به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

تکرار مضمون، ویژگی شاعران در تمام دوران ها است

تاریخ انتشار: ۲۴ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۲۸۶۲۹۰

حمید رضا شکارسری شاعر در گفت و گو با خبرنگار  حوزه ادبیات  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره تکرار مضمون در شعر سپید امروز گفت:تکرار مضمون فقط در شعر سپید امروز دیده نمی‌شود بلکه در شعر کلاسیک هم وجود دارد همیشه کلماتی در سبک‌های مختلف بسامد‌های بیشتری در شعر روزگارشان داشتند بی تردید تعدادی مضمون یا تصویر هم در سبک عراقی با اندکی جابه جایی تکرار می‌شد و دایره واژگانی غزل نو امروز را هم ببینید این تکرار دیده می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بیشتر بخوانید

تکثر افراد گریبان شعر سپید را گرفت

او افزود:، چون غزل امروز ما به فضای شعر سپید وارد شده تکرار مضمون مبتلابه شعر امروز ماست در گذشته امکان انتشار اثر دشوار بود، چون امکان انتشار کتاب به راحتی فراهم نبود سیستم پخش کتاب هم مانند امروز نبود و به دشواری کتاب در دسترس همه قرار می‌گرفت، اما وقتی شعر به روزگار ما رسید انتشار کتاب آسان‌تر از قبل شد فضای مجازی هم این امکان را ساده کرد می‌توان شعر را با انتشار در فضای مجازی در جهان منتشر کرد و شعر هم خوانده می‌شود.

این شاعر ادامه داد: ممکن است شاعران امروز در فضای تاثیر گرفتن از یکدیگر قرار بگیرند نکته بعد این است که دایره واژگان شاعران از زیست آن‌ها نشات می‌گیرد و از نوع تنفس او آمده است؛ اتمسفر زندگی امروز شاعران به یکدیگر نزدیک شده است. همه شاعران با مشکلات مشابهی دست و پنجه نرم می‌کنند برای همین دایره واژگانی آشنا و محدودی در شعرشان دیده می‌شود این را در ذهن داشته باشیم که تمام شاعران نمی‌توانند شخصیت زبانی و بیانی خاص خودشان را داشته باشند.

شکارسری بیان کرد: تکرار مضمون در شعر امروز یک معضل نیست بلکه خصوصیت هر دوره است. در کدام دوره چنین مسئله‌ای وجود نداشت طبیعی است که بین هزاران شاعر این تکرار ایجاد شود، اما تاریخ ادبیات بسیار باهوش و بی رحم است تعداد به خصوصی از شاعران در تاریخ ادبیات باقی می‌مانند تعداد انگشت شماری از شاعران توانستند شخصیت خودشان را در شعرشان بیاورند و ثبت مضمون کنند و می‌توان پذیرفت ویژگی طبیعی شعر در هر روزگاری است نمی‌توان تمام آثار تقلیدی و تاثیر پذیرفته را دور ریخت و وجود تمام این‌ها در کنار هم گفتمان ادبی ایجاد می‌کند.

او اظهار کرد: اگر امروز تنها ۱۰ شاعر داشتیم که همه آن‌ها خوب بودند گفتمان ادبی ایجاد نمی‌شد هزاران شاعر در روزگار ما هستند تعداد زیادی از شاعران که شاخص نیستند فضای شعر را به وجود می‌آورند، افراد شاخص مضمون خلق می‌کنند و تعداد زیادی هم، چون در روزگار آن‌ها زندگی می‌کنند تحت تاثیر افراد شاخص قرار می‌گیرند.

شکارسری گفت: شعر نو خلق شد تا شاعر فارغ از همه چیز تنها درونیات خود را در شعرش منعکس کند و شخصیت خود را راحت‌تر در شعرش بروز دهد اما این مسئله در شعر امروز جواب نمی‌دهد و همه موفق نمی‌شوند آن شخصیت زبانی و بیانی خود را در شعرشان بروز دهند نه تنها امروز بلکه در آینده هم چنین مسئله‌ای را نخواهیم دید چنین نگاهی آرمانگرایانه است. هرگز به این نمی‌رسیم که شاعری خودش را بدون توجه به شاعران دیگر در شعرش بروز دهد.

