حیات در ۳۰ درصد تالاب زریبار مریوان وجود ندارد و مُرده است
تاریخ انتشار: ۱۵ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۵۴۲۱۴۷
ابراهیم همت‌بلند روز سه‌شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: براساس آخرین مطالعه دانشگاه کردستان، میزان تغذیه‌گرایی در قسمت شمالی این دریاچه در حد پنج و در نیمه جنوبی حدود ۶ است و نیمه شرقی و به سمت شهر که فاصلاب وارد آن می‌شود در حد نهایی و در عمل آب مُرده است و اکسیژن و محلولی وجود ندارد.
وی مشکل اصلی زریبار را پایین آمدن کیفیت آب آن اعلام و اضافه کرد: بدلیل ورود کود شیمیایی، فضولات حیوانی و مواد نیترات‌زا، جدا از ناسالم بودن آب دریاچه برای شرب، شنا هم در آن مناسب نیست، چراکه جلبک‌های سمی در آب تالاب رشد یافته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
رییس اداره حفاظت محیط زیست مریوان با اشاره به اینکه وجود نیزارهای فراوان نشانه بیماری زریبار و بالا بودن میزان فسفات و نیترات در آب است، افزود: نیزارها به سمت آب زیاد رشد نکرده اما به سمت بیرون رشد آن بیشتر شده و این نیزارها نشانه وضعیت نامطلوب کیفیت آب زریبار است.
همت‌بلند با بیان اینکه روش اشتباه صید ماهی با قلاب در مریوان معمول است که از جو نیترات‌زا یا پوسیده برای آن استفاده می‌کنند، گفت: این موارد باعث شده که آلودگی آب زریوار با مواد نیترات‌زا و فسفات زیاد و بحث تغذیه گرایی مطرح شود، به این صورت که وجود جلبک و افزایش فعالیت‌های پلانکتون‌ها، فیتوپلانکتون‌ها موجب کاهش نفود روشنایی و نور در آب و خفگی موجودات به ویژه ماهی‌ها شده است.
وی با اشاره به ساماندهی فاضلاب ۶ روستای ضلع غربی دریاچه زریبار توسط شرکت آبفا و انتقال آن به تصفیه‌خانه فاضلاب مریوان، یادآور شد: در حال حاضر فاضلاب سه روستای حاشیه این دریاچه(سیف سفلی، محمده و کولان) که در فاصله ۲ تا پنج کیلومتری تالاب قرار دارند در فصل پربارش وارد آب آن می‌شود ...
همت‌بلند با بیان اینکه موفق شدیم با کمک شرکت آبفا، فاضلاب محله بیسارانی شهر مریوان را به تصفیه‌خانه انتقال دهیم، تاکید کرد: به دلیل انجام ساخت و سازهای غیرمجاز در پایین‌تر از کد ارتفاعی سیستم انتقالی به تصفیه‌خانه، اکنون چهار لیتر بر ثانیه فاضلاب وارد دریاچه زریوار می‌شود.
تالاب آب شیرین زریبار در فاصله سه کیلومتری غرب شهر مریوان در کردستان و از مکان‌های دیدنی و گردشگری این استان است. آب این دریاچه از تعدادی چشمه کف‌جوش و بارندگی‌های سالانه تأمین می‌شود و طول آن حدود پنج کیلومتر و عرض آن حدود ۱.۶ کیلومتر است و وسعت تالاب بخاطر تغییرات حجم آبی در فصول مختلف متغیر است و حداکثر عمق آن در برخی نقاط تا ۱۰ متر نیز می‌رسد.
مریوان در ۱۳۰ کیلومتری غرب سنندج مرکز استان کردستان قرار دارد.
برچسب‌ها سازمان حفاظت محیط زیست دریاچه زریوار مریوان آب و فاضلابمنبع: ایرنا
کلیدواژه: سازمان حفاظت محیط زیست دریاچه زریوار مریوان آب و فاضلاب سازمان حفاظت محیط زیست دریاچه زریوار مریوان آب و فاضلاب اخبار کنکور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۵۴۲۱۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«کولبری» نه شغل است و نه شریف/ مردم از ناچاری بار بر دوش می‌گیرند
آفتاب‌‌نیوز :
در روز‌های آغازین سال جدید، چندین کولبرِ مریوانی، جان خود را از دست دادند؛ بالا رفتن آمار مرگ و میر کولبران به گفته عبدالله بلواسی، فعال صنفی کارگران مریوان، باید یک زنگ خطر جدی تلقی شود.
او در این رابطه گفت: همانگونه که همگان می‌دانیم و رسانه‌ها با اقتدارِ بسیار اعلام می‌کنند، بعد از نفت، مرز باشماخ مریوان بیشترین میزانِ درآمد را برای ایران و خزانه بیت‌المال دارد، اما باید پرسید سود‌های هزاران میلیاردی روزانه‌ی مرز باشماخ کجا و به جیب چه کسانی می‌رود؟ آیا حاصل این همه تجارت در مرز باشماخ، به غیر از ارابه‌های مرگ، خطرآفرینی جاده‌های کردستان و مرگ روزانه کولبران چیز دیگری هم بوده است؟! این تجارت عظیم، سودی برای مردم نداشته است حتی رانندگان ترانزیت، قربانیان سیستم سرمایه‌داری و استثمار صاحبان ترانزیت‌ها هستند.
بلواسی ادامه داد: درحالیکه اگر مدیران محلی دلسوز بودند، با اختصاص فقط یک درصد از درآمد باشماخ می‌توانستند صد‌ها شغل ایجاد کنند، مریوان را با داشتن پتانسل فوق العاده گردشگری قطب گردشگری ایران کنند و به تبع آن هزاران شغل ایجاد شود تا هیچکس محتاج کولبری نشود.
به گفته این فعال کارگری، سیاست‌های فقیرسازیِ دولت‌های پیاپی، گروه زیادی از جوانان و تحصیلکردگان و حتی ورزشکاران را مجبور به کولبری کرده است.
او «شغل دانستن کولبری» را یک رویکرد ناعادلانه در جهت پاک کردن صورت مساله دانست و گفت: اشتباه نکنیم کولبری نه شغل است و نه شریف، مردم از روی ناچاری باری را که باید حیوانات حمل کنند بر دوش می‌گیرند و در برابر دریافت چند ریال پول، جان را برای نان می‌دهند.
بلواسی در پایان گفت: به راستی تا کی باید هر روز شاهد مرگ جوانان در جاده‌های مرگ و سقوط کولبران جوان و پیر و جان باختنِ دلخراشِ آنان باشیم؟ تا کی باید شاهد در عزا نشستن مادرانی باشیم که فرزندانشان برای یک لقمه نان خالی به کوهستان می‌زنند و دیگر هرگز برنمی‌گردند؟
منبع: خبرگزاری ایلنا
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است