Web Analytics Made Easy - Statcounter

همشهری آنلاین - پروانه بندپی: داستان تلخ و غم‌انگیز زندگی و کار کولبران کرمانشاه و کردستان، داستان امروز و دیروز نیست. سال‌ها است که فقر و بیکاری در این استان‌ها به‌خصوص روستاهایشان بیداد می‌کند و بسیاری از مردم این دیار را مجبور به کولبری کرده است.

اینجا کولبری، زن و مرد و کودک نمی‌شناسد. همه باید کولبری کنند تا لقمه نانی به دست بیاورند و فقط بتوانند روز فقرزده خود را به شب و شب را به روز برسانند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کولبری به زبان آوردنش هم سنگین است. چه برسد به حمل‌کردن بارهای سنگینی همچون یخچال، ماشین لباسشویی، لاستیک خودرو، مواد خوراکی و ... از مرزهای عراق تا خاک کرمانشاه و برعکس. فقط قوی‌ترین مردان ایران می‌دانند که این بارها چقدر سنگین‌اند و فقط کولبران می‌دانند که نان مهم‌تر است تا فکر کردن به سنگینیِ این بار.

مانی، پسرک ۱۴ساله از روستای «شمشیر» پاوه کرمانشاه، یکی از همین کولبران است که از ۲ سال پیش با مادر جوانش به کولبری می‌رفت. او می‌خواست مرد خانه باشد. چراکه مادر چند سالی است به خاطر اعتیاد پدر از او جدا شده و بار زندگی روی دوش او افتاده است.

مانی به «شاد» نرسید | تلاش نوجوان کولبر برای خرید گوشی هوشمند با سقوط از کوه ناتمام ماند

امسال مانی نقشه کشیده بود که پول‌هایش را از راه کولبری جمع کند تا بتواند گوشی هوشمند بخرد و در سال تحصیلی جدید از شبکه اینترنتی شاد و درس و مدرسه آنلاین جا نماند. اما بخت با پسر نوجوان و مادرش یار نبود.

آن روز چه اتفاقی افتاد؟

آن روز مانی از ترس ماموری که به او فرمان ایست داد، آمد که با بار لوبیای خود فرار کند، اما پایش پیچ خورد و از کوه پایین افتاد و به دلیل برخورد با تخته‌سنگ‌ها صورت، بینی و چشمش دچار مصدومیت شدید شد. حالا مانی با دردها و زخم‌هایی روزهایش را سپری می‌کند که سنگین‌تر و جان‌کاه‌تر از کارِ طاقت‌فرسای کولبری است.

کولبران روستای شمشیر معمولا نیمه‌های شب به طرف مرز عراق روانه می‌شوند. آنها باید مسافتی را با ماشین به طرف مرز بروند اما از آنجا به بعد باید با پای پیاده به دل کوه و کمر بزنند. چند شب قبل، مانی و مادرش ۴ بسته ۲۵ کیلویی لوبیا را که در عراق مشتریان خوبی دارد، با خود به نقطه صفر مرزی بردند.

کولبران از ساعت ۲ صبح راه افتاده بودند تا به آنجا برسند. کمی مانده به مرز همراه چند کولبر دیگر استراحت می‌کردند تا آسمان روشن شود. اما وقتی سپیده زد، مأموران سر رسیدند و بار همه‌ آنها را توقیف کردند. کولبران که بارهایشان را از دست داده بودند، به طرف روستا راه افتادند. وضعیت مانی و مادر اما فرق می‌کرد. وقتی مأموران از آنجا دور شدند و بقیه کولبران هم رفتند، مانی به مادرش گفت که دو بسته از بارها را کنار سنگی مخفی کرده است. مانی از کوه بالا رفت و خودش را به بارهایی که مخفی کرده بود، رساند اما همین که می‌خواست بسته‌های لوبیا را پایین بیاورد، ناگهان یک خودرو سر رسید و ماموری از آن پیاده شد.

حالا چند روز از حادثه تلخی که برای مانی رقم خورده، می‌گذرد و زن جوان و پسرش گرفتار زخم‌ها و دردهای پسرک هستند. آن روز نه تلفن آنتن می‌داد و نه ماشینی رد می‌شد که مادر کمکی بگیرد. مانی خونریزی زیادی داشت. چشم، بینی و صورتش به تخته‌سنگ‌ها خورده بود. مادر، او را به دوش گرفت و به روستایی که آن نزدیکی بود، برد اما آنجا هیچ امکاناتی نداشت.

زن به زحمت توانست با برادرش تماس بگیرد و کمک بخواهد. با کمک برادر، مانی به بیمارستان پاوه منتقل شد و در آنجا صورتش را ۸ بخیه زدند. صورتش پاره شده و بینی‌اش شکسته بود اما چون مادر هزینه مداوایش را نداشت، رضایت داد و او را به خانه بردند. مانی چند روز در خانه بود اما چون خونریزی داشت، مجبور شدند دوباره او را به بیمارستان ببرند و این بار به شهر کرمانشاه. پسر ۴ روز در بیمارستان بستری بود اما پزشکان گفتند به خاطر آسیبی که به چشمش وارد شده، باید به تهران منتقل شود. حالا مادر مانده و یک پسر روی دستش و دستی خالی از یک هزار تومانی.

همه برای کمک آمدند

با انتشار خبر سقوط مانی از کوه در هنگام کولبری و مصدومیت شدید او بسیاری از سمن‌ها (NGO)، شهروندان عادی، برخی از استارتاپ‌ها و حتی شماری از شرکت‌های خصوصی معتبر و بنام با همشهری آنلاین تماس گرفته‌ یا کامنت گذاشته‌ و اعلام کرده‌اند که قصد دارند به این مادر و پسر کمک و از آنها حمایت کنند.

بسیاری از مخاطبان همشهری آنلاین و همچنین تعدادی از کاربران شبکه‌های اجتماعی ازجمله توییتر نیز اعلام کرده‌اند که حاضرند برای درمان این پسر نوجوان، کمک‌های نقدی خود و دیگران را جمع‌آوری کنند و به دست خانواده او برسانند. برخی از آنها نیز تقاضا کرده‌اند که همشهری آنلاین شماره کارت مادر مانی را منتشر کند تا بتوانند در کمک کردن به این خانوده سهیم باشند. در این میان شماری از مخاطبان همشهری آنلاین، علت فقر مانی و سایر کولبران و نیز وضعیت بغرنج دانش‌آموزان بی‌بضاعت را کوتاهی‌های دولت دانسته‌اند و کامنت‌های انتقادی و گلایه‌آمیز نوشته‌اند.

تصاویر «مانی» کولبر سقوط کرده از کوه؛ قبل و بعد از بستری شدن

تبلت‌ها و گوشی‌های دانش‌آموزان بی‌بضاعت کجا رفت؟

یکی از کاربران همشهری آنلاین با اظهار تاسف نسبت به اتفاقی که برای مانیِ ۱۴ساله رخ داده، نوشته است: حدود ۶۰ تا ۷۰ هزار تبلت و گوشی همراه که برای اهدا به دانش‌آموزان کم‌بضاعت و بی‌بضاعت در نظر گرفته شد، به دست چه کسانی رسیده است؟ چرا دولت در شناسایی دانش‌آموزان نیازمند سهل‌انگاری و کوتاهی می‌کند؟ کودکان کار و زنان سرپرست خانواده را دریابید.

چرا دولت از زنان سرپرست خانوار حمایت نمی‌کند؟

بختیاری، یکی دیگر از کاربران همشهری آنلاین است که نوشته است: بسیار متاسفم از دولتی که نمی‌تواند از زنان سرپرست خانوار حمایت کند. باید متاثر شد از وزیر آموزش و پرورشی که توانایی رفع مشکلات آموزشی مناطق محروم را ندارد و فقط پشت تریبون شعار می دهند. باید متاسف شد از مجلس و نمایندگانی که با توجه به محرومیت و مشکلات مردم این منطقه هیچ تصمیمی برای رفع مشکلات این خانوادها نمی‌گیرند. آیا وزارت آموزش و پرورش نمی‌تواند برای رفع مشکلات آموزشی مناطق محروم به‌ویژه روستاها قدمی بردارد؟ روستاهایی که حتی اینترنت ندارند و شبکه‌های تلویزیونی آنها بیش از دو سه کانال را نمی‌گیرند.

لطفا شماره کارت بدهید

یکی دیگر از مخاطبان نوشته است: شما که زحمت کشیدین و گزارش دادین. کاش یه شماره کارتم می‌دادین. یه نفرم یه نفره. درسته نمیشه همه بچه‌ها رو نجات داد ولی خب یه نفر رو میشه.

زهرا مخاطب دیگری است که نوشته است: لطفا اگر می‌شود، شماره تماس این مادر را بدهید. من حاضرم گوشی خودم را به پسرش بدهم یا برایش یک گوشی بخرم. من کاری به بقیه ندارم. من خودم یک کارمند جزء و مثل این مادر تنها با پسر پنج‌ساله‌ام زندگی می‌کنم ولی حاضرم هم در مخارج درمان و هم در خرید گوشی تا آنجا که امکان دارد، کمک کنم.

مخاطب دیگری گفته است: لطفا شماره حساب از ایشون بذارید تا مردم کمک‌هاشونو مستقیم به حساب خانم واریز کنن . شماره حساب بنیاد و موسسه و .......... مورد اعتماد مردم نیست. فقط شماره حساب خانم (مادر مانی) توسط سایت شما اعلام بشه اعتبار داره.

چرا کسی به فریاد مردم مستحق نمیرسه؟

کاربر دیگری نوشته است: چرا کسی به فریاد مردم مستحق نمیرسه؟ چرا باید تو این مملکت فقر بیداد کنه؟ فقط مسئولین ادعا میکنن ولی هیچ خبری از این ادعا نیست. مردم دارن با سختی و فشار زیاد زندگی می‌کنند.

به دنبال یک لقمه نون!

سیاوش مخاطب دیگری است که دل بسیار پُری دارد و نوشته است: متاسفم برای یکی از ثروتمندترین کشورهای دنیا که بیشتر مردم کردش کولبر و بعضی از مردمش تا کمر توی سطل زباله دنبال یک لقمه نون هستن.

چرا دولت کاری نمی‌کند؟

مخاطب دیگری نوشته است: به خاطر یه عده قاچاقچی که در شهرهای کردستان هستند، این بیچاره‌ها رو اجیر می کنند که با هزار بدبختی کالاهای سنگین مثل یخچال و کولر گازی و ماشین لباسشوئی و لاستیک و لوازم خانگی رو از آن طرف مرز به ایران منتقل کنند. اغلب این کالاها چینی و ترکیه‌ای است. آخه دولت چطور نمیتونه چاره‌ای برای از بین بردن کولبری که نوعی خفت ملی است، بکنه؟

به خاطر یه گوشی

یکی دیگر از مخاطبان نوشته است: بچه‌های خودتون پول پارو میکنن. اونوقت این بچه باید به خاطر یه گوشی جونش رو به خطر بندازه.

آقایون خودشون تو ناز و نعمت زندگی میکنن

محمد سرلک، مخاطب دیگر نوشته است: آقایون و آقازاده‌هاشون باید تو ناز و نعمت زندگی کنن. بعد یه سری‌ها هم برای یه لقمه نون این‌جوری از بین برن.

مادرم؛ کولبر | روایت تلخ زنان کولبر و غم برنگشتن مادر | بارمان را که می‌گیرند بدبخت می‌شویم اینفوگرافی | روزگار سخت کولبران کد خبر 549254 برچسب‌ها فقر كولبر استان کرمانشاه

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: فقر كولبر استان کرمانشاه همشهری آنلاین دانش آموزان مخاطب دیگری مخاطب دیگر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۲۹۷۱۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حیدری: کولبران در انتظار ابلاغ قانون ساماندهی اشتغال پایدار مرزنشینان هستند

به گزارش گروه سیاست خبرگزاری علم و فناوری آنا، شهریار حیدری، نماینده مردم قصرشیرین، سرپل ذهاب و گیلانغرب در مورد آخرین شرایط ابلاغ قانون ساماندهی و نظارت بر تجارت مرزی (کولبری و ملوانی) و ایجاد اشتغال پایدار مرزنشینان، گفت: طرح مذکور با اشراف کامل به مسائل و مشکلات کولبران و مشکلات مرزنشینان طراحی شد و بیش ۲۰۰ نفر از نمایندگان برای اجرایی شدن آن موافقت کردند.

رشد قاچاق و ناامنی در مرز‌ها در با ارتباط با نیاز معیشتی مرزنشینان است

نماینده مردم قصر شیرین سرپل ذهاب و گیلانغرب در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه این قانون به امنیت پایدار مرز‌ها کمک خواهد کرد، افزود: وجود چنین قانونی به امنیت پایدار مرز‌ها کمک خواهد کرد، یکی از موارد رشد قاچاق و ناامنی در مرز‌ها نیاز معیشتی مرزنشینان است، اگر معیشت آنان به درستی تامین شود شاهد کاهش مولفه‌های ضد امنیتی و قاچاق خواهیم بود تا زمانی که مردمان مرزنشین نیازمند‌ترین قشر جامعه از نظر معیشتی باشند کماکان این مشکلات وجود خواهند داشت، با تمام این تفاسیر اجرایی شدن قانون مذکور به امنیت پایدار کمک می‌کند.

مرزنشینان حافظان مرز‌ها هستند

نائب رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه ضرورت دارد از نظر حاکمیتی مردم مرزنشین، در مرز‌ها ساکن باشند تا توسط خود مردم با همکاری مرزبانی امنیت مرز‌ها را تامین شود، اظهار کرد: این طرح بار‌ها در رفت و برگشت شورای نگهبان بود و مجلس و دولت برای اصلاح و تایید نهایی تلاش داشتند که در نهایت به تصویب رسید، در حال حاضر دولت باید ظرف دو ماه آیین نامه اجرایی آن را به دستگاه‌های مختلف ابلاغ نماید. امیدوارم در اردیبهشت ماه اجرایی و عملیاتی شود تا مرزنشینان از مواهب آن بهره‌مند شوند.

این نماینده مردم در مجلس یازدهم با بیان اینکه قانون ساماندهی و نظارت بر تجارت مرزی (کولبری و ملوانی) منجر به اشتغال پایدار و تجارت مرزی می‌شود، گفت: در قانون مذکور فعالیت مرزنشینان مشخص، حقوق گمرکی و بازرگانی نیز تعیین و به بیانی در این قانون وظایف و حقوق دولت، مرزنشینان و تاجران مشخص می‌شود.

در قانون ساماندهی کولبران، تاجران ۳۵ درصد معافیت بازرگانی برخوردار خواهند بود

حیدری با بیان اینکه در قانون ساماندهی کولبران تاجران از ۲۵ تا ۳۵ درصد معافیت بازرگانی و فعالیت گمرکی برخوردار خواهند بود، اظهار کرد: به واسطه اجرایی شدن قانون مذکور تجاری که کالایی را از امارات و یا چین سفارش و توسط تاجر به مرز‌های گمرکی ایران منتقل سپس در اختیار وانتخاب کوله قرار می‌گیرد.  

نائب رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه این قانون مسیری برای اقدام به فعالیت قانونی کولبران است، گفت: با اجرایی شدن این قانون نیازی نیست کولبران با مشقت در آن سوی مرز‌ها به دنبال تامین کالا‌های خود باشند بلکه در داخل مرز‌ها کالای مورد نیاز را تهیه می‌کنند و حدود ۲ میلیون تومان در ماه تخفیف سود بازرگانی می‌گیرند به فرض مثال اگر کالایی ۱۰میلیون تومان قیمت آن باشد حدود ۴ میلیون سود بازرگانی به آن تعلق می‌گیرد و از محل تخفیف سود بازرگانی دو میلیون تومان تخفیف سود بازرگانی دریافت می‌کنند، به عبارتی سالانه ۲۴ میلیون تومان برای هر کوله‌بری سودآوری خواهد داشت.

سخنگوی فراکسیون مرزنشینان مجلس یازدهم با تاکید بر اینکه اجرای قانون مذکور موجب افزایش امنیت مرزی خواهد شد، اظهار کرد: حفاظت و حراست از امنیت مرز‌ها از مسئولیت دولتمردان و مسئولان نظام است، این مهم زمانی رخ می‌دهد که قوانین کارآمدی برای بهبود معیشت و امنیت مرزنشینان تصویب شود خوشبختانه این قانون اقدام موثر و مناسب در این راستا است، از دیگر مزایایی این قانون درآمد‌های بازرگانی و گمرکی متعلق به دولت به مدت ۵ سال برای تقویت زیرساخت‌ها و بهبود وضعیت مناطق مرزی بازگردانده می‌شود بنابراین با توجه به مزیت‌ها و ضرورت‌ها دولت هرچه سریعتر این قانون اجرایی کند.

انتهای پیام/

دیگر خبرها

  • واکنش مادر ترانه علیدوستی به حواشی یک عکس با دخترش | تصویر
  • محمدحسین لطیفی فیلمی درباره امام رضا(ع) می سازد
  • سیل کنیا ۷۶ کشته و ۱۹ مفقودی برجا گذاشت
  • حیدری: کولبران در انتظار ابلاغ قانون ساماندهی اشتغال پایدار مرزنشینان هستند
  • استحکام‌بخشی فلک‌الافلاک نیازمند ۲۰ میلیارد/ طرحی که ۱۴ساله شد!
  • استحکام‌بخشی «فلک‌الافلاک» نیازمند ۲۰ میلیارد/طرحی که ۱۴ساله شد!
  • مشعل المپیک به فرانسه تحویل داده شد + ویدئو | واکنش تماشاچیان حاضر در استادیوم را ببینید
  • عجیب ترین شیوه حمل بار با خودرو که تاکنون دیده اید‍! | ویدئو
  • جزییاتی از بیماری ترانه علیدوستی و علت آن
  • «کولبری» نه شغل است و نه شریف/ مردم از ناچاری بار بر دوش می‌گیرند