ارتباط یک گروه داروهای رایج ضد سوزش معده با خطر بیشتر دچار شدن به دیابت
تاریخ انتشار: ۱۲ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۵۱۳۳۳۹
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از هلثدی نیوز پژوهشگران چینی این اطلاعات به دست آمده از بررسیها انجام شده بر روی بیش از ۲۰۰۰۰۰ نفر از کارکنان پزشکی آمریکایی را تجزیهوتحلیل کردند و دریافتند که مصرف مرتب این گروه داروها به نام مهارکنندههای پمپ پروتون (PPIs) افزایش ۲۴ درصدی خطر دچار شدن به دیابت نوع ۲ ارتباط دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یافتههای این پژوهشگران از دانشگه سون یات-سن در شهر شنزن در ایالت گوانگدونگ چین به این نتیجه رسیدند که که هر چه افراد برای مدت طولانیتر این داروها را مصرف کنند، احتمال دچار شدنشان به دیابت بیشتر میشود.
داروهای PPI هم با نسخه و هم بدون نسخه برای درمان ریفلاکس اسیدی، زخمهای پپتیک و سایر مشکلات گوارشی به کار میروند. این گروه که شامل داروایی مانند امپرازول، لانسوپرازول، اسموپرازول و ... میشوند، جزء ۱۰ داروی اصلی پرفروش در سراسر جهان هستند.
مصرف درازمدت این داروها قبلا با شکستی استخوان، بیماری کلیوی، عفونتهای دستگاه گوارش و سرطان معده مربوط شده است.
این پژوهشگران بر اساس یافتههای جدید پیشنهاد میکنند افرادی که برای مدت درازی این داروها را مصرف میکننند، باید میزان قند خونشان را از لحاظ تغییراتی که ممکن است بیانگر بروز دیابت باشد، زیر نظر داشته باشند.
البته این بررسی رابطه سببی میان داروهای PPI و دیابت نوع ۲ را ثابت نمیکند و تنها یک همراهی میان این دو را نشان میدهد.
این پژوهشگران دادههایشان را از بررسیها درازمدت کارکنان بهداشتی آمریکا به دست آوردند که از دهههای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ اغاز شد و شامل بیش ۱۷۶۰۰۰ زن و تقریبا ۲۹۰۰۰ مرد میشود.
این پژوهشگران متذکر شدند که هنگامی که این افراد مصرف این داروها را قطع کردند، خطر دیابت در آنها کاهش یافت و با مرور زمان این کاهش ادامه یافت.
نکته جالب دیگر این بود که افرایش خطر دیابت به علت مصرف PPI در افرادی که قند خونشان طبیعی و وزنشان پایینتر بود، بیشتر بود. معمولا وزن بیشتر یک عامل خطرساز برای دیابت نوع ۲ است.
این بررسی نشان داد که خطر دیابت نوع ۲ همچنین در افرادی که نوع دیگری از داروهای ضد سوزش معده به نام «مسدودکنندههای گیرنده H2» مصرف میکند (مانند سایمتیدین، رانیتدین و فاموتیدین) بیشتر است.
هنوز روشن نیست که این داروهای کاهنده اسید به چه طریق باعث افزایش خطر دیابت میشوند. یک سازوکار احتمالی تاثیر این داروها بر تعادل طبیعی باکتریهای روده (میکروبیوم) است. یک امکان دیگر تاثیر این داروها در افزایش وزن است که ممکن است خطر دیابت را افزایش دهد.
کد خبر 554337 برچسبها بیماری - دیابت دارومنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: بیماری دیابت دارو دیابت نوع ۲ خطر دیابت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۵۱۳۳۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تاثیر این گیاه دارویی بر بیماری دیابت
آفتابنیوز :
ترخون دارای سابقه طولانی در استفاده به عنوان ادویه و در طب سنتی هندوستان برای درمان دیابت استفاده شده است.
قسمت مورد استفاده: برگ ترکیبات: ترکیبات موجود در این گیاه شامل کومارین ها، فلاونوئیدها، اسیدهای چرب، متیل اوژنول و استرگول هستند.
متابولیتهای ثانویه فعال اسانس های، کومارین ها، فلاونوئیدها و اسیدهای فنول کربنیک هستند.
مطالعات آزمایشگاهی: مطالعات آزمایشگاهی، اثرات بالقوه ضد التهابی، محافظت کننده کبدی و کاهنده خون را نشان میدهد.
مطالعات بالینی: یک کارآزمایی بالینی عصاره ترخون ۱۰۰۰ میلی گرم دو بار در روز (۲۰۰۰ میلی گرم)؛ سطح گلوکز، انسولین، لیپوپروتئین، کراتینین، اسید اوریک و آنزیم ترانس آمیناز خون را کاهش داد.
میزان مصرف: نوع خشک آن تا ۲ قاشق غذا خوری و تازه آن در حد مصرف غذایی طریقه مصرف:به صورت سبزی تازه و خشک مصرف میشود که نوع تازهی آن را در حد مصرف غذایی استفاده میکنند. ولی نوع خشک آن به صورت دم کرده و تا ۲ قاشق غذاخوری و ۳ بار در روز بلا مانع است.
علیرغم نگرانی در مورد اثرات سمی دو عنصر اصلی آن estragole و methyyleugenol هیچ سمیت حاد یا فعالیتهای موتاژنیک در دوزهای مربوط به مصرف انسان گزارش نشده است. عصاره آبی ترخون شامل مقدار بسیار کم estragole و methyyleugenol است و بنابراین خطر بسیار محدود دارد.
عوارض و تداخلات دارویی: به صورت خشک عوارض جانبی ندارد، ولی به صورت تازه در اسانس آن دو ترکیب سمی نام متیل اوژنول واسترگول وجود دارد که در صورت مصرف بیش از حد (اضافه از حد مواد غذایی) میتواند عوارض ایجاد کند.
مصرف در حاملگی و شیردهی: گزارشی از عوارض جانبی به صورت مواد غذایی گزارش نشده است. ولی به عنوان داروی گیاهی ایمنی آن هنوز تایید نشده است.
منبع: خبرگزاری مهر