هدف وسیله را توجیه می‌کند!
تاریخ انتشار: ۶ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۴۳۰۴۲۵
در ادامه مخالفت‌های ضمنی و صریح اشخاص حقیقی و حقوقی نسبت به واگذاری مجوز سریال‌های نمایش خانگی به «صداوسیما» (از جمله کانون کارگردان‌ها و هیأت مدیره «خانه سینما »خطاب به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و تأکید بر رفتار فرا قانونی و غیر کارشناسانه در زمینه نمایش خانگی)، اخیراً برخی از فیلمسازان و تهیه کنندگان که برای تولید کار جدید‌شان به لوکیشن «شهرک‌غزالی» نیاز دارند نیز با مخالفت صریح سازمان صداوسیما روبه‌رو شده‌اند یا درگیر یک سیکل اداری فرسایشی و بوروکراتیک شده‌اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به‌عنوان مثال، مسعود جعفری جوزانی برای تولید و کارگردانی فیلم سینمایی «بهشت تبهکاران» که داستانش در اواخر دهه ۲۰ در تهران می‌گذرد، طبق گفته خودش هنوز برای اخذ مجوز کار در این شهرک درگیر تشریفات اداری سازمان است و جواب قطعی به او داده نشده و در مورد سریال جدید حسن فتحی به‌نام «جیران» که برای شبکه نمایش خانگی تدارک دیده شده هم طبق اظهارات محمد جواد شکوری(مدیر عامل فیلیمو و یکی از سرمایه‌گذارانش) با وجود انعقاد قرارداد با شهرک‌غزالی، جلوی کار را فعلاً گرفته‌اند. فارغ از مخالفت‌های جدی پیرامون حوزه نظارتی سازمان صداوسیما بر چرخه تولیدات سریال‌های نمایش خانگی که بحث جداگانه‌ای را می‌طلبد، آنچه در هر دو مورد یادشده (مجوز تولیدات نمایش خانگی و استفاده از شهرک غزالی) ضروری به‌نظر می‌رسد پرهیز از نگاه سلیقه‌ای و گزینشی و اِعمالِ صحیح قانون و سپردن امور به‌دست اهل فن و افراد آشنا به حوزه فرهنگ و هنر است، چون طبق گفته افراد مرتبط با این پروژه‌ها در پیگیری‌های به عمل آمده برای مذاکره و اخذ مجوز بعضاً شاهد برخوردهای تند و توهین‌آمیز مجاری اداری سازمان بوده‌اند. نکته جالب در مورد هر دو کارگردان این پروژه‌ها، سابقه همکاری حرفه‌ای‌شان با تلویزیون است. مسعود جعفری جوزانی سریال جذاب و پر بیننده (با مفهوم درستِ ملّی) «در چشم باد» را ساخته است که یکی از افتخارات این سازمان به‌شمار می‌آید. حسن فتحی هم در دوره‌ای طولانی با ساخت سریال‌های متعدد و شناخته شده‌ای چون «پهلوانان نمی‌میرند»، «شب دهم»، «مدارصفردرجه»، «میوه ممنوعه»، «در مسیرزاینده‌رود» و... جزو پر کار‌ترین و محبوب‌ترین کارگردان‌های تلویزیونی بود. حالا چه می‌شود که همان سازمانی که زمانی با این دو کارگردان همکاری جدی و گسترده داشته است، در دوره‌ای دیگر در موردشان این گونه رفتار می‌کند؟ یک واقعیت را نباید نادیده بگیریم و آن نگاه غیرحرفه‌ای و سهل‌انگارانه مدیران و سیاستگذاران سازمان صداوسیما نسبت به این نوع فیلمسازان موفق و کاربلد و آشنا با رسانه و عدم تلاش برای ادامه همکاری با آنها و ایجاد سرخوردگی، انفعال و بدبینی در موردشان به طرق مختلف طی این سال‌ها بوده است. به‌عنوان نمونه، مسعود جعفری جوزانی سال‌هاست که می‌خواهد مجموعه تلویزیونی «پوریای ولی» را بسازد، ولی هنوز این طلسم شکسته نشده است. یا حسن فتحی از یک جا به بعد اصلاً قید تلویزیون را زد و ترجیح داد که با ساخت سریال «شهرزاد»، جذب شبکه نمایش خانگی شود. از سوی دیگر با همان نگاه منصفانه و واقع بین نمی‌توان منکر بی‌در و پیکر بودنِ ساخت و تولید سریال‌های شبکه نمایش خانگی و کیفیت نازل و بعضاً مبتذل شماری از آنها در طول سال‌های اخیرشد. بدون آنکه بخواهم مثال بزنم، دربرخی از این تولیدات فرهنگ‌سازی غلط و مخربی صورت می‌گیرد و برای جذبِ حداکثری تماشاگر یا بهتر بگویم سوء‌استفاده از او« زندگی لاکچری» و در تعارض با واقعیت عینی و تلخ بخش قابل توجهی از افراد جامعه یا «بی‌خبری و جنون و بی‌بندوباری نسل جوان» به شیوه‌ای کاسبکارانه به نمایش درمی آید. در واقع اگر شاهد حضور مداخله‌آمیز سازمان صداوسیما در بعضی امور شده‌ایم (قطع نظر از درست یا غلط بودن این سیاست و نگاه مصلحت‌اندیشانه)، باید کمی هم به علت‌های رسیدن به چنین مرحله‌ای فکر کنیم که قدر مسلم ریشه در وادادگی فرهنگی برخی مدیران و افراط در نزدیک شدن به مضامین و حریم‌ها و مناسباتی دارد که نسخه بسیار بدتر و تخدیری‌تر از «سینمای رؤیاپرداز» دهه ۴۰ سینمای ایران برای این جامعه دورافتاده از خط عدالت ارائه می‌دهد. آنچه در شرایط اضطراری و بحرانی کنونی در حوزه‌های مختلف رسانه‌ای ضروری به‌نظر می‌رسد، هوشمندی و زمانه شناسی و نگاه دلسوزانه فرهنگی و ایجاد بازار کار سالم برای اهالی مختلف سینما با اصول و روشی مبتنی بر عدالت و ارائه خوراک مناسب (نه مخرب) و در عین حال جذاب برای مخاطبِ بی‌انگیزه و پریشان حالِ این روزگار است.
منبع: ایران آنلاین
کلیدواژه: سازمان صداوسیما نمایش خانگی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۴۳۰۴۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شیدا یوسفی بازیگر «زودیاک»: دوستداران قصه‌های واقعی رئالیتی‌شو ها را می‌بینند
شیدا یوسفی که تجربه بازی در سینما، تلویزیون، تئاتر و شبکه خانگی را در کارنامه‌اش دارد، پیش از شروع فعالیت حرفه‌ای خود در سینما و تئاتر در حوزه منشی صحنه مشغول بوده و نخستین تجربه حرفه‌ای خود و بستر معرفی‌اش به جامعه را سریال «ممنوعه» می‌داند.
این هنرمند پس از حضور در تلویزیون، وارد پلتفرم‌های شبکه خانگی شده و تا امروز در رئالیتی‌شوها و سریال‌های مختلفی نقش‌آفرینی کرده و بازیگری را به صورت حرفه‌ای دنبال می‌کند. حضور او در فصل دوم گیم‌شوی «زودیاک» بهانه‌ای شد تا با او به گفت‌وگو بپردازیم.
چه شد در گیم‌شوها حضور پیدا کردید؟
این روزها بازی مورد علاقه‌ام مافیاست. نخستین باری که بازی در «شب‌های مافیا» را تجربه کردم، شرکت‌کنندگان برنامه فقط خانم‌ها بودند که با یک ماه تمرین، بازی را یاد گرفتم. از آن زمان هم در همه مسابقات مافیا حاضر بودم. از سری اول «زودیاک» به بعد هم، هفته‌ای دو بار جدا از تمرینات با بچه‌ها جمع می‌شویم و بازی می‌کنیم و این بازی برایم بسیار جذاب شده در حدی که گاهی در دورهمی‌های خانوادگی حوصله‌ام سر می‌رود و دوست دارم با دوستانم مافیا بازی کنم.
با کدام فیلم یا سریال به مردم معرفی شدید؟
به نظر خودم سریال «ممنوعه» سبب معرفی من به مردم شد که نخستین کارم در شبکه خانگی بود. در این سریال جزو نقش‌های اصلی بودم که سبب شد بیشتر دیده شوم. البته طبق تجربیات من تا امروز، مخاطبان صداوسیما و نمایش خانگی دو دسته کاملاً مجزا از هم هستند. به عنوان مثال در شهرستان‌ها جوانان من را به واسطه حضورم در «شب‌های مافیا» یا «مافیا زودیاک» و حتی «ممنوعه» که تماماً تولید شبکه نمایش خانگی هستند می‌شناسند اما افراد مسن‌تر به واسطه نقشم در سریال‌های صداوسیما با من آشنا هستند.
شما در صداوسیما هم سابقه حضور در سریال‌های پرمخاطبی مثل «نون‌خ»، «بچه مهندس» و آثار دیگر را دارید، به عنوان یک بازیگر، حضور در صداوسیما برای شما دلنشین‌تر است یا در نمایش خانگی؟
هر کدام از این مدیوم‌ها مزایای خوش را دارد، اما مسائلی هست که شاید در هیچ کجای دنیا از لحاظ مناسبات دغدغه بازیگران نباشد مثلاً طراحی لباس یا گریم در صداوسیما بسیار سختگیرانه است اما در شبکه نمایش خانگی بازیگران فضای آزادتری دارند. بازی در محصولات پلتفرم‌های نمایش خانگی جذابیت خودش را دارد. مخاطب ایرانی این روزها درگیر برنامه‌ها و سریال‌های خانگی شده و مورد پسندش است حتی به نظرم در جامعه امروز مردم به حدی دغدغه فکری دارند که سریال‌های طولانی را پس می‌زنند و به دنبال مینی‌سریال‌ها می‌روند و آنها را راحت‌تر می‌پذیرند.
تکرار ساخت رئالیتی‌شو در مورد بازی مافیا مخاطب را خسته نمی‌کند؟
شخصاً «زودیاک» را از تمام بازی‌های مافیا بیشتر دوست دارم و فکر می‌کنم کسی که بازی مافیا را دوست داشته باشد درگیر این سناریو و این برنامه می‌شود. یکی از جذابیت‌های این بازی این است که حتی اگر بازیکن حرفه‌ای هم باشید، ممکن است در روند بازی دچار اشتباه‌های جبران‌ناپذیری بشوید که این دقیقاً مثل زندگی ماست که سراسر تجربه است و قطعاً از اشتباهاتمان درس بیشتری می‌گیریم. ضمن اینکه مافیا بازی خسته‌کننده‌ای نیست زیرا حتی در جمع‌های خصوصی هم هیچ وقت دست‌ها تکراری نمی‌شود و همیشه بازی‌ها و اتفاق‌های جدید رخ می‌دهد.
از طرفی هم فکر می‌کنم بازی خانم‌ها و آقایان با یکدیگر روند برنامه را بهتر کرده چون معمولاً در بازی، خانم‌ها کمتر به هم اعتماد می‌کنند یا با هم تعارف و رودربایستی دارند اما زمانی که در بازی خانم‌ها و آقایان کنار هم حضور دارند، بازی حرفه‌ای‌تر می‌شود. همچنین حضور شخصیت‌های معروف ورزشی یا اهالی موسیقی در برنامه، مخاطبان برنامه را بیشتر کرد. «زودیاک» بستری برای مخاطب ایجاد کرد تا رفتار و احساس افراد مورد نظر را ببیند و آن را حس کند.
در گذشته بسیاری از هنرمندان با این تفکر که حضور در رئالیتی‌شو می‌تواند آینده شغلی آنها را تهدید کند در این برنامه‌ها شرکت نمی‌کردند، امروز این تصور چقدر تغییر کرده است؟
برای پاسخ به این پرسش از خودم مثال می‌زنم، من در حوزه بازیگری تحصیلات آکادمیک دارم و قطعاً شغل خودم را بازیگری می‌دانم اما دوست دارم در برنامه‌های اینچنینی نیز حضور داشته باشم. برنامه‌های رئالیتی‌شو جذابیت‌های خاص خود را دارند که علاوه بر سرگرمی و جذابیت، از لحاظ اقتصادی نیز برای شرکت‌کنندگان قابل توجیه است که با توجه به وضعیت خود مجاب به حضور در این برنامه‌ها بشوند. گذشته از این مسائل، همان طور که خانم «شبنم مقدمی» در رئالیتی‌شو «صداتو» به عنوان داور حضور دارد یا «محسن کیایی» به عنوان مجری به این برنامه می‌آید، به همین صورت تمام بازیگران کم‌کم به سمت این برنامه‌ها خواهند آمد زیرا رئالیتی‌شوها معمولاً مورد پسند مردم واقع می‌شوند و مگر غیر از این است که ما بازیگران یکی از اهداف اصلیمان سرگرم کردن مردم و ساخت اوقاتی خوش است؟ مثلاً مردم در برنامه «صداتو» به صدای یک شخص عادی که در نانوایی کار می‌کند اما صدای خوبی دارد و آواز می‌خواند گوش می‌کنند و لذت می‌برند، بنابراین کسی که دوست دارد قصه بشنود تماشای برنامه‌های رئالیتی‌شو را انتخاب می‌کند.
تیراندازی، مراسم عروسی در ونایی بروجرد را به عزا تبدیل کرد