چرا باید پروژه بسیار پیشرفته‌ای تعریف شود که نتوان آن را اجرا کرد؟
تاریخ انتشار: ۲۰ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۵۹۴۵۰۵
مدیر سابق برنامه‌ریزی تلفیقی شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی گفت: یکی از ابتدایی‌ترین مسائل در اخذ تصمیم به سرمایهگذاری امکان تامین مالی است. چه فایده‌ای دارد که پروژه بسیار پیشرفته‌ای تعریف شود که نتوان آن را اجرا کرد و یا اجرای آن به دلیل کمبود منابع سال‌ها به طول انجامد؟
شهاب‌الدین متاجی در گفت‌وگو با ایلنا، درباره سیراف و اما و اگرهای این پروژه اظهار داشت: در سال‌های گذشته و قبل از پیشنهاد طرح سیراف، مجوزهای زیادی از سوی برنامه‌ریزی وزارت نفت برای احداث پالایشگاه‌ها در نقاط مختلف کشور صادر شد که تعداد این مجوزها به ده‌ها عدد می‌رسید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: از سوی دیگر توسعه صنعت گاز نیازمند آن است که برای برداشت میعانات گازی یعنی یکی از مهمترین محصولات میادین گازی برنامه‌ریزی صحیحی وجود داشته باشد تا بتوان به طور موثری در بازار حضور داشته و مهمتر آنکه با تکمیل زنجیره، ارزش و تولید محصولات دیگر از میعانات گازی، درآمد کشور افزایش یابد.
مدیر سابق برنامه‌ریزی تلفیقی شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی در ادامه تصریح کرد: با توجه به اینکه شرکت‌های دولتی نمی‌توانند در پالایشگاه‌ها بیش از 20 درصد سرمایهگذاری کنند، فکر احداث مجتمع پالایشگاهی (فراگیر پالایشگاهی) قوت گرفت و مقرر شد معاونت برنامه‌ریزی وزارت نفت و شرکت ملی پالایش و پخش زمینه لازم برای احداث مجتمع فوق را توسط بخش خصوصی فراهم آورند. به همین منظور مطالعات ارزیابی فنی- اقتصادی احداث مجتمع توسط شرکت ملی پالایش و پخش انجام شد. با توجه به اطلاعات موجود ظرفیت 480 هزار بشکه در روز برای مجتمع در نظر گرفته شد و محل مجتمع نیز در منطقه پارس 2 انتخاب شد. انتخاب محل براساس نزدیکی به خط لوله میعانات پالایشگاهی گازی آن منطقه و نزدیکی به اسکله صادراتی بود.
وی گفت: با توجه به تعداد زیاد شرکت‌های متقاضی احداث پالایشگاه و ظرفیت اقتصادی یک واحد پالایشگاهی ظرفیت 60 هزار بشکه در روز برای هر پالایشگاه در نظر گرفته شد. بررسی‌ها نشان داد در صورتی که سیستم‌های جانبی هر پالایشگاه به طور مشترک ساخته شود، هزینه عملیات و سرمایهگذاری پالایشگاه کاهش می‌یابد. این سیستم‌ها عبارتند از؛ آب خنک‌کننده، بخار، برق، ازت، هیدروژن، تصفیه آب و مشعل پالایشگاه‌ها. بدین ترتیب ارزیابی اقتصادی هر پالایشگاه براساس خرید خدمات فوق مجدداً انجام شد و برای کارخانه‌ای که خدمات فوق را ارائه کند نیز ارزیابی اقتصادی صورت گرفت و نشان داده شد که ترکیب فوق یعنی احداث پالایشگاه‌ها و احداث مجموعه تامین کننده سیستم‌های جانبی، از توجیه اقتصادی مناسبی برخوردارند.