این شاعر ادامه داد: الان شاعرانی داریم که زمان آن‌ها را برجسته و شاخص کرده است در شعر سپید هم حتما ۵ شاعر سپید وجود دارند که در لیست همه به صورت مشترک افرادی شاخص هستند روزگار چنین می‌کند خواه ناخواه این شاعران را برجسته می‌کند به دلیل صاحب سبک بودن، بروز مستقل و زیست شخصی شان است که به این جایگاه می‌رسند البته شهرت شاعران امروز در ماندگاری شان تاثیری ندارد دو عامل متن و فرامتن شاعران است که در ماندگاری شعرشان تاثیر دارد.

او ادامه داد: فرامتن‌هایی مانند شخصیت، جایگاه اجتماعی و مسائل سیاسی در ماندگاری شعر شاعران تاثیر دارد مواضع سیاسی تندی که یک شاعر دارد شخصیت برجسته اجتماعی اش از فرامتن‌های موثر هستند.متن و فرامتن‌هایی در کنار شخصیت و شعر شاعر قرار دارد که باعث ماندگاری شاعر می‌شود که از جمله این‌ها می‌توان به فروغ اشاره کرد.

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: شعر امروز شعر سپید شعر سپید

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۲۸۶۲۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (9 اردیبهشت)

دوش سودای رخش گفتم ز سر بیرون کنم
گفت کو زنجیر تا تدبیر این مجنون کنم

قامتش را سرو گفتم سر کشید از من به خشم
دوستان از راست می‌رنجد نگارم چون کنم

نکته ناسنجیده گفتم دلبرا معذور دار
عشوه‌ای فرمای تا من طبع را موزون کنم

زردرویی می‌کشم زان طبع نازک بی‌گناه
ساقیا جامی بده تا چهره را گلگون کنم

ای نسیم منزل لیلی خدا را تا به کی
ربع را برهم زنم اطلال را جیحون کنم

من که ره بردم به گنج حسن بی‌پایان دوست
صد گدای همچو خود را بعد از این قارون کنم

ای مه صاحب قران از بنده حافظ یاد کن
تا دعای دولت آن حسن روزافزون کنم

تفسیر :

به تازگی کار جدیدی را شروع کرده اید که نباید آن را نیمه تمام رها کنید. از ناکامی ها و رنج هایی که در مسیر زندگی پیش می آید ناامید نشوید.

برای موفقیت در هر کاری باید با ریزبینی نقاط ضعف خود را پیدا کرده و برای رفع آن ها بکوشید. زندگی پستی بلندی های فراوانی دارد، از شکست ها ناراحت نشوید و به خداوند توکل داشته باشید.

زندگی نامه حافظ

حافظ، شاعر فارسی زبان قرن هشتم هجری بوده که در سال ۷۲۷ هجری قمری در شهر شیراز متولد شد. پدر او بهاءالدین محمد نام داشت که در دوران کودکی حافظ، از دنیا رفت. حافظ در دوران نوجوانی شاگرد نانوا بود و به‌همراه مادرش زندگی سختی را سپری می‌کرد. گفته می‌شود او در اوقات فراغت خود به مکتب‌خانه‌ای که نزدیک نانوایی بود می‌رفت و خواندن و نوشتن را از همان جا فراگرفته است. او در مجالس درس علما و بزرگان زمان خود شرکت می‌کرد و نیز‌زمان برای کسب درآمد به کارهای سخت و طاقت فرسا می‌پرداخت. خانه حافظ در محله شیادان شیراز بود.

این شاعر بزرگ در دوران جوانی بر تمام علوم مذهبی و ادبی مسلط شد و در دهه بیست زندگی خود به یکی از مشاهیر علم و ادب سرزمین خود تبدیل شد. جالب است بدانید که او قرآن را به‌طور کامل حفظ بود و به همین خاطر تخلص حافظ را برای او انتخاب کردند. شمس الدین محمدبن بهاءالدین محمد حافظ شیرازی حدود چهل سال در حوزه درس استادان آن زمان از قبیل قوام الدين عبدالله، مولانا بهاء الدين عبدالصمد بحرآبادی، مير سيد شريف علامه گرگانی، مولانا شمس الدين عبدالله و قاضی عضدالدين عيجی  شرکت می‌کرد و به همین خاطر به اکثر دانش‌های زمان خود مسلط بود.

حافظ در دوران شاه شیخ ابواسحاق به دربار راه پیدا کرد و شغل دیوانی را برای خود انتخاب کرد. او علاوه بر شاه ابواسحاق، در دربار شاهان دیگری همانند شاه شیخ مبارزالدین، شاه شجاع، شاه منصور و شاه یحیی نیز حضور پیدا کرده بود. حافظ از طریق دیوانی امرار معاش می‌کرد و شاعری شغل اصلی او نبود. جالب است بدانید که بزرگ‌ترین گناه از نظر حافظ، ریاکاری و مردم‌فریبی بود. حافظ در دوران زندگی خود اشعار به‌ویژه غزلیات بسیار زیبا و معنی‌داری سروده است که نیز‌اکنون پس از گذشت قرن‌ها از آن، بوی تازگی داده و خواندنش آرامش‌بخش است. دیوان اشعار حافظ شامل غزلیات، قصیده، مثنوی، قطعات و رباعیات می‌شود.

حافظ در دوران جوانی عاشق دختری به نام شاخه نبات شد؛ البته برخی بر این عقیده‌اند که نام همسر حافظ نسرین بود و او این نام را به‌دلیل شیرین زبانی معشوقه‌اش به او اختصاص داده است. او برای رسیدن به معشوقه‌اش، ۴۰ شبانه روز را به‌طور مستمر در آرامگاه باباکوی شب زنده‌داری کرده و به دعا پرداخت. سپس، با شاخه نبات ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک فرزند پسر بود. حافظ تنها یک بار ازدواج کرد و پس از مرگ همسرش مجرد ماند. به همین خاطر بسیاری از عارفان و عاشقان، عشق مقدس و واقعی را در حافظ جستجو می‌کنند. پسر این شاعر بزرگ نیز در دوران جوانی در راه سفر نیمه‌کاره به هند همراه پدرش از دنیا رفت.

در تقویم رسمی ایران، ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ است و هر ساله در این روز مراسم بزرگداشت حافظ با حضور پژوهشگرانی در سراسر دنیا روی آرامگاهش در شهر شیراز برگزار می‌شود.

 

آثار حافظ

دیوان حافظ شامل ۵۰۰ غزل، ۴۲ رباعی و چند قصیده است که آن را در در ۵۰ سال از زندگی خود سروده است؛ یعنی به‌طور متوسط در هر سال تنها ۱۰ غزل سروده است؛ زیرا او در لحظاتی خاص به سرودن اشعار خود می‌پرداخت و تمرکز خود را روی خلق آثاری ناب گذاشته بود که شایسته مقام معشوق باشد. این نکته بسیار قابل‌توجه و تامل‌برانگیز بوده و به همین خاطر دیوان او را به یک کتاب خاص و خواندنی تبدیل کرده است. دیوان حافظ بیش از ۴۰۰ بار به زبان فارسی و زبان‌های دیگر دنیا به چاپ رسیده است. حافظ لقب ماهرترین غزل‌سرای زبان فارسی را نیز با اقتدار از آن خود کرده و تک بیت‌های او بسیار درخشان و تماشایی است.

شاید تعبیر کردن یا قدرت تاویل پذیری را بتوان از مهم‌ترین خصوصیات اشعار حافظ به حساب آورد؛ زیرا هر کس که دیوان حافظ را باز کرده و غزلی از آن می‌خواند، با توجه به شرایط روحی خود برداشت متفاوتی از آن می‌کند؛ به‌گونه‌ای که حافظ آن شعر را فقط برای حال آن لحظه او سروده است. در اشعار حافظ، تناسبات هنری به شکلی ظریف و دقیق رعایت شده‌اند و ایهام و ابهام را به جا و درست به کار برده است. در برخی از اشعار حافظ، زبان طنز نیز به کار گرفته شده تا ناگفته‌ها به کمک زبان طنز بیان شود.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (8 اردیبهشت)