بن بست درکریدور چین به پاکستان
تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۵۶۱۵۶۲
ساعت 24 - اندرو اسمال، تحلیلگر ارشد برنامۀ آسیای بنیاد مارشال آلمان معتقد است سیپک - اتحاد چین وپاکستان که مخفف شروع اسم دوکشوراست- از سه جبهۀ فشارهای اقتصادی، فشارهای سیاسی و فشارهای ژئوپولیتیکی،تحت فشار است و کاهش سرعت آن به معنای بروز مشکلات جدی در ابتکار کمربند و راه چین میباشد.
از ناحیه فشارهای اقتصادی، دولت پاکستان به دلیل افزایش شدید بدهیها و مشکلات ناشی از شیوع کرونا، دیگر توان تامین مالی سیپک را ندارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مشکلاتی که کریدور اقتصادی چین و پاکستان (سیپک)، به عنوان یکی از اجزاء کلیدی ابتکار عمل کمربند و جاده چین (بی.آر.آی)، با آن روبهرو شده، شاید محکمترین دلیلی باشد که نشان میدهد ابتکار عمل کمربند و جاده که از چند سال گذشته آغاز شده، چندان پایدار نیست. سیپک حتی قبل از همهگیری ویروس کرونا، متوقف شده بود. نه تنها ارقامیکه برای سیپک از زمان راهاندازی آن در 2015 که تا 62 میلیارد دلار هم ذکر شده، خیلی دقیق نیست، بلکه حتی سرمایهگذاری به این بزرگی در دست بررسی هم نیست.
پروژه ای نیست
پروژههایی که در حال حاضر در دست اجرا هستند یا به اتمام رسیدهاند، به نسبت ارقام اعلام شده، بسیار کوچک هستند. با این که سیپک با تقریباً 25 میلیارد دلار سرمایهگذاری تا به امروز، نشاندهندۀ افزایش چشمگیر حضور اقتصادی چین در پاکستان است، اما در حال حاضر دچار محدودیتهای متعددی است و نشانی از یک برنامه بلند پروازانه ندارد.پیش از دیدار رئیسجمهور چین، شی جینپینگ، از پاکستان در آیندۀ نزدیک، سیپک ظاهراً مقداری احیا شده است. اضافه شدن چند نیروگاه برق آبی و به روزرسانی خط آهن ML-1 بین کراچی و پیشاور، شاهد این ادعا است. اما همهگیری کرونا، وضعیت اقتصادی پاکستان که قبلاً ضعیف بود را ضعیفتر کرده است. اسلامآباد مشغول مذاکرۀ مجدد با چین در مورد دو برابر شدن دورۀ بازپرداخت پروژههای انرژی سیپک و رسیدگی به وضعیت بدهیهای مربوطه است. ممکن است سیپک بخشی از منابع مالی تزریق شده برای احیای اقتصاد پاکستان بعد از همهگیری کرونا را جذب کند، اما ظرفیت مالی دولت به طور قابل توجهی کاهش یافته و توان تامین مالی کلان سیپک را ندارد.در سالهای آینده، دستور کار سیپک عمدتاً بر تکمیل پروژههای در حال ساخت مثل بندر گوادر، مناطق ویژه اقتصادی و افزودن پروژههای کوچک جدید و متناسب با دستور کار فعلی دولت پاکستان، مانند پروژههای اقتصادی - اجتماعی، متمرکز خواهد بود. این دستور کار، بیانگر تغییر در مقیاس سیپک است که آن را از «پروژههای بزرگ و رویایی» به «چند پروژۀ کوچک» تبدیل کرده است.
برخی از این تغییرات مکرر در سیپک از قبل پیشبینی شده بود. تا اواخر 2017 پیشبینی میشد که طیف گستردهای از پروژهها در حال انجام است و همکاریهای صنعتی بین دو طرف نیز اوج خواهد گرفت، اما امروزه دیگر سخنی از این پروژهها و همکاریها نیست. در حقیقت، بدون توسعۀ همکاریهای صنعتی، سیپک از اهداف تحولآفرین خود فاصله میگیرد.
مشکلات پیشروی سیپک
عوامل مختلفی در کاهش جاهطلبیهای پاکستان و چین در سیپک نقش داشته است. سیپک از سه جبهۀ اقتصادی، سیاسی و استراتژیک تحت فشار است.
ملاحظات اقتصادی در درجه اول است. وضعیت مالی و تراز پرداخت پاکستان به این معنی است که اجرای کامل سیپک، از نظر اقتصادی مقرون بهصرفه نیست.عوامل سیاسی نیز در کمرنگ شدن سیپک نقش دارند. همانطور که در سایر کشورهای حاضر در بی.آر.آی اتفاق افتاده، هنگام آغاز سیپک هم تصور میشد که این پروژه صرفاً یکی از پروژههای دولت وقت، به رهبری نواز شریف است، نه این که شامل مجموعۀ گستردهای از پروژههایی باشد که با امنیت ملی پاکستان مرتبط است. به همین دلیل، احزاب مخالف، جامعۀ تجاری و ارتش در مورد چگونگی اجرای سیپک ملاحظات جدی دارند، حتی اگر از کلیت آن حمایت کنند.چین، در مقایسه با روابط گرمی که با نواز شریف داشت، در مورد رابطه با دولت تحریک انصاف به رهبری نخست وزیر عمران خان که در سال 2018 روی کار آمد، تردید دارد. اما نگرانیهای چین فراتر از اینهاست. پکن با اجرای سیپک، به صورت مستقیم درگیر سیاست داخلی پاکستان شد و جایگاه خود را که قبلاً بالاتر از مناقشات داخلی این کشور تعریف کرده بود، تنزل داد. با این که دو کشور دنبال تقویت مجدد روابط هستند، اما بعید است که پکن سطح گستردهای از حضور اقتصادی و سیاسی در پاکستان را که مشخصۀ بارز سالهای اولیه سیپک بود، مجدداً آغاز کند.
محیط استراتژیک نیز تغییر کرده است. چین به دلیل بدتر شدن روابطش با ایالات متحده و بحران دوکلام در 2017، تلاش کرد روابط خود را با هند تثبیت کند. تصمیمیکه مستلزم ارتقاء محتاطانۀ روابط جامع با پاکستان است که از 2015 تا اواسط 2017 اوج گرفته بود. سیپک همچنین به عاملی برای رقابت گستردهتر بین پکن و واشنگتن تبدیل شده است. به هین دلیل، ایالات متحده در ماههای اخیر، رویکرد انتقادی بیشتری نسبت به این پروژه در پیش گرفته است. سیپک همیشه بیش از آن که به عنوان یک ابتکار اقتصادی و توسعهای بیطرف تحلیل شود، درگیر تنشهای ژئوپلیتیکی بوده است. به همین دلیل، با خصمانهتر شدن روابط چین و هند پس از درگیری اخیر در لاداخ، لطمۀ سیپک از درگیریهای ژئوپلیتیکی افزایش مییابد.
به نظر میرسد، نتیجه این تحولات این است که سیپک به آرامی سرعت خود را کم و مسیر اقتصادی و سیاسی پایدارتری را طی میکند. با وجود اختلافات پیرامون سیپک، اما موقعیت برجستۀ آن به عنوان یکی از اجزاء کلیدی ابتکار سیاست خارجی شی جین پینگ، روایت عمومی پیشرفت و موفقیت آن را ایجاب میکند. اعتبار سیپک به اندازۀ تمام پروژههای دیگر بی.آر.آی است و در نتیجه، دو طرف اقدامات لازم برای حفظ آن را انجام خواهند داد، حتی اگر ارزیابی خصوصیشان از آیندۀ سیپک، کاملاً بدبینانه باشد.
منبع: ساعت24
کلیدواژه: پروژه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۵۶۱۵۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
وزیر نفت: ۵۰ درصد از رشد اقتصادی کشور مربوط به نفت است
به گزارش خبرنگار مهر، جواد اوجی وزیر نفت در آیین مراسم امضای تفاهم نامه مطالعات طرح های توسعه ۱۶ میدان گازی با هلدینگ ها، شرکت های پتروشیمی و شرکت های اکتشاف و تولید ایرانی گفت: پروژه ها و طرح های نیمه تمام در این دو سال تکمیل و بسیاری را آغاز کردیم هم رشد تولید داشتیم و هم صادرات و هم رشد اقتصادی بی نظیری در سال های اخیر را تجربه کردیم که به دلیل سرمایه گذاری است.
وی ادامه داد: در دوسال اخیر به تبع رشد اقتصادی نفت و گاز رشد اقتصادی در کشور اتفاق افتاد که نیمی از ۶.۱ مربوط به بخش نفت و گاز است.
به گفته وزیر نفت امسال تولید نفت ایران جهش خواهد کرد و در تولید گاز هم با افزایش مواجه خواهیم بود.
وزیر نفت اضافه کرد: هر شرکت و هلدینگ که بخواهد میتواند برای سرمایه گذاران اقدام کند بیش از ۵۰ پروژه کلان به ارزش ۲۵ میلیون دلار را آغاز میکنیم.
وی خاطر نشان کرد: در سال جاری ۷۹ پروژه به ارزش ۱۶ میلیارد دلار به اتمام میرسد
اوجی ادامه داد :۶ میلیون تن به ظرفیت تولید پتروشیمی اضافه میشود و ۵۰ هزار بشکه به ظرفیت پالایش نفت کشور افزوده میشود.
ادامه دارد....
کد خبر 6092754 محمدحسین سیف اللهی مقدم