به نقل از «ایسنا»

بهترین راه های پاسخ به سوالات جسمی و جنسی کودکان

تاریخ انتشار: ۲۰ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۵۹۶۵۱۴

ایسنا/قم یکی از مهمترین وظایف و چالش هایی که یک پدر و مادر با آن روبه رو هستند نحوه تربیت فرزندانشان است؛ زیرا کودکی که به درستی تربیت نشود در اینده ای نه چندان دور مشکلات فراوانی برای خود و اطرافیان به وجود می آورد.

کودکان از سنین چهار سالگی شروع به پرسیدن سوالات جنسی می‌کنند که برخی والدین متصور هستند کودکانی که که اینگونه سوالات را نمی پرسند کوکان بهتری هستند در صورتی پرسیدن و یا نپرسیدن این گونه سوالات نشانه یک کودک خوب یا بد نیست و در این موارد برگ برنده با والدینی است که اطلاعات کافی دارند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یکی از مهمترین وظایف و چالش هایی که یک پدر و مادر با آن روبه رو هستند نحوه تربیت فرزندانشان است؛ زیرا کودکی که به درستی تربیت نشود در اینده ای نه چندان دور مشکلات فراوانی برای خود و اطرافیان به وجود می آورد.
یکی از خلاء های تربیتی، بی‌توجهی به تربیت جنسی کودک است که این بی توجهی می‌تواند به شکل رفتارهای تند و خشن در برابر کنجکاوی کودک، نادیده گرفتن پرسش ها و یا ارائه پاسخی نامناسب نسبت به فهم و رشد روانی کودک باشد.
دکترپریسا ارجمندی در این رابطه با بیان اینکه دو عبارت تربیت جنسی و اموزش جنسی دارای تفاوت هایی هستند اما به جای یکدیگراستفاده می‌شوند، عنوان کرد: اموزش جنسی شرح مراحل و جزئیات روابط جنسی است که در مراحل پایانی رشد، برای جوانان ارائه می‌شود؛ درحالیکه تربیت جنسی به معنای مجموعه اقداماتی است که در تمام مراحل زندگی در جهت رشد غریزه جنسی به کودک و نوجوان ارائه می‌گردد.
وی با اشاره بر اینکه تربیت جنسی باید در سنین مناسب توسط والدین به کودک ارائه شود، بیان کرد: عدم ارائه اطلاعات درست و در سنین نامناسب توسط والدین به کودک سبب می‌شود که فرد بدون هیچ گونه چارچوبی این اطلاعات را از سایر اطرفیان دریافت کند که نتیجه ای جز سردرگمی در سنین بلوغ ندارد و یکی از دلایل احساس ناامنی و سردرگمی در جوامعی مانند ما نیز عدم ارائه درست این آموزش ها و تابو بودن این گونه مسائل است.
ارجمندی با تاکید بر اینکه تلفن همراه و به خصوص اینترنت نباید در اختیار کودک کمتر از 12سال قرار بگیرد، اظهار کرد: امروزه بدلیل سهولت کودکان در دسترسی به اینترنت، مشکلات والدین بخصوص در شهر ها افزایش یافته است؛ زیرا خانواده متوجه نمی شوند که فرزندنشان چه تصاویر را مشاهده می‌کند.
 وی بااشاره بر اینکه دیدن برخی صحنه ها در اینترنت سبب کنجکاوی کودکان می‌شود، ادامه داد: والدین باید با لحنی آرام و دوستانه تذکر بدهند که متوجه دیدن این صحنه توسط  کودک شده اند و به او آموزش بدهند که نواحی خصوصی زن ومرد با هم متفاوت است؛ واین تفاوت ها مانند داشتن ریش برای پدر و موهای بلند و سینه برای مادر امری طبیعی است که خداوند قرار داده است.
این روانشناس کودک و نوجوان با بیان اینکه دوسال شیرخوارگی کودک، باعث انس و وابستگی او به سینه مادر می‌شود، تصریح کرد: زمانی که مادر تصمیم به قطع شیر دادن میکند باید منبع دلبستگی را نیز از بین ببرد و بعد از زمان شیر خوارگی این ناحیه باید کاملا پوشیده شود و مادرانی که همچنان بعد از سن دوسالگی اجازه دست زدن کودک به سینه شان را می‌دهند، باعث می‌شوند کودک شان متوجه معنای ناحیه و عضو خصوصی نگردد.
وی با بیان اینکه در زمان از پوشک گرفتن کودک باید دو فاکتور توانایی کنترل و توانایی بیان ادرار وجود داشته باشد؛ عنوان کرد: برای از پوشک گرفتن کودک باید مواردی از جمله اینکه کودک باید در دستشویی که در آن بسته است باید کارخود را انجام دهد، لباس اش را مقابل دیگران در نیاورد و  بجز پدر و مادر هیچ شخصی اعم از عمو، خاله و.. اجازه دیدن او را ندارد، اموزش داده شود.
وی با اشاره بر اینکه سه سالگی شروع همانند سازی دختران با مادر و پسران با پدر است، بیان کرد: همانند سازی یعنی اینکه دختربا سپری کردن ساعات زیادی در طول روز با مادر و انجام برخی از رفتارهای او، متوجه معنای دختر و زن بودن شود وبرای پسر هم نیزباید همین گونه عمل شود؛ وشبیه سازی کودک به جنس مخالف خود ممکن است سبب تنفر کودک از جنس خود بشود.
وی با تاکید بر اینکه در این سن هویت جنسی کودک تشکیل می‌شود، تصریح کرد: هویت جنسی یک حالت روانشناختی از بازتاب احساسات درونی هر فرد از مرد و یا زن بودن خودش است که این امر در سه تا چهار سالگی ایجاد می شود و نشانه های اختلال هویت جنسی نیز در این سنین آشکار می‌گردد.
وی با اشاره بر اینکه گاهی اتفاق می‌افتد که کودکان رابطه جنسی پدر و مادر مشاهده میکنند و غالبا والدین در این مواقع با رفتاری نامناسب سبب بهم ریختگی تفکرات کودک می‌شوند، بیان کرد: کودکان ذهنیت جنسی ندارند و این گونه صحنه هارا یک رفتار خشونت آمیز از سمت پدر نسبت به مادر قلمداد می‌کنند که سبب خشمگین شدن و پیدا کردن یک حس بد نسبت به پدر می‌گردد.
 وی ادامه داد: در این موارد باید با حفظ خونسردی کودک را به آرامش دعوت کنند و توضیح دهند که صحنه ای که دیده شده دعوا نبوده بلکه به خاطر علاقه ای که پدرو مادر نسبت به یکدیگر دارند چنین بوده است.
وی تاکید بر اینکه در ندیدن این صحنه ها توسط کودک باید حداکثر پیشگیری ها صورت بگیرد؛ زیرا اسیبی جبران ناپذیر برای کودک به همراه دارد، عنوان کرد: از سن دوسالگی اتاق کودک باید جدا شود؛ زیرا اگر کودک خواب هم باشد در بزرگسالی می‌تواند به کودک ضربه بزند.
این روانشناس با تاکید بر اینکه پوشک کودک جنس مخالف نیز نباید در مقابل کودک تعویض شود؛ زیرا کودک متوجه تفاوت ها شده وباعث برانگیختگی حس کنجکاوی می شود، افزود: درخصوص حمام نیزبهتر است از سه سالگی هرکودک با همجنس خودش حمام کند و این امر در تربیت جنسی کودک بسیار حائز اهمیت است.
وی در رابطه کنجکاوی های جنسی کودکان اظهارکرد: این نوع رفتار های کودک امری طبیعی بوده که غالبا از سن دو سالگی شروع می‌شود؛ زیرا کودک با کنجکاوی نسبت به فیزیک وآناتومی خود،علاقه مند به کشف عضو خصوصی خودش است و والدین نیز باید رفتاری مناسب نشان دهند و همچنین در سنین  سه تا شش سالگی نیز، که کودک متوجه اندام تناسلی خود می شود والدین باید با پرهیز از دعوای کودک و با بی توجهی نسبت به عمل کودک، سعی در سرگرم کردن و پرت کردن حواس او کنند.
 وی با بیان اینکه کودکان از سنین چهار سالگی شروع به پرسیدن سوالات جنسی می‌کنند، خاطر نشان کرد: برخی والدین متصور هستند کوکانی که که اینگونه سوالات را نمی پرسند کوکان بهتری هستند در صورتی پرسیدن و یا نپرسیدن این گونه سوالات نشانه ی یک کودک خوب یا بد نیست و در این موارد برگ برنده با والدینی است که اطلاعات کافی دارند.
وی درباره پاسخ به سوالات کودک پیرامون نحوه تولد خودش عنوان کرد: والدین میتوانند در پاسخ به این سوال با کمک گرفتن از آلبوم عکس و نشان دادن تصاویر مختلف از جنین به کودک توضیح دهند که به خاطر علاقه ای که پدر و مادر به یکدیگر داشتند با هم ازدواج کردند و از خدا خواستند که به انها بچه بدهد.
وی ادامه داد: در پاسخ به سوال کودکان که  آنها هم می‌توانند ازدواج کنند؟ می‌توان پاسخ داد که زمانیکه از همه لحاظ به بزرگی پدر و مادر شدند می توانند ازدواج کرده و بچه دار شوند.

آنچه که در تربیت فرزندان مهم است داشتن آگاهی و اطلاعات مناسب است و والدین می توانند بابهره گیری از اصول تربیت اسلامی و مشورت با کارشناسان تربیتی فرزندی تحویل جامعه بدهند که نه آسیب پذیر باشد و نه سبب آسیب به دیگران شود.
انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی اجتماعی روانشناسي روانشناسی کودک سوالات جنسی کودکان منطقه قم گونه سوالات سالگی شروع تربیت جنسی پدر و مادر جنسی کودک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۵۹۶۵۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دومینوی آسیب‌

علاقه به استفاده از لوازم‌آرایش توسط کودکان به‌ویژه دختران زیر ۷ سال از جمله نگرانی‌های بسیاری از خانواده‌هاست و مشکل اصلی زمانی پیش می‌آید که والدین نمی‌دانند در مقابل این خواسته و کنجکاوی فرزندشان چه پاسخی بدهند و چطور با او و خواسته‌اش برخورد کنند.

به گزارش ایسنا،روزنامه خراسان در گزارشی با این عنوان به ویدئوهای پربازدید آموزش میکاپ برای دختران زیر ۱۰ سال در شبکه‌های‌اجتماعی و آسیب‌های آن برای کودکان از دیدگاه یک کارشناس‌ارشد مشاوره توان‌بخشی پرداخته و نوشته است: امروزه جوامع بشری تغییرات‌اجتماعی و رشد فرهنگ مصرفی فزاینده‌ای را تجربه می‌کنند که بخشی از آن به زیباسازی چهره و بدن افراد برمی‌گردد. در این حوزه آرایش صورت در بین دختران جوان عمومیت و رواج زیادی یافته است به‌ویژه که سن آرایش پایین‌تر آمده و گاهی شاهد کودکان کم سن‌وسالی هستیم که در مجالس و مهمانی‌ها نه تنها چهره خود را آرایش می‌کنند بلکه آموزش آن را در اختیار کاربران زیادی در فضای‌ مجازی قرار می‌دهند.

علاقه به استفاده از لوازم‌آرایش توسط کودکان به‌ویژه دختران زیر ۷ سال از جمله نگرانی‌های بسیاری از خانواده‌هاست و مشکل اصلی زمانی پیش می‌آید که والدین نمی‌دانند در مقابل این خواسته و کنجکاوی فرزندشان چه پاسخی بدهند و چطور با او و خواسته‌اش برخورد کنند. در ادامه، نکاتی در همین باره مطرح خواهد شد.

اصلی‌ترین علل علاقه دختربچه‌ها به آرایش

ابتدا باید علت علاقه کودک به این امر را جویا شویم. شاید بخش اعظمی از توجه کودکان به لوازم آرایشی ناشی از کنجکاوی آن‌ها برای کشف محیط پیرامون‌شان باشد. همچنین کودکان در انتهای سال‌های ۵ و ۶ سالگی نسبت به تفاوت‌های جنسیتی خود با افراد بالغ حساس‌تر شده و کنجکاوی‌های جنسی آن‌ها در حال شکل‌گیری است. بنابراین در صورت دیدن منظره آرایش کردن اطرافیان خود به این مسئله حساس شده و کنجکاوی و علاقه بیشتری را نشان می‌دهند. شایان ذکر است که این توجه مختص کودکانه دختر نبوده بلکه پسران هم نسبت به این امر کنجکاوی و علاقه نشان می‌دهند اما بسیاری از متخصصان منع کودک را از این امر اشتباه می‌دانند و معتقدند ممانعت در برابر خواسته‌ها و علائق در دوران کودکی منجر به افزایش فزاینده آن در دوره نوجوانی و بزرگ سالی خواهد شد. تقلید از بزرگ ترها، حس کنجکاوی، تشویق کودک به آرایش‌کردن از علل مهم علاقه کودک به آراستن چهره خود است.

اهمیت فراوان اولین واکنش والدین

این که اولین بار چگونه با این علاقه کودک برخورد شود بسیار مهم است، بنابراین اولین برخوردهای والدین نباید ایجاد تنش کند و او را نسبت به این امر کنجکاوتر کند. به جای هیجانی کردن فضا و ایجاد تنش و کشمکش، بدون تندروی‌های بی‌مورد باید از لجبازی‌ها و کنجکاوی‌های کودک بکاهیم و از عوارض آرایش‌کردن کودک پیشگیری کنیم.

پیامدهای تلخ آرایش‌کردن کودکان

از مهم‌ترین پیامدهای آرایش کردن کودکان می‌توان به این موارد اشاره کرد:

۱- آرایش کودک به‌تدریج عزت‌نفس و اعتمادبه‌نفس او را کاهش می‌دهد چراکه پس از مدتی که به آرایش‌کردن عادت کند، نسبت به چهره واقعی خود احساس خوبی نخواهد داشت و بدون آرایش در محیط بیرون حاضر نخواهد شد.

۲- مواد آرایشی به دلیل وجود مواد شیمیایی ممکن است تاثیراتی در بیش فعالی کودکان بگذارد.

۳- آرایش کردن می‌تواند منجربه خود بزرگ‌بینی و غرور کاذب کودک شود.

۴-کودک وقتی را که می‌بایست صرف بازی کند به آرایش کردن می‌پردازد.

۵- ذهن کودک درگیر مقایسه خود با بزرگ سالان می‌شود و از گروه هم سال فاصله می‌گیرد و باعث تنها ماندن وی می‌شود.

۶- موجب تمایل به تغییرات چهره و عمل زیبایی در بزرگ سالی خواهد شد.

۷-آرایش کردن منجر به داشتن الگویی نامناسب در ذهن کودک خواهد بود.

۸- پوست کودکان لطیف و حساس بوده؛ بنابراین لوازم آرایش ممکن است عوارض جانبی زیادی را برای آن‌ها ایجاد کند.

راهکارهای پیشگیری از ترغیب دختربچه‌ها به آرایش‌

۱- تا حد امکان در مقابل کودکان آرایش نکنید و تا سن معینی آن‌ها را به آرایشگاه‌های بزرگسالان نبرید.

۲- لوازم آرایش خود را از دسترس کودکان دور نگه دارید.

۳- کودک را با خود به مراکز خرید لوازم آرایش نبرید چراکه تماشای رنگ‌های متنوع در مراکز فروش جذابیت لوازم‌آرایشی را برای کودک افزایش می‌دهد.

۴- در حضور کودک در مورد چهره‌آرایی و آرایش کردن کمتر صحبت کنید و از تماشای فیلم‌هایی با تصاویری در این مورد خودداری کنید.

۵- در صورت مشاهده استفاده از لوازم آرایش توسط کودک یا درخواست او برای این کار به هیچ عنوان واکنش شدید از خود نشان ندهید، زیرا این کار ممکن است کنجکاوی و لجبازی یا علاقه او را تشدید کند.

۶- با توجه به سن کودک به او بفهمانیم که آرایش کردن مناسب او نبوده و ممکن است به سلامت او آسیب برساند.

۷- به او بگویید که این کار مختص بزرگ‌سالان است و دنیای زیبای کودکی را برای وی جذاب‌تر کنید.

۸- اگر نتوانستید با ملایمت او را منصرف کنید به او اجازه دهید یک بار آن هم در مقادیر کم این کار را انجام دهد ولی حتماً از وسایلی استفاده کند که بی‌خطر بوده و از حداقل مواد شیمیایی تشکیل شده باشد.

۹- از چهره آرایش کرده او ابراز خوشحالی و رضایت نکنید و باعث نشوید که به این نتیجه برسد که من زشتم و مادر و پدر وقتی آرایش دارم بیشتر مرا دوست دارند و من زیباتر به نظر می‌رسم. 

انتهای پیام