متاجی خاطرنشان کرد: پس از اطمینان از توجیه‌پذیر بودن طرح، فراخوان عمومی برای انتخاب شرکت‌های متقاضی داده شد. بیش از 30 متقاضی به فراخوان پاسخ مثبت دادند. هر متقاضی متشکل از یک شرکت سرمایهگذاری، یک شرکت دارای تجربه در طراحی و ساخت پالایشگاه و یک شرکت دارای تجربه در تجارت محصولات نفتی بود. از متقاضیان در فراخوان خواسته شده بود پیشنهاد خود را همراه با مطالعات فنی – اقتصادی ارائه دهند. بدین ترتیب شرکت‌های فوق پیشنهاد خویش را به طور آگاهانه و پس از اطمینان از اقتصادی بودن طرح ارائه دادند. در لیست متقاضیان اکثر شرکت‌های مطرح کشور در زمینه طراحی و ساخت پالایشگاه وجود داشت. طبق معیارهای معین شده در فراخوان 8 متقاضی انتخاب شدند و اقدامات بعدی مانند تخصیص زمین و تشکیل شرکت‌های پالایشی هشت‌گانه و شرکت زیرساخت پالایشی سیراف انجام گرفت.
وی ادامه داد: شرکت زیرساخت پالایشی سیراف علاوه بر تامین سیستم‌های جانبی، مسئولیت تهیه طراحی بنیادی پالایشگاه‌ها و تاسیسات جانبی را نیز عهده‌دار شد. شرکت فوق طراحی بنیادی واحدهای پالایشی و دانش فنی را به انجام رساند و در اختیار شرکت‌های پالایشی قرار داد.
مدیر سابق برنامه‌ریزی تلفیقی شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی در ادامه به لزوم ساخت این پالایشگاه‌ها پرداخت و گفت: میعانات گازی گرچه خود یکی از محصولات اصلی پالایشگاه‌های گاز هستند اما در انتهای زنجیره ارزش میادین گازی قرار ندارند و می‌توان محصولات ارزشمندتر دیگری از آنها تولید کرد. یعنی خود منبع تولید ثروت هستند. بنابراین تاسیس کارخانه برای به فعل رساندن این امکان امری طبیعی است کمااینکه کشورهای واردکننده این محصول آن را به مواد پتروشیمی و محصولات نفتی مانند زایلن‌ها، الفین‌ها، بنزین و سوخت جت و دیزل تبدیل می‌کنند.
وی افزود: از سوی دیگر توسعه صنعت گاز و جایگزین کردن مایعات نفتی مصرفی کشور با گاز طبیعی نیازمند آن است که از برداشت میعانات گازی اطمینان حاصل شود و برداشت آن متکی به صادرات نباشد و در این صورت کوچکترین خللی در صادرات تولید را با اشکال مواجه می‌کند. همچنین مصرف مواد نفتی در حال افزایش است. ساخت پالایشگاه میعانات بسیار کم‌هزینه‌تر از ساخت پالایشگاه نفت‌خام است بنابراین با وجود میعانات گازی برای تامین نیازهای داخل و نیز صادرات محصولات نفتی، پالایشگاه میعانات از اولویت بیشتری برخوردار هستند. به عنوان مثال برای تولید 115 هزار بشکه در روز بنزین در صورت خوراک نفت‌خام، نیاز به پالایشگاهی به ظرفیت 250 هزار بشکه در روز و با هزینه سرمایهگذاری 6 میلیارد دلار است. برای تولید همین مقدار بنزین نیاز به احداث پالایشگاهی به ظرفیت 180 هزار بشکه در روز با هزینه 215 میلیارد دلار است، البته اعداد فوق سرانگشتی هستند.
متاجی درباره انواع پالایشگاه‌های میعانات گازی گفت: برخی از انواع پالایشگاه‌ها به تنهایی برای تولید مواد نفتی، برخی برای افزایش تولید محصولات سبک و انواعی نیز برای برای تولید خوراک پتروشیمی مواد نفتی هستند.
جدول زیر ظرفیت و تعداد این نوع پالایشگاه‌ها را در سال‌های 1389 و 1399 نشان می‌دهد.
