غربیها احمد محمود ما را نمیشناسند
تاریخ انتشار: ۱۲ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۵۰۲۰۰۵
جایگاه رفیع ادبی احمد محمود و آثار داستانی او در گستره فرهنگ جامعه ما ماندگار است و گذر زمان نمی تواند گرد فراموشی بر آن بنشاند. با وجود اینکه مردم ایران به خوبی با آثار این نویسنده ارتباط برقرار کرده و آثار او را می خوانند، اما غربی ها هنوز آنگونه که باید احمد محمود را نشناختهاند.
به گزارش خبرنگار ایمنا، بعید است کسی مخاطب داستانهای معاصر باشد، اما نام احمد محمود را نشنیده و آثار او را نخوانده باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نویسندگان اقلیمی کسانی هستند که با تکیه بر تعلق بومی خود به یک محیط به داستان سرایی میپردازند و داستان آنها دارای مشخصههای مشترک و هماهنگ از جمله شاخصههای فرهنگی و اجتماعی مانند آداب و سنن، اعتقادات، زبان، مذهب، نژاد، سابقه مبارزاتی و غیره متناسب با اقلیم خاص آنهاست.
در ادبیات داستانی معاصر اینگونه تأثیر پذیریها از اقلیم به خوبی دیده میشود. جمال میرصادقی در توضیح ویژگیهای داستان اقلیمی میگوید: "رُمانی است که به کیفیت و مختصات جغرافیایی بومی و ناحیهای وفادار بماند و بر محیط و قلمرویی خاص تمرکز یابد… در این رمانها توجه بسیار به توصیفات و خصوصیات بومی و ناحیهای از جمله نحوه لباس پوشیدن، صحبت کردن و آداب و رسوم میشود و این خصوصیات به عنوان پایه و اساس داستان کارکرد دارد. "
احمد محمود یک نویسنده اقلیمی از مکتب جنوب است به این معنی که خاستگاه، شخصیتها، واژگان و اصطلاحات داستانهای او برگرفته از اقلیم و مردم جنوب است. صادق چوبک، ناصر مؤذن و ناصر تقوایی دیگر نویسندگان این مکتب هستند. به صورت کلی ادبیات معاصر ما نویسندگان اقلیمی بسیاری دارد. مثلاً یک نمونه بسیار موفق از اینگونه داستانها "کلیدر"، شاهکار محمود دولت آبادی است که به راحتی میتوان رنگ و بوی خراسان و خراسانیان را در آن دید.
محمود شاخصترین نویسنده جنوب است که توانسته رمان نویسی را به مراتب بالای کمال هنری برساند. در واقع داستانهای او را میتوان نوعی آثار هنری با بار اجتماعی دانست. وی یک نویسنده ساده و عادی نیست بلکه کسی است که از تاریکی و فضای تیره ظلم، جبر، زندان و بی عدالتی نترسیده و تلاش میکند تا همچون شمعی در تاریکی روشن افروز باشد. به همین دلیل است که در تبعید قلم را زمین نگذاشته و درخت انجیر معابد را مینویسد. در واقع او یک نویسنده سیاسی اجتماعی است که جز برای خطه و آب و خاک خود نمینوشت.
احمد اعطا چهارم دی ماه سال ۱۳۱۰ در اهواز زاده شد، او در ابتدا با نام احمد احمد شناخته شد، اما بعدها نام خود را به احمد محمود تغییر داد. آثار پر بار این نویسنده گواه احساسات قوی، ریز بینی و نبوغ ادبی اوست. این نویسنده در کارنامه خود بیش از ۴۰ سال فعالیت ادبی دارد و ۱۵ اثر اعم از داستانهای کوتاه و رمانهای حجیم نوشته که هر یک سهم مهمی در در غنی کردن ادبیات معاصر دارند.
با وجود اینکه در چند دهه اخیر آثار قابل ملاحظهای از نویسندگان و شاعران معاصر ما از جمله صادق هدایت، جلال آل احمد، غلامحسین ساعدی، سهراب سپهری و شاملو به زبانهای دیگر از جمله انگلیسی ترجمه شدهاند، اما کمتر به آثار احمد محمود توجه شده است. محققان غربی به خوبی ثابت کردهاند که به تاریخ محلی، بومی و اصیل ایران علاقمند هستند اما تاکنون متوجه اهمیت آثار این نویسنده در معرفی اقلیم جنوب نشدهاند؛ این در حالی است که نوشتههای او علاوه بر در برگرفتن اوضاع اجتماعی ایران زمان خود، به روشنی اقلیم جنوب و فرهنگ مردم آن منطقه را نمایان میسازد.
محمود در نهایت ۱۲ مهرماه ۱۳۸۱ دیده از جهان فرو بست.
کد خبر 447593منبع: ایمنا
کلیدواژه: داستان ادبیات ادبیات ایران زبان و ادبیات ادبیات داستانی احمد محمود نویسنده نویسنده های مشهور داستان معاصر شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق احمد محمود داستان ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۵۰۲۰۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«حذف و اضافه» رمانی درباره همه آنچه در دانشگاهها میگذرد
به گزارش قدس آنلاین، رضا رسولی نویسنده از نگارش رمان جدید خود خبر داد و گفت: فضای دانشگاهها و اتفاقهای جذاب و شورانگیز آن، مناسبات استادان با دانشجویان، مسئلهها و دغدغههای استادان و حتی مشکلات و گرفتاریهایی که استادان با آن دست و پنجه نرم میکنند، تقریبا هیچ نمودی در ادبیات داستانی ما ندارد و در واقع هیچ نویسندهای زندگی علمی، آموزشی استادان را روایت نمیکند، این در حالی است که هزار ماجرای جالب و جذاب مربوط به تدریس، آموزش و پژوهش در نظام آموزش عالی ما بیصدا رخ میدهد و اهالی قلم، رسانای این صداها که واقعیت و حقیقت دانشگاههای ماست، نمیشوند.
وی در ادامه با اذعان به اینکه زندگی استادان هم مانند سایر گروههای اجتماعی هم زمان متن و حاشیه دارد، گفت: از اواخر دهه 90 این موضوع با خرده روایتهای داستانی ذهنم را مشغول کرده و در این رمان میخواهم تلاش کنم تا روایتی نزدیک به واقعیتها به مخاطب ارائه کنم.
این نویسنده گفت: پیش طرح این رمان را اواخر سال قبل نوشتهام و امیدوارم که تا پایان سال نگارش نهایی آن به پایان برسد و البته ترجیحم این بود که اسم اثر را متناسب با حال و هوای دانشگاهها و اصطلاحات متداول آن انتخاب کنم و به همین دلیل نام حذف و اضافه را برای آن برگزیدم که از قضا ارتباط مستقیمی با ارتباط بین استاد و دانشجو و تدریس دارد.
وی افزود: در این رمان سعیام بر این است که از خاطرات و تجربیات 15 سال تدریسم برای خلق شخصیتها و ماجراها استفاده کنم و امید دارم که سایر نویسندگانی که سابقه تدریس در دانشگاه را دارند و با حال و هوای دانشگاهها، مسائل آموزشی و ارتباطهای علمی استاد و دانشجو آشنا هستند، برای نوشتن در دانشگاهها پیش قدم شوند و قلم به دست بگیرند.
منبع: خبرگزاری مهر