تاثیر کرونا بر صف طولانی فیلم‌های در نوبت اکران
تاریخ انتشار: ۱۴ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۵۳۸۰۷۵
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، معمولا هر سال تا قبل از نیمه پاییز بیشتر فیلم‌های مطرح و نسبتا پر سرو صدای جشنواره فجر سال قبل اکران می‌شوند، ولی امسال شیوع بیماری کوید- ۱۹ نه تنها برنامه‌ریزی اکران سال ۹۹ را به هم ریخت بلکه شرایطی را به وجود آورده که برخی از الان برای اکران سال آینده هم ابراز نگرانی می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این نگرانی از آن جایی نشأت می‌گیرد که پس از بازگشایی سینماها در تیرماه امسال، اکران فیلمی مثل «شنای پروانه» که انتظار می‌رفت یکی از پرفروش‌های سال باشد و تماشاگر زیادی را به سالن‌های سینما بکشاند، با شکست مواجه شد و سازندگانش پس از سه هفته تصمیم گرفتند فیلم را از پرده پایین بکشند تا شاید در زمانی بهتر آن را به نمایش بگذارند.
استقبال نکردن مردم از این فیلم و به طور کلی سینما، در حالی اتفاق افتاد که در رستوران‌ها و دیگر مراکز عمومی، تقریبا مثل روزهای غیرکرونایی مراجعه و تردد وجود داشت و در این میان فقط پای مردم از سینما بریده شد. این اتفاق اگرچه در جای خود قابل بررسی و ریشه‌یابی است، اما استقبال از اکران آنلاین و تماشای خانوادگی فیلم در منزل با بهایی به اندازه یک بلیت سینما سبب شده این نگرانی هم وجود داشته باشد که در دوران پساکرونا وضع سالن‌های سینما چگونه خواهد بود؟
از این موضوع که بگذریم به فیلم‌هایی می‌رسیم که صاحبان آن‌ها با وجود همین شرایط در انتظار هستند تا اوضاع بهبود پیدا کند و فیلم‌های خود را در سالن سینما اکران کنند، چرا که معتقدند زحمتی که برای ساخت فیلم کشیده شده باید در سالن سینما دیده شود و از طرف دیگر فعلا اکران نشود بهتر از این است که در عرض کمتر از دو، سه ساعت در اکران آنلاین کپی شود و سر از شبکه‌های ماهواره‌ای و کانال‌های تلگرامی درآورد.
به این ترتیب در حال حاضر علاوه بر فیلم‌هایی که در طول سال ساخته شده و متقاضی شرکت در جشنواره نشدند یا به جشنواره فجر راه پیدا نکردند، تعدادی فیلمِ باقی‌مانده از جدول فجر هستند که هنوز به طور رسمی خبری از زمان اکرانشان نیست.
از دوره سی‌وهشتم جشنواره فیلم فجر «شنای پروانه» به کارگردانی محمد کارت سه هفته روی پرده رفت و بعد از توقف اکران با درخواست تهیه‌کننده (رسول صدرعاملی) گفته شد که پس از پایان ماه محرم و صفر دوباره به سینماها برمی‌گردد اما با این حال خبرهایی هم از اکران آنلاین آن شنیده شده که هنوز هیچ‌کدام قطعی نیست.
«خوب، بد، جلف ۲» پیمان قاسم خانی دیگر فیلم این دوره بود که اکرانش در سینما و بعد به صورت آنلاین انجام شد، مثل «خروج» حاتمی‌کیا که اولین فیلمی بود که راه اکران آنلاین را باز کرد.
«کشتارگاه»، «آبادان یازده ۶۰»، «مردن در آب مطهر»، «لباس شخصی» و «تومان» از جمله فیلم‌های جشنواره فجر سال ۹۸ هستند که در ماه‌های گذشته اکران آنلاین یا سینمایی شدند و یا قرار است به زودی اکران شوند. همچنین «دوزیست» هم گفته شده قرار است در پاییز و احتمالا پس از پایان ماه صفر اکران شود. در این میان فیلم «درخت گردو» محمدحسین مهدویان نیز هست که بخاطر در اختیار گرفتن شرایط لازم جهت ارائه به اسکار، فقط یک هفته در کردستان اکران می‌شود و فیلم «جنایت بی‌دقت» شهرام مکری نیز به همین دلیل به دنبال فرصتی برای اکران عمومی است.
براین اساس از جدول سال گذشته جشنواره حدود ۱۸ فیلم باقی می‌ماند که البته شاید بهتر باشد «درخت گردو» را هم که فقط یک هفته در کردستان نمایش خواهد داشت، به آن‌ها اضافه کرد.
این فیلم‌ها شامل «خون شد» مسعود کیمیایی، «خورشید» مجید مجیدی، «روز صفر» سعید ملکان، «مغز استخوان» حمیدرضا قربانی، «روز بلوا» بهروز شعیبی، «من می‌ترسم» بهزاد بهزادی، «قصیه گاو سفید» بهتاش صناعی‌ها، «ان شب» کورش آهاری، «عامه پسند» سهیل بیرقی، «پدران» سالم صلواتی، «بی‌صدا حلزون» بهرنگ دزفولی‌زاده، «سه کام حبس» سامان سالور، «آتابای» نیکی کریمی، «ابر بارانش گرفته» مجید برزگر، «دشمنان» علی درخشنده، «سینما شهر قصه» کیوان علیمحمدی و «تعارض» محمدرضا لطفی می‌شوند.
در کنار این‌ها ده‌ها فیلم دیگر هم مثل «قاتل و وحشی» حمید نعمت‌الله هستند که در سال ۹۸ تولید شدند ولی هنوز اکران نشده‌اند و فیلم‌های هم هستند که در مرحله تولید هستند مثل «شیشلیک» محمدحسین مهدویان، «ابلق» نرگس آبیار، «روشن» روح‌الله حجازی، «بدون همه چیز» محسن قرایی، «نگهبان شب» رضا میرکریمی و «دست‌انداز» و «با هم بریم بهشت» کمال تبریزی را هم باید اضافه کرد.
ساخت و آماده شدن تمام این فیلم‌ها که قطعا اولویت سازنده‌های آن‌ها اکران در سینماست، در حالی انجام می‌شود که رییس سازمان سینمایی اخیرا از کم کردن سرعت تولید خبر داده و بر افزایش ظرفیت‌های اکران تاکید کرده است.
کد خبر 554888 برچسب‌ها سینمای ایرانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: سینمای ایران اکران آنلاین فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۵۳۸۰۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ماجرای ورورد فیلمساز مشهور آمریکایی به تهران
تا پیش از شیوع کرونا و تغییرات مدیریتی در سینما، چند سالی بود که جشنواره فیلم فجر نه فقط در بهمن‌ماه بلکه در اردیبهشت با ساختار و شمایلی متفاوت برگزار می‌شد و میزبان سینماگران و فیلم‌هایی از کشورهای دیگر بود.
به گزارش ایسنا، جشنواره جهانی فجر با وجود برخی انتقادهایی که در داخل کشور نسبت به آن مطرح می‌شد، جایگاهی پیدا کرده بود که در همان چند دوره‌ی برگزاری چهره‌های بنامی از سینمای دنیا را به ایران کشاند از جمله پل ژوزف شریدر که درست در همین روز چهارم اردیبهشت‌ماه در نشستی خبری در پردیس سینمایی چارسو مقابل خبرنگاران ایرانی نشست.
نقش متفاوت لیلا حاتمی در یک فیلم آمریکاییشریدر -فیلمنامه‌نویس و کارگردان مشهور امریکایی - که فیلمنامه‌های «راننده تاکسی» و «گاو خشمگین» ساخته مارتین اسکورسیزی را نوشته و در روزهای گذشته فیلم جدیدش با نام «اوه، کانادا» به بخش مسابقه اصلی جشنواره کن راه یافته است، اردیبهشت سال ۱۳۹۸ به جشنواره جهانی فجر در تهران آمد و پس از برگزاری یک کارگاه فیلمنامه نویسی، در یک نشست خبری پاسخگوی سوال اهالی رسانه شد.
