به نقل از «مهر»

زندگی‌هایی باطعم «شکلات تلخ»/کودک کار چگونه به باشگاه فوتبال رسید

تاریخ انتشار: ۳۰ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۳۵۳۴۸۲

مجتبی احمدی تهیه‌کننده برنامه «شکلات تلخ» درباره نحوه ساخت این برنامه درباره آسیب‌های اجتماعی که از شبکه پنج سیما پخش می‌شود به خبرنگار مهر بیان کرد: ما مدتی برای نگارش سریالی با سازمان بهزیستی کشور مذاکرات و جلساتی داشتیم که برای آن یک اتاق فکر تشکیل دادیم. من مشغول نگارش یک سناریوی تلویزیونی بودم و از همان نسخه قرار بود تئاتری هم به صحنه ببرم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: در این اتاق فکر به چند سوژه و سرفصل رسیدم که ابتدا به آسیب‌های اجتماعی حوزه کودک و نوجوان منتهی شد. قدم اول در این سرفصل‌ها کودکان کار و خیابان بودند. از این حیث که مردم دائم با آنها در ارتباط بودند و تصمیم گرفتیم با توجه به پیشنهادات مطرح شده و هماهنگی‌هایی که با مدیران شبکه پنج داشتیم برنامه‌ای تلویزیونی با ساختار مستند بسازیم.

احمدی با اشاره به ساختار برنامه عنوان کرد: در این فضای مستند بنا شد واقعیت‌ها را به تصویر بکشیم و آسیب‌های حول زندگی کودکان کار را مطرح کنیم. البته مدل سختی نبود که به سمت یک برنامه گفتگومحور استودیویی برویم و با حضور چند کارشناس و مجری موضوعات را بررسی کرده و حتی به چالش بکشیم با این حال تحقیقات ما نشان داد که این برنامه وقتی جواب می‌دهد که دوربین به خارج از استودیو برود و به جغرافیای محل زندگی این بچه‌ها برود و به صورت واقعی با چالش‌های آنها مواجه شود.

کارگردان «شکلات تلخ» با اشاره به چالش‌های ساخت برنامه گفت: البته با مشکلاتی هم مواجه بودیم برخی از این بچه‌های کار، پیمانکاران یا مسئولانی داشتند که تمایل نداشتند بچه‌ها از مشکلاتشان بگویند و ما گاهی با مخالفت آنها مواجه بودیم و حتی چالش‌هایی هم داشتیم.

وی همچنین به محدودیت‌ها اشاره و بیان کرد: نمایش چهره برخی از این بچه‌ها که قرار بود امانت‌دارشان باشیم محدودیت هم داشت. ما از همان ابتدا یک نگاه نمایشی و داستان گونه هم در نظر داشتیم و برای همین برخی را به مستند نمایشی تبدیل کردیم.

احمدی اضافه کرد: این را هم بگویم هرکسی در جریان زندگی و چالش‌های این کودکان و نوجوانان قرار بگیرد حتماً دوست دارد یک کاری برایشان انجام دهد و شنیدن داستان‌هایشان دغدغه می‌شود که کاری انجام دهید.

این تهیه کننده و کارگردان درباره اینکه چگونه تلاش کرده است برنامه فضایی تلخ یا سیاه نمایی نداشته باشد توضیح داد: ما می‌خواستیم برنامه را در حوزه آسیب‌های اجتماعی در قدم اول با کودکان کار کلید بزنیم اما در حوزه کودک به مباحث مختلفی کشیده شد و ما وارد بحث اعتیاد، طلاق خانواده‌ها، مهاجرت‌های اشتباه، خودکشی‌ها و… شدیم. سعی کردیم هم برنامه خیلی تلخ نباشد هم از واقعیت‌ها فاصله نگیرد بنابراین ساختار برنامه را چند وجهی کردیم و نگاه شغلی و تحصیلی و اتفاقات مهم و مثبت زندگیشان را هم بررسی کردیم.

وی با اشاره به تلاش‌های خارج از برنامه سازی برای این کودکان عنوان کرد: این میان با ارگان‌های مختلف، شهرداری، پلیس، نمایندگان مجلس و… گفتگو کردیم تا بتوان برای هر یک از این بچه‌ها کاری انجام داد. درنهایت تصمیم داشتیم مردم را هم با آسیب‌ها همراه کنیم که طی بازخوردها دیدیم آنها هم به مسأله ورود کردند. مردم خیلی علاقه دارند با ما همکاری کنند و اصلاً بخشی از ویدئوهای برنامه را آنها ارسال می‌کنند.

وی اضافه کرد: خدا را شکر هر چه برنامه جلوتر رفت تاثیر آن را بیشتر می‌دیدیم و حتی ارگان‌ها خودشان با ما تماس می‌گرفتند تا کاری انجام دهند. یکی از دلایلی که مخاطب خیلی زود این برنامه را پسندید این بود که این بچه‌ها را پیش از این در زندگی خودش هم دیده بود.

وی محدودیت‌های پخش این سوژه‌ها را به خود آنها مرتبط دانست و گفت: داستان زندگی برخی از این کودکان به ویژه دختران نوجوان قابلیت پخش نداشت و سعی کردیم با استفاده از بازیگران دختر این قصه‌ها را با فضای مستند نمایشی بسازیم که هم اتفاق را به گوش مسئولان برسانیم و هم درسی برای دیگران باشد.

احمدی با اشاره خروجی مثبت و امیدبخش برنامه برای برخی از این کودکان نیز یادآور شد: چند نمونه از این افراد که داستان زندگیشان را تعریف کردند خانواده‌هایشان در بهزیستی سراغشان آمدند و به خانواده بازگشتند. برخی شغل پیدا کردند، یکی از این کودکان کار که علاقمند به فوتبال بود باشگاه سپاهان، او را جذب کرد و اکنون در این باشگاه مشغول بازی است. دختر خانمی تماس گرفته بود که به دلیل شنیدن یکی از روایت‌ها از خودکشی منصرف شده است و گفت که هنوز می‌توان امیدوار بود و بسیاری از این اتفاقات انگیزه کار را برای ما بیشتر می‌کرد.

وی در پایان درباره تولید برنامه بیان کرد: برنامه در ۴۰ قسمت طراحی شده است و ممکن است با نظر مساعد مدیران ادامه پیدا کند.

کد خبر 5027871 عطیه موذن

منبع: مهر

کلیدواژه: شبکه پنج سیما مجتبی احمدی کودکان کار تئاتر ایران برنامه تلویزیونی شبکه پنج سیما فیلم سینمایی ویروس کرونا هفته دفاع مقدس فیلم کوتاه موسیقی ایرانی جشنواره فیلم ونیز رادیو نمایش کارگردان تئاتر سازمان سینمایی آلبوم موسیقی کودکان کار بچه ها آسیب ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۳۵۳۴۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

با «کودک استرسی» چگونه برخورد کنیم؟

دوران کودکی تنها دوران بازی کردن و خوش گذرانی‌های کودکی نیست. بلکه کودکان نیز می‌توانند این دوران را با استرس و احساس نگرانی سپری کنند. 

 این استرس یا می‌تواند از جانب خانواده، دوستان و مدرسه باشد و یا از جانب خود. به عبارتی دیگر کودک نیز می‌تواند از خودش بیش از حد، انتظار داشته باشد و سپس زمانی که انتظاراتش از خود برآورده نشد احساس استرس کند. 

نحوه کمک کردن به کودکان برای درمان اضطراب

شما بزرگسالان از راه‌های مختلف می‌توانید به کودکان و خردسالان خود برای رفع استرس و اضطراب در آنها کمک کنید. در واقع در نحوه درمان استرس در کودکان باید بگوییم سه کار مهمی که شما می‌توانید در این زمینه انجام دهید به شرح زیر است:

شما ابتدا باید سعی کنید، که استرس را از زندگی خود تا حد امکان دور نمایید. به این ترتیب استرس از کودکان شما نیز دور خواهد شد.

به کودکان و خردسالان خود مهارت‌های مثبت مقابله با استرس را بیاموزید. در مورد ماهیت استرس با کودکان و خردسالان خود تا حد امکان صحبت کنید.

راهکار‌های تشخیص استرس در کودکان

آشنایی با علائم بروز استرس در کودکان برای والدین آنها بسیار با اهمیت است. والدین می‌تواند با شناسایی استرس در کودک آن را تا حدودی کنترل کنند اما زمانی که کودک به این اختلال مبتلا می‌شود؛ احتیاج به یک روانشناس متخصص دارید تا راهکاری‌های موثر در درمان استرس در کودکان را به شما آموزش دهد.

اضطراب در رفتار‌های کودکان مشاهده می‌شود. نکته مهم این است که والدین این تغییر رفتار در کودک خود را متوجه شوند. پرخاشگری، دمدمی مزاج بودن و وابستگی از جمله نشانه‌های استرس در کودکان است. سطح تمرکز در کودکان مضطرب پایین آمده و از رفتن به مدرسه امتناع می‌کنند.

ما در جریان تغییرات شدیدی در جهان قرار گرفته‌ایم، و در عین‌حال رویداد‌های بسیاری وجود دارند که می‌تواند منجر به استرس در کودکان شود؛ مانند وضعیت‌های منفی در خانه، خشونت در مدرسه و یا امتحانات. یا حتی تغییرات مثبت مانند اسباب‌کشی به خانه‌ای بزرگتر یا یافتن دوستان جدید.

شما به عنوان والدین می‌توانید با بررسی علائم استرس بیش از حد در کودکان و حمایت از آنها، برای مدیریت این استرس کمک کنید.

استرس چیست؟

استرس یک احساس رایج است که وقتی تحت فشارش هستیم، مشکلات متعدد داریم یا نمی‌توانیم با شرایط کنار بیاییم، دچار آن می‌شویم. 

مقدار کم استرس می‌تواند مفید باشد و به ما انگیزه بدهد که به اهدافمان برسیم، مانند زمانی که امتحان داریم یا می‌خواهیم سخنرانی کنیم. اما اگر استرس بیش از حد باشد، به ویژه زمانی که احساس می‌کنیم از کنترل خارج شده، می‌تواند بر افکار و سلامت بدن و روان و همچنین روابطمان تاثیر منفی بگذارد.

دلایل استرس چیست؟

تجربه استرس در کودکان همیشه مانند بزرگسالان نیست. در بزرگسالان استرس‌های کاری شایع است؛ در حالی که کودکان زمانی استرس را تجربه می‌کنند که نمی‌توانند خود را با شرایط تهدید کننده، سخت یا دردآور تطبیق دهند. این شرایط می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

افکار یا احساسات منفی درباره خودشان

تغییرات جسمانی مانند رسیدن به سن بلوغ

مطالبات درسی مانند امتحانات یا تکالیفی که با بزرگ شدن بچه‌ها بیشتر می‌شود

مشکلات با دوستان در مدرسه و فرآیند اجتماعی شدن

تغییراتی مانند تغییر منزل، مدرسه یا جدایی والدین

بیماری‌های مزمن، مشکلات مالی در خانواده یا مرگ یکی از اعضای خانواده

محیط ناامن در خانه یا محله

استرس در کودکان و نوجوانان

استرس در کودکان زمانی رخ می‌دهد که یک شرایط جدید یا غیرمنتظره را تجربه می‌کنند.

در کودکان، تنش در خانه مانند سوءرفتار، جدایی والدین یا مرگ یکی از عزیزان جزو عوامل شایع استرس است. مدرسه یکی دیگر از عوامل رایج است؛ یافتن دوستان جدید یا امتحان دادن می‌تواند کودکان را درگیر مشکلات کند.

هرچه کودکان بزرگتر می‌شوند، منابع استرس بیشتر می‌شود، زیرا آنها تغییرات بزرگتری را در زندگی تجربه می‌کنند: مانند یک گروه جدید دوستان، تکالیف بیشتر در مدرسه و دسترسی فزاینده به رسانه‌های اجتماعی و اخبار بیشتر درباره اوضاع کشور و جهان. بسیاری از نوجوانان در مواجهه با مسائل اجتماعی مانند تغییرات اقلیمی، مناقشات و ناآرامی‌های سیاسی و تبعیض دچار استرس می‌شوند.

باید به یاد داشت که کودکان مانند «اسفنج» هستند و هر آنچه اطرافشان رخ می‌دهد را کامل جذب می‌کنند. آنها استرس والدین خود را مشاهده می‌کنند و به این وضعیت احساسی، هر آنچه که باشد، واکنش نشان خواهند داد.

کودکان و نوجوانان همیشه از هوش احساسی یا دایره لغات کافی برای بیان کامل احساساتشان برخوردار نیستند. از سوی دیگر، کودکان کم سن‌تر ممکن است به دلیل سن پایین و سطح رشد فکری نتوانند بفهمند که واقعا چه اتفاقی افتاده است. برای آنها یک وضعیت جدید یا متفاوت ممکن است صرفا متفاوت، ناراحت کننده، غیرقابل پیش‌بینی یا حتی ترسناک به نظر آید.

علائم و نشانه‌های استرس در کودکان

زمانی که بدن تحت استرس قرار دارد، هورمون‌هایی مانند آدرنالین و کورتیزول تولید می‌کند که ما را برای اقدام فوری آماده می‌کند این امر به عنوان واکنش «جنگ یا فرار» نیز شناخته می‌شود. این وضعیت می‌تواند اثرات بسیاری بر ذهن و بدن کودک داشته باشد، مانند:

نشانه‌های بدنی:

تنفس کم‌عمق، تعریق یا تپش قلب

سردرد، سرگیجه یا مشکلات خواب

حالت تهوع، سوءهاضمه یا مشکلات گوارشی

افزایش یا کاهش وزن ناشی از کم‌خوری یا پرخوری

بیمار شدن یا احساس درد بیش از قبل

احساسی و روانی:

آستانه تحریک بالا یا خشم که منجر به طغیان یا کناره‌گیری از دوستان و خانواده می‌شود

نادیده گرفتن مسئولیت‌ها، کارآیی پایین در کار‌ها یا مشکل در تمرکز

پریشانی عاطفی مانند احساس مداوم اندوه یا گریه

منشاء استرس را شناسایی کنید

به کودکتان کمک کنید تا زمان‌هایی که احساس استرس می‌کند را شناسایی و ردیابی کند و در نحوه واکنش آنها به دنبال الگو‌ها باشید. در آن زمان بخصوص چه اتفاقی افتاد؟ قبل از اینکه دچار استرس شوند، چه فکری می‌کردند، چه احساسی داشتند یا چه کاری انجام می‌دادند؟ وقتی کودکان سختی‌هایی را که احتمالا آنها را دچار استرس می‌کند شناسایی کردند، می‌توانید با همدیگر و به سرعت روش‌هایی را برای جلوگیری از استرس یا مقابله با آن بیابید.

این علائم می‌تواند به استرس بیشتر منجر شود. مهم است که به کودکتان کمک کنید تا راه‌هایی برای تطبیق با وضعیت جدید بیابد و بتواند در اسرع وقت با آنها کنار بیاید.

مانند بزرگسالان، به کودکان نیز باید یادآوری شود که با خود مهربان باشند.

روش‌هایی برای اینکه کودکان با استرس مقابله کنند

زمانی که کودکان احساس استرس می‌کنند، والدین می‌توانند نقش مهمی در کمک به آنها برای مقابله با آن ایفا کنند.

با مهر پاسخ دهید: به کودکان عشق، زمان و توجه بیشتری اختصاص دهید. ببینید آیا استرس بر سلامت، رفتار، افکار و احساسات آنها اثر گذاشته یا خیر؟ به یاد داشته باشید که به آنها گوش کنید، با آنها با مهربانی سخن بگویید و به آنها اطمینان خاطر دهید.

الگو باشید: به کودکتان بگویید که شما چگونه با وضعیت‌های استرس‌آمیز برخورد کرده‌اید. می‌توانید با سهیم کردن تجربه خودتان، الهام‌بخش کودکتان باشید تا بتواند عادات مدیریت استرس مختص به خودش را بیابد.

تفکر مثبت را تشویق کنید: کودکان، بالاخص نوجوانان، به راحتی خود را دستکم می‌گیرند. اگر شنیدید که می‌گویند «من در هیچ چیز خوب نیستم»، «از خودم خوشم نمی‌آید»، یا «می‌ترسم که بیرون بروم»، از آنها بپرسید که چرا اینگونه فکر می‌کنند و دستاورد‌هایی که داشته‌اند و نحوه کسب آن را به آنها یادآوری کنید.

توانمندسازی مثبت از جانب شما به آنها نشان خواهد داد که درک می‌شوند و مطمئن خواهند شد که می‌توانند بر وضعیت‌های استرس‌زا فائق آیند.

عادات سالم را حمایت کنید: خواب و خوراک خوب از عوامل کلیدی رهایی از استرس است. 

متخصصین توصیه می‌کنند که کودکان ۶ تا ۱۲ ساله، ۹ تا ۱۲ ساعت خواب شبانه داشته باشند. نوجوانان به ۸ تا ۱۰ ساعت خواب شبانه نیاز دارند. 

برای مراقبت از خواب، استفاده از نمایشگر [موبایل، کامپیوتر، تلویزیون]را محدود کنید و از نگهداری تجهیزات دیجیتال در اتاق خواب جلوگیری کنید. هرچقدر کودک تغذیه و خواب خوب داشته باشد، توانایی وی برای مقابله با استرس بیشتر خواهد بود.

کودکتان را تشویق کنید که بیرون برود، با دوستانش وقت بگذراند و با آنها بازی کند. تمرین‌ها و فعالیت‌هایی مانند مدیتیشن و تنفس عمیق می‌تواند در رهایی از استرس مفید باشند.

تنفس شکمی بسیار آرامش‌بخش است و می‌تواند به ما کمک کند اکسیژن به عمق ریه‌هایمان نفوذ کند. یک روش سه مرحله‌ای ساده برای این کار عبارت است از: دستتان را روی شکمتان بگذارید. 

پنج نفس عمیق بکشید، پنج ثانیه را صرف دم و پنج ثانیه را صرف بازدم کنید. هوا را از بینی داخل کشیده و از دهان بیرون دهید. 

به کودکتان توضیح دهید که وقتی هوا را داخل می‌کشد، مثل این است که شکمش را به آرامی مانند یک بادکنک باد می‌کند و وقتی که هوا را بیرون می‌دهد باد از این بادکنک به آرامی خارج می‌شود.

مانند بزرگسالان، گاهی به کودکان نیز باید یادآوری شود که با خود مهربان باشند.

استرس یک تجربه انسانی است که با گذر زمان و استفاده از بعضی تکنیک‌های ساده می‌توان بر آن فائق آمد.

چه زمانی از متخصصین کمک بگیریم؟

اگر کنار آمدن با استرس برای کودکتان سخت است، می‌توانید با یک متخصص آموزش‌دیده ملاقات کنید و از او کمک بگیرید. برای کسب مشورت با دکتر خانوادگی یا مشاور صحبت کنید. 

آنها می‌توانند درباره درمان‌های موجود به شما مشورت دهند مانند ملاقات با یک روانشناس که به افراد کمک می‌کند استرس خود را مدیریت کرده و عادات مثبت برای سلامت روان خود خلق کنند.

از اینکه برای کودکتان به دنبال کمک کارشناسی بروید، واهمه نداشته باشید. اگر استرس بر زندگی کودک شما اثر می‌گذارد، مهم است که در اسرع وقت کمک لازم را دریافت کند تا بتواند احساس بهتری داشته باشد.

منبع: فارس 

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی