روایتی جانسوز از دیدار آخر حضرت رقیه(س) با پدر
تاریخ انتشار: ۲ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۳۹۱۴۸۵
سخن از خدا گفتن در زندگی حضرت رقیه(س) با وجود سن اندکی که دارد انسان را به وجد می‌آورد و شوق خدایی شدن را در او افزون می‌کند. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مصائب و سختی‌ها را انسان‌هایی می‌توانند تحمل کنند و از دایره شکرگزاری خارج نشوند که روح بزرگی داشته باشند. بلاء و ابتلاء را اهل معرفت نعمت می‌بینند و با آن دل و جان خود را پالایش می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به تعبیر آیت‌الله خوشوقت امام حسین علیه‌السلام با این بلاهایی که دید، کشته نشد بلکه زنده‌تر شد و این حقیقت را تاریخ گواهی می‌دهد که سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله علیه‌السلام بعد از شهادتشان ید مبسوط‌تری دارند.
انسانی که خدایی باشد خدایی تربیت می‌کند، و در تربیت فرزندان خود از همان سنین کودکی خدا را محور تربیت قرار می‌دهد؛ چنانکه در جای جای ارتباطی که حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام با فرزندان خود داشته‌اند به محور قرار دادن خدا در زندگی آنان توجه ویژه داشته‌اند.
زیباست وقتی انسان مشاهده می‌کند از بزرگ‌ترین فرزند امام حسین علیه‌السلام تا کوچک‌ترین فرزندی که می‌تواند زبان به سخن باز کند این نگاه عارفانه را درک می‌کنند و در کلمات خود آن را به زیبایی هرچه تمام‌تر به نمایش می‌گذارد.
خدامحوری را می‌توان در زندگی حضرت رقیه سلام‌الله‌علیها به وضوح مشاهده کرد؛ در آن ساعات آخری که سیدالشهداء علیه‌السلام می‌خواهد به دختر خود اطمینان قلب بدهد که این سختی‌ها می‌گذرد، اینگونه با هم سخن می‌گویند: «یا ابه ! انظر إلىّ فإنّى عطشان ... الله یسقیک فانه وکیلى؛[2] بابا جان، به من بنگر، من تشنه‌ام. امام حسین علیه‌السلام در جواب دخترشان می‌فرماید: [دخترم، مى‌دانم تشنه هستى] خدا تو را سیراب مى‌کند، زیرا او وکیل و پناهگاه من است.»
سیدالشهداء علیه‌السلام حتماً می‌داند در این زمان حسّاس و بلای عظیم، دختری که سالیان اندکی پای تربیت ایشان نشسته با چه سخنی آرام می‌شود که می‌فرماید: خدا وکیل و پناهگاه من است و چه سخنی زیباتر از این سخن برای اینکه حضرت رقیه سلام‌الله‌علیها آرام شود و آنچنان تاب‌آوری داشته باشد که پس از شهادت پدر گرامی‌شان که آب باز می‌شود از دست دشمن او آب نگیرد و ننوشد.
سخن از خدا گفتن در زندگی حضرت رقیه سلام‌الله‌علیها با وجود سن اندکی که دارد انسان را به وجد می‌آورد و شوق خدایی شدن را در او افزون می‌کند. اگر وجود مقدس یک کودک خردسال آنچنان عظمت می‌یابد و روحش آنچنان در اوج به پرواز در می‌آید که گاه خودش را فراموش می‌کند و همه وجودش می‌شود شوق رسیدن به پدر که او را آیینه تمام‌نمای خداوند تبارک و تعالی و مظهر تمام خوبی‌ها می‌داند، هر انسانی نیز با دیدن و شنیدن این صحنه‌های عارفانه دلش خدایی می‌شود و شوق پرواز پیدا می‌کند.
دیدار آخر حضرت رقیه سلام‌الله‌علیها با سر بریده پدر مظلومش بسیار درس‌آموز است، در آن دیدار آن دختر با دیدن رأس پدر برای مدتی غصه‌ها، غم‌ها و سختی‌هایی را که در طول مسیر دیده است به طور کل فراموش می‌کند و همه وجودش می‌شود غمخواری برای پدر و آرزوی فدا شدن در راه او و کمتر سخن به میان آوردن از خود، آنجا که راوی نقل می‌کند: «فقالت: ما هذا الرّأس؟ قالوا لها: رأسُ أبیک. فرفعته من الطّشت حاضنه له وهی تقول: یا أباه ! مَن ذا الذی خضّبک بدمائک؟ یا أبتاه! مَن ذا الذی قطع وریدک؟ ... لیتنی کنت الفدى، یا أبتاه! لیتنی کنت قبل هذا الیوم عمیا. یا أبتاه! لیتنی وسدت الثّرى ولا أرى شیبک مخضّباً بالدّماء. ثمّ إنّها وضعت فمها على فمه الشّریف وبکت بُکاءاً شدیداً حتّى غشی علیها، فلمّا حرّکوها فإذا بها قد فارقت روحها الدُنیا؛[3]
گفت این سر کیست؟ به او گفتند: سر پدرت حسین است. سر را با احتیاط از داخل طشت برداشت و به سینه چسبانید و با گریه‌های سوزناک خود خطاب به سر چنین گفت: پدر! چه کسی تو را به خون آغشته کرد؟ چه کسی رگ‌های گردنت را برید؟ ... پدر جان کاش فدایت می‌شدم. پدر جان! ای کاش پیش از این نابینا می‌شدم و تو را اینگونه نمی‌دیدم. پدر جان کاش پیش از این در خاک خفته بودم و محاسنت را آغشته به خون نمی‌دیدم. سپس لب‌ها را بر لب‌های پدرش امام حسین علیه‌السلام نهاد و چنان گریست که همان لحظه بیهوش شد و وقتی او را حرکت دادند دریافتند که از دنیا رفته است.»
این روح بلند با بیان بلیغی که در خود دارد نشان از عظمتی خواهد داشت که با این سن کم، ایشان به آن دست یافته‌اند و این همان روح الهی است که حضرت رقیه علیه‌السلام با تربیتی که پدر بزرگوارشان نسبت به او داشته‌اند به آن دست یافته‌اند.
* حجت‌الاسلام مصطفی راهی استاد حوزه علمیه قم
--------------------------
پی‌نوشت:
1.بحار الانوار، محمد باقر بن محمد تقی مجلسی، ج45، ص114، انتشارات دار احیاء التراث العربی، بیروت.
2.سرگذشت جانسوز حضرت رقیه علیها السلام ص 22 به نقل از الوقایع و الحوادث محمد باقر ملبوبى ج 3 ص 192.
3.المنتخب فی جمع المراثی و الخطب طریحی، ص 136-137.
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: امام حسین ع ماه محرم موکب تسنیم حرم حضرت رقیه س امام حسین ع ماه محرم موکب تسنیم حرم حضرت رقیه س حضرت رقیه سلام الله علیها امام حسین علیه السلام حضرت رقیه س
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۳۹۱۴۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) مدال ولایت را از امام زمان خود گرفت
یک استاد حوزه و دانشگاه در مورد مقام ولایت حضرت عبدالعظیم(ع) گفت: ایشان پس از آزمون‌های بسیار به مقام ولایت رسیدند و به خاطر محفوظ ماندن روایات ائمه اطهار علیهم السلام سختی‌های فوق‌العاده‌ای را متحمل شدند و کینه دشمنان به آن حضرت به اندازه‌ای بود که در روایتی آمده که حضرت را به صورت زنده در قبر گذاشتند.
به گزارش ایسنا، حجت الاسلام و المسلمین سید حسین مومنی -استاد حوزه و دانشگاه- شامگاه سه‌شنبه(۴اردیبهشت‌ماه) در مراسم شب رحلت حضرت عبدالعظیم(ع) و شهادت حضرت حمزه سید الشهدا(ع) در شبستان امام خمینی(ره) آستان مقدس گفت: حضرت عبدالعظیم(ع) در زمان حضرت امام هادی(ع) با عبارت "انت ولینا حقا" از امام زمان خود مدال و نشان ولایت را دریافت کرد.
این استاد حوزه و دانشگاه با بیان این که امام هادی(ع) با بیان جمله "مرحبا بک یا اباالقاسم"، حضرت عبدالعظیم(ع) را خطاب کردند، افزود: ذکر کنیه بالاترین درجه تعظیم و تکریم است که امام هادی(ع) با این بیان حضرت عبدالعظیم(ع) را معرفی کردند.
حجت الاسلام والمسلمین مومنی اظهار کرد: حضرت عبدالعظیم(ع) با دریافت این مدال دچار عُجب و تکبر نشدند و زانوی ادب در محضر امام زمان خود نهادند و اعتقادات خود را عرضه کردند و این درس بزرگی بود که به همه انسان‌ها در همه زمان‌ها دادند.
وی با بیان این که مقام اهل‌بیت(ع) به واسطه قرب به خداوند متعال می‌باشد، افزود: مقام و منزلت بندگان و رحمتی که از جانب خدا به بندگان می‌رسد نیز به واسطه و به برکت ائمه اطهار(ع) است.
استاد حوزه و دانشگاه تأکید کرد: بنا بر روایتی از امام صادق(ع) اگر فردی مورد تأیید خداوند متعال قرار بگیرد، این مسأله صورت نمی‌گیرد مگر به واسطه عبور از یک سری آزمون‌ها و ابتلائات، چرا که بی‌جهت بنده‌ای مورد حمد و ثنای خداوند و ائمه معصومین علیهم السلام قرار نمی‌گیرد.
وی افزود: این حدیث نشان می‌دهد که حضرت عبدالعظیم (ع) پس از آزمون‌های بسیار به مقام ولایت رسیدند و به خاطر محفوظ ماندن روایات ائمه اطهار علیهم السلام سختی‌های فوق‌العاده‌ای را متحمل شدند و کینه دشمنان به آن حضرت به اندازه ای بود که در روایتی آمده که حضرت را به صورت زنده در قبر گذاشتند.
حجت‌الاسلام والمسلمین مومنی با اشاره به تکریم بزرگان دین از مقام حضرت عبدالعظیم (ع) و حرم ایشان اظهار کرد: بنیانگذار جمهوری اسلامی حضرت امام خمینی(ره) در شب زیارتی اباعبدالله (ع) به حرم حضرت عبدالعظیم (ع) تشرف می‌یافتند و از لسان آیت الله بهجت (ره) نیز نقل شده که حرم حضرت عبدالعظیم (ع) محل صعود و فرود ملائکه الهی است.
وی با بیان این که صاحب بن عباد در رساله خود به ویژگی‌هایی از حضرت عبدالعظیم (ع) اشاره کرده است، افزود: این محدث، حضرت عبدالعظیم (ع) را کثیرالحدیث و روایت معرفی کرده و ایشان را دین دار و دارای ورع خوانده است.
این مدرس حوزه و دانشگاه با بیان این که در عصر امروز نیروهای فراجا مورد هجمه خودی و غیر خودی در مورد مسأله حجاب در جامعه قرار گرفته‌اند، با بیان حدیثی از حضرت عبدالعظیم (ع) تصریح کرد: آن حضرت در روایتی که سند آن به امیرالمومنین علی(ع) می‌رسد، آورده است که روزی حضرت علی(ع) به همراه حضرت زهرا(س) به محضر رسول اکرم(ص) رسیدند و حضرت را در حال گریه مشاهده کردند و علت را پرسیدند و رسول اکرم(ص) فرمودند، در شب معراج دیدم برخی از زنان امت من که رعایت پوشش را در مقابل نامحرم نمی‌کنند، مورد عذاب و شکنجه هستند و من برای آنها گریه می کنم.
حجت الاسلام والمسلمین مومنی با اشاره به شب شهادت حضرت حمزه سید الشهدا (ع) بیان کرد: آن حضرت دارای شخصیت بسیار ممتازی بودند و این مقام به اندازه‌ای بود که حضرت زهرا(س) هفته‌ای دو بار و حتی در شرایط دشوار و آسیب جسمی خود بر سر مزار آن حضرت می‌آمدند.
وی در پایان گفت: حضرت حمزه سید الشهدا(ع) ولایت رسول گرامی(ص) را پذیرفت و آنچه داشت در راستای اعتلای اسلام و یاری پیامبر(ص) در طبق اخلاص گذاشت.
انتهای پیام
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد