به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

داستان یک سقوط

تاریخ انتشار: ۳۰ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۳۵۲۸۸۸

به گزارش خبرنگار گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از رشت، یازدهم اردیبهشت سال ۱۳۹۶، روزتاریخی که در آن خورشید غرور پس از مدتی باز هم به فوتبال رشت و استان گیلان تابید.

نبرد سپیدرود رشت و نساجی مازندران در ورزشگاه شهید عضدی رشت، گوش تا گوش جمعیت نشسته و جایی برای سوزن انداختن نیست، پرچم‌های سرخ در چهار ضلع ورزشگاه به اهتزاز در آمدند و بر رویشان این عبارت حک شده: گر سپیدرود بخشکد ماهی‌ها می‌میرند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

..

در ورزشگاه از همه طیف و قشر و صنف حضور داشتند، در دست هایشان اما پلاکارد‌هایی با پس زمینه‌ای سفید و آغشته به خطوط طلایی به چشم میخورد که روی آن‌ها نوشته شده: سلام لیگ برتر..

رویا محقق شد، تیمی که با تلاش‌های بسیار از صفر شروع کرد به لیگ برتر رسید و ماموریت مشترک فرشاد پیوس و علی نظرمحمدی که به ترتیب تیم را از لیگ دو به یک و از لیگ یک به لیگ برتر رساندند با موفقیت به سرانجام خود رسید.

سهیل حق شناس که کاپیتانی سپیدرود را در آن روز برعهده داشت گفت: جو فوق العاده‌ای در عضدی حاکم بود و به نوعی همه چیز برای صعود ما به لیگ برتر فراهم بود. یک تیم سراسر هماهنگ و با انگیزه که فقط لیگ برتری شدن راضی اش می‌کرد.

اما طولی نکشید که آماج مشکلات اعم از مالی و غیر مالی خواب شیرین و کوتاه قرمز‌های شهر باران را برهم زد.

سپیدرود در فصل ۹۷-۹۶ با چنگ و دندان از سهمیه لیگ برتری خود دفاع کرد و در هفته‌های پایانی با هدایت علی کریمی، تراکتورسازی را در رشت مغلوب کرد تا مهری بر سند بقای خود در لیگ برتر بزند غافل از اینکه بحران تازه از راه رسیده بود.

در فصل ۹۸-۹۷، اما سرخ پوشان رشتی تاب تحمل این بحران را نیاوردند، اختلاف درونی و بیرونی در باشگاه بالا گرفت، چند بازیکن کلیدی تیم آن هم از آن تیم کم مهره جدا شدند و با تصمیم‌های غلط جانشین‌های خوبی برای آن‌ها در نظر گرفته نشد، خداداد عزیزی دوران کوتاه توام با ناکامی در رشت را از خود برجا گذاشت و تعداد اختلافات کریمی را هم از تیم راند تا سپیدرود وداع زودهنگامی با سطح اول فوتبال کشور داشته باشد.

کابوس برای رشتی‌های محبوب ادامه دار بود و خبری از حل مشکلات نیز نبود. در لیگ دسته اول چهار مربی مختلف هدایت سپیدرود را برعهد گرفتند، علی نظرمحمدی، نادر دست نشان، مهدی پاشازاده (فقط در دو مسابقه!) و کاپیتان سهیل حق شناس!
عدم ثبات در کادر مدیریتی و فنی مزید مشکلات عدیده مالی شد و حتی افشین ناظمی هم با مدیریت خود موفق به ایجاد آرامش در اردوگاه سرخ‌ها نشد و این تیم پس از فعل و انفعالاتی بسیار و کسب نتایج اسفناک به لیگ دسته دوم سقوط کرد.

نگاهی می‌اندازیم به مهمترین عوامل و علل سقوط آزاد تیم مردمی سپیدرود.

تبعید از میعادگاه عضدی به عزلت خانه سردار جنگل

قطع به یقین یکی از موثرترین عوامل سقوط سپیدرود را می توان منع استفاده از ورزشگاه عضدی رشت قلمداد کرد که به دست متولیان امر تحقق یافت.

ورزشگاهی که در هر مسابقه بیش از ده هزار نفر را به بطن‌های خود می‌کشید به حال خود رها شد تا سپیدرود به ورزشگاه دور افتاده سردار جنگل نقل مکان کند، ورزشگاهی که به دلایل نوع بافت ساخت و موقعیت دور از دسترس، هرگز اتمسفر عضدی را برای سرخ پوشان رشتی تکرار نکرد.

رادنی دیدار مدیر روابط عمومی باشگاه سپیدرود رشت در این باره می‌گوید: بعد از صعود سپیدرود به لیگ برتر زمزمه‌هایی مبنی بر اینکه سکو‌های جلویی ورزشگاه عضدی در آستانه تخریب قرار دارد شنیده شد، از همین رو بنده و علی بهارمست سرپرست تیم که در آن زمان سرپرست شهرداری رشت نیز بود با مکاتبه‌ای که با گروه مهندسین مشاور سفیدرود داشتیم، مقرر شد تا گروهی از این تیم مهندسی به ورزشگاه عضدی اعزام شوند تا به این مقوله رسیدگی کنند و جالب‌تر اینکه آن‌ها بعد از تفحص به این نتیجه رسیدند که این ورزشگاه نیازی به تخریب ندارد و با مبلغی در حدود ۳۳۰ میلیون تومان ترمیم می‌شود.

او با اشاره به اینکه هیات فوتبال و اداره ورزش پروسه بازسازی سکو‌های ورزشگاه را کلید زدند افزود: متاسفانه ورزشگاهی که حکم خانه پدری سپیدرود را داشت به دلیل اجاره دادن به افراد و آکادمی‌های مختلف در این سال‌ها دور از دسترس تیم ماند و با گذشت سه سال هنوز هم وضعیت مناسبی پیدا نکرده است.

 

آشپز دو تا شد و غذا شور یا بی نمک!

قضیه مالکیت سپیدرود حدیث مجملی است که تا مدت‌ها این تیم را سر درگم کرد.

این تیم بار‌ها بین افراد مختلف دست به دست شد و در اثنای این پیچ و تاب نفسش برید!

در حالی که حدود سه هفته به آغاز فصل ۹۷-۹۸ لیگ برتر باقی مانده بود، تیم فوتبال سپیدرود رشت دچار بحران چند مدیریتی شد. از طرفی با رای قاضی شعبه ششم دادگستری شهرستان رشت مالکیت سپیدرود به جواد تن‌زاده، داده شد و از طرفی دیگر شخصی به نام محمد نوین با حکم اداره ورزش و جوانان استاد گیلان به عنوان مالک سپیدرود معرفی شد تا کلاف پیچیده‌ای حول محور باشگاه ریشه بدواند.

بحران مدیریت در باشگاه سپیدرود چیز عجیبی نیست چرا که این باشگاه از سال ۹۳ تا امروز به ترتیب به انوش جهانی، صیاد، جمشید غلامی، محمد پورمحسن، هیات فوتبال، میر شهاب مومنی، کیومرث بیات، مجددا جواد تن زاده و محمد نوین واگذار شده است، به طور متوسط هر پنج ماه یک مالک!

مشکلات زمانی که علی کریمی و دوستان از راه رسیدند اندکی سامان گرفتند، مقداری از مطلبات بازیکنان پرداخت شد و تیم با قوای جدیدی به مبارزه پرداخت و روند تصاعدی به خود گرفت، اما با جدایی علی کریمی از سپیدرود، برای چندمین بار زخم کهنه باز شد و ماهی سرخ در دریایی از خون تنها و غلطان ماند و در وادی سقوط شناور شد.

رادنی دیدار که یک هوادار پر و پاقرص سپیدرودی نیز است در این باره افزود: سپیدرود در این سال‌ها یک رکورد عجیب را در زمینه تغییر مالکیت از خود برجای گذاشت، به طوری که بعد از صعود تیم از لیگ دسته دوم به لیگ یک تیم از مالکیت سرهنگ پورمحسن در آمد و توسط اشخاص زیادی دست به دست شد.

او افزود: بعد از اتمام اعتباری که از سوی نوبخت معاون رئیس جمهور که به تیم تعلق گرفته بود سپیدرود با مشکلات شدید مالی دست و پنجه نرم کرد و در عرض سه سال ۱۵ مالک مختلف بر راس کار آمدند و بعد از مدت کوتاهی از تیم رفتند.

مدیرروابط عمومی باشگاه سپیدرود با بیان اینکه سرمایه گزاران بسیاری برای دراختیار گرفتن زمام امور پیش قدم شدند افزود: در زمانی که سپیدرود در لیگ برتر بود یک شرکت تازه تاسیس با اعلام آمادگی برای خرید باشگاه اقدام کرد، اما با رقم بزرگی که هیات فوتبال در نظر گرفت از این تصمیم منصرف شد.

مشکلات شدید مالی و عدم ثبات در ترکیب مدیریتی، فنی و بازیکنان

با اینکه استان گیلان همواره یکی از فوتبال خیز‌ترین خطه‌های ایران بوده و بازیکنان مستعد بسیاری دارد، اما تیم‌های گیلانی به مثابه سپیدرود به شدت از فقدان بازیکنان با کیفیت رنج می‌برند.

عدم پرداخت مطالبات بازیکنان و نبود اسپانسر‌های قوی به این دغدغه‌ها افزوده و همینطور عدم اطمینان و ندادن فرصت کافی به اعضای جدید ثبات را از سپیدرود سلب کرده است.

قطع به یقین تمامی تصمیم گیران فوتبال گیلان در وقوع این دژاوو تراژیک نقش‌های کوچک و بزرگی داشتند که بر هیچکس پوشیده نیست.

رادنی دیدار در پایان به یک نکته امیدوارکننده اشاره کرد و اینکه به نقل از منابع موثق و آگاه، مهدی فلاح میری دادستان شهرستان رشت قصد ورود به امور باشگاه برای حل مشکلات عدیده این تیم را دارد و همه امیدوار هستیم تا با وقوع این اتفاق شرایط این تیم مردمی بهتر از پیش شود.

او تصریح کرد: در صورت روی کار آمدن مالک جدید در باشگاه بایستی مبلغ سه میلیارد تومان (یک میلیارد بابت وصول چک و دو میلیارد مازد بر آن) به مالک سابق یعنی علی کریمی داده شود.

با این وصف حال اکنون سپیدرود رشت با هواداران عاشق و پرشور خود به لیگ دسته دوم سقوط کرده و بایستی تمامی مسئولین فوتبال گیلان، پیشکسوتان، مربیان و بازیکنان و همینطور اصحاب رسانه دست به دست هم دهند تا این تیم ریشه دار و قدیمی به سرنوشت تیم‌های اصیلی، چون پاس، ابومسلم مشهد، برق شیراز و ... دچار نشود و به یقین که هیچ گل سرخ با اصالتی پژمردنی نیست...

گزارش: رضا بزرگی

انتهای پیام/م.ع

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: وزارت ورزش و جوانان لیگ برتر فوتبال سپیدرود رشت سپیدرود رشت لیگ برتر علی کریمی لیگ دسته

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۳۵۲۸۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

داستان تیتراژ سریال دلیران تنگستان

امروز به سراغ موسیقی متن و تیتراژ سریال ماندگار «دلیران تنگستان» به آهنگسازی احمد پژمان و همراهی علی رهبری رفتیم که در آن روزگار توانست ارایه دهنده گونه ای از موسیقی متن و تیتراژی در سریال های تلویزیونی باشد که به واسطه توانمندی های احمد پژمان در حوزه آهنگسازی و همچنین همراهی هنرمند دارای اعتباری چون علی رهبری می تواند همچنان به عنوان یک کارگاه آموزشی در حوزه آهنگسازی مورد توجه هنرجویان و علاقه مندان این حوزه قرار گیرد. مسیری که با همراهی تعدادی از نوازندگان حرفه ای و بومی منطقه جنوب به نوعی ساختارشکنی کرده و توانست قدرت و خلاقیت یک آهنگساز مستقل و درجه یک چون احمد پژمان را به مخاطبان معرفی کند.

سریال تلویزیونی «دلیران تنگستان» مجموعه ای تلویزیونی به نویسندگی و کارگردانی همایون شهنواز است که طی سال های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۲ ساخته و اولین بار در سال ۱۳۵۳ پیش روی مخاطبان قرار گرفت و بعدها پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و در همان سال های اولیه انقلاب مجددا به نمایش درآمد. مسیری که بعد از پخش سری اول آن نزدیک به بیست مرتبه در سال های مختلف از شبکه های تلویزیون پخش و موجب شد تا این سریال از حیث مرتبه تکرار پخش آن نیز جزو رکورداران محسوب شود.

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

محور داستانی سریال هم متمرکز بر معرفی رییس علی دلواری یکی مفاخر ملی ایران در دفاع از خاک میهن است؛ آن زمان که انگلیس به بهانه محاصره هرات، به جنوب ایران حمله کرد. در این مسیر شخصی به نام احمد تنگستانی از فعالان جنبش جنوب ایران در مقابل انگلیس به همراه ۳۰۰ نیروی دلاور، در قلعه ای ویران به دفاع از ایران می پردازند. البته در این مبارزه ۲ انگلیسی به دست مردم قطعه قطعه می شوند و دولت انگلیس به خونخواهی از آن ها از آب و خشکی به جنوب کشورمان حمله می کند. در این اثنا رییس علی دلواری مردم دلوار و تنگستان را مسلح و همراه با آن ها به دفاع از خاک میهن در مقابل تجاوز بیگانگان می پردازد.

مجموعه تلویزیونی «دلیران تنگستان» برداشتی آزاد از کتاب «دلیران تنگستانی» به نویسندگی محمدحسین رکن زاده آدمیت است که همایون شهنواز علاوه بر استفاده این منبع، از آثار پژوهشی و تاریخی دیگری برای نگارش فیلمنامه بهره مند شده بود. شرایطی که موجب شد این سریال ۲ بخش تاریخی دوره مبارزات احمد تنگستانی و مبارزه رییس علی دلواری را برای مخاطبان به تصویر بکشد. مسیری که به دلیل عدم استفاده از لهجه بومی برای گویش بازیگران و استفاده از دوبله در آن دوران موجب انتفاداتی هم شد اما یکی از منابعی است که توانست بخشی از یک دوره تاریخی ایران را به تصویر بکشد.

سریال «دلیران تنگستان» در چهارده قسمت طی ۲ سال ساخته شد و یک گروه ۵۰۰ نفری در بوشهر، تنگستان، اهرم، چغادک، تنگک، بندرسیراف، ده سولقان، شیراز و تهران پروژه را به سرانجام رساندند. پروژه ای که پخش آن در آن دوران به دلیل فقدان سیستم پخش رنگی به صورت سیاه و سفید پیش روی مخاطبان قرار گرفت.

محمود جوهری در نقش رییس علی دلواری، شهروز رامتین در خالو حسین دشتی، غلامحسین لطفی در نقش حاج یوسف، کاوه مخبری در نقش احمد تنگستانی، علی اکبر مهدوی فر در نقش باقرخان، منوچهر فرید در نقش موقرالدوله، اسماعیل داورفر در نقش سید محمدرضا کازرونی، هادی اسلامی در نقش نمازگزار، حمید طاعتی در نقش سید مهدی بهبهانی، کامران نوزاد در نقش شیخ حسین خان، نعمت الله گرجی در نقش دریابیگی، محمد ابهری در نقش میرزاعلی کازرونی، منوچهر آذر در نقش واسموس، قاسم سیف در نقش بالیوز، منوچهر حامدی در نقش سلطان اخگر و حسین محجوب در نقش سید محمد دکتر هنرمندانی بودند که در این اثر به عنوان بازیگر حضور داشتند.

اما از ارایه اطلاعات تاریخی و شناسنامه ای این اثر تاریخی که بگذریم، این موسیقی متن و تیتراژ سریال است که به دلیل حضور هنرمندان تمام عیاری چون احمد پژمان و علی رهبری به عنوان آهنگساز توانسته بر کیفیت موسیقایی اثر ارزش ۲ چندانی بخشیده و این موسیقی را تبدیل به خاطره ای ماندگار برای مخاطبانش کند. مسیری که به دلیل ساختار موسیقی تیتراژ چه به لحاظ بصری و چه موسیقایی اش می تواند به عنوان اثری پیشگام در حوزه موسیقی تیتراژها معرفی شود.

آن هنگام قبل از آغاز سریال و در تیتراژ که با ملودی ملهم از هم جواری سازهای جهانی و سازهای بومی ایران به ویژه منطقه جنوب تلفیق شده و به گوش شنیداری مخاطب می رسد، مجموعه تصاویری نیز در قالب انیمیشن به بیننده با مفهومی خاص ارایه می شود. نخل هایی که تبدیل به اسب سوارانی سلاح به دست می شوند و در قالب یک تایپوگرافی که در آن دوران خلاقیتی کم نظیر به حساب می آمد، سریال «دلیران تنگستان» به مخاطب معرفی می‌شود. تصاویری که با همراهی موسیقی حماسی طراحی شده توسط گروه آهنگسازی با نواهای محلی جنوب کشور به ویژه سنج و دمام توازن گوش نوازی را طراحی کردند که بی تردید در آن سال ها توانست به عنوان یکی از پیشگام ترین موسیقی تیتراژها معرفی شود.

حماسه حق پرست از فعالان موسیقی منطقه بوشهر چندی پیش درباره موسیقی تیتراژ سریال «دلیران تنگستان» گفته بود: از آن تک یاخته‌ای که در تیتراژ شروع می‌کند به رشد و تبدیل می‌شود به آن اسب‌سوار تنگستانی، شما ببینید آهنگساز به چه شکل از آن بوق ماندگار استفاده کرده و بعد چه استفاده به جایی در ارکستراسیون و سازبندی از سنج انجام می دهد. این یعنی استادانه‌ترین وجه ممکن برای به‌کارگیری بوق و سنج و تمپویی که رفته رفته دمام را زیاد و این روند هم همراه با شروع سریال انجام می شود. به هر صورت یک سری عوامل دست به دست هم دادند تا توانستند یک موسیقی ماندگار بسازند. کما اینکه آقای شهنواز در موسیقی «شاه خاموش» هم به همین استقلال موسیقایی می‌رسد. ضمن اینکه احمد پژمان و علی رهبری وقتی کنار هم قرار گرفتند توانستند این موسیقی را خلق کنند.

این پژوهشگر و نوازنده موسیقی ایرانی در یادداشت دیگری که به همین مناسبت در رسانه ها منتشر کرد، نوشته بود: «همه بوشهر و بی شک کشور حتی، سریال جاودانه «دلیران تنگستان» ساخته همایون شهنواز را همواره و همیشه به خاطر دارند و هر بار که مجدداً این سریال پخش می شود، علاقه مندی به روایتِ تاریخی و بازیِ بازیگران تو را به تماشا وامی کشاند. در این بین اما موسیقی تیتراژ حکایت خود را دارد! صدای آغازین؛ بوق! کشش و امتداد! صفیر مبارزه و استقامتِ این اقلیم و جغرافیا! درآمیختگی کوبش! شروع و اوج! تو گویی تپش مردمان این خطه جنوبی است تا نبض تند خود به رخ استعمار بریتانیا بکشاند! اما عوامل و عناصر موسیقاییِ احمد پژمان چنان نقش تاثیرگذار خود را در ساختار و شاکله یک مجموعه تلویزیونی ایفا نموده چه اگر موسیقی سریال شنیده شود، ناخودآگاه ذهن مخاطب را به یاد «دلیران تنگستان» آورده که خود شاخصه یک اثر ماندگار هنری است که اندیشه و نگاه فنی به همراه خاطره سازی با گرایش مردم شناختی را درون خود جای داده است. شاهنامه خوانی و نوحه با صدای زنده یاد جهانبخش کردی زاده از دیگر موارد و انتخاب شایسته موسیقی سریال می باشد که با نگاه و روحیه جنوبی آهنگساز شاید البته بی ارتباط نباشد.»

هوشنگ جاوید از پژوهشگران صاحب نام موسیقی نواحی ایران هم چندی پیش بود که در یکی از گفت‌وگوهای رسانه ای خود درباره موسیقی تیتراژ سریال «دلیران تنگستان» گفته بود: من در شیراز از استاد احمد پژمان پرسیدم «شما که غرب درس خواندی، موسیقی غربی و ارکسترها را هم خوب می‌شناسی، چه شد که رفتی در تیتراژ سنج و دمام بوشهری را استفاده کردی؟». گفت «فکر نکن ساده بوده. برای من کلی سمفونی آوردند. تهیه‌کننده و حتی مدیر تلویزیون وقت گفتند که می‌خواهیم یک چیزی مثل این سمفونی‌ها باشد». واقعاً از بالا فشار بوده. گفت «ولی هرچه این‌ها را گوش کردم دیدم به درد نمی‌خورند. یک نفر یک نوار آورد، گفت این سنج و دمام خودمان است شاید به دردت بخورد. تا گوش کردم گفتم همینه. موسیقی روی این فیلم باید این باشد». تیتراژ سریال «دلیران تنگستان» که شروع می‌شود چقدر قشنگ است! خب این آدمی که خارج رفته بود نمی‌شد قبول کند چنان چیزی بسازد؟ واقعاً فکر و اندیشه و آن ایران‌دوستی و فهم بالایی که در استاد پژمان وجود دارد خیلی قشنگ تعهد ایرانی را نسبت به موسیقی نشان می‌دهد. این سریال هر جا برود موسیقی‌اش تأثیرگذار است. چون می‌دانند مال همان‌جاست و هویت دارد.

احمد پژمان که به دلیل خلق بسیاری از آثار ماندگار و دارای کیفیت در حوزه های آهنگسازی و پژوهش همواره به عنوان یکی از مهم ترین و جریان ساز ترین هنرمندان عرصه موسیقی ایران معرفی شده هم در یکی از معدود گفت‌وگوهایش بود که درباره ساختار موسیقایی آثارش توضیح داده بود: آهنگسازی که موسیقی میهن خود را نداند نمی تواند آهنگساز خوبی باشد و آهنگسازی عاریتی می شود که نظیرش در دنیا فراوان است و ارزشی هم ندارد. من همیشه به موسیقی ایرانی فکر می کنم، زیرا بنای موسیقی من ایرانی است؛ موتیف و بعضی تم‌ها ایرانی است، ولی هارمونی من صددرصد صدای ایرانی نمی دهد؛ چون خود هارمونی اساسا یک مقوله‌ غربی است و ارکستر هم طبعا صدای ایرانی ندارد؛ چراکه سازها ایرانی نیستند. اما همیشه کوشیده‌ام رنگ و حالت ایرانی را در آثار خود حفظ کنم و معتقدم آهنگسازان ما باید بیشتر به سنت‌های موسیقی خودمان متکی باشند و نباید به دنبال موتیف‌های غربی بروند.

وی درباره خلق موسیقی سریال «دلیران تنگستان» هم گفته بود: روی یک نوار سونی ۹۰ دقیقه‌ای روزانه سنج و دمام گوش می‌کردم، از این طریق با آقای کردی‌زاده آشنا می‌شوم و حاصل این ارتباط می‌شود ضبط موسیقی سریال «دلیران تنگستان» که با همراهی عده‌ای از اهالی بوشهر در رادیو و تلویزیون شیراز انجام شده است.

به هر ترتیب موسیقی متن و تیتراژ سریال «دلیران تنگستان» از جمله آثار موسیقایی است که توانسته بخشی از توانمندی های ۲ آهنگساز مطرح و جریان موسیقی کشورمان را به مخاطبان معرفی کند. مسیری که طی سال های اخیر اگرچه در حوزه کیفیت می تواند با دقت و تحلیل بیشتری مورد توجه قرار گیرد اما دربرگیرنده ابعاد مثبت و ارزشمندی است که توجه و عنایت بیشتر به بزرگان موسیقی این سرزمین را ۲ چندان می کند.

منبع: مهر

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی