تپش قلب ایران در پایان قرن
تاریخ انتشار: ۴ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۴۱۲۹۹۷
محمدرضا شجریان در واپسین سال قرن چهاردهم هجری شمسی،وارد دهه نهم زندگیاش شد؛ با حضور ابراهیم گلستان،احمدرضا احمدی، سیروس علینژاد، سعید فرجپوری، هادی خانیکی و شاهو عندلیبی، 80سالگیاش را جشن گرفتهایم
صابر محمدی: 176روز دیگر، پرونده قرن چهاردهم هجری شمسی بسته میشود؛ قرنی پر فراز و فرود برای هنر و سیاست ایران.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
آوازهای یگانه او به نوعی احرازِ هویت فرهنگی ما و منش ویژهاش، صیانت از ملیت ما بوده است. ایران در منظومه فکری محمدرضا شجریان، نه ناسیونالیسمی افراطی را صادر میکند و نه ملیگرایی را محدود به پیرایههای کاذب وطندوستی کرده است. وطن در کلام او، شمایلی از خاکیست مهربان با ریشههای مهرِ مردمان. او آنچنان از کلیشه هنر مردمی فراتر رفته و آن را با اجراهایی دیگرگون به نمایش گذاشته که امروز حتی پس از پنج سال سکوت، همچنان محبوبترین هنرمند ایرانی است. نبض ایران در این چند سال، در حد فاصل بیمارستان تا خانه محمدرضا شجریان در تپش بوده است؛ با هر خط و خبرِ ناگواری از مراحلِ درمان او، درد بر پیشانی شهر، خط میاندازد و عصبِ دوستدارانش مضطرب میشود.
در همه این سالها مکانیزمِ حذف این صدای مسلط، پرکار و فعال بوده است، اما سرمایهای که او اندوخته، این مکانیزم منحط را هر بار بهراحتی از کار انداخته؛ صدایِ مردم حذفشدنی نیست. از ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ که با استعفا از رادیو اولین قطعههای پازل اعتراض به بداخلاقی سیاسی را سر جای خودش گذاشت تا ۱۶ آذر ۱۳۵۸ که در واکنش به آغشتگی سیاست با هنر، از نهاد موسیقاییِ پرسروصدای آنسالها کناره گرفت و تا همین حالا که همیشه و همواره بر هویت موسیقاییاش، مقدم بر هر عنصرِ هویتساز دیگری، اصرار کرده، او شجریان بوده است؛ بی هیچ پس و پیشی که محصول آمد و رفت گفتمانهای حاشیهای و تسلطشان بر روزگار ما بوده باشد... بی هیچ خدشهای از ناملایمتیهای زمانه.
منبع: ایران آنلاین
کلیدواژه: محمدرضا شجریان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۴۱۲۹۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نقد تند محمدرضا مقدسیان به «ویلای ساحلی»/ عیاری عاریه ای!؟
به گزارش قدس آنلاین، این کارشناس برنامه های سینمایی تلویزیون در صفحه اینستاگرام خود نوشت: فیلم به اصطلاح سینمایی «ویلای ساحلی» چنان افتضاح کهنه از مد افتاده نخراشیده فکر نشده سردستی سطحی کوته بینانه شعاری بی ربط بی منطق پا در هوا بلاتکلیف در تمام بخشها و پیش پا افتاده است که تنها به واسطه احساس ارزش نکردن و به قصد خودآزاری و در آغوش گرفتن توهین می توان تماشایش کرد.
همانطور که جهان فیلم عاریه ای است ویلای فیلم عاریه ای است. شخصیت ها از قطعات عاریه ای شکل گرفته اند اگر شکل گرفته باشند منطق فیلم عاریه ای و مشوش است کلیت فیلم هم یک فیلم عاریه ای در میان آثار عیاری است و بس بهتر است برای ما علاقمندان عیاری که چنین باشد.
تنها راه درک انگیزه ساخت فیلم درک انگیزه شخصیت رضا عطاران در فیلم است. پول درآوردن و بیرون آمدن از باتلاقی خود ساخته که البته همین میزان درک شخصیت هم به زور توسط این قلم به فیلم پیوست شده است. پس انگیزه عیاری برای ساخت این فیلم پول درآوردن بوده یا هرچی ترجیح این است که اصلن به انگیزه عیاری و این فیلم در کارنامه عیاری فکر نکنیم.
چون فیلمی به غایت افتضاح ست.
ولی خب عیاری وزنه ای است در تاریخ سینمای ایران که قطعا جایگاهش احترام برانگیز و فراموش نشدنی است. ویلای ساحلی اما توهین به فهم شعور مخاطب است.
یادآور می شود فیلم «ویلای ساحلی» سال گذشته روی پرده سینماها رفت از ابتدای امسال در شبکه های نمایش خانگی اکران آنلاین دارد.
کیانوش عیاری، کارگردان آن در مصاحبهای در پاسخ به انتقاداتی که از فیلم شد، اعلام کرد که ویلای ساحلی را صرفاً برای کسب درآمد ساخته و برای جبران ضررهای متعدد مالی ناشی از توقیف فیلمهای قبلیاش، تلاش کرده یک فیلم شیرین بسازد که مبتذل نباشد ولی با مخاطب ارتباط برقرار کند.