او در آن نشست با اشاره به اینکه «در دنیا چند فستیوال هستند که می‌توان جشنواره جهانی فجر را با آن‌ها مقایسه کرد مثل جشنواره تورنتو ولی از ابعاد این جشنواره و تعداد فیلم‌های حاضر در آن شگفت‌زده شدم» درباره آشنایی خود با سینمای ایران گفته بود: «درباره جایگاه سینمای ایران که تردیدی نیست چون جایگاه ویژه‌ای دارد. در ۱۵ سال گذشته (تا سال ۱۳۹۸) سه نهضت ملی سینمای ایران، رومانی و آرژانتین شکل گرفته و همیشه این انتظار می‌رود که در هر جشنواره‌ای از سینمای ایران فیلمی حضور داشته باشد. برای بیشتر ما در غرب، سینمای ایران با کیارستمی شروع شد ولی بعد به فرهادی رسیدیم و حالا هم فیلم‌های دیگری هستند. یکی از دوستان من گادفری چیشایر (منتقد آمریکایی) است که فیلم‌های ایرانی زیادی دیده و کتابی درباره سینمای ایران می‌نویسد و به من فیلم‌های ایرانی پیشنهاد می‌دهد.»
شریدر که سال گذشته در جشنواره فیلم ونیز با دریافت جایزه یک عمر دستاورد هنری تقدر شد، درباره آینده سینما با وجود شبکه‌های مختلف و کمپانی‌هایی مثل نتفلیکس بیان کرده بود: «من فکر می‌کنم در این صد سال هرچه آموختیم خیلی به کارمان نیاید چون همه چیز تغییر کرده، مدت زمان فیلم‌ها عوض شده و اینکه کجا فیلم ببینیم و چگونگی پخش و عرضه، همگی تغییر کرده است. قبلاً فکر می‌کردم در یک مقطع گذار هستیم ولی الان فکر می‌کنم در یک مقطع گذار دائم هستیم. الان دیگر بازار هدف، آمریکایی‌ها نیستند بلکه برای چینی‌ها می‌سازیم.»
وی همچنین با اشاره به رشد روزافزون تکنولوژی گفته بود: «در حالی‌که فیلم‌ها منحصر به کلاس خاصی از فیلم‌سازان بودند، تکنولوژی این مرزها را شکسته و هر کسی می‌تواند فیلم بسازد. پس خبر خوب برای آینده سینما این است که هر کسی می‌تواند فیلم بسازد ولی خبر بد این است که دیگر نمی‌شود امرار معاش کرد.»
شریدر در بخشی دیگر از آن نشست درباره اینکه به نظر می‌رسد شناختش از سینمای ایران بیشتر با فیلمسازانی باشد که به نوعی سیاسی شناخته شده‌اند، بیان کرده بود: «تا جایی که من می‌دانم دو نوع سینما در ایران وجود دارد؛ یکی برای مجامع عمومی است و یکی هم داخلی و من بیشتر فیلم‌هایی را دیده‌ام که بیرون نمایش داشته‌اند، اما فیلم‌هایی را که درباره جنگ بوده چون خارج از کشور چندان نمایشی نداشته مسلماً ندیده‌ام. شما مثل فیلیپین دو سینمای داخلی و خارجی دارید و به همین دلیل دو جشنواره فجر هم دارید. با این حال من هیچ‌کدام از کارگردان‌ها مثل کیارستمی، فرهادی و پناهی را سیاسی نمی‌دانم ولی می‌دانم فیلم‌های سیاسی جذابی می‌شود اینجا ساخت.
این فیلمساز امریکایی در آن مقطع در واکنش به تحریم‌های رییس جمهور وقت ایالات متحده (دونالد ترامپ) علیه ایران و آسیب‌های آن به هنرمندان و سینما با ابراز تأسف از تحریم‌ها اظهار کرده بود: «الان دورانی است که نمی‌شود به امریکایی بودن افتخار کرد، در حالی که من همیشه و حتی زمان جنگ ویتنام به آمریکایی بودنم افتخار می‌کردم. در حال حاضر آنچه پیش آمده به بهانه تغییر رژیم ایران و در واقع برای دستیابی به نفت و منابع طبیعی شما است و این چیزی است که در ۱۰۰ سال گذشته وجود داشته و تأثیر یک هنرمند در مقایسه با ماشین پروپاگاندا خیلی اندک است. به همین دلیل به نظرم این وضعیت بسیار عذاب‌آور است.»
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد