مرگ شیخ میانهرو در تلاطم خلیجفارس
تاریخ انتشار: ۹ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۴۷۱۵۸۶
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از دنیای اقتصاد؛ مرگ شیخ صباح را که به فاصله کمی پس از مرگ سلطان قابوس بن سعید سلطان عمان صورت میگیرد، میتوان پایانی بر نسل سیاستمداران خردمند و مصلحتبینی دانست که بر میانجیگری، همگرایی عربی، حقوق فلسطین و همکاری با قدرتهای منطقهای همچون جمهوری اسلامی ایران تاکید ویژهای داشتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شیخ صباح یکی از معماران کویت مدرن بود که از سال ۱۹۵۵ در وظایف مختلفی مشغول به کار بود. او نزدیک به ۴۰ سال وزیر خارجه کویت در زمان امرای سابق بود که نقش مهمی در شکلگیری شورای همکاری خلیج فارس در سال ۱۹۸۱ داشت. همچنین از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ نیز نخستوزیر کویت بود. او فرزند شیخ احمد جابر الصباح دهمین حکمران کشور کویت بود که ۲۹ مارس ۱۹۲۱ در کویت به قدرت رسید و تا زمان مرگ در ۲۹ ژانویه ۱۹۵۰ در این سمت قرار داشت. با مرگ شیخ صباح مساله جانشینی و انتقال قدرت به امیر بعدی در عرصه داخلی کویت حائز اهمیت است. همچنین اهمیت این انتخاب ناظر به تحولات منطقه و برای ایران نیز موضوع بسیار مهمی است. اینکه امیر جدید چه رویکردی را در قبال تهران در پیش خواهد گرفت، برای تصمیمگیرندگان ایرانی حائز اهمیت است.
مساله انتقال قدرت در کویت در سال ۲۰۰۶ هنگامی که شیخ صباح الاحمد الصباح قدرت را به دست گرفت و جانشین برادرش جابر الاحمد الصباح شد، فراتر از عرف سنتی تبادل قدرت بین جناح «الجوابر» و «السوالم» بود و با کاهش نفوذ السوالم که فرزندان شیخ «سالم بن مبارک الصباح» هستند، قدرت در نسل «شیخ جابر بن مبارک الصباح» که از ۱۹۱۵ تا ۱۹۱۷ حاکم کویت بود، متمرکز شد.
با وفات شیخ صباح الاحمد امیر درگذشته کویت، قدرت به برادر ناتنی او یعنی شیخ نواف الاحمد ولیعهد ۸۴ ساله خواهد رسید که از سال ۲۰۰۶ در این سمت قرار دارد. میتوان احتمال زیادی داد که روند انتخاب جانشین امیر کشور بهاندازه اوضاع در سال ۲۰۰۶ که شیخ صباح قدرت را در دست گرفت، بحث برانگیز نخواهد بود؛ اما این احتمال نیز وجود دارد که فرآیند نهایی انتخاب جانشین او به دلیل طی کردن پروسه مشورت با خاندان آل سالم کمی طولانی شود. امیر جدید کویت که تاکنون چندین عمل جراحی در داخل و خارج از کشور روی او انجام شده است، پیشتر در سمتهای دیگری همچون وزارت کشور، دفاع و امور اجتماعی و معاونت نخستوزیری وظایفی را بر عهده داشته است. او پس از سلمان بن عبدالعزیز، پادشاه عربستان، پیرترین رئیس حکومت در جهان است.
بهنظر میرسد که اگر موضوع رقابت در جانشینی مطرح باشد، بتوان برای شیخ ناصر بن صباح فرزند ارشد امیر درگذشته کویت که نقش مهمی در طراحی و پیشبرد سند چشمانداز ۲۰۳۵ کویت دارد و به دنبال تحقق اقتصاد بدون نفت است، هم شانس قائل بود. به هر حال موضوع اقتصاد بدون نفت و کرونا بهعنوان دو متغیر بسیار مهم در عرصه داخلی کویت نقش ایفا خواهد کرد و امیر جدید که در دهه نهم عمر خود به سر میبرد، روزهای سختی را در پیش خواهد داشت و مساله جانشینی همچنان در یک دهه آینده بهعنوان یک موضوع چالش برانگیز در حیات سیاسی این کشور ایفای نقش خواهد کرد.
همچنین در عرصه منطقهای و با وجود چالشهایی چون بحران شورای همکاری و اختلافات قطر، عربستان، امارات و بحرین، چالش نقشآفرینی و حفظ بیطرفی، همچنان بهعنوان مسالهای حساس و ظریف در سیاست خارجی کویت باقی خواهد ماند. دومینوی عادیسازی دولتهای عربی با اسرائیل نیز دیگر مساله مهمی است که کویت در چند سال آینده با آن روبهرو است و برای کشوری که بارها بر حقوق فلسطینیان تاکید کرده، چگونگی مواجهه با تلآویو به عنصری تعیینکننده در نوع جهتگیری سیاست خارجی کویت تبدیل خواهد شد. از این رو و با وجود چالشهای مهمی که امیر جدید کویت با آن روبهرو است، جهتگیری سیاست خارجی کویت همچنان میانهروی، میانجیگری و حفظ بیطرفی مثبت و فعال خواهد بود. اگرچه چشمانداز مبهم منطقهای از منظر تداوم بحران و تغییر الگوهای دوستی و دشمنی در خاورمیانه باعث خواهد شد تا توفانهای تنش، کشتی میانهروی کویت را مورد تلاطمهای شدید قرار دهد.
پربیننده ترین معرفی یک ارز جذاب برای سرمایه گذاری امیر کویت درگذشت +عکس از نگاه سلطه گرایانه ترامپ تا سیاست خارجی صلح طلبانه بایدن/ نگاهی به مواضع دو نامزد اصلی آمریکا بین ایران و آمریکا مذاکرهای نبوده، نیست و نخواهد بود طرح ترامپ برای تحریم کل نظام مالی ایرانمنبع: اقتصاد آنلاین
کلیدواژه: سیاست خارجی امیر کویت قیمت طلا قیمت لوازم خانگی سهام عدالت سیاست خارجی امیر جدید سال ۲۰۰۶ شیخ صباح
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۴۷۱۵۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مدیرعامل جدید استقلال ازسوی پتروشیمی خلیجفارس
پتروشیمی خلیج فارس مدیرعامل معتمد خود برای اداره باشگاه استقلال را انتخاب کرده است.
به گزارش تابناک ورزشی؛ بعد از واگذاری قانونی مالکیت باشگاه استقلال تهران به پتروشیمی خلیج فارس و چند شرکت زیرمجموعه آن، حالا رایزنیها در مورد مدیرعامل بعدی آبیها شروع شده و آنچه که مسلم به نظر میرسد خروج علی خطیر از جمع مدیران استقلال است.
حالا با بررسیها مشخص شده به احتمال بسیار زیاد سردار احمد شهریاری مدیرعامل سابق باشگاه منحل شده صباباتری که در استقلال هم سابقه عضویت در هیأت مدیره را دارد، به عنوان مدیرعامل جدید معرفی خواهد شد.
ابر هلدینگ پتروشیمی خلیج فارس مالک ۸۵ درصد مالکیت استقلال است و همه کرسیهای هیات مدیره در اختیار این مجموعه عظیم اقتصادی با سود سالانه بیش از ۱۴۰ همت قرار دارد و هر فردی که این پتروشیمی بخواهد، بر کرسی مدیرعاملی استقلال تکیه خواهد زد.
رییس فعلی پتروشیمی خلیج فارس کسی نیست جز عبدالعلی علی عسگری رئیس پیشین سازمان صداوسیما... احمد شهریاری نیز در دوره مدیریت علی عسگری ، مرد شماره دو رسانه ملی و معاون پشتیبانی صداوسیما بود.
حالا به نقل از منابع موثق و مستقل، احمد شهریاری با دستور رفیق نزدیک خود مدیرعاملی استقلال را خواهد پذیرفت تا آبی ها دیگر مشکل مالی نداشته باشند و البته با ریختوپاشها و دزدیهای ریز و درشت مدیران سابقش، بدهیهای چندصد میلیاردی خلق نکنند.
گفته میشود تغییرات مدیریتی استقلال فعلا تا پایان فصل جاری مسابقات انجام نخواهد شد و به دلیل شرایط حساس باشگاه در کورس قهرمانی، قرار نیست تا خردادماه کسی جابجا شود.
همچنین گفته میشود با ورود شهریاری، ترکیب هیأت مدیره هم زیر و رو خواهد شد و در بهترین حالت تنها علی آقامحمدی در آن باقی خواهد ماند. از نام هاي بزرگی برای هیأت مدیره نام برده شده که هر کدام از آنها وزنه ای در نهادهای حاکمیتی هستند و اغلب سابقه حضور در استقلال را دارند.