شماره
نام کشور
مجموع ظرفیت 1389
مجموع ظرفیت 1399
تعداد 1389
تعداد 1399
1
چین
BID 85000
BID 388000
1
4
2
ژاپن
BID 99000
BID 99000
2
2
3
کره
BID 14000
BID 44000
1
3
4
مالزی
BID 74000
BID 74000
1
1
5
سنگاپور
BID 70000
BID 170000
1
2
6
روسیه
–
BID 1400000
–
1
7
ایران
BID 120000
BID 600000
1
4
8
قطر
BID 146000
BID 292000
2
4
9
امارات
BID 420000
BID 420000
5
5
10
عربستان
BID 225000
BID 225000
1
1
11
آمریکا
BID 75000
BID 560000
1
1
همچنان که مشاهده می‌شود کشور ما از نظر ظرفیت پالایشی میعانات گازی در رده نخست قرار دارد. ظرفیت هر پالایشگاه سیراف 60 هزار بشکه در روز است که در مقایسه با ظرفیت پالایشگاه‌های مشابه در آمریکا که 50 هزار بشکه در روز و قطر 74 هزار بشکه در روز عدد منطقی است.
وی تاکید کرد: نکته قابل توجه آنکه در طرح سیراف، تولید سوخت دیزل و جت طبق جدیدترین استاندارد دنیا، نفت و گاز مایع تصفیه شده به عنوان حداقل قابل قبول در نظر گرفته شده است. این امر به سرمایه‌گذاران امکان می‌دهد که کار را با هزینه کمتری آغاز کنند و در صورت داشتن توانایی مالی بیشتر از همان آغاز می‌توانند تولید بنزین و محصولات پتروشیمی را مد نظر قرار دهند. این موضوع نقطه قوت طرح به شمار می‌رود. هم دست سرمایه‌گذاران فعلی برای ارائه طرح توسعه یافته‌تر را باز می‌گذارد، هم اجازه می‌دهد کار با سرمایه کمتری آغاز شود و هم برای سرمایه‌گذاران دیگر در نقاط مختلف کشور برای تولید بنزین و محصولات پتروشیمی خوراک مناسب را فراهم می‌آورد. اما نکته اینکه یکی از ابتدایی‌ترین مسائل در اخذ تصمیم به سرمایهگذاری امکان تامین مالی است. چه فایده‌ای دارد که پروژه بسیار پیشرفته‌ای تعریف شود که نتوان آن را اجرا کرد و یا اجرای آن به دلیل کمبود منابع سال‌ها به طول انجامد؟
مدیر سابق برنامه‌ریزی تلفیقی شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ادامه داد: به عنوان هر پالایشگاه سیراف، در صورت احداث واحدها الفین‌سازی و اروماتیک‌سازی نیاز به 996 میلیون دلار سرمایه اضافی دارد و این به سرمایه‌گذار بستگی دارد که کار را مرحله‌بندی کند و یا اقدام به تامین مالی برای انجام آن در یک مرحله کند. از سوی دیگر باید مقایسه دقیق بین تبدیل نفت به الفین و یا تبدیل آن به بنزین صورت پذیرد. هر واحد پالایش 60 هزار بشکه‌ای حداقل 14 هزار بشکه در روز نفت با عدد آرام‌سوزی 70 تولید می‌کند و جهت اتخاذ تصمیم برای تولید الفین یا بنزین نیاز به محاسبات دقیق‌تری است و با وجود خوراک‌های ارزان‌تر مانند اتان و گاز مایع تبدیل نفتای فوق به الفین منطقی به نظر نمی‌رسد.
برچسب هاشرکت پالایش سیراف (پالایشگاه سیراف) شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران (NIORDC)
منبع: انرژی امروز
کلیدواژه: شرکت پالایش سیراف پالایشگاه سیراف شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران NIORDC آسیا اروپا انرژی امروز ایران بین الملل تحریم خبرگزاری بین المللی خبرگزاری داخلی خبرگزاری دانشجویان ایران ایسنا ریاست جمهوری سازمان های بین المللی سایتهای اینترنتی شرکت ملی نفت ایران NIOC شرکت های بین المللی مجلس شورای اسلامی نفت خام وزارت نفت وزارت نیرو احداث پالایشگاه هزار بشکه در روز ساخت پالایشگاه سرمایه گذاری پالایشگاه ها میعانات گازی برای تولید سیستم ها سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت energytoday.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «انرژی امروز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۵۹۴۵۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نیمی از رشد اقتصادی کشور مربوط به نفت و گاز است
جواد اوجی گفت: رشد اقتصادی دولت نزدیک به شش درصد بود که نیمی از آن مربوط به نفت و گاز است.
گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، جواد اوجی وزیر نفت در مراسم امضای تفاهمنامه مطالعات طرح‌های توسعه ۱۶ میدان گازی با هلدینگ‌ها، شرکت‌های پتروشیمی و شرکت‌های اکتشاف و تولید ایرانی حضور پیدا کرد. اوجی درباره وضعیت کنونی صنعت نفت گفت: در دو سال و نیم گذشته، پروژه و طرح‌های نیمه تمام زیادی به بهره‌برداری رسید و پروژه‌های دیگری را شروع کردیم. در ادامه شاهد رشد تولید و صادرات بودیم که باعث شد رشد اقتصادی گروه نفت و گاز در این دهه بینظیر باشد. رشد اقتصادی دولت نزدیک به شش درصد بود که نیمی از آن مربوط به نفت و گاز است. ورود شرکت پتروشیمی در عرصه ذخیره گاز، تولید بنزین، سرمایهگذاری برای توسعه میادین گازی و جمع آوری گاز مشعل موثر بود. بخش خصوصی می‌تواند در سرمایهگذاری در بخش بالادستی وارد شود.
وی افزود: در حال حاضر وزارت نفت از سرمایهگذاری استقبال می‌کند. سال گذشته به تعهدات خود عمل کردیم. امسال نیز برنامه‌ریزی‌هایی انجام و ابلاغ شده است. ۷۹ پروژه کلان در جهت جهش تولید به ارزش ۱۶ میلیارد دلار به بهره‌برداری خواهیم رساند. همچنین بیش از ۵۰ پروژه به ارزش ۲۵ میلیارد دلار شروع خواهیم کرد. در سال جاری تولید نفت و گاز افزایشی خواهد بود و بیش از ۶ میلیون تن به ظرفیت پتروشیمی اضافه خواهد شد.
وی با تاکید بر اینکه امروز شاهد بودیم یک اتفاق بزرگ و کم‌نظیر در صنعت نفت رقم خورد، گفت: استفاده از حداکثر ظرفیت هلدینگ‌ها و شرکت‌های بزرگ صنایع پتروشیمی در توسعه میادین گازی می‌تواند شرایط بسیار خوبی را در این صنعت رقم بزند. نزدیک به ۲۰ میلیون مخزن گازی با ۱۴ شرکت و هلدینگ بزرگ پتروشیمی تفاهمنامه امضا شد و بالغ بر هفت میلیارد دلار شرکت‌های بزرگ در این حوزه سرمایهگذاری می‌کنند و رقم بیش از ۱۳۰ میلیون متر مکعب گاز را از توسعه این میادین طی دو و سه سال آتی به بهره‌برداری می‌رسانیم که ضمن تامین خوراک پتروشیمی‌ها در توسعه میادین گازی نیز نقش مهمی دارد.
اوجی در پایان با اشاره به مصرف غیر بهینه انرژی در کشور اظهار کرد: به صنایعی که مصرف بهینه ندارد و بازدهی آنها پایین است، هشدار داده‌ایم. مصرف انرژی باید بهینه شود چرا که قرار نیست همه تولیدات خود را مصرف کنیم.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت