چرا ابتلا به آنفلوآنزا در مادران باردار خطرناک است؟

ایسنا/خراسان رضوی در نیمکره شمالی، با فرارسیدن سریع زمستان، فصل آنفلوآنزا خیلی نزدیک است. با شیوع موج بیماری آنفلوآنزا و ویروس کرونا (کووید-۱۹)، متخصصان بهداشت به افراد پرخطر ازجمله زنان باردار، هشدار می‌دهند که اقدامات احتیاطی را انجام دهند.

به گزارش مدیکال نیوز، گروهی از محققان موسسه دانشگاه فناوری سلطنتی ملبورن (RMIT) علت این‌که چرا آنفلوآنزا می‌تواند منجر به عوارض بالقوه مهلکی در دوران بارداری شود را توضیح می‌دهند و اشاره می‌کنند که ویروس ‌تنها در دستگاه تنفسی باقی نمی‌ماند، بلکه در بدن پخش می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این مطالعه که در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم (PNAS) منتشرشده، نشان می‌دهد که عفونت ویروس آنفلوآنزا( A (IAV در دوران بارداری، با وجود عدم انتقال عمودی از طریق جفت، باعث عوارض شدید در مادر و کودک می‌شود. حتی اگر ویروس به‌طور مستقیم روی جنین تاثیر نگذارد، بازهم می‌تواند منجر به عوارض شدیدی در بدن مادر شود.

این مطالعه اطلاعات جدیدی در مورد اینکه چرا برخی از مادران و نوزادان متولد نشده آنان طی عفونت آنفلوآنزا دچار عوارض شدید می‌شوند را فراهم می‌کند و می‌تواند به درک بهتر دانشمندان در نحوه انتشار کووید-۱۹ از ریه‌ها به سایر قسمت‌های بدن کمک کند.

گسترش از طریق گردش خون

یافته‌های این تحقیق که از آزمایش‌های انجام‌شده بر روی مدل‌های حیوانی به‌دست‌آمده، چگونگی انتقال ویروس از ریه‌ها به سیستم‌های دیگر و ایجاد  بیماری شدید را نشان می‌دهد. این گروه گفت: ویروس از ریه‌ها و از طریق رگ‌های خونی به سیستم گردش خون منتقل می‌شود و منجر به یک واکنش ایمنی بیش فعالی مضر می‌شود.

این گروه تاثیر ویروس را بر روی موش‌های غیر باردار و باردار مشاهده کرد. جالب اینجاست که آنان دریافتند که در موش‌های غیر باردار، این عفونت به‌خودی‌خود حل می‌شود و فقط در ریه‌ها باقی می‌ماند.

از طرف دیگر، در موش‌های باردار، این ویروس از طریق رگ‌های اصلی مادر، ازجمله آئورت به سایر قسمت‌های بدن راه‌یافته و منجر به التهاب می‌شود. رگ‌های خونی سالم حدود ۹۰ تا ۱۰۰ درصد گشاد می‌شوند تا خون آزادانه جریان یابد، درحالی‌که رگ‌های خونی آلوده به آنفلوآنزا فقط در ۲۰ تا ۳۰ درصد ظرفیت گشاد می‌شوند یا عمل می‌کنند.

درنتیجه، انتشار با افزایش واسطه‌های پیش التهابی، ضدویروسی و هجوم گلبول‌های سفید، یک موج عروق محیطی را تحریک کرده و غیر از موج عروقی، گردش خون نیز تحت تاثیر قرارگرفته است.

نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که سیستم عروقی، مرکز عوارض بالقوه آسیب ناشی از آنفلوآنزا در دوران بارداری است.

دکتر استلا لیونگ، معاون فوق دکترا دانشگاه فناوری سلطنتی ملبورن، اظهار کرد: "ما مدت طولانی است که می‌دانیم آنفلوآنزا می‌تواند عوارض جدی برای مادر و جنین ایجاد کند، اما چگونگی این اتفاق به‌روشنی درک نشده است. "

وی اضافه کرد: "ما سیستم ایمنی سرکوب‌شده را که در بارداری اتفاق می‌افتد، مقصر می‌دانستیم، اما آنچه می‌بینیم برعکس است، عفونت آنفلوآنزا منجر به افزایش شدید پاسخ ایمنی بدن می‌شود. التهابی که در سیستم گردش خون یافتیم، بسیار طاقت‌فرسا و مانند یک "موج عروقی" است که آسیب جدی در سراسر بدن ایجاد می‌کند. "

وی افزود: برای تایید سازوکار جدید که می‌تواند به بهبود روش‌های درمانی جدید آنفلوآنزا، به‌ویژه در زنان باردار کمک کند، مطالعات بیشتری لازم است.

پروفسور جان اولیری، استاد کالج ترینیتی دوبلین گفت: کشف" موج عروقی " ناشی از آنفلوانزا یکی از مهمترین پیشرفت‌ها در بیماری‌های التهابی و عفونی طی ۳۰ سال گذشته است و پیامدهای قابل‌توجهی برای سایر عفونت‌های ویروسی، ازجمله کووید-۱۹ دارد.

عوارض بارداری

در دوران بارداری، جفت پروتئین و DNA جنین را در خون مادر ترشح می‌کند و منجر به التهاب اساسی می‌شود.  این گروه دریافت که عفونت آنفلوآنزا ممکن است التهاب را از کنترل خارج کند و باعث عارضه التهابی سیستمیک کامل شود.

نفوذ و افزایش سطح چسبندگی مولکول‌های ناشی از موج عروقی موجب یک اختلال عملکرد عروقی عمیق می‌شود که ممکن است منجر به تاخیر رشد جفت و محدودیت رشد داخل رحمی شود. سایر عوارض ممکن است شامل نشانه‌ای از هیپوکسی مغز جفت و جنینی یا کمبود اکسیژن در مغز جنین و افزایش DNA  آزاد جنین در گردش خون و گیرنده محلول Fms مرتبط با تیروزین کیناز ۱ (FLT۱) باشد که با پره اکلامپسی، عارضه خطرناک بارداری که با فشارخون بالا مشخص می‌شود و ممکن است باعث تشنج مادر شود، مرتبط هستند.

محققان در این تحقیق نتیجه گرفتند که عفونت آنفلوآنزا در دوران بارداری باعث تغییر قابل‌توجه سیستمیک عروقی در مادران باردار می‌شود که شاید جریان خون حیاتی جفت و جنین را سرکوب کند. این مطالعه روی موش‌ها یک بینش اساسی و یک الگو درباره چگونگی پاسخ ایمنی به ویروس تنفسی مانند آنفلوآنزا را فراهم می‌کند و به‌طور خاص آسیب‌شناسی‌های مادر و جنین را در دوران بارداری هدایت می‌کند.

محققان معتقدند که این مطالعه می‌تواند زمینه‌ساز تولید داروهایی باشد که التهاب عروقی را هدف قرار می‌دهند و می‌تواند به زنان بارداری که مبتلابه عفونت آنفلوآنزا هستند نیز کمک کند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی علمی دانشگاهی بارداری کروناویروس آنفلوآنزا دوران بارداری عفونت آنفلوآنزا گردش خون موش ها ریه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۳۹۴۲۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آشنایی با روش‌های درمان زخم بستر در منزل

به گزارش بازرگانی خبرگزاری مهر، زخم بستر معمولاً در افرادی که به طور مداوم بر روی بستر یا صندلی نشسته یا دراز کشیده‌اند، رخ می‌دهد. افراد مسن، دارای بیماری‌های مزمن مانند دیابت یا فشار خون بالا، محدود به حرکت یا ناتوان در حرکت، افراد چاق، و کسانی که تحت درمان‌هایی که موجب ناتوانی یا محدودیت حرکت شوند، در خطر بیشتری از ابتلا به زخم بستر هستند.

زخم بستر به طور عمده به دلیل فشار طولانی مدت و یا فشار مکرر بر روی یک نقطه خاص از بدن ایجاد می‌شود. فشار مداوم می‌تواند جریان خون را به نقطه مورد فشار کاهش دهد، که منجر به تخریب بافت پوستی می‌شود.

ضرورت درمان سریع‌تر زخم بستر برای جلوگیری از تشدید مشکل و عواقب جدی‌تری نظیر عفونت‌های خطرناک، تشکیل بافت‌های تخریبی عمیق‌تر، و ایجاد مشکلات جدی در سلامتی بیمار بسیار حیاتی است. زخم‌های بستر ممکن است به طور مستقیم عوارض نامطلوبی ایجاد کنند، از جمله درد، عدم توانایی حرکت، و افزایش زمان بستری بیمار، که همگی می‌توانند به کاهش کیفیت زندگی بیمار منجر شوند.

بنابراین، اقدامات سریع و مؤثر برای تمیز کردن، درمان و پیشگیری از زخم بستر، از جمله استفاده از بسترهای مناسب، تغذیه بهینه، مراقبت دقیق از پوست، استفاده از بهترین پماد برای زخم بستر و تکنولوژی‌های پزشکی نوین، و به‌کارگیری پانسمان زخم بستر در منزل به صورت دوره‌ای، امری ضروری است.

مؤسسه پرستاری توانبخش، با استفاده از بهترین تجهیزات و تکنیک‌های روز دنیا، به بیماران گرامی خدمات درمان و پانسمان زخم بستر در منزل ارائه می‌دهد. شما می‌توانید از طریق شماره زیر برای مشاوره تلفنی رایگان با متخصصان ای موسسه پرستاری در تماس باشید.

مشاوره تلفنی رایگان: ۰۲۱۶۶۹۲۳۹۳۷

درمان زخم بستر در منزل

درمان زخم بستر در منزل، یک روش مؤثر و مناسب برای مراقبت و بهبودی زخم‌های بستر است که توسط پرستاران مجرب و آموزش‌دیده انجام می‌شود. این روش درمانی به دلایل زیر، ترجیح داده می‌شود:

حفظ راحتی بیمار: درمان زخم بستر در منزل به بیمار این امکان را می‌دهد که در محیطی آشنا و آرام با خانواده‌اش باشد. این موضوع می‌تواند بهبود روحی و روانی بیمار را تحت تأثیر قرار داده و روند بهبودی را تسریع کند.

پیشگیری از عفونت: زخم‌های بستر در محیط بیمارستان دچار خطر بیشتری از عفونت هستند. با درمان زخم بستر در منزل، بیمار از خطرات عفونت کاسته می‌شود و احتمال بهبودی سریع‌تر و موثرتر افزایش می‌یابد.

توجه ویژه و مراقبت فردی: درمان زخم بستر در منزل توسط پرستاران مجرب و آموزش‌دیده انجام می‌شود که تمام توجه و مراقبت لازم را به بیمار اختصاص می‌دهند. این امر باعث افزایش کیفیت درمان و بهبودی سریع‌تر زخم می‌شود.

تنظیم و مدیریت بهتر زخم: پرستاران مجرب در منزل، توانایی تشخیص و تنظیم مناسب زخم را دارند. آنها می‌توانند زخم را تمیز کرده، داروهای لازم را به موقع و به درستی تجویز کنند و بانداژ بزنند.

آموزش به خانواده: هنگامی که پرستاران در منزل حضور دارند، خانواده بیمار نیز می‌توانند از آنها آموزش ببینند و راهنمایی‌های لازم را برای مدیریت زخم در آینده دریافت کنند. این امر به خانواده اطمینان می‌دهد که پس از ترخیص بیمار از بیمارستان، قادر خواهند بود به درستی به پانسمان رخم بستر در منزل از طریق توجه و مراقبت مناسب ادامه دهند.

پانسمان زخم بستر در منزل

پانسمان زخم بستر در منزل می‌تواند یک روش کارآمد برای مراقبت از زخم‌های سطحی و کوچک باشد. برای شروع، دستیابی به محیط تمیز و ابزارهای ضدعفونی شده ضروری است. در ابتدا، دستان خود را با مواد ضدعفونی کنید و سپس زخم را با آب و ملایمت شستشو دهید. سپس با استفاده از یک پارچه نرم و تمیز، زخم را خشک کنید.

به طور کلی، پانسمان را روی زخم قرار داده و با استفاده از چسب پزشکی نرم و محکم آن را به پوست چسبانید. مهم است که پانسمان به طور صحیح قرار گیرد و زخم را در معرض هوا و آلودگی قرار ندهید. همچنین، دوره‌های منظم تغییر پانسمان (معمولاً یک یا دو روز یک بار) و شرایط زخم را باید مورد توجه قرار دهید. در صورت بروز علائم عفونت، التهاب یا تغییرات ناگهانی در زخم، حتماً به پزشک خود مراجعه کنید.

فرآیند پانسمان زخم بستر در منزل نیازمند مهارت و دقت است، انجام آن توسط پرستاران متخصص در این زمینه پیشنهاد می‌شود.

بهترین پماد برای زخم بستر

بهترین پماد برای زخم بستر وابسته به نوع و ویژگی‌های زخم، توصیه‌های پزشک و تجویزات معالج است. بهترین پماد برای زخم بستر، باید برخی ویژگی‌های کلیدی را داشته باشد. اولین و مهمترین ویژگی، خاصیت ضدباکتری و ضدعفونی بودن است. زیرا زخم‌های بستر ممکن است به عفونت مستعد شوند و نیاز به تسکین التهاب و مهار رشد باکتری‌ها دارند. در زیر، چند نوع پماد خارجی که معمولاً برای درمان زخم استفاده می‌شود را بررسی می‌کنیم:

پماد فوسیدیک اسید: این پماد حاوی مواد ضد باکتری و ضد التهابی است.

پماد سیلور سولفادیازین: این پماد می‌تواند به مرطوب‌کنندگی زخم کمک کرده و فرآیند التیام را تسریع نماید. همچنین بهترین پماد برای زخم بستر برای سالمندان است.

پماد کالاندولا: این پماد حاوی گل همیشه بهار به عنوان یک ضد التهاب و ضد عفونی کننده موضعی معروف است.

پماد نئودرم: این پماد حاوی ابوخلسا (هوا چوبه)، عسل و روغن زیتون است. برای درمان زخم‌های عفونی، التهابی و قرمزی پوستی استفاده می‌شود.

پماد کلوپلاست کامفیل: این نوع پماد بهترین پماد برای زخم بستر، حاوی مواد اصلی کربوکسی متیل سلولز و آلژینات کلسیم می‌باشد. برای تسکین التهابات پوستی، ترمیم زخم‌های سطحی و تسریع فرآیند التیام استفاده می‌شود.

پماد زینک اکسید: پماد زینک اکسید یک پماد موضعی است که شامل ماده‌ی فعال زینک اکسید است. این پماد از طریق تماس مستقیم با پوست عمل می‌کند و به عنوان یک محافظ پوست و ضدعفونی کننده موضعی عمل می‌کند.

پماد موپیروسین: این نوع پماد دارای خاصیت ضدباکتری است و می‌تواند به کاهش و یا از بین بردن باکتری‌ها و عوامل بیماری‌زا مرتبط با آن‌ها کمک کند. برای درمان عفونت‌های جزیی پوست کاربرد دارد.

پماد ژانوس ژانوهیل: این پماد حاوی عسل و ویتامین A است. برای تسکین درد، التهاب و بهبود زخم‌های سطحی استفاده می‌شود. کاربرد اصلی این پماد در درمان زخم‌های دیابتی و زخم‌های پس از درمان لیزری است.

راه‌های ارتباطی با موسسه پرستاری توانبخش

شماره تماس ۱: ۶۶۹۲۳۹۳۷-۰۲۱

شماره تماس ۲: ۶۶۵۶۴۲۲۳ -۰۲۱

ایمیل : info[at]tavanbakhsh.com

سایت توانبخش: https://tavanbakhsh.com/

خدمات سایت توانبخش: https://tavanbakhsh.com/services

نشانی : تهران، بلوار کشاورز، خیابان جمالزاده شمالی، پلاک ۳۰۵، طبقه دوم، واحد ۱۴

این مطلب، یک خبر آگهی بوده و خبرگزاری مهر در محتوای آن هیچ نظری ندارد.

کد خبر 6098083