بازیگران مشهوری که برای گرفتن نقش دروغ گفتند!
تاریخ انتشار: ۳۰ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۳۵۲۰۶۸
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، به نظر شما نگفتن حقیقت فرقی با دروغگویی ندارد؟ این سؤال همیشه وجود داشته و جواب مشخصی هم برای آن مطرح نشده. در هر حال جالب است بدانید که بسیاری از بازیگران مشهور هالیوودی نقشهای مهم خود را با چند دروغ کوچک به دست آوردند.
مثلاً ربل ویلسون تا مدتها سن واقعی اش را پنهان میکرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در ادامه با تعدادی از این بازیگران آشنا خواهیم شد.
ادی ردمین
ادی ردمین، بازیگر برنده جایزه اسکار در تست بازیگری نقش «آنتونی بابینگتون» در فیلم «الیزابت: عصر طلایی» (Elizabeth: The Golden Age) به دروغ گفته بود سوارکاری بلد است. اما وقتی زمان فیلمبرداری فرا رسید، همه متوجه دروغ او شدند و تیم تولید مجبور شد برای بسیاری از سکانسها به جای ردمین از بدلکار استفاده کند. سالها بعد او برای فیلم تاریخی دیگری به نام «دختر دیگر بولین» (The Other Boleyn Girl) تست بازیگری داد. این بار، اما او حقیقت را گفت و او را دو ماه به کلاس سوارکاری فرستادند و ردمین بالاخره سوارکاری را یاد گرفت.
ساندرا بولاک
ساندرا بولاک فعالیت بازیگری خود را زمانی آغاز کرد که فرصت بازی در یک فیلم کمدی رمانتیک به نام «عاشقانه شماره نُه» (Love Potion No. ۹) برایش فراهم شد. این فرصت را نباید از دست میداد به همین خاطر دروغ کوچکی گفت تا مطمئن شود که کارگردان او را انتخاب خواهد کرد. بولاک اقرار کرده برای اینکه بتواند نقش «دایان» در این فیلم را بگیرد، در رزومه اش سن خود را چند سال بیشتر عنوان کرده بود.
پل مسکال
پل مسکال نقش اصلی سریال «مردم عادی» (Normal People) را تقریباً از دست داده بود که با دروغ مصلحتی ایجنت بازیگری اش توانست این نقش را تصاحب کند. این نقش نیاز به بازیگری داشت که رانندگی بلد باشد، اما مسکال حتی گواهینامه رانندگی هم نداشت. به همین خاطر مسکال چند روز به طور فشرده آموزش رانندگی دید و اینگونه شد که مخاطبان توانستند شاهد بازی بسیار خوب او در نقش «کانل» باشند.
بیشتر بخوانید
هنوز روی دیوار خانهها در جنوب جای گلوله دیده میشودکریس همسورث
ما حالا میدانیم که کریس همسورث بازی خوبی در نقش «ثور»، خدای رعد، در دنیای سینمایی مارول داشته. به همین خاطر شاید عجیب به نظر برسد که بفهمیم این بازیگر استرالیایی قبلاً برای گرفتن چندین نقش مجبور شده بود در مورد فیزیکش دروغ بگوید. همسورث در مورد قدش دروغ گفته بود. او قدش را کوتاه از اندازهی واقعی اش گفته بود، در حالی او در واقع ۱۹۰ سانتیمتر قد دارد. جالب آنکه، نقش «ثور» به بازیگری احتیاج داشت که قدش بیشتر از ۱۸۰ سانتیمتر باشد به همین خاطر او مجبور نشد برای این نقش دروغ بگوید.
نیکلاس کیج
اولین نقش آفرینی نیکلاس کیج در فیلم کمدی «اوقات خوش در ریجمونت های» (Fast Times at Ridgemont High) در سال ۱۹۸۲ بود. کیج ابتدا برای بازی در یکی از نقشهای اصلی فیلم یعنی شخصیت «برد همیلتون» در نظر گرفته شده بود. همه چیز داشت خوب پیش میرفت تا آنکه سازندگان فیلم فهمیدند کیج ۱۷ سال دارد، در حالی که او در تست بازیگری اش گفته بود ۱۸ ساله است. وقتی سازندگان فیلم واقعیت را فهمیدند، کیج آن نقش را از دست داد، چون طبق قوانین آن زمان، ساعت کاری او نباید به اندازهی یک فرد ۱۸ ساله میبود. کیج در نهایت در یکی از نقشهای فرعی این فیلم بازی کرد.
منبع: روزیاتو
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: دروغگویی صنعت سینما سینمای جهان همین خاطر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۳۵۲۰۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ادب از که آموختی؟... از روزنامه اعتماد!
روزنامه زنجیرهای اعتماد، متنی شبیه «یادداشت» منتشر کرده و در متن آن به فحاشی علیه مخالفان خود پرداخت.
به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: «عباس عبدی» است که در ابتدای دهه هشتاد به علت فروش اطلاعات کشور به بیگانگان محکوم شده بود، در این مطلب کوتاه خود -تقریبا به اندازه یک صفحه A4- برای اینکه نشان دهد منتقدان و مخالفانشان جریانی «هتاک» و «بیاخلاق» است؛ از عبارات زیر و یا مشابه آن استفاده کرده است: «قدرتمحور»، «فرصتطلب»، «دارای نفاق»، «استفاده ابزاری از دین»، «فرقهای»، «باندی»، «تخریبگر»، «ضد علم»، «طرفدار نظریه توطئه(متوهم)»، «هتاک»، «غیردینی»، «ویرانگر»، «قدرتطلب»، «فاسد و توجیهگر فساد»، «بیشخصیت»، «بیاخلاق»، «بیشرم»، «دروغگو»، «تهمتزن»، «مذبذب».
ردیف کردن حداقل ۲۰ فحش و ناسزا در یک نوشته کوتاه، رکوردی تازه در مطبوعات کشور است و این موفقیت را میتوان به روزنامه اعتماد و نویسنده آن تبریک گفت! و خطاب به آنان نوشت که بله شما درست میگویید؛ مخالفانتان خیلی هتاک، بیاخلاق و بیادب هستند(!)
پیشتر، رئیس دولت مورد حمایت این طیف سیاسی رکوردی مشابه خلق کرده بود و فقط در چهار سال ابتدای ریاست جمهوریاش (۱۳۹۶-۱۳۹۲) منتقدان خود را: «بزدل»، «بیشناسنامه»، «تازه به دوران رسیده»، «تخریبگر»، «عصر حجری»، «کمسواد»، «کودک»، «هوچیباز»، «بیکار»، «متوهم»، «افراطی»، «کاسب»، «بدبین»، «ترسو»، «دشمن انسانیت»، «بیعقل»، «دروغگو»، «فحاش»، «سادهلوح»، «شکمسیر»، «هتاک» و... لقب داده بود.
میگویند کسی به شکل رگباری مشغول فحش دادن بود، یکی به او گفت نفس عمیق بکش و کمی تامل کن، شاید فحشهای بهتری هم یادت آمد و گفتی! البته سعدی هم در گلستان نقل میکند؛ «لقمان را گفتند: ادب از که آموختی؟ گفت: از بیادبان! هر چه از ایشان در نظرم ناپسند آمد، از فعل آن