. میان هر دو گروه، نکات مشترک بسیاری وجود دارد. این دو گروه، بزرگترین هواداران ترامپ به شمار می‌روند. این دو سوژه در واقع نمایانگر وحشت بسیاری از آمریکایی‌های سفید در قبال تنوع [گوناگونی و چند رنگی] جامعه است.»
کَز مود، استاد هلندی دانشگاه جورجیا می‌گوید: «من در جورجیا زندگی می‌کنم و می‌توانم ببینم که این پایگاه تا چه اندازه قابل مشاهده و مصمم است. طرفداری از ترامپ دیگر برای کسی خجالت ندارد؛ تا حدودی به این دلیل که آن‌هایی که واقعا با ابراز هواداری از ترامپ راحت نبودند، ماجرا را رها کرده اند.»
در انتخابات سال ۲۰۱۶، دونالد ترامپ در جورجیا با ۵ امتیاز اختلاف هیلاری کلینتون را شکست داد. آقای مود می‌گوید: «کسی اینجا آنچنان نیرویی صرف بایدن نمی‌کند.»
دو) نظام انتخاباتی به نفع ترامپ است
جوزف بیکر با اشاره به نظام انتخاباتی (سیستم الکترال) ایالات متحده می‌گوید: «کالج الکترال به‌ناچار این گروه از صاحبان رای را بیش از حد نمایندگی می‌کند؛ چراکه این سیستم به نفع ایالات روستایی [ایالات مذهبی‌تر] است. همین هم می‌تواند به ترامپ امکان دهد که با حمایت مردمی کمی، پیروز انتخابات شود.
خانم استاکی با اشاره به نظام انتخاباتی ایالات متحده می‌گوید: «با توجه به اهمیت تلاش‌های جمهوریخواهان برای کاهش شمار رای دهندگان، مخالفان ترامپ باید برای شکست او در مقیاس بزرگی جابه‌جا شوند.» پوفسور کز مود هم با اشاره به همین واقعیت می‌گوید «این کار در زمان حاضر بسیار مهم‌تر از دوره‌های گذشته است و احتمالا می‌تواند کار را برای دموکرات‌ها بسیار دشوارتر کند.»
۳) همه چیز به تصمیم ایالت‌های چرخشی بستگی دارد
جان ای اوونس، استاد ارشد سیاست آمریکایی در مرکز مطالعات دموکراسی دانشگاه وست‌مینستر بریتانیا می‌گوید: «اگر ترامپ بتواند در ۶ ایالت کلیدی پیشرفت کند، با وجود عقب بودن در نتایج نظرسنجی‌های سراسری احتمالا پیروز انتخابات خواهد بود.» وی تاکید می‌کند که اگرچه بایدن در حال حاضر در نظرسنجی‌های این شش ایالت چرخشی [ایالت‌هایی که پیروزی دموکرات‌ها یا جمهوریخواهان در آن بطور سنتی مشخص نیست و در هر دوره به سوی یکی از دو حزب متمایل می‌شوند] صدرنشین است و تنها به پیروزی در سه تا از این ایالات تعیین کننده نیاز دارد، «اما از یاد نباید برد که رقابت در کارولینای شمالی همواره بسیار نزدیک است. [در این دوره] به نظر می‌رسد با آنکه بایدن صدرنشین است، رقابت میان دو حزب در پنسیلوانیا و ویسکانسین هم شدت می‌گیرد. وی می‌افزاید: «به‌علاوه فلوریدا، ایالتی که رقابت همواره در آن تنگاتنگ بوده است، در این دوره نمی‌دانیم که آیا بایدن می‌تواند آرای لاتین‌ها [مهاجران اسپانیایی زبان] را به خود جلب کند یا نه؟» این عدم قطعیت از نگاه منفی بخشی از مهاجران کوبایی‌تبار نسبت به کاندیدای دموکرات‌ها نشات می‌گیرد.»
۴) نقش عنصر زمان
ترامپ تلاش می‌کند رای دهندگان سفید را از حاشیه نشینان پرشمار و فرودست بترساند تا آن‌ها به حمایت از او ادامه دهند. برای همین است که کارزار انتخاباتی وی بر شعار نظم عمومی استوار شده است. پروفسور کز مود در این‌باره می‌گوید: «اینها پیام‌های روشن با ویژگی‌های نژادی و علیه تهدید سوسیالیسم هستند. اما این حربه خیلی در برابر بایدنی که به‌عنوان یک فرد میانه‌رو شناخته می‌شود، کارگر نمی‌افتد.» با این همه و به عقیده همین پژوهشگر، «عامل زمان به نفع جمهوریخواهان عمل می‌کند…استیصال در برابر کووید-۱۹ و از سرگیری آهنگ رشد اقتصادی نسبت به تابستان ۲۰۲۰ و نه زمستان ۲۰۱۹، می‌تواند به جمهوریخواهان برای پیروزی در این انتخابات کمک کند.»
دکتر رودریک پی.هارت، صاحب کرسی ارتباطات و استاد علوم سیاسی کالج علوم ارتباطات مودی وابسته به دانشگاه اوستین در تگزاس با تاکید بر فاکتور زمان می‌گوید: «دشمن اصلی ترامپ در این انتخابات جو بایدن نیست، بلکه زمان است. برای اینکه انتخاب دوباره، ترامپ باید کاری کند که زمان برعکس و گذشته تبدیل به حال شود. این یک تاکتیک جدید نیست. بسیاری از دموکرات‌ها و جمهوریخواهان در انتخابات گذشته برای رویارویی با رسوایی‌ها، همین کار را کرده اند.» وی تاکید می‌کند اگر ترامپ پیروز شود، به این معنا است که او توانسته کاری کند که رای دهندگان وضعیت کنونی را فراموش کنند.»
براساس این نظریه، کنوانسیون ملی جمهوریخواهان هم در همین راستا گام برداشت. آقای هارت می‌گوید: «کنوانسیون جمهوریخواهان کوشید گذشته را به بوته فراموشی بسپارد. برای مثال آن‌ها تاکید می‌کردند که ترامپ همیشه با سیاهان مهربان بوده، با بی‌نزاکتی با متحدان جهانی ایالات متحده صحبت نکرده و همیشه به زنان و اسپانی‌تبارها احترام گذاشته است. منطق بنیادین ترامپ در این انتخابات این است که از آنجایی که ایالات متحده آمریکا روزگاری سالم و ثروتمند بوده، او باید بار دیگر رئیس جمهوری شود. این در حالی است که واقعیت سخت این است که بخش بزرگی از ملت هم‌اکنون به خاک سیاه نشسته و بیمار هستند.»
۵) ترامپ رئیس جمهوری ایالات متحده است
انتخابات امسال برای ترامپ، به یک معنی مثل مسابقه در زمین خودی است و بایدن به زمین حریف رفته است. پروفسور اوونس می‌گوید: «این ماجرا را در استفاده [ابزاری] از کاخ سفید برای کنوانسیون جمهوریخواهان دیدیم. ترامپ از منافع جایگاه رئیس جمهوری کنونی استفاده می‌کند و از دسترسی به رسانه‌ها بهره می‌برد.» وی می‌افزاید: «بنا به تعریف بایدن یک تماشاگر است و نمی‌تواند از امکانات دولتی استفاده کند… به‌علاوه اگرچه زمان به سرعت می‌گذرد، اما ترامپ می‌تواند همچنان از امکاناتش برای مدیریت بحران کووید-۱۹ بهره ببرد، دقیقا همان فاکتوری که باعث کاهش محبوبیت او شده است.»
۶) شرایط بحرانی آمریکا بیش از آنکه به ضرر ترامپ باشد، به نفع اوست
شاید نکته‌ای که بیش از سایر موارد مغفول مانده این واقعیت باشد که ترامپ از وحشت [دیگران] تغذیه می‌کند. پروفسور بیکر از دانشگاه ایالتی تنسی می‌گوید: «همه‌گیری ویروس کرونا هم به او ضربه زد و هم به یاری‌اش آمد. واکنش دولت به‌شکل وحشتناکی ناکارآمد است که باعث و بانی‌اش شخص ترامپ است. با این حال همین وضعیت خراب سلامت می‌تواند هدیه‌ای برای اردوی جمهوریخوان باشد: به این ترتیب که میزان هراس مردم در حال حاضر از حد متوسط فراتر رفته است. با این وصف، اگر ترامپ بتواند وسیله‌ای برای بسیج نگرانی‌ها و ترس‌های مردم به نفع خودش پیدا کند، شانس پیروزی در انتخابات را دارد.» آخرین کتاب جوزف بیکر درباره «فرهنگ وحشت» در جامعه ایالات متحده است.
۷) نتایج نظرسنجیها احتمالا درست نیست
با توجه به انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶، احتمال غلط بودن نتایج نظرسنجیها دور از ذهن نیست. جان ای اوونس می‌گوید: «شاید به این دلیل که هواداران خجالتی ترامپ نمی‌خواهند مانند ۴ سال قبل آشکارا از وی حمایت کنند.» این استاد ارشد دانشگاه وست‌مینستر با اشاره به نظرسنجی اخیر بلومبرگ می‌افزاید: «این پژوهش نشان می‌دهد که جمهوریخواهان و مستقل‌ها کمتر از دموکرات‌ها جهت سیاسی مقبول خود را نشان می‌دهند.» اما یک احتمال دیگر هم در این میان وجود دارد و آن اینکه «شاید نمونه جمعیت حاضر در نظرسنجیها، به‌ویژه در ایالت‌های چرخشی اشتباه آمیز بوده و زیاده از حد از دموکرات‌ها و یا مردان سفید تحصیل نکرده را شامل شود.» در هر دو صورت، نتیجه نظرسنجی به اشتباه به نفع بایدن در می‌آید.
بررسی صحت و سقم فرضیه‌های این مطلب دست‌کم تا چهارم نوامبر، یک روز پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده، ممکن نیست.
منبع: انرژی امروز
کلیدواژه: آسیا اروپا انرژی امروز ایران بین الملل تحریم خبرگزاری بین المللی خبرگزاری داخلی خبرگزاری دانشجویان ایران ایسنا ریاست جمهوری سازمان های بین المللی سایتهای اینترنتی شرکت ملی نفت ایران NIOC شرکت های بین المللی مجلس شورای اسلامی نفت خام وزارت نفت وزارت نیرو انتخابات ریاست جمهوری نتایج نظرسنجی ها ترامپ می تواند دونالد ترامپ ایالات متحده رئیس جمهوری دموکرات ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت energytoday.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «انرژی امروز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۲۶۴۸۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جنگ بر سر صندلی «شماره یک»؛ همه در برابر قالیباف!
آفتاب‌‌نیوز :
تلاش‌ها برای انداختن قالیباف از کرسی ریاست مجلس شدت گرفته است؛ از یک سو تندروهایی از جنس نبویان، رسایی و ذوالنور و از سوی دیگر متکی که مورد حمایت شورای وحدت است. برخی نیز گرچه سکوت کرده‌اند اما بعید نیست در اندیشه فتح کرسی «شماره یک» مجلس دوازدهم باشند.
همه در حال لابی کردن و برگزاری جلسات‌شان هستند، برای این جلسات هم نام‌های پر طمطراقی می‌یابند؛ مانند «هم‌اندیشی منتخبان جدید مجلس»
شاید برخی از آن‌ها هم‌فکر و همسو به نظر بیایند، اما این جلسات با محوریت برخی از منتخبان جدید تهران بصورت جداگانه برگزار شده و می‌شود که در یک جبهه قرار دارند.
لابی برای هیات رئیسه مجلس
محمود نبویان، حمید رسایی، منوچهر متکی و محمدباقر قالیباف؛ چهره‌هایی که سعی دارند با لابی‌های گسترده‌شان کرسی ریاست مجلس را از آن خود کنند یا سهم بیشتری از صندلی‌های هیات رئیسه مجلس داشته باشند.
خبرهایی که در چند روز گذشته منتشر شده، همگی نشان از جدی شدن رقابت‌ها برای انتخابات هیات رئیسه مجلس خواهد داشت؛ انتخاباتی که قطعا هیجان و شور آن از انتخابات اصلی ورود به مجلس بیشتر خواهد بود.
اولین گام نبویان برای‌ناک اوت کردن قالیباف
محمود نبویان از چهره‌هایی که به تندرو بودن شهره است، در انتخابات اخیر توانست شگفتی‌آفرین باشد و نفر اول تهران شد. نبویان پس از ۴ سال بیرون نشستن از مجلس، سال ۹۸ دوباره به ساختمان هرمی شکل بهارستان رفت، این بار اما با رأی اول تهران ماجرا فرق کرده است. او که مشخصا زاویه تندی با محمدباقر قالیباف رئیس فعلی مجلس دارد، در انتخابات اخیر بالاتر از حمید رسایی و مجری سابق صداوسیما و قالیباف ایستاد.
این اتفاق انگار اعتماد به نفس نبویان را دو چندان کرده و گویا دورخیز بلندی کرده برای کسب ریاست مجلس دوازدهم. هرچند او در اظهاراتی پیش از سال جدید تلویحا این موضوع را رد کرده بود اما نشانه‌های تحرکات بود گویای نکاتی دیگر است.
خبرهایی که در رسانه‌ها آمده، حاکیست که نبویان تعدادی از منتخبان جدید را گرد هم آورده و برای آن‌ها از «ضرورت وحدت نیروهای انقلاب اسلامی» سخن گفته است. در واقع اولین اقدامی که برای ناک‌اوت کردن قالیباف لازم بوده انجام شود، همان کاری است که نبویان به دنبال آن افتاده است؛ «تشکیل فراکسیون انقلاب اسلامی.»
در مجلس فعلی، فراکسیون اکثریتی با نامی مشابه به فراکسیون مد نظر نبویان و دوستانش در حال کار است که قالیباف ریاست آن را بر عهده دارد.
به زبان ساده‌تر، اقدام نبویان برای تشکیل فراکسیون انقلاب اسلامی، در واقع اعلان جنگ با قالیباف است و تلاشی همه‌جانبه برای از بین بردن فراکسیون فعلی قالیباف و تشکیل فراکسیونی جدید و البته تقریبا با همان نام مجلس یازدهم.
گویا این بار نبویان عزم خود را جزم کرده تا ریاست فراکسیون را در دست بگیرد؛ و وقتی هم که به ریاست فراکسیون به قول خودشان اکثریت برسد، بخش عمده‌ای از راه ریاست مجلس را پیموده است و حتی اگر به ریاست مجلس نرسد ریاست یک فراکسیون اصلی را در دست داشته باشد تا به او قدرت مانور بیشتری در مجلس آینده بدهد.
به نوشته ایسنا، «هسته اولیه تاسیس فراکسیون انقلاب اسلامی بیش از ۵۰ نفر از منتخبان مجلس دوازدهم را برای حضور در جلسه اولیه دعوت کرده بود که از این تعداد، حدود ۴۰ نفر از منتخبان که در فهرست‌های مختلف سیاسی نیروهای انقلاب عضویت داشتند، حضور پیدا کردند.»
رسایی هم در تکاپو است
جلسه نبویان با منتخبان جدید مجلس در حالی برگزار شد که دو روز قبلش حمید رسایی دیگر چهره تندروی اصولگرایان نیز جلسه‌ای با جمعی از منتخبان جدید مجلس برگزار کرده بود.
خبرگزاری ایلنا که این خبر را منتشر کرده، در متن خود نوشته «احتمالا یکی از مهمترین محورها و موضوعاتی که در جلسه امروز مطرح می‌شود موضوع انتخابات هیات رییسه مجلس و ریاست مجلس در دوره آینده باشد.» این خبر احتمال داده که «برخی افراد بیرون از مجلس جزو متولیان برگزاری آن باشند.»
متکی به صندلی «شماره یک» می‌اندیشد
در همین حال منوچهر متکی که سرلیست فهرست شورای وحدت (جامعتین، انجمن اسلامی مهندسین و…) بوده، اواخر فروردین ماه جلسه‌ای با حدود یکصد تن از منتخبان جدید برگزار کرده بود؛ البته حضور حدود ۱۰۰ منتخب جدید مجلس، با استناد به سخنان متکی است. به گفته وزیر اموز خارجه اسبق ایران، در جلسه مذکور، درباره «ضرورت تحول در رویکردها و کارکردهای مجلس دوازدهم» صحبت شده بوده که از نظر متکی «مهمترین موضوع» است.
او حمله نسبتا تندی هم به قالیباف داشت و گفته بود که «خانه ملت به سمت ریاست محور حرکت کرده در حالی که باید به سمت صحن محور باشد.»
متکی که در لیست شورای وحدت حضور داشت، شب پایانی تبلیغات انتخابات مجلس دوازدهم، وارد فهرست جوان تازه سر برآورده‌ی اصولگرایان یعنی علی‌اکبر رائفی‌پور، موسوم به «جبهه صبح ایران» شده بود، انگار که تحت تاثیر عقاید رائفی‌پور قرار گرفته که این چنین به مدیریت مجلس‌حمله‌ور شده است.
رقبای اصلی و فرعی همه در مقابل یک نفر؛ قالیباف
مخرج مشترک این سه جلسه، همگی نشان از عزمی جدی برای انداختن قالیباف از کرسی ریاست مجلس دارد؛ نبویان، رسایی و متکی، همگی نه از مخالفان که از رقبای جدی قالیباف هستند؛ با این وجود آن‌ها برای رسیدن به این هدف مهم‌شان، باید یکدیگر را هم از میدان، به در کنند.
همه اینها در حالی است که روزانه به صف مدعیان ریاست مجلس اضافه می‌شود؛ مجتبی ذوالنور نماینده قم نیز اخیرا شنیده شده که برای‌ریاست مجلس، در حال رایزنی است.
قالیباف بیکار ننشسته است
البته که قالیباف هم در این میان بیکار ننشسته و در حال لابی‌های گسترده‌ای برای ابقای خود بر صندلی ریاست مجلس است. در این میان، ابوالفضل ابوترابی نماینده نجف‌آباد به ایرنا گفته «محمد باقر قالیباف در حال برگزاری نشست‌هایی به صورت فردی و جمعی با منتخبین مجلس دوازدهم با موضوع و دستور کار ریاست مجلس آینده است.»
اخیرا نیز کامران غضنفری که با لیست صبح امید (رائفی پور) جزو منتخبان تهران برای ورود به مجلس دوازدهم است در یادداشتی که منتشر کرده، مدعی دادن وعده‌هایی از جنس وام و خودرو و عضویت در کمیسیون مورد علاقه در عوض رأی دادن به ریاست قالیباف شده است. ادعایی که البته از سوی حبیب‌زاده، منتخب مردم مرند در مجلس شورای اسلامی تکذیب شده و گفته است؛ «من در آن جلسه مورد اشاره دکتر غضنفری بوده‌ام، به هیچ وجه بحثی درباره قول و وعده برای رأی دادن به ریاست مجلس نبوده و خلاف‌گویی است».
سکوت مرموز و خطرناک آقاتهرانی
با این وجود، سکوت مرتضی آقاتهرانی، می‌تواند سکوتی مرموز برای رقبا و البته ترسناک برای قالیبافی‌ها باشد؛ چرا که ریاست شورای مرکزی جبهه پایداری را بر عهده دارد و تک تک اعضای این تشکل، از دشمنان قدیمی قالیباف محسوب می‌شوند.
با وجود آنکه نبویان خود از اعضای‌جبهه پایداری است، اما مرتضی آقاتهرانی را نیز می‌توان یکی از مدعیان ریاست مجلس دانست، کما اینکه در انتخابات هیات رئیسه اجلاسیه سوم مجلس فعلی، او برای کسب کرسی ریاست با قالیباف وارد رقابت شد و نهایتا ۱۹۴ به ۵۳ میدان را واگذار کرد. در نتیجه می‌توان گفت که آقاتهرانی خود مترصد فرصتی برای انتقام‌گیری از محمدباقر قالیباف است و چه محفلی مناسب‌تر از مجلسی تندروتر از مجلس یازدهم!
این احتمال نیز وجود دارد که آقاتهرانی تا زمان انتخابات مرحله دوم که باید ۴۵ کرسی تعیین تکلیف شوند سکوت خود را ادامه دهد تا خللی به ائتلاف شانا و پایداری وارد نکند و بعد از عبور از آن مرحله سکوتش را درباره ریاست مجلس آینده بشکند.
جنگ قدرت در بهارستان
هرچند مخرج مشترک همه طیف‌ها و افراد مقابل رئیس مجلس که در حال لابی با منتخبان هستند، دشمنی با قالیباف است، اما آن‌ها قاعدتا تنها هدفشان، پایین کشیدن قالیباف از صندلی‌ریاست مجلس نیست و قاعدتا خودشان هم تمایل زیادی برای کسب این مقام را دارند؛ برای رسیدن به این آمال و آرزو، لاجرم باید هر طیفی، طیف دیگر را از حیض انتفاع ساقط کند و این مهم، مستلزم جنگ قدرتی خونین در عرصه سیاست خواهد بود؛ که گوشه‌ای از آن در هفته‌های منتهی به یازدهم اسفند ماه سال گذشته تجربه کردند و جامعه نیز شاهد این جنگ قدرت بود؛ جنگ قدرت شاید میان دو عضو ارشد جبهه پایداری یعنی آقاتهرانی و نبویان؛ شاید میان رسایی و آقاتهرانی؛ شاید میان رسایی و نبویان؛ شاید میان متکی و پایداری‌چی‌ها؛ شاید میان متکی و رسایی؛ و البته حتما میان همه اینها و قالیباف.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»